W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Previous Topic Next Topic
 
classic Klasyczny list Lista threaded Wątki
18 wiadomości Opcje
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
Druga tura bez Bonżura...
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Lothar.
Kilkanaście osób zostało rannych, w tym dwóch policjantów, w trakcie zamieszek, do których doszło w Madrycie. Największe zamieszki miały miejsce przed siedzibą socjalistycznej partii PSOE. Budynek został otoczony kordonem policyjnym. Protestujący wykrzykiwali hasła przeciwko pełniącemu obowiązki premiera Pedro Sanchezowi.

Ponad 7 tysięcy osób protestowało we wtorek na głównych ulicach Madrytu przeciwko amnestii dla katalońskich separatystów i negocjowaniu przez socjalistyczną PSOE z katalońskimi partiami nacjonalistycznymi warunków poparcia dla trzeciego rządu premiera Pedro Sancheza.

Wobec protestujących interweniowała policja - użyła pałek, gumowych kul i gazu łzawiącego. Co najmniej 12 osób zostało rannych, w tym dwóch policjantów - poinformowała delegatura rządu centralnego w Madrycie.

Najbardziej radykalni protestujący z zamaskowanymi twarzami odpalali race i petardy, rzucali kamieniami, butelkami i innymi przedmiotami, podpalali kosze na śmieci. W różnych częściach Madrytu widoczny był unoszący się dym. Jedna z głównych ulic - Gran Via - została zablokowana.
Zamieszki w MadrycieSERGIO PEREZ/PAP/EPA

Największe zamieszki miały miejsce przed siedzibą socjalistycznej PSOE, która została otoczona kordonem policyjnym. Protestujący wykrzykiwali hasła przeciwko pełniącemu obowiązki premiera Pedro Sanchezowi.

Kilkaset osób usiłowało dostać się do siedziby Kongresu Deputowanych, przeszkodziła im policja. Do mniejszych protestów doszło także przed siedzibami PSOE w innych miastach Hiszpanii - m.in. w Sewilli, Burgos, Barcelonie, Valladolid i Walencji.

Obecna na protestach rzecznik prawicowej partii Vox Pepa Millan podkreśliła, że jej ugrupowanie "przyszło manifestować pokojowo i nie popiera aktów przemocy".
Negocjacje polityczne w cieniu protestów

Do protestów dochodzi podczas trwających negocjacji między socjalistyczną PSOE i nacjonalistyczną Junts per Catalunya na temat warunków poparcia dla trzeciego rządu pełniącego obowiązki premiera Pedro Sancheza.

Kontynuacja rządów lewicy zależy od siedmiu głosów JuntsxCat eurodeputowanego Carlesa Puigdemonta, oskarżonego w Hiszpanii o rebelię po zorganizowaniu nielegalnego referendum niepodległościowego w Katalonii w 2017 r. i od ponad pięciu lat znajdującego się na wygnaniu w Belgii.
Zamieszki w MadrycieSERGIO PEREZ/PAP/EPA

Warunkiem wstępnym wyznaczonym przez niego dla poparcia gabinetu Pedro Sancheza jest amnestia, która miałaby objąć ponad 1400 osób - zarówno skazanych, jak i tych, przeciwko którym toczą się procesy karne za zorganizowanie nielegalnego referendum niepodległościowego.

Według prawicowej opozycji kraj znalazł się w rękach separatystów, których poparcie jest kluczowe dla kontynuacji rządów Pedro Sancheza.

Największe prawicowe ugrupowanie Partia Ludowa (PP) wskazuje, że wcześniej Pedro Sanchez uznawał amnestię za niemożliwą, ale teraz zmienił zdanie, aby utrzymać się przy władzy. Ruch ten krytykują nawet znani działacze socjalistyczni, jak były premier Felipe Gonzalez czy były wicepremier Alfonso Guerra.
TVN24 HD
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Biegnij Lola biegnij
Zabanowany
Ten post był aktualizowany .
ZAWARTOŚCI USUNIĘTE
Autor usunął wiadomość.
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Lothar.
Komuniści dokonywali największych zbrodni na swoich narodach.

Masowe zbrodnie komunistyczne – zbiorowe mordy popełnione przez reżimy państw komunistycznych w XX wieku, z łączną liczbą ofiar szacowaną pomiędzy 85 a 100 milionów ludzi[1]. Niektóre, wyższe szacunki, prócz liczenia ofiar masowych mordów i egzekucji dokonanych na politycznych przeciwnikach, wojen domowych, kampanii terroru, reform rolnych i wyniszczenia w obozach pracy obejmują również ofiary wojen zewnętrznych, głodu, chorób oraz śmierci w wyniku wycieńczenia w łagrach i obozach pracy.

Z najwyższą udokumentowaną liczbą ofiar spośród krajów komunistycznych pozostaje Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka i ZSRR pod rządami partii komunistycznej[2], następnie Chińska Republika Ludowa pod rządami Mao Zedonga, wreszcie Kambodża pod rządami Czerwonych Khmerów[3]. Szacunkowa liczba ofiar cywilnych zamordowanych przez trzy wymienione reżimy waha się pomiędzy 21 a 70 milionów istnień ludzkich. Na mniejszą skalę – w liczbach bezwzględnych – represje wystąpiły w Korei Północnej, Wietnamie, krajach Europy Wschodniej i w Afryce.
RFSRR, ZSRR i Europa Środkowo-Wschodnia

Pierwszymi państwami rządzonymi przez komunistów, gdzie po zdobyciu władzy przez komunistów dokonali oni masowych mordów były: Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka (pierwsze państwo na świecie, gdzie 7 listopada 1917 roku bolszewicy zdobyli władzę) i efemeryczna Węgierska Republika Rad pod rządami Beli Kuna w 1919. Kolejne nasilenie represji nastąpiło w latach 30. XX wieku w ZSRR pod rządami Józefa Stalina; kolektywizacja i tzw. „rozkułaczanie” doprowadziło m.in. do ludobójczego wielkiego głodu na Ukrainie oraz wysiedlenia polskiej ludności z Żytomierszczyzny. Ponad milion ludzi (w tym działaczy komunistycznych i wysokich funkcjonariuszy państwa sowieckiego) wymordowano w ZSRR w wyniku tzw. wielkiej czystki (Wielkiego Terroru) w latach 1936–1939, a kilka milionów zesłano do łagrów, w których przeważająca część zmarła. W tym samym okresie do masowych mordów doszło również w rządzonych przez komunistów i kontrolowanych przez Moskwę Mongolskiej Republice Ludowej i Tuwińskiej Republice Ludowej (Tannu-Tuwie) (tzw. czerwony terror).

Po agresji ZSRR na Polskę i kraje bałtyckie NKWD dokonało masowych morderstw (zbrodnia katyńska) i deportacji na Syberię i do Kazachstanu obywateli okupowanych przez Armie Czerwoną Polski, Litwy, Łotwy i Estonii. Po agresji III Rzeszy na ZSRR w czerwcu 1941 NKWD zdążyło przeprowadzić zbiorowe morderstwa więźniów na terenie okupowanej wschodniej Polski oraz krajów bałtyckich, a także w więzieniach i łagrach Rosji.

Według czarnej księgi komunizmu w podporządkowanych ZSRR po roku 1945 krajach bloku wschodniego rządy partii komunistycznych przyczyniły się do jednego miliona ofiar.

     Osobne artykuły: Rewolucja październikowa, Czeka, Gułag, Wielki głód na Ukrainie, Wielki terror (ZSRR), Operacja polska NKWD, Represje ZSRR wobec Polaków i obywateli polskich 1939-1946, Zbrodnia katyńska i Masakry więzienne NKWD 1941.

     Z tym tematem związana jest kategoria: Ofiary represji komunistycznych w Europie 1917–1991.

Bułgaria

Pomiędzy 50 tys. a 100 tys. osób zostało zamordowanych w 1944 w ramach przymusowej kolektywizacji i prześladowań politycznych[4].
Niemcy Wschodnie

Szacuje się, że po zakończeniu II wojny światowej w sowieckiej strefie okupacyjnej, w 1945 roku, w ramach prześladowań politycznych zamordowano pomiędzy 80 tys. a 100 tys. osób[4].
Polska
Prof. Krzysztof Szwagrzyk ze szczątkami ofiary zbrodni komunistycznych
Drzewo Chankiri, o które Czerwoni Khemrzy roztrzaskiwali niemowlęta
Zdjęcia ofiar reżimu komunistycznego na Węgrzech w Terror Haza w Budapeszcie
Tablica w Toompea z nazwiskami członków rządu Estonii zamordowanych przez sowiecki aparat bezpieczeństwa w okresie stalinowskim

Po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej na teren Polski w 1944 roku dokonano masowych morderstw i wywózek żołnierzy Armii Krajowej biorących udział wraz z Sowietami w odbijaniu Wilna i Lwowa z rąk niemieckich.

Największą udokumentowaną zbrodnią popełnioną przez NKWD na terenie współczesnej Polski, przy aktywnym współudziale UB oraz ludowego Wojska Polskiego była obława augustowska.

Większość ofiar zbrodni komunistycznych w okresie powojennym stanowili byli żołnierze AK oraz żołnierze podziemia niepodleglościowego, którzy podjęli walkę zbrojną z nowym okupantem. Po stłumieniu podziemia antykomunistycznego po 1947 roku większość ofiar stanowili skazani w wyniku tzw. mordów sądowych. Byli to żołnierze drugiej konspiracji, żołnierze AK, oraz działacze opozycyjni. Na początku lat 50. ofiarą mordów sądowych padli również oficerowie ludowego Wojska Polskiego w służby czynnej, ale z przedwojennym stażem. Okres stalinowski kończy w Polsce masakra robotników w Poznaniu w czerwcu 1956 roku.
Rumunia

Według szacunków pomiędzy 60 tys. a 300 tys. zostało zamordowanych w 1945 roku w ramach przymusowej kolektywizacji i prześladowań politycznych[4].
Węgry

W okresie istnienia Węgierskiej Republiki Rad, rządzący komuniści zwani eufemistycznie Chłopcami Lenina, popełnili masowe zbrodnie na przeciwnikach politycznych (tzw. czerwony terror).

Po II wojnie światowej i utworzeniu Węgierskiej Republiki Ludowej komunistyczna służba bezpieczeństwa Államvédelmi Hatóság utworzyła obozy koncentracyjne i popełniła masowe mordy na przeciwnikach politycznych.
Liczba ofiar

Obrońcy komunizmu[5] podkreślają, że większość ofiar to ofiary totalitaryzmu (który według nich był wypaczeniem ideologii i równości w niej głoszonej) stalinowskiego ZSRR (20 mln) i Chin (60–65 mln), które przed rewolucją były krajami zacofanymi, gdzie także panowała bieda, analfabetyzm i ludzie umierali z głodu.

Robert Conquest w monografii Wielki Terror podaje liczbę około 40 milionów ofiar represji w ZSRR, z czego około 20 milionów ofiar śmiertelnych[6].

Aleksander Sołżenicyn w książce Archipelag GUŁag szacuje, że w samych obozach pracy (Gułagach) w ZSRR uśmiercono od początku rewolucji do roku 1956 ok. 60 milionów ludzi.

Po publikacji Czarnej księgi, razem z artykułem wstępnym Courtoisa, trzech współautorów książki – Nicolas Werth, Jean-Louis Margolin i Karel Bartošek – zaprotestowało przeciwko wysuwanym przez niego tezom, jak i przedstawionym liczbom ofiar represji. Autorzy Czarnej księgi na łamach Le Monde stwierdzili że Courtois zawyżył dane liczby ofiar w przypadku między innymi ZSRR i Wietnamu[potrzebny przypis].
Negowanie i relatywizacja zbrodni komunistycznych

     Osobny artykuł: Kłamstwo kołymskie.

Środowiska lewicowe i komunistyczne na świecie, jak i wiele środowisk w krajach postkomunistycznych zarzuciło „Czarnej księdze komunizmu” fałszowanie historii, a nawet całkowite zakłamanie w doraźnych celach politycznych, sztuczne spłycanie wydarzeń oraz zestawianie ze sobą narodowego socjalizmu i komunizmu oraz zrównanie stalinizmu z komunizmem. Do najbardziej znanych komunistycznych krytyków „Czarnej Księgi Komunizmu” i „Archipelagu Gułag” należy członek szwedzkiej partii komunistycznej Mario Sousa, który w swoim tekście „Kłamstwa o historii ZSRR” neguje liczbę ofiar systemu komunistycznego w ZSRR, także w okresie rządów Józefa Stalina, równocześnie oskarża autorów książek o inspirację Hitlerem[7]. Również Ulrich Ruppert zarzuca Courtoisowi, autorowi „Czarnej Księgi Komunizmu”, zawyżenie statystyk ofiar komunizmu, w wyniku błędnego jego zdaniem założenia, „że stalinizm równa się komunizm”[8].

Premier Francji Lionel Jospin i prezydent Rosji Władimir Putin – odnieśli się do zarzutów przedstawionych w „Księdze...” argumentem, że zbrodnicze działania komunistów wpisywały się w „logikę historyczną” i dlatego powinny podlegać ocenie odmiennej, niż zbrodnie narodowych socjalistów. Jospin polemizował z autorami księgi dowodząc „wielkości rewolucji październikowej” oraz dobra narodowego Francuzów z okresu II wojny światowej: „Rewolucja roku 1917 była jednym z wielkich wydarzeń XX w.”, a „ZSRR Stalina, jakkolwiek byśmy go oceniali, był naszym sojusznikiem przeciw nazistowskim Niemcom”[9].
Upamiętnienie ofiar

Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy (PACE) w Rezolucji 1481/2006 z 25 stycznia 2006 potępiło zbrodnie totalitarnych reżimów komunistycznych[10].

23 sierpnia (dzień zawarcia Paktu Ribbentrop-Mołotow) m.in. w Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych obchodzony jest Europejski Dzień Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu (znany też jako Międzynarodowy Dzień Czarnej Wstążki).
Zobacz też

    zbrodnia komunistyczna
    Czarna księga komunizmu
    pola śmierci
    Dzień Pamięci Ofiar Wielkiego Głodu i Represji Politycznych
    Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej
    Europejski Dzień Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu

Przypisy

„Związek Sowiecki – 20 milionów ofiar śmiertelnych, Chiny – 65 milionów, Wietnam – 1 milion, Korea Północna – 2 miliony, Kambodża – 2 miliony, Europa Wschodnia – 1 milion, Ameryka Łacińska -150 tysięcy, Afryka – 1,7 miliona, Afganistan – 1,5 miliona, międzynarodowy ruch komunistyczny i partie komunistyczne nie sprawujące władzy – 10 tysięcy. W sumie blisko 100 milionów ofiar śmiertelnych”. Stéphane Courtois Zbrodnie komunizmu w: Stéphane Courtois, Nicolas Werth, Jean-Louis Panné, Andrzej Paczkowski, Karel Bartošek, Jean-Louis Margolin Czarna księga komunizmu. Zbrodnie, terror, prześladowania ISBN 83-7180-326-5, s. 25–26.
Noszącej kolejno nazwy: Rosyjska Komunistyczna Partia (bolszewików) (RKP(b)), Wszechzwiązkowa Komunistyczna Partia (bolszewików) (WKP (b)) i Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego (KPZR).
Valentino, Benjamin A (2005). Final solutions: mass killing and genocide in the twentieth century. Cornell University Press. pp. 91–151. ISBN 0-8014-7273-3.
Valentino (2005) Final solutions Table 2 found at p. 75.
Por np. komunista szwedzki Mario Sousa (Mario Sousa: Kłamstwa o historii ZSRR. www.komsomol.pl), czy Ulrich Ruppert (Ulrich Ruppert: Manipulacje „Czarnej księgi zbrodni komunizmu” www.1917.net.pl).
„W poprzedniej wersji Wielkiego terroru jedynie na marginesie zająłem się kwestią całkowitej liczby ofiar epoki stalinowskiej. Twierdziłem wówczas, że liczba ta jest nie mniejsza niż 20 milionów. taką samą liczbę podaje się teraz w ZSRR. A jako ogólną liczbę represjonowanych przyjmuje się (np. w nowych podręcznikach uniwersyteckich) około 40 milionów, z czego połowa przypada na terror kolektywizacyjny z lat 1929–1933, a druga połowa na lata 1937–1953”. Robert Conquest,Wielki Terror Warszawa 1997, ISBN 83-902063-9-0, s. 535.
Mario Sousa: Kłamstwa o historii ZSRR. www.komsomol.pl.
Ulrich Ruppert: Manipulacje „Czarnej księgi zbrodni komunizmu” www.1917.net.pl.
Leopold Unger: Putin i „Czarna księga komunizmu”. 2007.
Europejski Dzień Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu.
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Biegnij Lola biegnij
Biegnij Lola biegnij napisał/a
Dlatego się tak spieszą, żeby utworzyć armię jewropejską (czerwoną, ludową)
Tja...Już raz Trump wypowiedział się na ten temat...Bullshit powiedział...Cześć Ewka...
Druga tura bez Bonżura...
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Lothar. napisał/a
Komuniści dokonywali największych zbrodni na swoich narodach.

Masowe zbrodnie komunistyczne – zbiorowe mordy popełnione przez reżimy państw komunistycznych w XX wieku, z łączną liczbą ofiar szacowaną pomiędzy 85 a 100 milionów ludzi[1]. Niektóre, wyższe szacunki, prócz liczenia ofiar masowych mordów i egzekucji dokonanych na politycznych przeciwnikach, wojen domowych, kampanii terroru, reform rolnych i wyniszczenia w obozach pracy obejmują również ofiary wojen zewnętrznych, głodu, chorób oraz śmierci w wyniku wycieńczenia w łagrach i obozach pracy.

Z najwyższą udokumentowaną liczbą ofiar spośród krajów komunistycznych pozostaje Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka i ZSRR pod rządami partii komunistycznej[2], następnie Chińska Republika Ludowa pod rządami Mao Zedonga, wreszcie Kambodża pod rządami Czerwonych Khmerów[3]. Szacunkowa liczba ofiar cywilnych zamordowanych przez trzy wymienione reżimy waha się pomiędzy 21 a 70 milionów istnień ludzkich. Na mniejszą skalę – w liczbach bezwzględnych – represje wystąpiły w Korei Północnej, Wietnamie, krajach Europy Wschodniej i w Afryce.
RFSRR, ZSRR i Europa Środkowo-Wschodnia

Pierwszymi państwami rządzonymi przez komunistów, gdzie po zdobyciu władzy przez komunistów dokonali oni masowych mordów były: Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka (pierwsze państwo na świecie, gdzie 7 listopada 1917 roku bolszewicy zdobyli władzę) i efemeryczna Węgierska Republika Rad pod rządami Beli Kuna w 1919. Kolejne nasilenie represji nastąpiło w latach 30. XX wieku w ZSRR pod rządami Józefa Stalina; kolektywizacja i tzw. „rozkułaczanie” doprowadziło m.in. do ludobójczego wielkiego głodu na Ukrainie oraz wysiedlenia polskiej ludności z Żytomierszczyzny. Ponad milion ludzi (w tym działaczy komunistycznych i wysokich funkcjonariuszy państwa sowieckiego) wymordowano w ZSRR w wyniku tzw. wielkiej czystki (Wielkiego Terroru) w latach 1936–1939, a kilka milionów zesłano do łagrów, w których przeważająca część zmarła. W tym samym okresie do masowych mordów doszło również w rządzonych przez komunistów i kontrolowanych przez Moskwę Mongolskiej Republice Ludowej i Tuwińskiej Republice Ludowej (Tannu-Tuwie) (tzw. czerwony terror).

Po agresji ZSRR na Polskę i kraje bałtyckie NKWD dokonało masowych morderstw (zbrodnia katyńska) i deportacji na Syberię i do Kazachstanu obywateli okupowanych przez Armie Czerwoną Polski, Litwy, Łotwy i Estonii. Po agresji III Rzeszy na ZSRR w czerwcu 1941 NKWD zdążyło przeprowadzić zbiorowe morderstwa więźniów na terenie okupowanej wschodniej Polski oraz krajów bałtyckich, a także w więzieniach i łagrach Rosji.

Według czarnej księgi komunizmu w podporządkowanych ZSRR po roku 1945 krajach bloku wschodniego rządy partii komunistycznych przyczyniły się do jednego miliona ofiar.

     Osobne artykuły: Rewolucja październikowa, Czeka, Gułag, Wielki głód na Ukrainie, Wielki terror (ZSRR), Operacja polska NKWD, Represje ZSRR wobec Polaków i obywateli polskich 1939-1946, Zbrodnia katyńska i Masakry więzienne NKWD 1941.

     Z tym tematem związana jest kategoria: Ofiary represji komunistycznych w Europie 1917–1991.

Bułgaria

Pomiędzy 50 tys. a 100 tys. osób zostało zamordowanych w 1944 w ramach przymusowej kolektywizacji i prześladowań politycznych[4].
Niemcy Wschodnie

Szacuje się, że po zakończeniu II wojny światowej w sowieckiej strefie okupacyjnej, w 1945 roku, w ramach prześladowań politycznych zamordowano pomiędzy 80 tys. a 100 tys. osób[4].
Polska
Prof. Krzysztof Szwagrzyk ze szczątkami ofiary zbrodni komunistycznych
Drzewo Chankiri, o które Czerwoni Khemrzy roztrzaskiwali niemowlęta
Zdjęcia ofiar reżimu komunistycznego na Węgrzech w Terror Haza w Budapeszcie
Tablica w Toompea z nazwiskami członków rządu Estonii zamordowanych przez sowiecki aparat bezpieczeństwa w okresie stalinowskim

Po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej na teren Polski w 1944 roku dokonano masowych morderstw i wywózek żołnierzy Armii Krajowej biorących udział wraz z Sowietami w odbijaniu Wilna i Lwowa z rąk niemieckich.

Największą udokumentowaną zbrodnią popełnioną przez NKWD na terenie współczesnej Polski, przy aktywnym współudziale UB oraz ludowego Wojska Polskiego była obława augustowska.

Większość ofiar zbrodni komunistycznych w okresie powojennym stanowili byli żołnierze AK oraz żołnierze podziemia niepodleglościowego, którzy podjęli walkę zbrojną z nowym okupantem. Po stłumieniu podziemia antykomunistycznego po 1947 roku większość ofiar stanowili skazani w wyniku tzw. mordów sądowych. Byli to żołnierze drugiej konspiracji, żołnierze AK, oraz działacze opozycyjni. Na początku lat 50. ofiarą mordów sądowych padli również oficerowie ludowego Wojska Polskiego w służby czynnej, ale z przedwojennym stażem. Okres stalinowski kończy w Polsce masakra robotników w Poznaniu w czerwcu 1956 roku.
Rumunia

Według szacunków pomiędzy 60 tys. a 300 tys. zostało zamordowanych w 1945 roku w ramach przymusowej kolektywizacji i prześladowań politycznych[4].
Węgry

W okresie istnienia Węgierskiej Republiki Rad, rządzący komuniści zwani eufemistycznie Chłopcami Lenina, popełnili masowe zbrodnie na przeciwnikach politycznych (tzw. czerwony terror).

Po II wojnie światowej i utworzeniu Węgierskiej Republiki Ludowej komunistyczna służba bezpieczeństwa Államvédelmi Hatóság utworzyła obozy koncentracyjne i popełniła masowe mordy na przeciwnikach politycznych.
Liczba ofiar

Obrońcy komunizmu[5] podkreślają, że większość ofiar to ofiary totalitaryzmu (który według nich był wypaczeniem ideologii i równości w niej głoszonej) stalinowskiego ZSRR (20 mln) i Chin (60–65 mln), które przed rewolucją były krajami zacofanymi, gdzie także panowała bieda, analfabetyzm i ludzie umierali z głodu.

Robert Conquest w monografii Wielki Terror podaje liczbę około 40 milionów ofiar represji w ZSRR, z czego około 20 milionów ofiar śmiertelnych[6].

Aleksander Sołżenicyn w książce Archipelag GUŁag szacuje, że w samych obozach pracy (Gułagach) w ZSRR uśmiercono od początku rewolucji do roku 1956 ok. 60 milionów ludzi.

Po publikacji Czarnej księgi, razem z artykułem wstępnym Courtoisa, trzech współautorów książki – Nicolas Werth, Jean-Louis Margolin i Karel Bartošek – zaprotestowało przeciwko wysuwanym przez niego tezom, jak i przedstawionym liczbom ofiar represji. Autorzy Czarnej księgi na łamach Le Monde stwierdzili że Courtois zawyżył dane liczby ofiar w przypadku między innymi ZSRR i Wietnamu[potrzebny przypis].
Negowanie i relatywizacja zbrodni komunistycznych

     Osobny artykuł: Kłamstwo kołymskie.

Środowiska lewicowe i komunistyczne na świecie, jak i wiele środowisk w krajach postkomunistycznych zarzuciło „Czarnej księdze komunizmu” fałszowanie historii, a nawet całkowite zakłamanie w doraźnych celach politycznych, sztuczne spłycanie wydarzeń oraz zestawianie ze sobą narodowego socjalizmu i komunizmu oraz zrównanie stalinizmu z komunizmem. Do najbardziej znanych komunistycznych krytyków „Czarnej Księgi Komunizmu” i „Archipelagu Gułag” należy członek szwedzkiej partii komunistycznej Mario Sousa, który w swoim tekście „Kłamstwa o historii ZSRR” neguje liczbę ofiar systemu komunistycznego w ZSRR, także w okresie rządów Józefa Stalina, równocześnie oskarża autorów książek o inspirację Hitlerem[7]. Również Ulrich Ruppert zarzuca Courtoisowi, autorowi „Czarnej Księgi Komunizmu”, zawyżenie statystyk ofiar komunizmu, w wyniku błędnego jego zdaniem założenia, „że stalinizm równa się komunizm”[8].

Premier Francji Lionel Jospin i prezydent Rosji Władimir Putin – odnieśli się do zarzutów przedstawionych w „Księdze...” argumentem, że zbrodnicze działania komunistów wpisywały się w „logikę historyczną” i dlatego powinny podlegać ocenie odmiennej, niż zbrodnie narodowych socjalistów. Jospin polemizował z autorami księgi dowodząc „wielkości rewolucji październikowej” oraz dobra narodowego Francuzów z okresu II wojny światowej: „Rewolucja roku 1917 była jednym z wielkich wydarzeń XX w.”, a „ZSRR Stalina, jakkolwiek byśmy go oceniali, był naszym sojusznikiem przeciw nazistowskim Niemcom”[9].
Upamiętnienie ofiar

Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy (PACE) w Rezolucji 1481/2006 z 25 stycznia 2006 potępiło zbrodnie totalitarnych reżimów komunistycznych[10].

23 sierpnia (dzień zawarcia Paktu Ribbentrop-Mołotow) m.in. w Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych obchodzony jest Europejski Dzień Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu (znany też jako Międzynarodowy Dzień Czarnej Wstążki).
Zobacz też

    zbrodnia komunistyczna
    Czarna księga komunizmu
    pola śmierci
    Dzień Pamięci Ofiar Wielkiego Głodu i Represji Politycznych
    Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej
    Europejski Dzień Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu

Przypisy

„Związek Sowiecki – 20 milionów ofiar śmiertelnych, Chiny – 65 milionów, Wietnam – 1 milion, Korea Północna – 2 miliony, Kambodża – 2 miliony, Europa Wschodnia – 1 milion, Ameryka Łacińska -150 tysięcy, Afryka – 1,7 miliona, Afganistan – 1,5 miliona, międzynarodowy ruch komunistyczny i partie komunistyczne nie sprawujące władzy – 10 tysięcy. W sumie blisko 100 milionów ofiar śmiertelnych”. Stéphane Courtois Zbrodnie komunizmu w: Stéphane Courtois, Nicolas Werth, Jean-Louis Panné, Andrzej Paczkowski, Karel Bartošek, Jean-Louis Margolin Czarna księga komunizmu. Zbrodnie, terror, prześladowania ISBN 83-7180-326-5, s. 25–26.
Noszącej kolejno nazwy: Rosyjska Komunistyczna Partia (bolszewików) (RKP(b)), Wszechzwiązkowa Komunistyczna Partia (bolszewików) (WKP (b)) i Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego (KPZR).
Valentino, Benjamin A (2005). Final solutions: mass killing and genocide in the twentieth century. Cornell University Press. pp. 91–151. ISBN 0-8014-7273-3.
Valentino (2005) Final solutions Table 2 found at p. 75.
Por np. komunista szwedzki Mario Sousa (Mario Sousa: Kłamstwa o historii ZSRR. www.komsomol.pl), czy Ulrich Ruppert (Ulrich Ruppert: Manipulacje „Czarnej księgi zbrodni komunizmu” www.1917.net.pl).
„W poprzedniej wersji Wielkiego terroru jedynie na marginesie zająłem się kwestią całkowitej liczby ofiar epoki stalinowskiej. Twierdziłem wówczas, że liczba ta jest nie mniejsza niż 20 milionów. taką samą liczbę podaje się teraz w ZSRR. A jako ogólną liczbę represjonowanych przyjmuje się (np. w nowych podręcznikach uniwersyteckich) około 40 milionów, z czego połowa przypada na terror kolektywizacyjny z lat 1929–1933, a druga połowa na lata 1937–1953”. Robert Conquest,Wielki Terror Warszawa 1997, ISBN 83-902063-9-0, s. 535.
Mario Sousa: Kłamstwa o historii ZSRR. www.komsomol.pl.
Ulrich Ruppert: Manipulacje „Czarnej księgi zbrodni komunizmu” www.1917.net.pl.
Leopold Unger: Putin i „Czarna księga komunizmu”. 2007.
Europejski Dzień Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu.
Wojtek. Ale to nie dzieje się jakimś kraju autokratycznym. To dzieje się w kraju który służy jako wzór wolności i demokracji Cześć Wojtek.
Druga tura bez Bonżura...
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
Dzisiaj w eurokołchozie zapadnie wyrok, o odebraniu immunitetu czterem polskim prawicowym europosłom. Za...Mowę nienawiści...O co chodzi...Postawili oni lajka pod filmikiem gdzie pokazywali zadymy we Francji. No i tak, dziennikarze pokazujący te sceny, i krytykujący, nie są oskarżeni o mowę nienawiści. Ale jak postawisz lajka, to uprawiasz mowę nienawiści. Sądzę że ich podkablowali "nasi' lewaccy europosłowie
Druga tura bez Bonżura...
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Lothar.
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Amigoland
Komuchy to już tacy są >;)))
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
Lothar. napisał/a
Komuchy to już tacy są >;)))
Nie ma się co śmiać. Oni wkrótce będą w Polsce Wtedy to nie będzie takie śmieszne...
Druga tura bez Bonżura...
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Lothar.
Służby nakupily sprzętu do rozganiania demonstracji. Czy jedni czy drudzy docisną śrubę. Idą ciężkie czasy.
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
Lothar. napisał/a
Służby nakupily sprzętu do rozganiania demonstracji. Czy jedni czy drudzy docisną śrubę. Idą ciężkie czasy.
Będę śledził w mediach. Bo osobiście nigdzie się nie wybieram
Druga tura bez Bonżura...
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
Nie wiem czy zauważyliście. W trzech krajach w Europie nie ma rządów. W Hiszpanii, w Holandii, w Szwecji, a teraz zanosi się w Polsce. A "prace" nad federacją europejską nabierają tempa
Druga tura bez Bonżura...
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Lothar.
Myślisz Andrzeju że to akcja zsynchronizowana?
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
Lothar. napisał/a
Myślisz Andrzeju że to akcja zsynchronizowana?
No dzieje się coś dziwnego. To że Europa skręca na prawo gadano już od lat. Dlatego nie ma się co dziwić że na zachodzie jest to blokowane, jak mogą. Wyjątkiem była Polska, tylko że tu mile zaskoczyła lewaków w unii, skręcając na lewo. Tylko że przypominają dopiero samochód który ma ruszyć, a prawica nie włącza zielonego światła i muszą czekać
Druga tura bez Bonżura...
Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Lothar.
Dobrze by było Andrzeju kij im w szprychy wsadzić >;P

Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Lothar.
No i znów te beczki, pani Ewa będzie mała używanie  

Odpowiedz | Wątki
Otwórz ten post w widoku wątku
|

Re: W Hiszpanii strzelają do manifestantów...

Amigoland
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Lothar. napisał/a
Dobrze by było Andrzeju kij im w szprychy wsadzić >;P

Aaa w jaki sposób Wojtek? Jak Polacy tak zagłosowali? Został jeszcze prezydent. A jak tego wymienią na Trzaskowskiego??
Druga tura bez Bonżura...