Chodziłem do podstawówki imienia.... Pruskiego agenta >;)

[Lothar.]

Ciekawie mówi >;)

[Amigoland]

Znając obecne tendencje w mediach. Podchodzę z rezerwą do współczesnych rewelacji "historyków"...

[Amigoland]

Niemcy traktują nas tak samo do tej pory Jak tysiąc lat temu...

[Amigoland]

Narzekasz Wojtek na pańszczyznę w Polsce. Facet mówi tam że w Niemczech nie było pańszczyzny, chłopi płacili czynsze. Czyli w Niemczech, była zrobiona pańszczyzna w "białych rękawiczkach" Pan dzierżawił chłopu ziemię, ale ile ta dzierżawa kosztowała, nikt nie powie. Musiała dużo kosztować, bo chłop tak samo klepał biedę jak i w Polsce. A może i miał gorzej. Bieda w Niemczech aż piszczała, nawet do wybuchu 2WŚ. A szkoda. Bo jakby byli bogaci, nie musieliby napadać na biedną Polskę. Bo i po co? Jak Niemcy gnębili chłopów "czynszami" wiemy także z Prus, gdzie prawdziwi Prusowie, pod zaborem Krzyżackim mieli ich serdecznie dosyć i pomagali Polakom w walce z zakonem.

[Amigoland]

A skąd się wzięło bogactwo Prus? Chyba nie ze zbierania mchu i połowu ryb? Wzięło się z "czynszów" i podatków. Nie wspomnę o drakońskich karach i zamordyzmie. Do dziś jest słynny "pruski dryl" A nie ma takiego państwa na świecie które by nie miało w swoim prawie tylu kar, co są w Niemczech.

[Lothar.]

Lepiej płacić czynsz Andrzeju niż być niewolnikiem. Jest źle to wyjeżdżasz. Skąd tyle niemców w Ameryce i Afryce?

[Lothar.]

Ale że są kwity na Kilińskiego że był na żołdzie Prusaków, to nie wiedziałem >;)

Jan Kiliński (ur. 1760 w Trzemesznie, zm. 28 stycznia 1819 w Warszawie) – pułkownik powstania kościuszkowskiego, uczestnik spisków powstańczych, należał do Rady Miasta Warszawy od roku 1791, pamiętnikarz. Z zawodu był szewcem.
Życiorys

Jan Kiliński urodził się w 1760 roku, w Trzemesznie w Wielkopolsce, w rodzinie Augustyna, majstra murarskiego, i Marcjanny. Do Warszawy przybył w roku 1780 i osiem lat później uzyskał tytuł mistrza szewskiego. W tym samym roku, kilka miesięcy później poślubił Mariannę Rucińską. W latach 1792-1793 został wybrany radnym Warszawy. Był członkiem Związku Rewolucyjnego.

W dniach 17 (Wielki Czwartek) i 18 kwietnia 1794, w czasie insurekcji warszawskiej stanął na czele ludu. Po 2 dniach walk z silnym garnizonem rosyjskim, dowodzonym przez Osipa Igelströma, oswobodzono stolicę. 19 kwietnia insurekcja przyłączyła się do powstania kościuszkowskiego i uznała Kościuszkę za Najwyższego Naczelnika Siły Zbrojnej Narodowej. Władzę przejęła Rada Zastępcza Tymczasowa, w skład której wszedł także Kiliński. Pełnił w niej funkcję radcy w Wydziale Skarbowym, Deputacji Indagnacyjnej i Paszportowej. Wkrótce został zastępcą radcy Rady Najwyższej Narodowej. 28 czerwca 1794 roku Kiliński wysłał oddziały z Warszawy na front. 2 lipca 1794 został mianowany przez Kościuszkę pułkownikiem milicji mazowieckiej. Zorganizował 20 Regiment Pieszy Koronny, który bronił Warszawy przed oddziałami pruskimi. Pod koniec powstania (październik 1794) wysłany do Poznania, gdzie został pojmany przez Prusaków i wydany Rosjanom.

Po wyjściu z więzienia w twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu (3 grudnia 1796), zamieszkał z rodziną w Wilnie, gdzie brał udział w konspiracji (tzw. spisek o. Faustyna Ciecierskiego), za co został ponownie pojmany przez Rosjan i wywieziony w głąb Rosji. Po powrocie z niewoli (około roku 1798) prowadził warsztat szewski, nie angażując się w życie publiczne. Wyjątkiem było objęcie funkcji radnego Warszawy w okresie Księstwa Warszawskiego.

W roku 1811 poślubił Anastazję Jasińską. Był 2-krotnie internowany, podczas okupacji austriackiej (1809) i rosyjskiej (1813). W Królestwie Polskim uzyskał emeryturę wojskową (pułkownikowską). Pisał pamiętniki (wydane pośmiertnie w 2 tomach – w latach: 1830 lub 1831 oraz 1899). Zmarł 28 stycznia roku 1819. Został pochowany pod kościołem na warszawskich Powązkach, lecz jego grób został zniszczony w czasie przebudowy kościoła.
Twórczość

Pamiętniki:

    Nieszczęśliwy i smutny dla mnie przypadek dostania się w niewolę pruską r. 1794, wyd. (bez tytułu) T. Działyński, (Brzeg 1828, wyd. niepełne); wyd. następne pełne: Kilińskiego Jana, szewca, a zarazem pułkownika 20 regimentu piechoty, pamiętniki, z autografu wyd. K. W. Wójcicki, Warszawa 1830 (1831); pt. Historia..., Poznań 1850; pt. Pamiętniki..., Poznań 1860 Pamiętniki z XVIII W. nr 1; Paryż (1868) Biblioteka Ludowa Polska nr 55; Lwów (1881); Poznań 1882; Lwów 1894; Warszawa 1907; Warszawa 1918 Skarbiec Polski; według wyd. K. W. Wójcickiego, wyd. S. Herbst pt. Pierwszy pamiętnik w: Pamiętniki, Warszawa 1958 Biblioteka Pamiętników Polskich i Obcych; rękopis: Biblioteka Polska w Paryżu (wersja nieco bogatsza, obszerniejsza od drukowanej); przekł. rosyjski: Russkaja starina 1895
    Drugi pamiętnik, nieznany, o czasach Stanisława Augusta, powst. około roku 1818, fragmenty wyd. J. I. Kraszewski Rocznik Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Rok 1867, Paryż 1868; całość wyd. z rękopisu A. Kraushar, Kraków 1899; wyd. następne: Kraków 1900; Kraków 1906; z autografu wyd. S. Herbst, pt. Drugi pamiętnik w: Pamiętniki, jak wyżej poz. 1; autograf: Biblioteka Narodowa (BOZ) cim. 80b; tu także kopia z roku 1868 cim. 80a.

Listy i materiały:

    Do T. Kościuszki i gen. A. Gorzeńskiego z roku 1794, fragm. przytoczył autor w tekście: Drugi pamiętnik..., jak wyżej Pamiętniki poz. 2
    Inkwizycje... z rewolucji warszawskiej, dokument z 12 lutego 1795, Petersburg, wyd. J. I. Kraszewski, jak wyżej Pamiętniki poz. 2; przedr. S. Herbst, jak wyżej Pamiętniki poz. 1; tekst rosyjski: Cztienija w Moskowskom obszczestwie istorii i driewnostjej 1867
    Własnoręczny życiorys, powst. 1809, wyd. S. Herbst, jak wyżej Pamiętniki poz. 1
    Testament z roku 1818, wyd. K. W. Wójcicki: Cmentarz Powązkowski pod Warszawą t. 3, Warszawa 1858, s. XII; fragmenty przedr. J. W. Gomulicki Nowe Książki 1958, nr 18.

Upamiętnienie

     Zobacz też kategorię: Uczestnicy manifestacji patriotycznej w Warszawie w 1894.

Najwyższe polskie odznaczenie rzemieślnicze nosi nazwę „Szabla Kilińskiego”. Imieniem Jana Kilińskiego nazwano statek MS Kiliński.

W 1974 został wybity medal upamiętniający Jana Kilińskiego, zaprojektowany przez Józefa Markiewicza[1].

Jednostki Wojska Polskiego, które nosiły imię Jana Kilińskiego:

    205 ochotniczy pułk piechoty
    4 Pomorska Dywizja Piechoty
    4 Pomorska Dywizja Zmechanizowana[2]
    4 Lubuska Dywizja Zmechanizowana
    Warszawska Brygada Obrony Terytorialnej
    Pułk Obrony Terytorialnej miasta stołecznego Warszawy
    Batalion Armii Krajowej Kiliński
    Oddział Gwardii Ludowej wymordowany 9 sierpnia 1943 roku przez Narodowe Siły Zbrojne

Jan Kiliński jest patronem wielu szkół w Polsce:

    Powiatowego Zespołu nr 8 Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących w Chełmku
    Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 4 w Gnieźnie
    Zespołu Szkół nr 1 w Kłobucku
    Zespół Szkół w Krapkowicach
    Szkoły Podstawowej nr 2 w Krośnie Odrzańskim
    Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 21 w Łodzi
    Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Mogielnicy
    Szkoły Podstawowej nr 2 w Oleśnicy – patronem został 18 maja 1977 roku
    Zespół Szkół Zawodowych nr 1 w Pabianicach
    Zespołu Szkół Zawodowych w Radomiu – od 1927 roku
    Zespołu Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Sosnowcu
    Szkoły Podstawowej nr 1 w Trzemesznie
    Szkoły Podstawowej w Tyszowcach
    Zespołu Szkół nr 31 w Warszawie
    Szkoły Podstawowej nr 158 w Warszawie
    ZSZ nr 5 we Wrocławiu
    Zakładu Doskonalenia Zawodowego w Zamościu
    Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Zdunach

Jest on także patronem drużyn harcerskich:

    3 Płocka Drużyna Harcerzy „Pneuma” im. płk. Jana Kilińskiego z Płockiego Hufca Harcerzy ZHR
    264 Warszawska Drużyna Harcerska „Żagiew”
    3 Pabianicka Drużyna Harcerek im. płk. Jana Kilińskiego „Bordowo-Czarna Trójka”
    3 Pabianicka Drużyna Harcerzy im. płk. Jana Kilińskiego „Czarna Trójka”

W 1986 roku Marian Kubera wyreżyserował film biograficzny pt. „Jan Kiliński”[3], a cztery lata później zrealizował film telewizyjny pod tym samym tytułem, w którym w postać głównego bohatera wcielił się Adam Ferency[4].

    Pomnik Jana Kilińskiego w Łodzi

    Pomnik Jana Kilińskiego w Łodzi
    Pomnik Jana Kilińskiego w Słupsku

[Lothar.]

I Prusacy go wydali ruskim, swojego agenta?

[Lothar.]

W sumie biznes, to biznes.

[Lothar.]

O osadnictwie to też nie wiedziałem że można było dożywotnio nie płacić Podatków >;P Ale byli byśmy bogaci >;))

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

Lepiej płacić czynsz Andrzeju niż być niewolnikiem. Jest źle to wyjeżdżasz. Skąd tyle niemców w Ameryce i Afryce?

Żeby wyjechać to trzeba mieć pieniądze. Za co wyjedziesz jak nic nie masz? Mogli wyjechać do Ameryki np. Rzemieślnicy, budowlańcy...Wolne zawody. Ten sobie dawał radę wszędzie. A w Afryce mogli zostawać żołdaki, którym skończył się kontrakt....Cześć Wojtek.
Czy płacisz czynsz, czy zbożem, to jedno i to samo. Na końcu masz tyle żebyś przeżył. Tak jak obecnie z podatkami

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

O osadnictwie to też nie wiedziałem że można było dożywotnio nie płacić Podatków >;P Ale byli byśmy bogaci >;))

To była zachęta, żeby ludzie zasiedlali nowe tereny. Dlatego mieliśmy w poznańskim Bambrów, chłopów z Bamberg-Niemcy. W Rosji też, ten kto pracuje na dalekiej północy, ma większą emeryturę, no i tam są większe zarobki...

[Lothar.]

Trzeba być wolnym, aby jechać z rodziną Andrzeju. Chłopi byli przywiązanymi do ziemi niewolnikami i mieli gdzieś taką Polskę. Młodzi uciekali i mieli pogoń na karku. Był taki biznes, że za transport sprzedawałeś się w niewolę, na powiedzmy 2 lata i armator sprzedawał cię, np w Brazylii.

[Lothar.]

Amigoland napisał/a

Lothar. napisał/a

O osadnictwie to też nie wiedziałem że można było dożywotnio nie płacić Podatków >;P Ale byli byśmy bogaci >;))

To była zachęta, żeby ludzie zasiedlali nowe tereny. Dlatego mieliśmy w poznańskim Bambrów, chłopów z Bamberg-Niemcy. W Rosji też, ten kto pracuje na dalekiej północy, ma większą emeryturę, no i tam są większe zarobki...

Szwedzi dawali obywatelstwo jak przepracowałeś 5 lat na północy. Kolorowi nie dawali rady, a nasi tak.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

I Prusacy go wydali ruskim, swojego agenta?

Sam widzisz że sprawa nie trzyma się kupy Jak wspomniałem już przed laty, ktoś, takimi "badaniami" chce nas obedrzeć ze wszystkich bohaterów narodowych. Kto? Możemy się tylko domyślać. Pracują nad tym w PAN, np. pani Engelking. Za pieniądze polskich podatników..
https://www.youtube.com/shorts/qEzejh4NW6w

[Amigoland]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Amigoland napisał/a

Znając obecne tendencje w mediach. Podchodzę z rezerwą do współczesnych rewelacji "historyków"...

Ja podchodzę z całkowitym niesmakiem do historii, która napisali dla Polaków Zydzi i cieszę się, że są ci do których podchodzisz z rezerwą.

Pluć na kogoś, kto już nie żyje i nie może się bronić. To odrażające. Jak pozbawić Polaków patriotyzmu? Ależ to bardzo proste! Zrobić z ich wzorów sprzedawczyków, zdrajców, syfilityków, a nawet zbrodniarzy. Państwo obdarte z bohaterów, jest neutralne, łyka potem papkę którą im się grzecznie poda na tacy. Cześć Ewka.

[Lothar.]

Ja tam jestem nieufny Andrzeju, kwitów nie widziałem, a jak go aresztowali, to mogli przesłuchać tak, że wszystko podpisał.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

Ja tam jestem nieufny Andrzeju, kwitów nie widziałem, a jak go aresztowali, to mogli przesłuchać tak, że wszystko podpisał.

Ale wiesz co ciekawe? Facet "prześwietla" Kilińskiego robi program i tylko gada i gada, co to on w tych archiwach wynalazł na temat "zdrajcy". A pelikany łykają. A zrób chłopie jakieś screeny tych dokumentów, wklej do swojej "prawdy" , udowodnij, pokaż, wyjaśnij. A tak to tylko bla, bla, bla...I co? Ja mam to łyknąć? Bo on chce? A kim on jest? Badaczem? A z czego żyje? Kto mu płaci?