Taaak :) świat jest pełen "wizjonerów" >;P

[Lothar.]

To czasami czystej wody Paranoicy i lepiej być ostrożnym >;))



Paranoja (gr. παράνοια od παρά „poza-, obok” i νόος „myśl, umysł”) – silnie nacechowane poczucie lęku lub strachu przed mniej lub bardziej realnym zagrożeniem, prześladowaniem bądź konspiracją. Z reguły oparta jest na fałszywych bądź niekompletnych informacjach, jednak w niektórych zaburzeniach psychicznych może być do tego stopnia irracjonalna, niepodatna na zdroworozsądkowe argumenty, że definiuje się ją jako urojenie[1]. Paranoję od fobii (w której również występuje paniczny strach) na ogół odróżnia obecność oskarżycielskiej postawy wobec innych. Rzucanie fałszywych oskarżeń i ogólny brak zaufania bardzo często towarzyszą paranoi[2]. To, co dla większości ludzi wydać się może przypadkowym incydentem, dla paranoika będzie zamierzonym działaniem, mającym na celu zaszkodzenie jemu, bądź otoczeniu. Paranoja jest jednym z głównych objawów psychozy[3].

Według niektórych badaczy odzwierciedleniem natężenia paranoi są różne zaburzenia osobowości i zaburzenia psychiczne, tworzące kontinuum. Do najcięższych i najrzadszych przypadków paranoi zaliczyć można schizofrenię paranoidalną. Na samym dole hierarchii znajduje się lęk społeczny, najczęstsza i najłagodniejsza forma paranoi[4].
Spis treści

    1 Nazewnictwo
    2 Objawy
    3 Przyczyny
        3.1 Społeczne i środowiskowe
        3.2 Fizyczne
    4 Diagnoza
    5 Zobacz też
    6 Przypisy

Nazewnictwo

Przymiotnik „paranoiczny” odnosi się do systemu przekonań prześladowczych o usystematyzowanej treści, które teoretycznie mogłyby mieć miejsce[5]. Z kolei mianem „zespół paranoiczny”, „paranoja prawdziwa” określało się dawniej zespoły, klasyfikowane obecnie przez ICD-10 jako „uporczywe zaburzenia urojeniowe”[6].

Przymiotnik „paranoidalny” odnosi się do urojeń o nieusystematyzowanym, niemożliwym do zaistnienia charakterze[5]. „Zespół paranoidalny” to z kolei określenie na zespół współwystępujących urojeń i omamów o charakterze prześladowczym, mogących wystąpić w przebiegu schizofrenii paranoidalnej[5], lecz także ostrego zatrucia, stosowania narkotyków, czy nowotworów mózgu[7]
Objawy

Typowym objawem paranoi jest skrzywione spojrzenie na rzeczywistość, a także wrogie nastawienie do otoczenia[8]. Paranoik może postrzegać czyjś przypadkowy gest jako posiadający ukryte znaczenie albo groźbę.

Badania nad niekliniczną populacją osób wykazujących objawy paranoi wykazały, że osoby takie częściej czują się bezsilne i smutne, odizolowują się od reszty społeczeństwa i rezygnują z wykonywania czynności, które wiążą się ze wzrostem lęku[4].

Z powodu nadmiernie podejrzliwej i trudnej osobowości osoby o paranoicznym rysie charakteru mają kłopoty z wchodzeniem w relacje i tworzeniem związków. Na ogół paranoicy pozostają samotni[9].
Przyczyny
Społeczne i środowiskowe

Wpływ społeczeństwa wydaje się być kluczowy dla rozwoju przekonań paranoicznych. Opierając się na danych zbieranych w wywiadach dotyczących zdrowia psychicznego wśród mieszkańców Ciudad Juárez, Chihuahua (w Meksyku) i El Paso w Teksasie (USA), paranoiczne przekonania wydają się być powiązane z poczuciem bezsilności i bycia prześladowanym, dodatkowo wzmocnionymi przez sytuację społeczną. Osobom o niższym statusie socjoekonomicznym może się wydawać, że mają nad swoim życiem mniej kontroli niż osoby zamożne. Ponadto badanie to wykazało, że kobiety są bardziej podatne na wiarę w bycie kontrolowanym przez czynniki zewnętrzne niż mężczyźni, co w ich wypadku może nasilać wpływ braku społecznego zaufania i niskiego statusu socjoekonomicznego na rozwój paranoi[10].

Emanuel Messinger na podstawie badań stwierdził, że na rozwój przekonań o charakterze paranoicznym wpływ ma relacja z rodzicami i nieufność środowiska w którym osoba się wychowuje. Środowiska te na ogół cechują się surową dyscypliną, są rządzone według rygorystycznych zasad oraz są niestabilne. Zauważono też, że "pobłażanie i rozpieszczanie dziecka (czyli stwarzanie wrażenia, że jest kimś wyjątkowym i ma specjalne przywileje)", może być czynnikiem sprzyjającym rozwojowi paranoi[9]. Doświadczeniami, które mogą wzmocnić bądź wyzwolić objawy paranoi, są częste rozczarowania, stres i poczucie beznadziei[9].

Dyskryminacja także może się przyczyniać do rozwoju paranoi. Według badań paranoja częściej występuje u osób starszych, które w swoim życiu doświadczyły więcej odrzucenia. Dodatkowo stwierdzono, że podatniejsi na różne formy psychoz są imigranci. Może to wynikać ze wspomnianego już faktu bycia dyskryminowanym i upokarzanym[8].
Fizyczne

Reakcja paranoiczna może być spowodowana zaburzeniami przepływu krwi w mózgu, jako rezultat wysokiego ciśnienia tętniczego i stwardnienia ścian naczyń[9].

Paranoja może być także skutkiem stosowania narkotyków, np. amfetaminy, metamfetaminy i podobnych stymulantów. Paranoja indukowana narkotykiem ma lepsze rokowanie niż schizofrenia paranoidalna, gdy usunie się powodującą ją substancję[11].
Diagnoza

Według amerykańskiej klasyfikacji DSM-IV-TR, formami paranoi są następujące zaburzenia:

    Osobowość paranoiczna (F60.0)
    Schizofrenia paranoidalna (podtyp schizofrenii) (F20.0)
    Prześladowcza postać zaburzenia urojeniowego, dawniej znana jako "paranoja prześladowcza"

Zobacz też
Informacje w projektach siostrzanych
Commons-logo.svg  Multimedia w Wikimedia Commons
Wikiquote-logo.svg  Cytaty w Wikicytatach
WiktionaryPl nodesc.svg  Definicje słownikowe w Wikisłowniku

    Monomania
    Schizofrenia
    Zaburzenia schizotypowe
    Osobowość schizoidalna
    Osobowość dyssocjalna

[Amigoland]

No to ja już chyba mam, bo boję się z domu wychodzić. Wychodzę bo muszę

[Amigoland]

To chyba przez te papierosy...Bo narkotyków nie biorę

[Lothar.]

Akurat stoję na przejeździe 😝

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

Akurat stoję na przejeździe 😝

Dobrze że się zatrzymałeś, pewnie bramka cię zatrzymała

[Lothar.]

Andrzeju może ty nie potrzebujesz kota a psa? Spacer rano i wieczorem nie zaszkodzi >;))

[Kropelka]

Taaa z opisu idealnie pasuje do mojej suni.
Piesek wpadł w paranoję. Od września przeprowadzka, ciągłe remonty a dziewczyny opuściły codzienne "gniazdowanie"

Schiza 14 latki psiej na maxa,najpierw zrzuciła calutki podszerstek,mieszkanie tonie w kłebach sierści,odkurzacza nie włączy bo piesek staje się agresywny,drgawki,piszczenie,ziajanie i szczekanie.
 Trzeci dzień na prochach(ludzka hydroksyzyna) i w nieco mniejszym stopniu ale...nadal paranoja

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

Andrzeju może ty nie potrzebujesz kota a psa? Spacer rano i wieczorem nie zaszkodzi >;))

??? W taką pogodę? Nic mnie z łóżka rano nie wypędzi, hehehe Tutaj spółdzielnia zabrania trzymania psów i kotów. Koty ludzie trzymają, bo kota to przy kontroli idzie łatwo ukryć, a pies to zaraz szczeka

[Lothar.]

A to dziady, no jak to tak, bez psa?