Piękną, cudna historia i wojcieszek z kocurem mogą mnie za to zlinoczować, bo łatwowierna Ewunia znowu nadaje he he

[Alicja]

ale obejrzałam naprawdę setki godzin filmów dotyczacych deep state, Fed, wojen, finansów itd itd nie tylko Red Pill, bo na Rfała trafiłam dopiero kilka late temu, mówie tu tez o Aaronie Russo, filmach dr Ducke, czyli tego, którego nazwisko odczytał Skwarek w bibliotece liści palmowych, no w chuj tego było!! W każdym razie wszystko sprowadza sie do tego, co w tym filmie. Jesli czytacie Kalbarczyka, to wiecie, ze "Ameryka" juz nie faluje totalnie, chca wywołac III wojne swtową przed wyborami w stanach, chca własciwie włączyc NATO do konfliktu, chca dać Ukraińcom rakiety dalekiego zasięgu (400 km) , zeby tam ruskich bombardować,a wiadomo, że ukrasińcy nie sa przeszkoleni, wiec po prostu musza tę sprawę sami załatwić. Mamy dosłownie 2 miesiace na rozstrzygnięcie dosłownie wszystkiego he he A ten film, to bajka w którą ja wierzę i możecie mnie za to linczowac ile chcecie he he
https://rumble.com/v5eol58-najwspanialsze-show-na-ziemi-2-greatest-show-on-earth-2.html?fbclid=IwY2xjawFQpQtleHRuA2FlbQIxMAABHSnFYEnAhMZ3_oSp3RZARYpLrEoPk-cz1WfxfqfyH28EcNcaDUA0JreNhA_aem_sGrbryxgsRe_DjihoQ_uVw 
 

[Alicja]

To jak sie żra u nas o sądy, o przewałki, o koryto w obliczu globalnej polityli, jest tak maleńkie i płytkie, że az głowa boli

[Lothar.]

Dzisiaj byłem na proszonym obiedzie i rozmowa poszła akurat w tym kierunku i pewna myśl przyszła mi do głowy. A jeżeli to my sami, się wkręcamy?

[Alicja]

Wkręcamy sie w system finansowy????? he he

[Amigoland]

Alicja napisał/a

Wkręcamy sie w system finansowy????? he he

U Wojtka albo my się wkręcamy, albo nas wkręcają. Innej opcji nie ma Cześć Ewka.

[Amigoland]

Alicja napisał/a

To jak sie żra u nas o sądy, o przewałki, o koryto w obliczu globalnej polityli, jest tak maleńkie i płytkie, że az głowa boli

Wszystko jest maleńkim trybikiem, mogącym zatrzymać maszynę państwa. Ewka? W świecie, chociaż mamy komputery, wszystko dalej robi się na papier. Nie na gębę. Jaki inwestor przyjdzie ci do Polski, kiedy dzisiaj podpisujesz z nim umowę. A jutro mówisz rozmyśliłem się. Bo przecież tak może być...

[Lothar.]

Alicja napisał/a

Wkręcamy sie w system finansowy????? he he

Nie, dobieramy wybiórczo pasujące nam informacje >;) To są zachowania...... paranoiczne >;PP

[Lothar.]

Amigoland napisał/a

Alicja napisał/a

Wkręcamy sie w system finansowy????? he he

U Wojtka albo my się wkręcamy, albo nas wkręcają. Innej opcji nie ma Cześć Ewka.

Nie próbują cię wykantować, Andrzeju?

[Alicja]

Nas nie ma, jeśli ogarniesz , że staliśmy sie  korporacją, firmą zarejestrowaną na nowojorskiej giełdzie za czasów Leszka Millera pod nazwa POLAND REPUBLIK OF, ale tak dogłebnie zrozumiesz!!!!! to zrozumiesz też, że te gierki u nas miedzy PO a PIS to fikcja literacka!!!! Dopiero zlikwidowanie obecnego systermu finansowego pozwoli na cokolwiek, na jakieś ruchy  dążące do odbudowy tego kraju. Teraz jest kisiel, budyń, degrengolada, goweno zwykłe! Ogladamy walke marionetek, które na nic nie mają wpływu i sie tym fascynujemy he he To jest tak głupie i nienormalne, że nie chce mi się o tym gadać

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

Amigoland napisał/a

Alicja napisał/a

Wkręcamy sie w system finansowy????? he he

U Wojtka albo my się wkręcamy, albo nas wkręcają. Innej opcji nie ma Cześć Ewka.

Nie próbują cię wykantować, Andrzeju?

Nie...Mnie omijają Mnie nie zabierają. Mnie tylko dodają...

[Alicja]

Lothar. napisał/a

Alicja napisał/a

Wkręcamy sie w system finansowy????? he he

Nie, dobieramy wybiórczo pasujące nam informacje >;) To są zachowania...... paranoiczne >;PP

 nie ogarniasz tego tematu wojcieszku, dlatego nie gadam z toba o tym he he bo to jest bez sensu

[Lothar.]

Nie rozważysz mojej hipotezy?  

[Alicja]

Nie da się, ona jest filozoficzna, a my rozmawiamy o realiach he he

[Lothar.]

Mylisz się Ewo >;) Paranoja to Psychiatria, a nie Filozofia. Jestem ostrożny >;))

Paranoja (gr. παράνοια od παρά „poza-, obok” i νόος „myśl, umysł”) – silnie nacechowane poczucie lęku lub strachu przed mniej lub bardziej realnym zagrożeniem, prześladowaniem bądź konspiracją. Z reguły oparta jest na fałszywych bądź niekompletnych informacjach, jednak w niektórych zaburzeniach psychicznych może być do tego stopnia irracjonalna, niepodatna na zdroworozsądkowe argumenty, że definiuje się ją jako urojenie[1]. Paranoję od fobii (w której również występuje paniczny strach) na ogół odróżnia obecność oskarżycielskiej postawy wobec innych. Rzucanie fałszywych oskarżeń i ogólny brak zaufania bardzo często towarzyszą paranoi[2]. To, co dla większości ludzi wydać się może przypadkowym incydentem, dla paranoika będzie zamierzonym działaniem, mającym na celu zaszkodzenie jemu, bądź otoczeniu. Paranoja jest jednym z głównych objawów psychozy[3].

Według niektórych badaczy odzwierciedleniem natężenia paranoi są różne zaburzenia osobowości i zaburzenia psychiczne, tworzące kontinuum. Do najcięższych i najrzadszych przypadków paranoi zaliczyć można schizofrenię paranoidalną. Na samym dole hierarchii znajduje się lęk społeczny, najczęstsza i najłagodniejsza forma paranoi[4].
Nazewnictwo

Przymiotnik „paranoiczny” odnosi się do systemu przekonań prześladowczych o usystematyzowanej treści, które teoretycznie mogłyby mieć miejsce[5]. Z kolei mianem „zespół paranoiczny”, „paranoja prawdziwa” określało się dawniej zespoły, klasyfikowane obecnie przez ICD-10 jako „uporczywe zaburzenia urojeniowe”[6].

Przymiotnik „paranoidalny” odnosi się do urojeń o nieusystematyzowanym, niemożliwym do zaistnienia charakterze[5]. „Zespół paranoidalny” to z kolei określenie na zespół współwystępujących urojeń i omamów o charakterze prześladowczym, mogących wystąpić w przebiegu schizofrenii paranoidalnej[5], lecz także ostrego zatrucia, stosowania narkotyków, czy nowotworów mózgu[7]
Objawy

Typowym objawem paranoi jest skrzywione spojrzenie na rzeczywistość, a także wrogie nastawienie do otoczenia[8]. Paranoik może postrzegać czyjś przypadkowy gest jako posiadający ukryte znaczenie albo groźbę.

Badania nad niekliniczną populacją osób wykazujących objawy paranoi wykazały, że osoby takie częściej czują się bezsilne i smutne, odizolowują się od reszty społeczeństwa i rezygnują z wykonywania czynności, które wiążą się ze wzrostem lęku[4].

Z powodu nadmiernie podejrzliwej i trudnej osobowości osoby o paranoicznym rysie charakteru mają kłopoty z wchodzeniem w relacje i tworzeniem związków. Na ogół paranoicy pozostają samotni[9].
Przyczyny
Społeczne i środowiskowe

Wpływ społeczeństwa wydaje się być kluczowy dla rozwoju przekonań paranoicznych. Opierając się na danych zbieranych w wywiadach dotyczących zdrowia psychicznego wśród mieszkańców Ciudad Juárez, Chihuahua (w Meksyku) i El Paso w Teksasie (USA), paranoiczne przekonania wydają się być powiązane z poczuciem bezsilności i bycia prześladowanym, dodatkowo wzmocnionymi przez sytuację społeczną. Osobom o niższym statusie socjoekonomicznym może się wydawać, że mają nad swoim życiem mniej kontroli niż osoby zamożne. Ponadto badanie to wykazało, że kobiety są bardziej podatne na wiarę w bycie kontrolowanym przez czynniki zewnętrzne niż mężczyźni, co w ich wypadku może nasilać wpływ braku społecznego zaufania i niskiego statusu socjoekonomicznego na rozwój paranoi[10].

Emanuel Messinger na podstawie badań stwierdził, że na rozwój przekonań o charakterze paranoicznym wpływ ma relacja z rodzicami i nieufność środowiska w którym osoba się wychowuje. Środowiska te na ogół cechują się surową dyscypliną, są rządzone według rygorystycznych zasad oraz są niestabilne. Zauważono też, że "pobłażanie i rozpieszczanie dziecka (czyli stwarzanie wrażenia, że jest kimś wyjątkowym i ma specjalne przywileje)", może być czynnikiem sprzyjającym rozwojowi paranoi[9]. Doświadczeniami, które mogą wzmocnić bądź wyzwolić objawy paranoi, są częste rozczarowania, stres i poczucie beznadziei[9].

Dyskryminacja także może się przyczyniać do rozwoju paranoi. Według badań paranoja częściej występuje u osób starszych, które w swoim życiu doświadczyły więcej odrzucenia. Dodatkowo stwierdzono, że podatniejsi na różne formy psychoz są imigranci. Może to wynikać ze wspomnianego już faktu bycia dyskryminowanym i upokarzanym[8].
Fizyczne

Reakcja paranoiczna może być spowodowana zaburzeniami przepływu krwi w mózgu, jako rezultat wysokiego ciśnienia tętniczego i stwardnienia ścian naczyń[9].

Paranoja może być także skutkiem stosowania narkotyków, np. amfetaminy, metamfetaminy i podobnych stymulantów. Paranoja indukowana narkotykiem ma lepsze rokowanie niż schizofrenia paranoidalna, gdy usunie się powodującą ją substancję[11].
Diagnoza

Według amerykańskiej klasyfikacji DSM-IV-TR, formami paranoi są następujące zaburzenia:

    Osobowość paranoiczna (F60.0)
    Schizofrenia paranoidalna (podtyp schizofrenii) (F20.0)
    Prześladowcza postać zaburzenia urojeniowego, dawniej znana jako "paranoja prześladowcza"

Zobacz też
Informacje w projektach siostrzanych
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Cytaty w Wikicytatach
 Definicje słownikowe w Wikisłowniku

    Monomania
    Schizofrenia
    Zaburzenia schizotypowe
    Osobowość schizoidalna
    Osobowość dyssocjalna

[Alicja]

Pewny jesteś? ja nie

[Alicja]

Najlepsze filozoficzne teorie powstawały w odmiennych stanach świadomości he he

[Lothar.]

Pamiętasz, Ewo, że lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleść? Rozważanie o Mądrości nie ma specjalnych ograniczeń, ale są gałęzie bardziej, lub mniej praktyczne >;))

Metafilozofia (stgr. μετά + φιλοσοφία) – dział filozofii zajmujący się badaniem jej celów, założeń i metod[1].

Metafilozofię określa się czasami jako filozofię filozofii, czyli filozofię "drugiego poziomu" (stąd: meta-filozofia)[2].
Historia

Metafilozofia rozwinęła się w XX wieku, jako rozwinięcie koncepcji Ludwiga Wittgensteina[2]. Problematykę metafilozoficzną można odnaleźć również u wcześniejszych filozofów, w szczególności u Platona, Arystotelesa, Kartezjusza, Kanta czy Hegla[2].

Po raz pierwszy w języku angielskim tego terminu używał Morris Lazerowitz (jak sam podawał, było to w 1940 a po raz pierwszy w druku w 1942)[2][3]. Odpowiedniki tego pojęcia funkcjonowały już wcześniej w innych językach. Upowszechnienie nastąpiło natomiast za sprawą filozofii anglojęzycznej[2].

Lazerowitz podążając za Ludwigiem Wittgensteinem uważał, że metafilozofia jest poza-filozofią - dyscypliną uprawianą przez "spadkobierców" czy "dziedziców tradycji filozoficznej"[2][3]. Miała być "badaniem natury filozofii w celu wyjaśnienia, dlaczego nie istnieją bezsporne twierdzenia i argumenty filozoficzne"[3]. Metafilozofia miała ukazywać pozorność pytań filozoficznych, wskazując ich źródło psychologiczne lub językowe (w błędach języka). Z kolei niektórzy filozofowie inspirowani myślą Marksa czy Heideggera jako metafilozofię uznawali post-filozofię, czyli refleksję uprawianą we współczesnej, uznawanej za schyłkową, epoce i oceniającą tradycję filozoficzną jako zamkniętą całość[2].

W II połowie XX w. w krajach anglosaskich zaczęto traktować metafilozofię jako odrębny dział filozofii. Nie była ona dyscypliną poza-filozoficzną, lecz filozofią drugiego poziomu, filozofią o filozofii. Znaczenie to wkrótce stało się dominującym. Takiej metafilozofii poświęcone jest założone w 1970 czasopismo Metaphilosophy[4].

Współcześnie, metafilozofia uprawiana jest w ramach wszystkich zasadniczych nurtów filozoficznych[2].

W Polsce prace z zakresu metafilozofii zainicjował w latach pięćdziesiątych XX w. Jerzy Kalinowski, rozumiejąc ją jako metodologię filozofii, prowadzącą do uczynienia z filozofii naukę[5].
Problematyka

Do zasadniczych problemów metafilozofii należą[2][4]:

    Czym jest filozofia?
    Jaki jest/powinien być cel filozofii?
    W jaki sposób powinno się filozofować?

Do metafilozofii należą także badania z zakresu psychologii filozofii, socjologii filozofii i socjologii wiedzy, metodologii filozofii i historii filozofii[4].
Przypisy

metafilozofia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-11-28].
Joll 2010 ↓.
Gutowski 1995 ↓, s. 12.
Gutowski 1995 ↓, s. 13.
Gutowski 1995 ↓, s. 14.

PS.
Ucz się dziewczę ucz..... >;))

[Alicja]

Nie wklejaj mi tu niczego, ja tego nie czytam, jak masz coś do powiedzenia , to mów

[Lothar.]

W to, że nie czytasz >;) to hmm, naturalne, bo przy tym trzeba myśleć. A nie każdy ma do tego antycypację >;PP

Antycypacja to inaczej próba przewidywania pewnych następstw czy zdarzeń, które zaistnieją dopiero w przyszłości, albo pogląd, którego poparcie będzie możliwe dopiero za jakiś czas. Przykłady użycia: Twoje antycypacje zazwyczaj okazują się trafione.

[Lothar.]

Wbrew pozorom.... ciągnę w górę >;))