|
|
Co, jeśli pierwszym władcą Polski wcale nie był Mieszko I, a w IX i X wieku rządził nią ktoś zupełnie inny? Nasza historia sprzed przyjęcia chrztu w 966 roku to niewiadoma. Autor książki "Polska wikingów" Marek Kryda przewraca do góry nogami historię, którą znamy z podręczników.
Brytyjski The Express pisze o szokujących wynikach badań elitarnego piastowskiego cmentarza z czasów Bolesława Chrobrego na Pomorzu. Najnowsze metody laboratoryjne nie pozostawiły żadnych wątpliwości: "Okazało się, że wszyscy zmarli pochowani w centralnej części cmentarzyska pochodzili nie z ówczesnego państwa Piastów, ale ze Skandynawii, najprawdopodobniej z Danii" – The Express cytuje dr Sławomira Wadyla, który kieruje wykopaliskami w miejscowości Ciepłe koło Gniewu na Pomorzu, gdzie doszło do tego historycznego odkrycia.
Czy oznacza to, że powinniśmy przyzwyczaić się do myśli o wikińskim Szczepie Piastowym? Chyba nie mamy wyboru, bo badania izotopowe przy użyciu strontu nie pozostawiły żadnych wątpliwości - "ze szczątków niektórych zmarłych pobrano próbki i skierowano je do badań izotopów strontu i analiz genetycznych. Metody umożliwiają określenia pochodzenia, kierunków migracji, pokrewieństwa i wyglądu zmarłych."
Jaka była rola zmarłych Skandynawów w państwie Piastów?
Warto dodać, że wspomniani uzbrojeni wikingowie zostali pochowani w typowych dla Skandynawii, bardzo bogato wyposażonych grobach komorowych. Według badaczy, w czasach Bolesława Chrobrego ci wodzowie wikingów wchodzili w skład najściślejszej elity państwa piastowskiego. Jak uważa dr. S. Wadyl, grodziska - twierdze w okolicy Ciepłego nad Wisłą były założone właśnie przez Bolesława Chrobrego i jego skandynawskich drużynników. Dla rozbudowującego się państwa wczesnopiastowskiego ich osiedlanie było jednym ze środków do uzyskania kontroli i zwierzchnictwa nad wschodnią częścią Pomorza oraz niezwykle ważnym i perspektywicznym szlakiem wiślanym. "Pochowani w centralnej części cmentarzyska reprezentowali ówczesne elity społeczne, o czym świadczy monumentalny charakter ich grobów i bogate wyposażenie. Należeli zapewne do grupy elitarnych jeźdźców.”
Wikińskie groby komorowe – swoiste elitarne domy zmarłych
Cmentarzysko rozbudowano wokół jego najstarszej i najważniejszej części, ze wspomnianymi czterema grobami komorowymi, w których według archeologów pochowano założycieli nekropolii. Dr S. Wadyl zaznacza, że takie groby są charakterystyczne dla Skandynawii i Rusi wikingów. Chociaż groby komorowe wybudowane w okresie pierwszej monarchii piastowskiej znane są z Dziekanowic koło stołecznej Lednicy (pow. gnieźnieński), Krakowa - Zakrzówka, Sandomierza, Kałdusa (pow. chełmiński), Pnia (pow. bydgoski) i Sowinek (pow. poznański), "Jednak te największe, z najbogatszym wyposażeniem, pochodzą z Ciepłego" - podkreśla dr Wadyl.
Niektóre z przedmiotów, przede wszystkim mistrzowsko zdobione wikińskie miecze, jak też groty włóczni, powstały w warsztatach zachodnioeuropejskich bądź skandynawskich. Najbliższa analogią do odkrytych w Ciepłęm mieczy jest miecz odnaleziony w Bengtsarvet w Szwecji. Metalowe groty włóczni odkryto w grobach nr: 35, 42, 43 – umieszczono je wraz z mieczami po prawej stronie zmarłego. Powierzchnia zbadanej części tego pogańskiego cmentarzyska to 2250 m kw. Specjaliści do tej pory przebadali 60 grobów, jednak są oni przekonani, że może być ich znacznie więcej. Tutejsze niezwykłe pochówki wyróżniają nie tylko wielkie drewniane komory w jakich je umieszczono, ale także orientacja grobów na osi północ-południe oraz wielkie drewniane trumny: "Są to największe tego typu skrzynie znane z terenów Polski z tego okresu" - podkreśla badacz. Ciepłe to mała wieś leżąca nieopodal Gniewu na Pomorzu Wschodnim. Położona ona jest w strategicznym miejscu na urwistym brzegu Wisły.
Skandynawskie groby Piastów z Bodzi koło Włocławka?
Szerszym echem w mediach nie odbił się do tej pory fakt, iż skandynawskość Piastów potwierdzili również odkrywcy elitarnego cmentarzyska z tego samego okresu odnalezionego podczas budowy autostrady A1 w miejscowości Bodzia (pow. włocławski). W drewnianym mauzoleum w postaci skandynawskiego ziemnego kurhanu złożono tam przedstawiciela zbrojnej elity Mieszka I - uważa prof. Andrzej Buko. Badania izotopowe wykazały, iż ten piastowski książę urodził się nad Wisłą, ale większość życia spędził w Skandynawii. Takie ustalenie było możliwe dzięki analizie izotopów strontu zawartych w zębach zmarłego. Badacze ustalili również, że w pobliżu tego książęcego pochówku, w późniejszych grobach pochowano osoby również o skandynawskim pochodzeniu.
(...)
Fragment: "Polski wikingów": "Jan Długosz w roku 1455 wskazywał na wyjątkowe znaczenie religijne Góry Lecha w Gnieźnie w czasach pogańskich: „[Bogom i przodkom] wybudowano w mieście Gnieźnie najważniejszą świątynię, do której pielgrzymowano ze wszystkich stron." Góra Lecha jest najstarszą częścią Gniezna. W latach 90-tych XX w. podczas badań archeologicznych odkryto tu obok tutejszej wczesnośredniowiecznej osady tajemnicze obiekty, oddzielone od niej głębokim rowem. Pierwszym z tych obiektów była czworoboczna „platforma" zbudowana z kamieni spojonych gliną. Platformę tę pokrywała gruba warstwa popiołu, która wskazywała, że płonęło na niej, użytkowane przez długi okres czasu, duże palenisko. Obok platformy odkryto także duży kamienny stos – kurhan typu skandynawskiego, który zapewne służył składaniu krwawych ofiar w czasach pierwszych Piastów.
(...)
Specjaliści uznali owe obiekty za pozostałości rozległego sanktuarium pogańskich bogów. Ta znajdująca się na Górze Lecha pod gołym niebem świątynia, gdzie płonął „wieczny ogień", była najważniejszym miejscem kultu Polski pierwszych Piastów. O odkrywanych w Polsce, podobnych do gnieźnieńskiego, kamiennych stosach – kurhanach typu skandynawskiego, pisze prof. Słupecki: „Pierwszy tego rodzaju obiekt [skandynawski kamienny kurhan] (…), odkryty jeszcze w początkach XX wieku w Kijowie, Aleksander Gieysztor z uwagą odnotował w swej pracy. Niedawno podobne skupiska kamieni odnaleziono w dwóch ważnych miejscach. Najpierw na Wzgórzu Lecha w Gnieźnie, kilkanaście metrów od katedry, gdzie odkryto zagadkowy kurhan kamienny wbudowany w podwaliny kościoła św. Jerzego, potem podobny obiekt odkryto obok fundamentów jedenastowiecznego kościoła w Kałdusie. Zatem, tak jak w Kijowie, oba te domniemane ołtarze pogańskie znaleziono w centrach nowej władzy, gdzie nie przypadkiem umieszczano też ośrodki nowego kultu – archikatedrę z grobem męczennika wysuwanego do roli patrona państwa. Właściwa interpretacja obu tych obiektów ma kluczowe znaczenie dla badań schyłkowego pogaństwa, chrystianizacji i początków Polski.”
|
Zablokowano
