Wytłumaczcie mi ten fenomen, bo ja tego nie potrafię zrozumieć!

[michalina]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Ja w ogóle nie ogarniam tekstów pt "taka karma", "tak miało być", '"to wszystko zapisane jest w gwiazdach". Z tego wynika, że czlowiek jest jakąś bezwiedną, zaprogramowaną kukłą, która tu jest, żeby odegrać teatrzyk! Po co w takim razie te same osoby głoszą, że sa indywidualistkami, które same o sobie decydują,  same na wszystko zapracowały, albo, że są nauczycielami dla ludzi, skoro i tak  każdy ma do odegrania rolę pt "tak miało być"! To są dla mnie dwie wykluczające się rzeczy. Albo jesteś panem własnego losu, albo karma i tak miało być!

No bo jeszcze dochodzi do tego determinizm,czy jesteśmy od góry zaprogramowani,np.przez układ gwiazd i nic nie możemy czy jesteśmy kreacjonistami i mamy wpływ na rzeczywistość.
I Ewa powiem Ci,że sama nie wiem!

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[michalina]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

No ja też nie wiem he he, bo jak czytam o alchemii, kamieniu filozoficznym, gwiazdach, horoskopach, o mitach, to wszystko ma w pewnym sensie "sens" he he, albo dlatego, że chcesz w to wierzyć, albo dlatego, że jak ostatnio doszłam do wniosku nasz mózg to największy zwodziciel i kłamczuch he he. Zobacz te wszystkie doświadczenia psychologiczne, iluzje optyczne, czy kolorystyczne, mózg jest robiony w wuja na wszystkie mozliwe sposoby he he

Ewa i tu znowu Ci przyznam rację:)I gratuluję,że sama do tego doszłaś bo ja to się naogladałam Emila z Rodów Krwi i psycholog Izabeli Kopaniszyn i dopiero się od nich tego nauczyłam,że mózg nas zwodzi.
Mózg zrobi wszystko byśmy się zachowywali zgodnie ze schematami wbitymi nam w dzieciństwie a nawet w płodowym życiu.Mózg jest narzędziem w jakie wyposażyła nas biologia abyśmy mogli się odnajdować jako tako w tej rzeczywistości ale nasze oprogramowanie(są na to doświadczenia)znajduje się poza ciałem.Są ludzie którzy to zbadali.
Nasza świadomośc na pewno jest poza ciałem ,w to wierzę i to mnie bardzo cieszy;))
A bodźce odbieramy całym ciałem,skórą,nasze narządy tez odbierają bodźce niezależnie od mózgu.
Bo wiesz,miałam kiedys sen ,że mam być stracona i nie bałam się śmierci czy bólu tylko utraty świadomości.A tu się okazuje,że zachowujesz świadomość;))
No w każdym razie wierzę w te badania bo są optymistyczne;))

[Amigoland]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Amigo mnie po prostu chodzi o nauczycieli magii, którzy uważają, że w ramach wolnych macic można zabić dziecko! To jest nauczyciel, w dodatku powołujący się na anioły? I tłumaczacy tę śmierć na swój chory, religiny sposób? Dla mnie to nie jest żadna magia, tylko kawał dziadostwa!

Ci stosujący magię, czy okultyści wszelkiej maści. Od pradziejów ofiarowali dziecko . Może tu chodzi o to że dziecko jest czyste, nie skażone grzechem. Tu przypomniałem sobie ofiary Inków czy Azteków...

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Amigoland]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Coś magicznego musi byc w dzieciach, że do dnia dzisiejszego chcą je mordować i pożerać. Ale teraz doprowadzili do takiej sytuacji, że to same kobiety kładą im te dzieci na talerzu! tak je odmóżdżyli i tak zniewolili hasełkiem "wolność", że one po prostu dostarczają im co roku tony świeżego, młodego mięska!!!

No tak. Poprzez "wolność".Oni zawsze poprzez inne cele, osiągają inny cel. Gdzie się nie obejrzysz. A to "zmiany" klimatu, które przecież każdy poprze, nie zastanawiając się ze będzie chodził piechotą z torbami zakupów, jak za komuny. A to szczepionki, żeby dokonać depopulacji. Ewka? Mam dalej wymieniać?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Amigoland]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Nie musisz, ja doskonale wiem, że oni robią wszystko dla naszego "dobra" i nieograniczonej "wolności" he he. Te wszystkie aplikacje w telefonach usprawniające nasz życie, zniesienie gotówki, bo po co nosić "tyle" gotówki, e -recepty, e -dowody, e- podpisy, e- wszystko, teraz jeszcze testy covidowe, największa baza DNA, oczywiście tez dla twojego dobra he he he. Dobro jest wszędzie, a teraz jeszcze szybciej przenoszone  przez anteny 5G he he

Przynajmniej nie mam telefonu, hehehe.

[michalina]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Zawsze wiedziałam , że napewno zostaje energia, więc nie znikamy na ament, ale gdyby świadomość też zostawała, to byloby coś he he. Ja to się od dziecka zastanawiałam, jak to było, jak mnie jeszcze nie było he he. Gdzie byłam, kiedy moja dwa lata starsza siostra już darła japę na tym świecie, ciągle o to pytałam mamę. Nie mogłam sobie wyobrazić, że istniał swiat beze mnie, w dodatku tylko kilka lat temu he he

A ja się bałam,że po śmierci strace świadomość jak przy omdleniu.Że moja energia zostaje ale "nieświadoma,kim byłam"i rozpływa się w energetycznej,bezindywidualnej zupie;)
A tu taka miła niespodzianka,że swiadomość i "tozsamość"zachowam:)
Co do dzieci to się nigdy nad tym nie zastanawiałam ale rzeczywiscie,wszystkie czarnomagiczne obrzędy mają w "programie"dzieci.To okrutne.Być może dzieciaki nie są jeszcze zaprogramowane i "zbrukane"energią świata,przekonaniami,mają czyściejszą,nieskażona energię i dlatego.
Boże,jeszcze 10 lat temu nie byłam w ogóle świadoma tych wszystkich strasznych rzeczy,czytałam o tym w książkach ale że to się dzieje teraz ,w tych czasach to się w głowie nie mieści.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[michalina]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Ale zastanawiałas się nad tym juz jako osoba dorosła, chyba każdy dorosły człowiek się zastanawia i ma jakieś refleksje na ten temat. Ja mówie o tym co myślałam jako dziecko. Zobacz jaka jest róznica w myśleniu dziecka, a człowieka dorosłego? Bedąc dzieckiem zastanawiałam się co było przed życiem, a teraz zastanawiam sie co jest po życiu he he

Czasem i ja się zastanawiałam,co jest przed zyciem;)
Ale jako dziecko bałam się śmierci.
Jak miałam 9 lat byłam u babci przez tydzień w dużym domu w którym urodziła się moja Mama.
W osobnym wejsciu,takim małym mieszkanku była sobie prababcia która w czasie naszego (mojego i brata)pobytu zmarła.Rodzice nie mogli od razu nas zabrać przyjechali dopiero na 3 dzień na pogrzeb.
2 dni w domu z prababką w trumnie dało mi tak popalić,że trupi zapach czasem czuje we snie do dziś.
Tak się bałam ,że wolałam siedziec przy trumnie z babkami odprawiającymi modły niż zostać z bratem u babci bo tak bardzo bałam się duchów i że duch prababci do nas przyjdzie;))
Dopiero jak Mama umarła i byłam przy jej smierci w szpitalu przestałam się bać umarłego.
To łóżko prababki czasem mi się sni choć tego domu juz nie ma.

[Amigoland]

michalina napisał/a

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Ale zastanawiałas się nad tym juz jako osoba dorosła, chyba każdy dorosły człowiek się zastanawia i ma jakieś refleksje na ten temat. Ja mówie o tym co myślałam jako dziecko. Zobacz jaka jest róznica w myśleniu dziecka, a człowieka dorosłego? Bedąc dzieckiem zastanawiałam się co było przed życiem, a teraz zastanawiam sie co jest po życiu he he

Czasem i ja się zastanawiałam,co jest przed zyciem;)
Ale jako dziecko bałam się śmierci.
Jak miałam 9 lat byłam u babci przez tydzień w dużym domu w którym urodziła się moja Mama.
W osobnym wejsciu,takim małym mieszkanku była sobie prababcia która w czasie naszego (mojego i brata)pobytu zmarła.Rodzice nie mogli od razu nas zabrać przyjechali dopiero na 3 dzień na pogrzeb.
2 dni w domu z prababką w trumnie dało mi tak popalić,że trupi zapach czasem czuje we snie do dziś.
Tak się bałam ,że wolałam siedziec przy trumnie z babkami odprawiającymi modły niż zostać z bratem u babci bo tak bardzo bałam się duchów i że duch prababci do nas przyjdzie;))
Dopiero jak Mama umarła i byłam przy jej smierci w szpitalu przestałam się bać umarłego.
To łóżko prababki czasem mi się sni choć tego domu juz nie ma.

Nieciekawy splot okoliczności...Trauma z dzieciństwa...Czy idzie się jej pozbyć?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Amigoland]

Amigoland napisał/a

michalina napisał/a

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Ale zastanawiałas się nad tym juz jako osoba dorosła, chyba każdy dorosły człowiek się zastanawia i ma jakieś refleksje na ten temat. Ja mówie o tym co myślałam jako dziecko. Zobacz jaka jest róznica w myśleniu dziecka, a człowieka dorosłego? Bedąc dzieckiem zastanawiałam się co było przed życiem, a teraz zastanawiam sie co jest po życiu he he

Czasem i ja się zastanawiałam,co jest przed zyciem;)
Ale jako dziecko bałam się śmierci.
Jak miałam 9 lat byłam u babci przez tydzień w dużym domu w którym urodziła się moja Mama.
W osobnym wejsciu,takim małym mieszkanku była sobie prababcia która w czasie naszego (mojego i brata)pobytu zmarła.Rodzice nie mogli od razu nas zabrać przyjechali dopiero na 3 dzień na pogrzeb.
2 dni w domu z prababką w trumnie dało mi tak popalić,że trupi zapach czasem czuje we snie do dziś.
Tak się bałam ,że wolałam siedziec przy trumnie z babkami odprawiającymi modły niż zostać z bratem u babci bo tak bardzo bałam się duchów i że duch prababci do nas przyjdzie;))
Dopiero jak Mama umarła i byłam przy jej smierci w szpitalu przestałam się bać umarłego.
To łóżko prababki czasem mi się sni choć tego domu juz nie ma.

Nieciekawy splot okoliczności...Trauma z dzieciństwa...Czy idzie się jej pozbyć?

[Amigoland]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

A ja się upieram, że wielokrotnie widziałam moją prababcię i z nią rozmawiałam. I pamietam ją do dziś! maleńka, garbata w chuście z fioletowymi makami na głowie, pamietam , jej pokój, starą komodę z lustrem, takim wąskim i wysokim, pamietam jak wychodzi z tego pokoju i ze mna gada, jak mnie przytula. Tyle, że moja prababcia umarła zanim ja sie urodziłam i moja mama twierdziła, że to dlatego, że być może słuchałam opowieści o prababci i ją sobie tak wyobraziłam, z resztą bardzo celnie, w dodatku pamietam pokój. Kto opowiada, jak wyglądał pokój he he ? A ja w ogóle nie pamiętam żadnych opowieści o prababci, tylko pamietam prababcie he he

Czy twoja mama była wtedy z tobą w ciąży? Jak prababcia umarła? Bo jest jeszcze taka ciekawa sprawa, że dzieci znajdujące się w łonie matki, wszystko słyszą...

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[michalina]

Amigoland napisał/a

michalina napisał/a

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Ale zastanawiałas się nad tym juz jako osoba dorosła, chyba każdy dorosły człowiek się zastanawia i ma jakieś refleksje na ten temat. Ja mówie o tym co myślałam jako dziecko. Zobacz jaka jest róznica w myśleniu dziecka, a człowieka dorosłego? Bedąc dzieckiem zastanawiałam się co było przed życiem, a teraz zastanawiam sie co jest po życiu he he

Czasem i ja się zastanawiałam,co jest przed zyciem;)
Ale jako dziecko bałam się śmierci.
Jak miałam 9 lat byłam u babci przez tydzień w dużym domu w którym urodziła się moja Mama.
W osobnym wejsciu,takim małym mieszkanku była sobie prababcia która w czasie naszego (mojego i brata)pobytu zmarła.Rodzice nie mogli od razu nas zabrać przyjechali dopiero na 3 dzień na pogrzeb.
2 dni w domu z prababką w trumnie dało mi tak popalić,że trupi zapach czasem czuje we snie do dziś.
Tak się bałam ,że wolałam siedziec przy trumnie z babkami odprawiającymi modły niż zostać z bratem u babci bo tak bardzo bałam się duchów i że duch prababci do nas przyjdzie;))
Dopiero jak Mama umarła i byłam przy jej smierci w szpitalu przestałam się bać umarłego.
To łóżko prababki czasem mi się sni choć tego domu juz nie ma.

Nieciekawy splot okoliczności...Trauma z dzieciństwa...Czy idzie się jej pozbyć?

Tak Amigo,przez wiele lat męczyły mnie te sny.W sumie to nawet tydzień temu znów mi się śniło to łóżko,takie z drewna z zagłówkami i materacem,klęczałam przy nim .
Może się nigdy tego nie pozbędę.
92 lata miała prababcia,11 dzieci urodziła i wychowala;)
I straszyła mnie diabłem ze studni ,pewnie się bała,ze tam powpadamy;))
Mówiła,ze na dnie studni siedzi diabeł i woła:pójdź,pójdź...
A potem mi się jeszcze i ten diabeł przysnił jak wylatuje z tej studni i mnie porywa.
I tak się tworzy lęki w dzieciach i pewnie stad psychiatrzy tyle roboty mają

[michalina]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

A ja się upieram, że wielokrotnie widziałam moją prababcię i z nią rozmawiałam. I pamietam ją do dziś! maleńka, garbata w chuście z fioletowymi makami na głowie, pamietam , jej pokój, starą komodę z lustrem, takim wąskim i wysokim, pamietam jak wychodzi z tego pokoju i ze mna gada, jak mnie przytula. Tyle, że moja prababcia umarła zanim ja sie urodziłam i moja mama twierdziła, że to dlatego, że być może słuchałam opowieści o prababci i ją sobie tak wyobraziłam, z resztą bardzo celnie, w dodatku pamietam pokój. Kto opowiada, jak wyglądał pokój he he ? A ja w ogóle nie pamiętam żadnych opowieści o prababci, tylko pamietam prababcie he he

Jak ja widziałas to znaczy,że widziałaś i już:))
Widocznie chciała się Tobą nacieszyć,może sporo z niej w Tobie było wyglądu czy charakteru :))
I pewnie masz zdolnosci widzenia niezywych.
Ja tez kilka razy wiedziałam ludzi których nikt nie widział ale nie znam ich i nie wiem,po co mi się ukazali,czy był to przeswit z innego wymiaru czy po prostu byli w tej przestrzeni i z jakiegos powodu stali się dla mnie widzialni.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.