|
|
Tak >;) pan Bzoma ma nieprawdopodobnie rozbudowaną wizję tych poziomów "nieba" aż się pogubiłem >;PPP Piekło jest w miarę proste 9 poziomów i dla każdego coś pięknego >;PP
Krąg I (Pieśń IV) – Limbo, znajdują się tu dusze dzieci nieochrzczonych oraz ludzi dobrych i sprawiedliwych, którzy nie zostali ochrzczeni. Nie doznają oni cierpienia, lecz nieustannie towarzyszy im uczucie tęsknoty. Wśród nich znajdują się cnotliwi poganie, mistrz poetów Homer, ludzie pióra: Horacy, Owidiusz, filozofowie: Sokrates, Platon, Arystoteles, Awicenna, Awerroes, Juliusz Cezar, a także bohaterowie mityczni: Hektor i Eneasz. Wszyscy oni są wykluczeni z Nieba tylko dlatego, że nie poznali Jezusa Chrystusa.
Krąg II (Pieśń V) – pod strażą Minosa znajdują się dusze ludzi, którzy nie potrafili zapanować nad zmysłami. Tutaj Dante spotyka Dydonę, Kleopatrę, Semiramidę, Achillesa, Tristana oraz parę kochanków Paolo Malatestę i Franceskę da Rimini. Ich historia była inspiracją dla wielu następców Dantego. W całym Piekle kary potępieńców związane są z grzechami przez nich popełnionymi na zasadzie contrapasso, tj. podobieństwa lub przeciwieństwa. Targanych przez zmysły za życia po śmierci targa wichura.
Krąg III (Pieśń VI) – pod strażą Cerbera, są ci, którzy nie znali umiaru w jedzeniu i piciu.
Krąg IV (Pieśń VII) – skąpcy i rozrzutnicy są tu strzeżeni przez Plutona – uosobienie gniewu.
Krąg V (Pieśń VII–VIII) – znajduje się za krwawą rzeką Styks, przez którą przeprawia Flegiasz. Dante spotyka tu potępionych za gniew, zazdrośników, ludzi leniwych i pesymistów.
Krąg VI (Pieśń IX–XI) – dusze heretyków leżą tu w płonących grobach, wśród nich znajdują się między innymi Epikur i cesarz Fryderyk II, oskarżani w średniowieczu o zaprzeczanie idei istnienia duszy.
Krąg VII (Pieśń XII–XVII) – należy do piekła dolnego. Przebywają w nim dusze gwałtowników wobec bliźnich, siebie samych i przeciw Bogu, naturze oraz sztuce. Do pierwszej kategorii należą, strzeżeni przez Minotaura tyrani, jak np. Dionizjos I z Syrakuz i mordercy, pływają oni w rzece gorącej krwi – Flegetonie. W drugim jarze tego kręgu są szarpani przez harpie, zamienieni w drzewa, samobójcy. W trzecim jarze ognisty deszcz pada na bluźnierców przeciwko Bogu. Podobna kara spotyka gwałtowników, lichwiarzy, sodomitów (w ostatniej grupie jest znany literat włoski i nauczyciel Dantego, Brunetto Latini).
Krąg VIII (Pieśń XVII–XXX) – miejsce strzeżone przez potwora Geriona, zwane Złymi Dołami, dzieli się na 10 czeluści. Rezydują tu i cierpią rozmaite męki stręczyciele, uwodziciele i pochlebcy, symonici (także papież Mikołaj III), wróżbici, oszuści, hipokryci, złodzieje, fałszywi doradcy, mąciciele i siewcy niezgody oraz fałszerze. W ósmej czeluści spotyka Dante m.in. żądnego wiedzy Ulissesa (Odyseusza), a także Mahometa.
Gustave Doré, Charon w piekle
Krąg IX (Pieśń XXXII–XXXIV) – jest wielką, strzeżoną przez Gigantów studnią. Dzieli się na cztery strefy. Pierwsza jest przeznaczona dla zdrajców bliskich, druga dla zdrajców ojczyzny. Jest wśród nich hrabia Ugolino, którego historia należy do najbardziej znanych fragmentów poematu. W trzeciej strefie leżą pod lodem ci, którzy zawiedli zaufanie swych gości. W ostatniej, na dnie piekła w towarzystwie odrażającego Lucyfera cierpią zatopieni w lodowym jeziorze o nazwie Kocyt zdrajcy swych dobroczyńców – Judasz – zdrajca Jezusa, oraz Brutus i Kasjusz – zdrajcy Cezara:
|
Zablokowano
