Piątek 13 i to w listopadzie >;P

[Lothar.]

Piątek trzynastego – przesąd uznający dzień za pechowy, kiedy piątek wypadnie w trzynasty dzień danego miesiąca.

Przesąd jest spotykany w krajach anglojęzycznych, francuskojęzycznych i portugalskojęzycznych. Taki sam status posiada w takich krajach jak: Polska, Estonia, Niemcy, Finlandia, Austria, Irlandia, Szwecja, Dania, Słowacja, Norwegia, Czechy, Słowenia, Bułgaria, Islandia, Belgia i Filipiny.

W Grecji, Rumunii i Hiszpanii za pechowy jest uznawany wtorek trzynastego, zaś we Włoszech piątek siedemnastego.

Strach przed piątkiem trzynastego jest nazywany paraskewidekatriafobią. Słowo to powstało z greckiego słowa paraskevi (piątek), dekatreis co oznacza trzynasty, zaś fobia to po grecku strach.

Istnieje pogląd, że feralność tej daty bierze początek od faktu, że w ten dzień (13 października 1307) aresztowano templariuszy, kłamliwie oskarżonych przez króla Francji Filipa IV m.in. o herezję, sodomię i bałwochwalstwo (w rzeczywistości był on u nich ogromnie zadłużony i chciał się pozbyć wierzycieli). Według tej hipotezy ostatni wielki mistrz zakonu, Jacques de Molay, tuż przed spłonięciem na stosie przeklął Filipa IV i papieża Klemensa V, a rok później obaj nie żyli. Przekonanie o pechowości tej daty pojawiło się dopiero na początku XX w.[1]

Data pt. 13. musi w ciągu jednego roku przypaść co najmniej 1 raz i maksymalnie 3 razy

https://pl.wikipedia.org/wiki/Pi%C4%85tek_trzynastego_(przes%C4%85d)

[Lothar.]

Baphomet, Bafomet – synkretyczne bóstwo, któremu cześć rzekomo oddawać mieli templariusze w świątyniach zwanych baphomeriami lub bafomeriami[1].
Spis treści

    1 Wygląd
    2 Wykorzystanie wizerunku
    3 Znaczenie
    4 Zeznania templariuszy
    5 Przypisy

Wygląd

Pierwszy znany opis Baphometa został wykonany przez Eliphasa Léviego, XIX-wiecznego okultystę, który przedstawił go jako kozła z wielkimi rogami, z kobiecymi piersiami, ze skrzyżowanymi kopytami, siedzącego na ujarzmionym globie ziemskim. Na łbie miał pentagram, na plecach zaś skrzydła. Jego prawa ręka z napisem „Solve” (rozwiąż) i złożonymi na krzyż palcami była wyciągnięta ku znajdującemu się u góry półksiężycowi. Lewa ręka z napisem „Coagula” (zwiąż), również ze skrzyżowanymi palcami, wyciągnięta natomiast do półksiężyca na dole. Na pokrytym łuską brzuchu miał kaduceusz, mitologiczne narzędzie uśmierzania sporów, tutaj będący symbolem drzewa poznania dobra i zła wyrażającego dualizm wszystkich rzeczy.
Wykorzystanie wizerunku

Obraz Eliphasa Léviego posłużył E. A. Waite’owi jako model karty Diabeł w jego talii kart tarota. Nie jest to jednak pewne, gdyż zarówno on, jak i Lévi korzystać mogli ze starobabilońskiego wizerunku demonicznej/wampirycznej bogini Lilith, później przez La Veya utożsamianej z żoną Szatana.
Znaczenie

Imię bóstwa bywa tłumaczone jako deformacja imienia proroka Mahometa[2].

W wersji Léviego sam Baphomet nie jest formą boga czy demona antychrześcijańskiego, a symbolem dualizmu i dychotomiczności świata, na co wskazuje zestawienie przeciwstawnych wartości w jego wyobrażeniu. Idea, że Baphomet jest formą boga czy demona, narodziła się dopiero podczas przesłuchań templariuszy i pozostała synonimem diabła w świadomości ludzi, chociaż fakty wskazują, że jest to obraz symboliczny nawiązujący do filozofii zakonu (tak jak używany przez templariuszy podwójny krzyż w początkach ich działalności).
Zeznania templariuszy

Zeznający podczas procesu templariusze często przedstawiali Baphometa jako głowę. Chodzi tu o głowę Jana Chrzciciela lub o twarz Jezusa Chrystusa odciśniętą na Całunie Turyńskim, który rzekomo był w posiadaniu templariuszy. Jednak inni zeznający templariusze opisywali głowę zupełnie inaczej, np. jeden z nich twierdził, że jest ona pokryta mięsem i ma lekko niebieskie włosy, drugi natomiast, że była to głowa wykonana z drewna, posrebrzana i pozłacana, inny z kolei twierdził, że głowa była tylko namalowana na desce.

    Eliphas Lévi utrzymywał, iż Baphomet to symbol Najwyższej Istoty, któremu oddają cześć wszyscy okultyści, a także masoneria.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Baphomet

[Lothar.]

Dlaczego on chroni i naucza dzieci? I przed kim? Pamiętajcie o Symbolice.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Minotaur z Krety? >;))

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

A nie pisałem o..... symbolice? Ma elementy ludzkie, zwierzęce, anielskie i... oświeceniowe, kundalini (kaduceusz na pasie), no i biały pentagram. Czyli..... Per aspera ad astra >;) Tylko ręce ma trochę inaczej ustawione niż nakazuje Szmaragdowa Tablica i ma to jakiś cel :)

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

Piątek trzynastego – przesąd uznający dzień za pechowy, kiedy piątek wypadnie w trzynasty dzień danego miesiąca.

Przesąd jest spotykany w krajach anglojęzycznych, francuskojęzycznych i portugalskojęzycznych. Taki sam status posiada w takich krajach jak: Polska, Estonia, Niemcy, Finlandia, Austria, Irlandia, Szwecja, Dania, Słowacja, Norwegia, Czechy, Słowenia, Bułgaria, Islandia, Belgia i Filipiny.

W Grecji, Rumunii i Hiszpanii za pechowy jest uznawany wtorek trzynastego, zaś we Włoszech piątek siedemnastego.

Strach przed piątkiem trzynastego jest nazywany paraskewidekatriafobią. Słowo to powstało z greckiego słowa paraskevi (piątek), dekatreis co oznacza trzynasty, zaś fobia to po grecku strach.

Istnieje pogląd, że feralność tej daty bierze początek od faktu, że w ten dzień (13 października 1307) aresztowano templariuszy, kłamliwie oskarżonych przez króla Francji Filipa IV m.in. o herezję, sodomię i bałwochwalstwo (w rzeczywistości był on u nich ogromnie zadłużony i chciał się pozbyć wierzycieli). Według tej hipotezy ostatni wielki mistrz zakonu, Jacques de Molay, tuż przed spłonięciem na stosie przeklął Filipa IV i papieża Klemensa V, a rok później obaj nie żyli. Przekonanie o pechowości tej daty pojawiło się dopiero na początku XX w.[1]

Data pt. 13. musi w ciągu jednego roku przypaść co najmniej 1 raz i maksymalnie 3 razy

https://pl.wikipedia.org/wiki/Pi%C4%85tek_trzynastego_(przes%C4%85d)

Z tym pechowym dniem , to jest tak jak z tą obecną "pandemią", hehehe. Niektórzy nie wierzą, ale na wszelki wypadek uważają..Licho nie śpi...

[Lothar.]

Jakie dobro i zło? >;)) Oj Ewka ;) coś były.... jakieś sztuki na obronie >;P To rozwój duchowy, od fizyczności (zwierzę) do duchowości (anioł) i symbole zrozumienia i Przemiany >;)) Dzieci mają się uczyć aby były wolnymi ludźmi bez strachu i poczucia winy kapłanów.

[Lothar.]

Amigoland napisał/a

Lothar. napisał/a

Piątek trzynastego – przesąd uznający dzień za pechowy, kiedy piątek wypadnie w trzynasty dzień danego miesiąca.

Przesąd jest spotykany w krajach anglojęzycznych, francuskojęzycznych i portugalskojęzycznych. Taki sam status posiada w takich krajach jak: Polska, Estonia, Niemcy, Finlandia, Austria, Irlandia, Szwecja, Dania, Słowacja, Norwegia, Czechy, Słowenia, Bułgaria, Islandia, Belgia i Filipiny.

W Grecji, Rumunii i Hiszpanii za pechowy jest uznawany wtorek trzynastego, zaś we Włoszech piątek siedemnastego.

Strach przed piątkiem trzynastego jest nazywany paraskewidekatriafobią. Słowo to powstało z greckiego słowa paraskevi (piątek), dekatreis co oznacza trzynasty, zaś fobia to po grecku strach.

Istnieje pogląd, że feralność tej daty bierze początek od faktu, że w ten dzień (13 października 1307) aresztowano templariuszy, kłamliwie oskarżonych przez króla Francji Filipa IV m.in. o herezję, sodomię i bałwochwalstwo (w rzeczywistości był on u nich ogromnie zadłużony i chciał się pozbyć wierzycieli). Według tej hipotezy ostatni wielki mistrz zakonu, Jacques de Molay, tuż przed spłonięciem na stosie przeklął Filipa IV i papieża Klemensa V, a rok później obaj nie żyli. Przekonanie o pechowości tej daty pojawiło się dopiero na początku XX w.[1]

Data pt. 13. musi w ciągu jednego roku przypaść co najmniej 1 raz i maksymalnie 3 razy

https://pl.wikipedia.org/wiki/Pi%C4%85tek_trzynastego_(przes%C4%85d)

Z tym pechowym dniem , to jest tak jak z tą obecną "pandemią", hehehe. Niektórzy nie wierzą, ale na wszelki wypadek uważają..Licho nie śpi...

Ja mam szczęście >;) Robotę na jutro załatwiłem na Zegrzem , może kajaki w listopadzie? >;)) A leżą tam oparte o ścianę >;P Dobry wieczór :)

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Wiara w diabła i strach, to kula u nogi ludzkości, nie idź tam, nie czytaj, bo.... cię diabeł złapie

[Lothar.]

Dualizm żydzi zapożyczyli od Sumerów a samego diabła z Persji a Bóg bezosobowy udoskonalony został w Egipcie gdzie symbolika hipopotama jest bardziej oczywista, hmm, jak któryś krokodyl się zapuści to może ucieknie a może nie.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

>;)) Jak wzbudzić poczucie winy, samym strachem? >;P Bóg dobry, człowiek grzeszny i ma klęczeć i płacić żeby nie trafić do kotła złego diabła >;) JP2 w 95 w stanach powiedział że mr.D. to metafora umysłu człowieka bez Boga, ale kto to pamięta?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

A skąd to możemy wiedzieć jak to dobre 4 tyś pne?

Dualizm moralny powstał jako przekonanie teologiczne. Dualizm został po raz pierwszy dostrzeżony pośrednio w egipskich wierzeniach religijnych poprzez kontrast między bogami Setem (nieporządek, śmierć) i Ozyrysem (porządek, życie). Pierwsza wyraźna koncepcja dualizmu pochodzi z religii starożytnego perskiego z Zoroastrianizmu wokół wpne połowie piątej. Zoroastrianizm jest religią monoteistyczną, która wierzy, że Ahura Mazda jest wiecznym twórcą wszystkich dobrych rzeczy. Wszelkie naruszenia rozkazu Ahury Mazdy wynikają z druj , czyli wszystkiego, co nie zostało stworzone. Z tego wynika ważny wybór dla ludzi. Albo w pełni uczestniczą w ludzkim życiu dla Ahura Mazda, albo nie dają i dają drujom siłę. Osobisty dualizm jest jeszcze wyraźniejszy w wierzeniach późniejszych religii. Religijny dualizm chrześcijaństwa między dobrem a złem nie jest doskonałym dualizmem, ponieważ Bóg (dobro) nieuchronnie zniszczy szatana (zło). Wczesnochrześcijański dualizm jest w dużej mierze oparty na platońskim dualizmie (patrz: neoplatonizm i chrześcijaństwo ). W chrześcijaństwie istnieje również osobisty dualizm, polegający na rozróżnieniu między duszą a ciałem, opartym na idei niematerialnej chrześcijańskiej duszy . Dualizm w kosmologii - https://pl.qaz.wiki/wiki/Dualism_in_cosmology

https://pl.qaz.wiki/wiki/Dualism_in_cosmology

[Lothar.]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Znowu się wymigujesz wojtek! Dlaczego ty całą swoja filozofię zyciową opierasz na KK. Ty nie masz własnej drogi. Twoja droga, to negowanie wszystkiego co uznaje kościół, to nienawiść do wszystkiego co on głosi,  he he.

Jaki "kościół" Ewo? Budynki i katabasy? >;))