Lothar. napisał/a
Co za nie miła sprawa, miałem zawiły sen i hmm miałem kłopoty ze złymi bytami. Uciekałem, ucieczka zakończyła się przy drzwiach do piwnicy w moim domu, drzwi otwarte, światło powoli gaśnie, ja leżę na podłodze i nie mogę się ruszyć i warczę na to co jest w piwnicy >;)
Paraliż senny przedstawiano dawniej w postaci diabła siedzącego na klatce piersiowej śpiącej osoby.
Osoba cierpiąca na paraliż senny często gwałtownie wybudza się ze strachem, ponieważ jest przekonana, że ktoś lub coś uciska jej klatkę piersiową i uniemożliwia złapanie oddechu.
Mimo starań osoba taka nie może się poruszyć, otworzyć oczu ani wydać żadnego dźwięku. Na szczęście stan ten w dość krótkim czasie sam ustępuje. Paraliż senny nie jest więc groźny dla zdrowia.
Paraliż przysenny - przyczyny
Przyczyny paraliżu przysennego nie są jeszcze do końca określone.
Przypuszczalnie może go powodować nieprzestrzeganie higieny snu, jego niedostatek lub nieregularność albo stosunkowo częste zmiany strefy czasowej.
Uczeni zajmujący się tym zagadnieniem twierdzą, że samoistny paraliż przysenny jest częstym zaburzeniem snu, które dotyka od 5 do nawet 60 proc. populacji.
Innym powodem może być silny stres, napięcie emocjonalne, ale także uzależnienie od alkoholu, leków czy substancji psychoaktywnych.
Wskazuje się również na przyczyny w zaburzeniach immunologicznych oraz w hamującym działaniu neuroprzekaźników GABA i glicyny, uwalnianych z neuronów REM-on.
Czasem towarzyszy innej chorobie z grupy parasomnii - narkolepsji, którą leczy się, łącząc farmakologię z odpowiednim reżimem w trybie życia. Wcześniej konieczna jest jednak konsultacja w poradni zaburzeń snu.
Czytaj również: Problemy ze snem? Jak spać, żeby się wyspać?
Paraliż przysenny - badania
Ważne jest i to, by przeprowadzić badanie EEG i konsultację neurologiczną, aby mieć pewność, że to nie są napady padaczki. Paraliż senny bywa mylony z bezdechem sennym, dolegliwością, która w skrajnej sytuacji może zagrażać życiu, ponieważ łączy się z ustaniem wentylacji płuc i zmniejszeniem wysycenia krwi tlenem.
Paraliż przysenny - leczenie
Jedyną funkcją organizmu, nad którą może panować osoba cierpiąca na paraliż przysenny, jest oddychanie. W tym też kryje się ratunek dla tych osób. Ważne jest, aby podczas stanu lęku panować nad własnym oddechem. Sprawdza się wykonywanie kilku głębokich wdechów i wydechów. Ponieważ stan porażenia trwa zazwyczaj krótko i nie zagraża życiu, regularne oddychanie pomaga uniknąć stanu paniki oraz odzyskać kontrolę nad własnym ciałem.
Paraliż senny jest uważany za stan dysocjacyjny, czyli taki, w którym dochodzi do rozłączenia funkcji pamięci, świadomości, percepcji i tożsamości.
Warto również spróbować poruszyć palcami nóg i rąk - choć w trakcie paraliżu sennego to się nie uda, ciało wyśle mózgowi sygnał, że też już się obudziło, co może przyspieszyć zakończenie paraliżu. Podobnie uczyń z mięśniami twarzy, spróbuj się uśmiechnąć, podnieść brwi ku górze. Staraj się nie panikować, pomyśl o czymś przyjemnym.
O skierowanie na badania do neurologa, najlepiej do poradni leczenia zaburzeń snu, należy poprosić swojego lekarza. W bardzo rzadkich przypadkach lekarz może zalecić leczenie farmakologiczne.
miesięcznik "Zdrowie"
Polecany artykuł:
Bezsenność, chroniczne zmęczenie i lęk? Psychiatra radzi, kiedy zgłosić się do …
Zablokowano
