Słyszałaś że zablokowali wszystkie zbiórki na Brauna?
Braun powinien założyć sobie fundację i mogą go cmoknąć. Pitoń powiedział kiedyś..."Trzeba robić to samo co oni robią". Czyli? Wykorzystać prawo które stworzyli dla siebie
Wychowywał się we wsi Belsk Duży k. Grójca. Jego matka była pielęgniarką[2]. Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego[3][4]. Dziennikarz „Rzeczpospolitej” (1997–2007, ponownie od marca 2013 do 2016), „Newsweek Polska” (2007–2012, ponownie od stycznia 2023), „Wprost” (2012–2013)[5][6][7]. Jego opinie ukazują się także w „Super Expressie”[8]. Po odejściu z „Rzeczpospolitej” od września 2016 jest komentatorem serwisu Onet.pl[9], a od 2017 również „Tygodnika Powszechnego”[10][11].
Przed publicystyką zajmował się dziennikarstwem śledczym[12]. Jako publicysta poza Onetem i Tygodnikiem Powszechnym występuje w audycjach radiowych – „Komentatorzy” w Tok FM, w porannym paśmie Polskiego Radia 24, w porannych audycjach mazowieckiego kanału Polskiego Radia – RDC. Był również prowadzącym w programie „Polityka z Plusem” w Radio Plus”[13]. W telewizji jest częstym gościem „Loży Prasowej” w TVN24. Był stałym komentatorem w programie Antysalon Ziemkiewicza.
20 lipca 2020 został zastępcą redaktora naczelnego Onetu[14]. Od marca 2021, co niedzielę na antenie Radia Zet prowadzi program Siódmy dzień tygodnia, a audycja jest także dostępna za pośrednictwem głównej strony Onetu oraz na portalu Facebook[15] (przy czym od 2022 jest to Szósty dzień tygodnia emitowany w sobotę[16]). Wspólnie z Agnieszką Burzyńską prowadził w Onecie podcast Stan po Burzy; od 2022 roku Andrzej Stankiewicz oraz Dominika Długosz, Kamil Dziubka i Renata Grochal współprowadzą program o nazwie Stan wyjątkowy[17]. Od połowy stycznia 2023 roku ponownie wrócił w charakterze felietonisty do tygodnika „Newsweek Polska”[18].
Publikacje
Zbigniew Ziobro. Historia prawdziwa (2007, współautor Piotr Śmiłowicz)
Donald Tusk. Droga do władzy (2008, współautor Piotr Śmiłowicz)
Biblia dziennikarstwa (2010, współautor)
Kukiz: Grajek, który został graczem (2015, współautor)
Wałęsa. Zdrajca czy bohater. Niedokończona rewolucja (2016, współautor Dariusz Wilczak)
Nagrody i nominacje
Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich:
Główna Nagroda Wolności Słowa: 2003 (wspólnie z Małgorzatą Solecką)
Nagroda Watergate: 2004 (wspólnie z Małgorzatą Solecką), 2005 (wspólnie z Michałem Stankiewiczem)
Nagroda im. Stefana Żeromskiego: 2007[19]
MediaTory:
Nagroda „NawigaTOR”: 2011[20]
Nominacja do Nagrody „ProwokaTOR”: 2013