Może was skuszę na herbatkę z Japoni Matchę

[Kawusia]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Kawusia]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Kawusia]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[michalina]

Hej Kawusiu,chętnie spróbuję bo lubię:)
Ale czy musi być z mlekiem?Nie cierpię mleka

[Lothar.]

Na pewno zdrowsza Kawusiu niż korporacyjna kawa >;) W zamian polecam Rooibosa >;)



Rooibos (wym. [rɔːibɔs]) z języka afrikaans: „rooi”, czerwony i „bos”, krzew - czerwonokrzew (aspalat prosty), uprawiany w RPA (góry Cederberg)[1].

Z rośliny otrzymuje się napar ziołowy, zwany najczęściej rooibos tea. Inne nazwy: bush tea, redbush tea (Wielka Brytania), South African red tea (USA) lub w języku afrikaans rooi tee. Bywa też nazywana czerwoną herbatą, jednak czerwonokrzew nie jest spokrewniony z krzewem herbacianym. Jest to napój nietypowy, niespokrewniony z tradycyjnymi herbatami. Napar ma specyficzny, miodowy smak. Wyróżnia się łagodnością i brakiem typowego w herbatach zielonych lub czarnych posmaku goryczy – w porównaniu ze zwykłą herbatą ma w sobie niewielkie ilości garbników, będących jego przyczyną. Nie zawiera także kofeiny i małe stężenie taniny, dlatego może być pity bez ograniczeń przez dzieci oraz przed snem.

Rooibos bogaty jest w przeciwutleniacze, dzięki czemu ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy, obniża ciśnienie krwi, spowalnia proces starzenia i hamuje produkcję komórek nowotworowych. Rooibos goi również swędzące rany i może być używany w formie okładu, a dzięki zawartości kwasów fenolowych korzystnie wpływa na przewód pokarmowy[2]. Wykazuje się właściwościami przeciwutleniającymi, przeciwzapalnymi, przeciwcukrzycowymi, immunomodulującymi, chemoprewencyjnymi oraz kardioprotekcyjnymi. Jest źródłem witaminy C, fluoru, fosforu, magnezu, manganu, miedzi, potasu, sodu, wapnia, żelaza i cynku, ponadto zawiera aspalatynę, dihydrochalkony, izoorientynę, katechiny, kumaryny, kwercetynę, lignany, luteolinę, notofaginę, orientynę i rutynę[1].

Napój ten znany jest w Europie od około 100 lat. Jego początki przypadają na początek XX wieku, gdy Rosjanin Benjamin Ginsberg zainteresował się krzewem uprawianym w górach Cedar w Afryce Południowej, niedaleko Kapsztadu. Z czasem rozpoznano wartość rooibosa i opracowano metody polowej uprawy czerwonokrzewu. Sprzedawany jest od 1904 roku, a szeroką popularność zdobył w 1930 roku, kiedy to dr P. Le Fras Nortier odkrył niektóre z jego właściwości zdrowotnych. Po kryzysie wywołanym II wojną światową wielu plantatorów zbankrutowało. Doprowadziło to do powstania w 1954 roku Redbos-Tea-Control-Board, która nadzorowała produkcję rooibosa w Afryce Południowej.

Czerwonokrzew osiąga wysokość do 2 metrów, liście przypominają igły sosnowe. Kwitnie na żółto w październiku. Gałązki zbierane są od lata do wczesnej jesieni.

Liście i łodygi, które po dojrzeniu i ususzeniu tnie się na drobne[1], poddawane są fermentacji i suszeniu lub tylko suszeniu. Niefermentowany susz zachowuje zielony kolor i jest sprzedawany jako zielony rooibos, natomiast fermentowany nabiera czerwonej barwy na skutek utleniania polifenoli.

Całkowita produkcja rooibos w 2007 r. wynosiła ponad 14 kt

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rooibos

[michalina]

Mnie bardzo smakuje czarna herbata Basilur,też polecam:))

[michalina]

Lothar napisał/a

Na pewno zdrowsza Kawusiu niż korporacyjna kawa >;) W zamian polecam Rooibosa >;)



Rooibos (wym. [rɔːibɔs]) z języka afrikaans: „rooi”, czerwony i „bos”, krzew - czerwonokrzew (aspalat prosty), uprawiany w RPA (góry Cederberg)[1].

Z rośliny otrzymuje się napar ziołowy, zwany najczęściej rooibos tea. Inne nazwy: bush tea, redbush tea (Wielka Brytania), South African red tea (USA) lub w języku afrikaans rooi tee. Bywa też nazywana czerwoną herbatą, jednak czerwonokrzew nie jest spokrewniony z krzewem herbacianym. Jest to napój nietypowy, niespokrewniony z tradycyjnymi herbatami. Napar ma specyficzny, miodowy smak. Wyróżnia się łagodnością i brakiem typowego w herbatach zielonych lub czarnych posmaku goryczy – w porównaniu ze zwykłą herbatą ma w sobie niewielkie ilości garbników, będących jego przyczyną. Nie zawiera także kofeiny i małe stężenie taniny, dlatego może być pity bez ograniczeń przez dzieci oraz przed snem.

Rooibos bogaty jest w przeciwutleniacze, dzięki czemu ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy, obniża ciśnienie krwi, spowalnia proces starzenia i hamuje produkcję komórek nowotworowych. Rooibos goi również swędzące rany i może być używany w formie okładu, a dzięki zawartości kwasów fenolowych korzystnie wpływa na przewód pokarmowy[2]. Wykazuje się właściwościami przeciwutleniającymi, przeciwzapalnymi, przeciwcukrzycowymi, immunomodulującymi, chemoprewencyjnymi oraz kardioprotekcyjnymi. Jest źródłem witaminy C, fluoru, fosforu, magnezu, manganu, miedzi, potasu, sodu, wapnia, żelaza i cynku, ponadto zawiera aspalatynę, dihydrochalkony, izoorientynę, katechiny, kumaryny, kwercetynę, lignany, luteolinę, notofaginę, orientynę i rutynę[1].

Napój ten znany jest w Europie od około 100 lat. Jego początki przypadają na początek XX wieku, gdy Rosjanin Benjamin Ginsberg zainteresował się krzewem uprawianym w górach Cedar w Afryce Południowej, niedaleko Kapsztadu. Z czasem rozpoznano wartość rooibosa i opracowano metody polowej uprawy czerwonokrzewu. Sprzedawany jest od 1904 roku, a szeroką popularność zdobył w 1930 roku, kiedy to dr P. Le Fras Nortier odkrył niektóre z jego właściwości zdrowotnych. Po kryzysie wywołanym II wojną światową wielu plantatorów zbankrutowało. Doprowadziło to do powstania w 1954 roku Redbos-Tea-Control-Board, która nadzorowała produkcję rooibosa w Afryce Południowej.

Czerwonokrzew osiąga wysokość do 2 metrów, liście przypominają igły sosnowe. Kwitnie na żółto w październiku. Gałązki zbierane są od lata do wczesnej jesieni.

Liście i łodygi, które po dojrzeniu i ususzeniu tnie się na drobne[1], poddawane są fermentacji i suszeniu lub tylko suszeniu. Niefermentowany susz zachowuje zielony kolor i jest sprzedawany jako zielony rooibos, natomiast fermentowany nabiera czerwonej barwy na skutek utleniania polifenoli.

Całkowita produkcja rooibos w 2007 r. wynosiła ponad 14 kt

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rooibos

Rooibosa czasem pijam:))

[Lothar.]

michalina napisał/a

Hej Kawusiu,chętnie spróbuję bo lubię:)
Ale czy musi być z mlekiem?Nie cierpię mleka

Szkoda :) Dobry wieczór Michalino >:) Biała herbata i kawa mają swój specyficzny smak, może mleko sojowe? :)

[michalina]

Basilur Magic Night;)

[michalina]

Lothar napisał/a

michalina napisał/a

Hej Kawusiu,chętnie spróbuję bo lubię:)
Ale czy musi być z mlekiem?Nie cierpię mleka

Szkoda :) Dobry wieczór Michalino >:) Biała herbata i kawa mają swój specyficzny smak, może mleko sojowe? :)

Hej WW,a czego tu szkoda?;)Mój organizm od dziecka nie znosi mleka,pamiętam,jak mi było niedobrze na sam widok kaszki manny,fuj!;))
Mleko toleruję jedynie z kakao albo zsiadłe:))
Soja wg.mnie jest szkodliwa;))

[Lothar.]

michalina napisał/a

Lothar napisał/a

Na pewno zdrowsza Kawusiu niż korporacyjna kawa >;) W zamian polecam Rooibosa >;)



Rooibos (wym. [rɔːibɔs]) z języka afrikaans: „rooi”, czerwony i „bos”, krzew - czerwonokrzew (aspalat prosty), uprawiany w RPA (góry Cederberg)[1].

Z rośliny otrzymuje się napar ziołowy, zwany najczęściej rooibos tea. Inne nazwy: bush tea, redbush tea (Wielka Brytania), South African red tea (USA) lub w języku afrikaans rooi tee. Bywa też nazywana czerwoną herbatą, jednak czerwonokrzew nie jest spokrewniony z krzewem herbacianym. Jest to napój nietypowy, niespokrewniony z tradycyjnymi herbatami. Napar ma specyficzny, miodowy smak. Wyróżnia się łagodnością i brakiem typowego w herbatach zielonych lub czarnych posmaku goryczy – w porównaniu ze zwykłą herbatą ma w sobie niewielkie ilości garbników, będących jego przyczyną. Nie zawiera także kofeiny i małe stężenie taniny, dlatego może być pity bez ograniczeń przez dzieci oraz przed snem.

Rooibos bogaty jest w przeciwutleniacze, dzięki czemu ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy, obniża ciśnienie krwi, spowalnia proces starzenia i hamuje produkcję komórek nowotworowych. Rooibos goi również swędzące rany i może być używany w formie okładu, a dzięki zawartości kwasów fenolowych korzystnie wpływa na przewód pokarmowy[2]. Wykazuje się właściwościami przeciwutleniającymi, przeciwzapalnymi, przeciwcukrzycowymi, immunomodulującymi, chemoprewencyjnymi oraz kardioprotekcyjnymi. Jest źródłem witaminy C, fluoru, fosforu, magnezu, manganu, miedzi, potasu, sodu, wapnia, żelaza i cynku, ponadto zawiera aspalatynę, dihydrochalkony, izoorientynę, katechiny, kumaryny, kwercetynę, lignany, luteolinę, notofaginę, orientynę i rutynę[1].

Napój ten znany jest w Europie od około 100 lat. Jego początki przypadają na początek XX wieku, gdy Rosjanin Benjamin Ginsberg zainteresował się krzewem uprawianym w górach Cedar w Afryce Południowej, niedaleko Kapsztadu. Z czasem rozpoznano wartość rooibosa i opracowano metody polowej uprawy czerwonokrzewu. Sprzedawany jest od 1904 roku, a szeroką popularność zdobył w 1930 roku, kiedy to dr P. Le Fras Nortier odkrył niektóre z jego właściwości zdrowotnych. Po kryzysie wywołanym II wojną światową wielu plantatorów zbankrutowało. Doprowadziło to do powstania w 1954 roku Redbos-Tea-Control-Board, która nadzorowała produkcję rooibosa w Afryce Południowej.

Czerwonokrzew osiąga wysokość do 2 metrów, liście przypominają igły sosnowe. Kwitnie na żółto w październiku. Gałązki zbierane są od lata do wczesnej jesieni.

Liście i łodygi, które po dojrzeniu i ususzeniu tnie się na drobne[1], poddawane są fermentacji i suszeniu lub tylko suszeniu. Niefermentowany susz zachowuje zielony kolor i jest sprzedawany jako zielony rooibos, natomiast fermentowany nabiera czerwonej barwy na skutek utleniania polifenoli.

Całkowita produkcja rooibos w 2007 r. wynosiła ponad 14 kt

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rooibos

Rooibosa czasem pijam:))

Ja dosładzam i hmm"mleczę" to mam "deser" >;)) Akurat się załapałem na sezamki i się przesłodziłem :) Na co mi to było? A jak smakowało >;PP

[Lothar.]

michalina napisał/a

Lothar napisał/a

michalina napisał/a

Hej Kawusiu,chętnie spróbuję bo lubię:)
Ale czy musi być z mlekiem?Nie cierpię mleka

Szkoda :) Dobry wieczór Michalino >:) Biała herbata i kawa mają swój specyficzny smak, może mleko sojowe? :)

Hej WW,a czego tu szkoda?;)Mój organizm od dziecka nie znosi mleka,pamiętam,jak mi było niedobrze na sam widok kaszki manny,fuj!;))
Mleko toleruję jedynie z kakao albo zsiadłe:))
Soja wg.mnie jest szkodliwa;))

Mam własne spostrzeżenia w sprawie "zarażania" :) dzieci piciem mleka, piję ze smakiem i nic nie mówię tylko się dopominam o dolewki >;P Działa, szczególnie jak już się kończy :) Bo kto się spóźni to..... nie dostanie >;P

[michalina]

Są ludzie,którzy piją mleko,nawet takie od krowy,i na zdrowie;))Mój organizm nie toleruje i koniec:))
A sezamki pycha,bardzo lubię;)

[Lothar.]

Bo to od dziecka Michalino człowiek się wkręca 😇 mój Tata wypijał mleko i ja też piję 😈 mleko 😋 choć może z niektórymi sprawami się wyrodziłem, np leworęcznych bardziej dotyczy niezależny punkt widzenia, tylko nie wiem czy to skutek czy przyczyną 😸

[Kawusia]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Kawusia]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Kawusia]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Suweren;)]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Kawusia]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[michalina]

Kawusia napisał/a

michalina napisał/a

Hej Kawusiu,chętnie spróbuję bo lubię:)
Ale czy musi być z mlekiem?Nie cierpię mleka

No właśnie Michalinko ,to jest taki zamiennik za caffe latte,też się spienia mleko na wierzch.W W.B ta herbata jest sprzedawana w Starbaksach.Pierwszy raz w takiej wersji piłam ją właśnie tam,i bardzo nam z córką posmakowała.

Rozumiem Kawusiu ale ja nie pijam kawy,żadnej :))Spróbuję samej herbaty :))