A co to jest Faszyzm?
Zablokowano
12
12
 
|
Faszyzm (wł. fascismo, od łac. fasces „wiązki, rózgi liktorskie” i wł. fascio „wiązka, związek”) – doktryna polityczna powstała w okresie międzywojennym we Włoszech, sprzeciwiająca się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa (statolatrię, totalitarne silne przywództwo, terror państwowy i solidaryzm społeczny)[1]. Faszyzm podkreślał wrogość wobec zarówno liberalizmu, jak i komunizmu[2]. Początkowo nazwa odnosiła się tylko do włoskiego pierwowzoru, później była stosowana wobec pokrewnych ruchów w latach 20. i 30. XX wieku, zwłaszcza narodowego socjalizmu w Niemczech, oraz współczesnych ruchów wywodzących się z partii faszystowskich (neofaszyzm i postfaszyzm). Faszyzm uważany jest na ogół za doktrynę skrajnie prawicową lub (przez takich politologów jak Zeev Sternhell, Hugh Seton-Watson, Eugen Weber) hybrydową, tzn. łączącą elementy lewicowe i prawicowe[3]. Sami faszyści uważali tradycyjny podział za przestarzały; twierdzili, że nie są „ani prawicą, ani lewicą”[4].
Następujące elementy są najczęściej wymieniane jako integralne części faszyzmu: szowinizm, etatyzm, militaryzm, imperializm, totalitaryzm, antykapitalizm, antykomunizm, korporacjonizm, populizm, kolektywizm oraz opozycja do politycznego i ekonomicznego liberalizmu[5][6][7][8][9][10][11]. Historyk Roger Eatwell wymienia cztery aspekty istotne w ideologii faszyzmu: Plan zmiany natury ludzkiej i stworzenie lepszego społeczeństwa; Naród lub rasa jako siły organizujące ewolucję i postęp; Krytyka kapitalizmu, liberalizmu i socjalizmu jako systemów rozbijających lub osłabiających wspólnotę; Wpajanie ludzkim umysłom faszystowskich wartości poprzez media i propagandę[11]. Nazwa faszyzm określała pierwotnie jedynie system polityczny powstały po pierwszej wojnie światowej we Włoszech. Wkrótce jednak została rozciągnięta na inne reżimy polityczne powstające w kolejnych latach w innych państwach, przede wszystkim w Niemczech, po zdobyciu władzy przez nazistów. Wciąż dyskusyjna jest kwestia pokrewieństwa pomiędzy faszyzmem włoskim a reżimami autorytarnymi zainspirowanymi włoskim przykładem. Kościół katolicki a faszyzm Osobny artykuł: Kościół katolicki a ustasze. Kontrowersje budzi stosunek Kościoła Katolickiego do ruchów faszystowskich. Już w 1924 ks. Józef Lubelski stwierdził, że „Za objaw egoizmu narodowego trzeba uważać włoski faszyzm i niemiecki narodowy socjalizm”[75]. Jego praca była opatrzona imprimatur kurii lwowskiej. W 1929 roku papież wezwał, aby głosować w wyborach na faszystów[76], jednocześnie w encyklice z 1933 Dilectissima nobis (o ucisku Kościoła katolickiego w Hiszpanii) potępił sekularyzm Drugiej Republiki Hiszpańskiej. W wydanej w 1929 encyklice Divini illius Magistri (o chrześcijańskim wychowaniu młodzieży) poddał krytyce faszystowski program wychowania[77]. Kontrowersje budzą jego stosunki z Niemcami, przez co jest oskarżany o to, że nie potępił reżimu nazistowskiego i prześladowania Żydów. Encyklika Mit brennender Sorge z 14 marca 1937 roku odczytana w 11 000 niemieckich kościołów, zawiera aluzje, które mogą być interpretowane jako odniesienia do faszyzmu, nazizmu i totalitaryzmu zrównanego z bałwochwalstwem. Stanowisko Watykanu w czasie II wojny światowej rozpoczęło się od słabego potępienia inwazji na Polskę (kraju z większością katolicką), braku wyrazistego stanowiska i prób mediacji był interpretowany jako ciche wsparcie Niemiec. Postawa ta spowodowała pewne problemy w późniejszych relacjach między Watykanem a Izraelem[78]. Po klęsce państw Osi, wielu faszystowskich zbrodniarzy wojennych uciekło za pośrednictwem księży katolickich (korzystając z paszportów watykańskich lub przebranych za duchownych) do Szwajcarii i Argentyny[79]. W 1998 roku papież Jan Paweł II dokonał samokrytyki stanowiska Watykanu w okresie Holokaustu, prosząc o przebaczenie. Jednocześnie bronił postawy Piusa XII, którego proces beatyfikacji rozpoczął się w tym samym czasie[80][81]. Protestantyzm a faszyzm Od 3000 do 17000 pastorów luterańskich było członkami pronazistowskiego ruchu Chrześcijan Niemieckich (1932) i Kościoła Ewangelickiego Rzeszy (1933) prowadzonego przez biskupa Ludwiga Müllera. Część duchownych pozytywnie przyjmowało prąd antysemickiego pozytywnego chrześcijaństwa. Inni duchowni przyjęli stanowisko krytyczne (Dietrich Bonhoeffer za swój opór względem reżimu nazistowskiego trafił do obozu koncentracyjnego), a w niemieckim Kościele ewangelickim działał antyfaszystowski Kościół Wyznający. Martin Niemöller jeden z czołowych opozycjonistów wywodzących się z duchowieństwa wygłosił słynną mowę (istnieje kilka wersji, oprócz wspomnianych teolog mógł też wymienić inne grupy m.in. nieuleczalnie chorych, Świadków Jehowy, mieszkańców okupowanych krajów, katolików, szkoły, prasy i Kościoła): Kiedy przyszli po Żydów, nie protestowałem. Nie byłem przecież Żydem. Kiedy przyszli po komunistów, nie protestowałem. Nie byłem przecież komunistą. Kiedy przyszli po socjaldemokratów, nie protestowałem. Nie byłem przecież socjaldemokratą. Kiedy przyszli po związkowców, nie protestowałem. Nie byłem przecież związkowcem. Kiedy przyszli po mnie, nikt nie protestował. Nikogo już nie było. Wzór modelu gospodarczego Gospodarka państwa faszystowskiego była przykładem silnego modelu etatystycznej gospodarki rynkowej, tzn. że państwo respektowało istnienie własności prywatnej i nie zakazywało funkcjonowania prywatnej przedsiębiorczości, ale prowadziło bardzo silny interwencjonizm gospodarczy, a powiązania z wielkimi koncernami lub zakładami nie odbywały się na zasadzie procentowego udziału państwa w danej spółce, lecz zwyczajnych zleceń-kontraktów desygnowanych przez państwo do poszczególnych przedsiębiorstw (nawet prywatnych). Podsumowując, w państwie faszystowskim własność była dwojakiego rodzaju; albo całkowicie państwowa albo całkowicie prywatna, wszystko jedno czy na zasadzie konsorcjum czy pojedynczego właściciela. Majątki „wrogów narodu”, działaczy opozycyjnych, były jednak przejmowane przez państwo. Zarazem polityka ekonomiczna ukierunkowana głównie na duże zakłady produkcyjne skutkowała zupełnym upadkiem małej i średniej przedsiębiorczości – głównej siły napędowej gospodarki rynkowej. W czasie rządów faszystów we Włoszech mamy do czynienia z upadkiem średnich prywatnych zakładów o charakterze wytwórczym (zwykle rodzinne przedsiębiorstwa). Ogólnie cały sektor średniej gospodarki przeżywał trudności związane z brakiem środków kredytowych. Wspieranie przez państwo przemysłu ciężkiego i militaryzacja gospodarki pochłaniała większą część finansów do sektorów: a) budżetowego (wysokie podatki, pozwalające sfinansować szereg państwowych inwestycji, b) przemysłu ciężkiego powiązanego z państwem. Wielu faszystów powoływało się na gospodarkę rynkową. Sam Benito Mussolini odwoływał się wielokrotnie do kapitalizmu i leseferyzmu[83]. We Włoszech na podstawie dekretu z dnia 3 grudnia 1922 roku rząd otrzymał pełnomocnictwo, na mocy którego zreorganizował administrację publiczną, ograniczył funkcję państwa i wydatki[84]. Na skutek dekretu faszyści przeprowadzili szereg prywatyzacji i w 1923 zlikwidowali monopol państwa na ubezpieczenia czy niektóre sektory produkcji[85][86]. W 1924 sprywatyzowano większość linii telefonicznych, choć przedstawiciele prywatnych firm z tej branży proponowali tworzenie spółek mieszanych, Mussolini narzucił im całkowitą prywatyzację w efekcie czego zysk państwa z telekomunikacji spadł z 87,4% do 31,1%[87]. Rok później sprywatyzowano największe włoskie przedsiębiorstwo przemysłu maszynowego Ansaldo[88]. Kampania ta była jedną z pierwszych kampanii prywatyzacyjnych na całym świecie[89]. Podobne działania stosowali też naziści, którzy czerpali z włoskich wzorów, w okresie 1934-37 przeprowadzili oni szereg prywatyzacji, sprywatyzowali m.in. firmy kolejowe, stoczniowe, hutnicze, górnicze, banki czy municypalne zakłady użyteczności publicznej[90]. Model gospodarki państwa faszystowskiego zakładał przede wszystkim gospodarowanie na rynku wewnętrznym. Totalitaryzm odrzuca gospodarcze współdziałanie z innymi, a więc wspomożenie własnego przemysłu poprzez nałożenie wysokich ceł na artykuły importowane wiązało się z identyczną polityką innych państw, które uczestniczyły w wymianie handlowej z państwem faszystowskim, a w konsekwencji oznaczało to swoistą alienację gospodarczą państwa totalitarnego. W kwestii walki z bezrobociem faszyści wybierali wybitnie etatystyczną metodę walki z nim – szeroko zakrojone działania państwa finansowane z budżetu. Organizowano roboty publiczne (budowa autostrad, portów, lotnisk, ogólnie rzecz biorąc konstrukcja i modernizacja infrastruktury), ponadto stosowano masowe zatrudnianie w przemyśle ciężkim, tym zarówno państwowym, jak i prywatnym. Zwiększano liczebność armii oraz powoływano masę organizacji paramilitarnych, skupiających młodzież szkolną, jak i tę tuż po ukończeniu nauki. Należy przy tym pamiętać, iż walka z bezrobociem poprzez model interwencyjny wiązała się z bardzo niskimi wynagrodzeniami dla pracowników (niejednokrotnie otrzymywali oni wypłatę w postaci dóbr, jak np. żywność), z drugiej jednak strony bezrobocie przestało być problemem palącym, a ludzie nie przymierali głodem. W połączeniu z państwową, darmową służbą zdrowia, oświatą i sprawnym aparatem policyjno-sądowym (nadzwyczaj sprawnym) dawało to poczucie względnej stabilizacji szerokim masom obywateli. Od obywateli wymaga się bezwzględnego posłuszeństwa w dążeniu do wytyczonych przez państwo celów. Całe życie staje się podporządkowane idei totalitarnej. W mniemaniu faszystów koniec ich epoki powinien równać się końcowi całego narodu. Oskarżenia o faszyzm Już od początków faszyzmu, termin ten był wykorzystywany w propagandzie oraz polityce. Jednym z pierwszych zastosowań było przez część ruchu komunistycznego określenie „socjalfaszyzm” (ang. social fascism) w odniesieniu do socjaldemokracji. Posługiwała się nim frakcja rewolucyjna zgromadzona na III Międzynarodówce Komunistycznej w celu dyskredytowania mniej agresywnego ruchu socjaldemokratycznego[221]. W połowie lat trzydziestych KPP dążąc do współpracy z innymi ugrupowaniami zrezygnowała ze stosowania określeń „socjalfaszyzm” wobec PPS, ale i stosowanego wcześniej wobec SL określenia „ludofaszyzm”[222]. W 1944 George Orwell następująco skomentował tendencję do szafowania przymiotnikiem „faszystowski” w debacie publicznej: Słowo „faszyzm” – będące w powszechnym użytku – pozbawione jest niemal zupełnie znaczenia. Słyszałem, jak „faszyzmem” nazwano: rolników, sklepikarzy, Kredyt Społeczny, kary cielesne w szkołach, polowanie na lisa, walki byków, Komitet 1922, Komitet 1941, Kiplinga, Gandhiego, Czang-Kai-Szeka, homoseksualizm, audycje radiowe Priestleya, schroniska młodzieżowe, astrologię, kobiety, psy – i nie pamiętam co jeszcze[223]. W kolejnych latach przymiotnik faszystowski był używane przez ZSRR na określenie większości działań państw zachodnich (podobnie jak imperialistyczny[224]), a także na określenie dowolnej działalności antykomunistycznej. Było to możliwe dzięki przyjęciu w radzieckiej literaturze definicji faszyzmu jako końcowej fazy kryzysu światowej burżuazji, która to „w faszyzmie szuka ucieczki” przed wewnętrznymi sprzecznościami kapitalizmu. Zgodnie z tą definicją faszyzm panował praktycznie we wszystkich państwach kapitalistycznych, wśród których faszyzm niemiecki był jedynie „najbardziej reakcyjną” jego postacią. W terminologii radzieckiej unikano przy tym określania narodowy socjalizm[225]. Oskarżenia o „faszyzm” kierowane wobec dowolnych osób, państw lub organizacji występujących w danym momencie przeciwko interesom Rosji są powszechną praktyką także we współczesnych mediach rosyjskich[226]. W propagandzie był używany często wobec osób lub organizacji, które nie miały nic wspólnego z faszyzmem, podobnie jak polskie działania w celu wyjaśnienia zbrodni katyńskiej w 1943 roku[227]. W wewnętrznych dokumentach służb specjalnych PRL jako „odmiany faszyzmu” określany jest m.in. trockizm, imperializm i titoizm[228]. Podczas protestów na Ukrainie w latach 2013–2014 prorządowe media rosyjskie i ukraińskie określały protestujących mianem „faszystów” i „nazistów” (równocześnie zarzucając im jednak wpływy „żydowskie”)[229][230]. Zarzut głoszenia faszystowskich poglądów jest od tej pory wykorzystywany powszechnie w debatach jako typowy pozamerytoryczny argument osobisty na określenie dowolnego zachowania lub opinii, które osoba go używająca uznaje za szczególnie odrażające[231][232][233]. Zjawisko to w sposób anegdotyczny opisuje prawo Godwina. Penalizacja działalności i propagandy faszystowskiej w Polsce Propagowanie totalitarnych metod i praktyk działania faszyzmu jest zakazane w Polsce z mocy prawa i podlega odpowiedzialności karnej. Regulują to: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1997 r. nr 78, poz. 483): Art. 13. Zakazane jest istnienie partii politycznych i innych organizacji odwołujących się w swoich programach do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu, a także tych, których program lub działalność zakłada lub dopuszcza nienawiść rasową i narodowościową, stosowanie przemocy w celu zdobycia władzy lub wpływu na politykę państwa albo przewiduje utajnienie struktur lub członkostwa. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1444, z późn. zm.): Art. 256. § 1. Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto w celu rozpowszechniania produkuje, utrwala lub sprowadza, nabywa, przechowuje, posiada, prezentuje, przewozi lub przesyła druk, nagranie lub inny przedmiot, zawierające treść określoną w § 1. Art. 257. Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowościowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Do lipca 2011 roku artykuł 256 kodeksu karnego, kończył się sformułowaniem „albo będące nośnikiem symboliki faszystowskiej, komunistycznej lub innej totalitarnej”. Zapis ten został wykreślony wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2011 roku. Trybunał uznał, że przepis nie spełnia kryteriów określoności i w konsekwencji „orzeczenie o niekonstytucyjności art. 256 § 2 in fine k.k. oznacza, że ograniczone zastosowanie znajdzie art. 256 § 4 k.k. Na jego podstawie sąd będzie mógł orzec przepadek przedmiotów zawierających treść określoną w art. 256 § 1 k.k. Nie będzie to natomiast możliwe w odniesieniu do przedmiotów będących nośnikiem symboliki faszystowskiej, komunistycznej lub innej totalitarnej”[234 https://pl.wikipedia.org/wiki/Faszyzm |
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Bo...Widzisz Wojtek. Lewacy bazują na zidioceniu ludzkim. Najpierw robią z niego idiotę. A potem na tym bazują. Wiadomo że faszyzm kojarzy się się każdemu dorosłemu z wojną, z terrorem, śmiercią. No i teraz każdy kto jest przeciw...To faszysta...No to...Ten zły, okrutny, bestialski. Oglądałem i marsz z okazji bitwy warszawskiej ...I marsz przeciwko terrorowi, LGBT i ci tęczowi krzyczeli... Faszyści !!...Jak redaktorka zapytała się jednej z nich, dlaczego faszyści...Nie odpowiedziała. Sądzę, że nie wiedziała...Hehehe. Oni używają tego słowa, nie wiedząc co one znaczy!
Druga tura bez Bonżura...
|
|
|
Ten post był aktualizowany .
Idąc dalej. W w Niemczech powstała Alternatywna partia. Czyli jak sama nazwa wskazuje, coś alternatywnego między CDU a SPD. Zaraz została okrzyknięta przez media głównego ścieku, jako partia faszystowska, hehehe, bez podawania przyczyn...Dlaczego. Zadałem sobie trud i przeczytałem program tej partii. Nic tam nie ma że oni nie będą uznawać parlamentu...Zresztą, przecież w nim są, hehehe. Zabierają głos w debatach, pracują w komisjach. Dzisiaj np. Rząd niemiecki "wychodząc na przeciw" zaproponował zmniejszenie czasu kwarantanny z 2 tygodni, do pięciu dni, jak słyszałem w radio. No i dalej. Propozycję poparli...SPD, Zieloni...AFD. Czyli ta partia bierze czynny udział w życiu kraju. To jak może być faszystowska?
Druga tura bez Bonżura...
|
|
|
|
|
Andrzeju :) Myślący Człowiek nie zarzuca drugiemu, tego, czego, nie jest pewien, a jak zarzuca to sam sobie stawia Świadectwo. A Faszyzm jako taki nie ma nawet jednoznacznej definicji i bazuje na wyobrażeniach ludzkich o tym jak powinno działać Państwo. No i idea Państwa została podniesiona ponad dobro Człowieka. Można niszczyć i okradać ludzi jak w komunizmie, PRAWA Konstytucyjne zostają zniesione, każdy bez wyroku może zostać okradziony i zabity. Warto się przyjrzeć co się dzieje na świecie, bo wszędzie Prawa zostają zawieszone i wygląda na to, że Historia zatacza koło i już ludzie zapomnieli czym Faszyzm pachnie, a mianowicie palonymi ciałami.
|
|
|
Tylko że tym razem nie będą się guzdrać, tylko użyją jakiegoś napalmu, czy co gorzej...Atomu...A tych co krzyczą faszyści należy szybko skierować do psychiatryka...
Druga tura bez Bonżura...
|
|
|
Miejmy nadzieję że już Wielka Wojna nie będzie potrzebna i to tylko ruchy destabilizujące żeby okraść społeczeństwa.
|
|
|
Nie wiem czy słyszałeś Wojtek. Angole rezygnują z wojsk pancernych. Czyli co? Stawiają na rakietki...Wojtek, jak coś się zacznie, to może na razie niewinnie. A potem to już należy wszystkiego się spodziewać...
Druga tura bez Bonżura...
|
|
|
Rezygnacja z tych wojsk...Osłabia NATO...Teraz widzisz co warty jest ten sojusz...
Druga tura bez Bonżura...
|
|
|
Zagony pancerne powoli odejdą do lamusa, technologie idą do przodu, parę niedużych i w miarę tanich dronów szybko zniszczą kolumnę czołgów, razem z osłoną lotniczą. Myślę że tradycyjne abcn to już też przeszłość.
|
|
|
To też fakt. Tylko że zanim te angielskie drony pojawią się na naszej wschodniej granicy, to będzie już po nas. Dlatego dobrze by było, żeby nasi specjaliści rozwijali taką broń...
Druga tura bez Bonżura...
|
|
|
Ja nie wiem, czy taki dron, potrafi przebić pancerz czołgu...
Druga tura bez Bonżura...
|
|
|
|
|
Wojtek? Od kiedy to Syria...Araby, produkują czołgi? Hehehe To chyba czołg, który jeszcze szedł na Berlin......
Druga tura bez Bonżura...
|
|
|
Turcy zakupili technologię od stanów izraela i.... ruskich >;)) Jeszcze usłyszysz o rojach dronów Andrzeju >;))
|
Re: A co to jest Faszyzm?
Zabanowany
|
Ten post był aktualizowany .
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
ZAWARTOŚCI USUNIĘTE
Autor usunął wiadomość.
|
|
|
Zobacz że ludzie to kupili >;)) Niemcy to dobrzy kulturalni ludzie, to "naziści" są winni >;)) to tacy kosmici co byli ale wyparowali >;)) Nie wykopuj mumii, bo znów zaistnieją
|
|
|
Faszyzm to ciekawe i niezbadane zjawisko oparte na podporządkowaniu i odrzuceniu myślenia, bardzo bliskie kk.
|
Re: A co to jest Faszyzm?
|
Zabanowany
|
Ten post był aktualizowany .
ZAWARTOŚCI USUNIĘTE
Autor usunął wiadomość.
|
«
Wróć do Magiczna Kawiarenka
|
1 przeglądaj|%1 wyświetleń
| Free forum by Nabble | Edit this page |