Katastrofa kolejowo ekologiczna koło Ohio w stanach, mówią że czarnobyl.
Zablokowano
123
123
 
|
Za to polecieli.
Drugi Czarnobyl? Chcą to zamilczeć? Katastrofa w Ohio, wykolejony ... 2 dni temu13 lutego 2023 09:52 Katastrofa w Ohio. Wykoleił się pociąg przewożący szkodliwe chemikalia. Pożaru nie udaje się ugasić od kilku dni, w głównych mediach mało informacji na ten temat. / Fot. screen z nagrań w mediach społecznościowych. REKLAMA W amerykańskim stanie Ohio wykoleił się pociąg transportujący śmiercionośne chemikalia. |
|
|
Czy Ohio to drugi Czarnobyl? Media głównego nurtu milczą o katastrofie kolejowej i wybuchu chemikaliów a niewygodny dziennikarz został aresztowany
14 lutego 2023Brak komentarzy3 Mins ReadBy Daniel Głogowski Telegram ohio katastrofa skazenie chemikalia pociag 768x512 1 e1676355474108 Udostępnij W amerykańskim stanie Ohio wykoleił się pociąg transportujący śmiercionośne chemikalia. Media głównego nurtu oraz władze podają jedynie szczątkowe informacje, co tylko potęguje domysły. Internauci dzielą się zdjęciami z miejsca katastrofy i okolic, a służby aresztowały dziennikarza nadającego na żywo. W East Palestine w stanie Ohio teraz do wyciągu pociągu towarowego przewożącego niebezpieczne materiały, łatwopalne i toksyczne chemikalia, w tym chlorek winylu. Wybuchł ogromny pożar, który nie był opanowany przez kilka dni. Oficjalnie wiadomo, że pociąg składał się ze 100 wagonów, z czego 20 zawierało niebezpieczne substancje, które mogą stanowić zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi i środowiska. Od kilku dni trwa akcja gaszenia pożaru. Akcję strażaków utrudniają niskie temperatury, zamarza woda w samochodach pożarniczych. Następują także eksplozje chemikaliów. Wczytując tweeta, wyrażasz zgodę na politykę prywatności firmy Twitter. Dowiedz się więcej Wczytaj tweet Zawsze odblokowuj tweety na Twitterze Portal stacji Fox News poinformował o masowych ewakuacjach, które obejmują mieszkańców w promieniu około 1,5 km od miejsc katastrofy kolejowej. Jednak pomimo istnienie tak dużego zagrożenia nie wszyscy mieszkańcy chcą opuszczać swoje domy. Oficjalne informacje są niekompletne, co powoduje różne spekulacje. Pojawiają się także doniesienia o skażeniu rzeki i śmierciu ryb. Reporter NewsNation Evan Lambert został aresztowany na konferencji prasowej gubernatora Ohio Mike’a DeWine’a. Lega artis aplikacja Jaki jest powód aresztowania dziennikarza? Oficjalnie taki, że ustawił się w złym miejscu, czym zakłócał przebieg konferencji. Na nagraniu widać, jak dowódca Gwardii Narodowej Ohio, gen. mjr John C. Harris Jr., wdaje się w kłótnię z Lambertem. Reporter wielokrotnie mówi „nie dotykaj mnie”. Funkcjonariusze żądają jednak, aby Lambert opuścił lokal, a jeśli tego nie zrobi, grozi mu aresztowanie. Ten nie chciał się podporządkować przekonując, że ma prawo do informowania opinii publicznej. Oficerowie ostatecznie powalają go na glebę i zakładają kajdanki. Miejscowa policja przekazuje, że działania funkcjonariuszy były słuszne i adekwatne, bo Lambert nie wykonywał poleceń. Cały film opublikowany przez policję znajduję się w tym miejscu, a poniżej nagrania świadków. Wczytując tweeta, wyrażasz zgodę na politykę prywatności firmy Twitter. Dowiedz się więcej Wczytaj tweet Zawsze odblokowuj tweety na Twitterze Przez wielu katastrofa ekologiczna w Ohio, która nie został przez główne media nagłośniona, jest porównywana do Czarnobyla. Internauci wrzucają do sieci zdjęcia i relacje, których nie uświadczysz w mediach głównego nurtu. Podkreśla się, że równiny w Ohio są jednymi z najbardziej urodzajnych pól uprawnych w USA i stanowią część narodowego Pasa Kukurydzy. Padają sugestie, że ktoś mógł celowo skazić żyzne tereny. W USA zestrzelono trzy tajemnicze obiekty w ciągu trzech dni, a media skupiają się na tym temacie. W przestrzeni publicznej pojawiają się spekulacje, że mogło być UFO. Nie brakuje jednak opinii, że może być to tzw. temat zastępczy dla katastrofy w Ohio, o której wciąż niewiele wiadomo. |
|
|
Dioksyny skaziły glebę i wodę więc na 200 lat mają zwiększoną zachorowalność na raka. Porównują to do...
Katastrofa w Seveso – wypadek w zakładach przemysłowych, który nastąpił 10 lipca 1976 roku w godzinach południowych w zakładach chemicznych w Seveso, oddalonych o ok. 20 km na północ od Mediolanu w Lombardii we Włoszech. Skutkiem było największe odnotowane do tej pory wydzielenie do atmosfery 2,3,7,8-tetrachlorodibenzodioksyny (1) oraz w następstwie powstanie regulacji prawnych dotyczących kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi, znanymi jako Dyrektywy Seveso II. Spis treści 1 Lokalizacja 2 Przebieg reakcji chemicznych 3 Skutki natychmiastowe 4 Badania nad krótko- i długotrwałymi skutkami zdrowotnymi 5 Plan oczyszczania 6 Zobacz też 7 Przypisy Lokalizacja Nazwa Katastrofa Seveso pochodzi od nazwy miejscowości Seveso, w której mieściły się zakłady w których doszło do katastrofy i które odczuły najmocniej wpływ katastrofy. W momencie katastrofy miasto zamieszkiwało około 17 tys. osób. Do obszarów skażonych dioksynami zalicza się także miejscowości Meda (19 tys. mieszkańców), Desio (33 tys.), Cesano Maderno (34 tys.)[1]. Zakłady przemysłowe, zlokalizowane w Medzie, były własnością firmy ICMESA (Industrie Chimiche Meda Societa Azionaria), będącą częścią grupy Givaudan, która z kolei należała do Hoffmann-La Roche (Roche Group). Przebieg reakcji chemicznych Overall Reaction scheme W zakładach produkowany był 2,4,5-trichlorofenol (2), który uzyskiwano w reakcji aromatycznej substytucji nukleofilowej jednego z atomów chloru 1,2,4,5-tetrachlorobenzenu (1) grupą hydroksylową za pomocą wodorotlenku sodu. 2,3,4-Trichlorofenol jest pośrednim produktem w procesie otrzymywania heksachlorofenu Hexachlorophen horizontal.svg – środka przeciwbakteryjnego[2]. W celu uniknięcia konieczności stosowania wysokiego ciśnienia i ryzyka powstawania toksycznego produktu ubocznego, 2,3,7,8-tetrachlorodibenzodioksyny (TCDD, związek nr 3 na schemacie), który tworzy się w znaczących ilościach powyżej 170–180 °C, oraz uniknięcia niekontrolowanych reakcji egzotermicznych zachodzących pomiędzy reagentami powyżej 230 °C, jako rozpuszczalnik zastosowano wysokowrzący glikol etylenowy, do ogrzewania zastosowano parę wodną, a nie olej oraz zaprojektowano wodny układ chłodzący zdolny do zatrzymania reakcji w ciągu kilku minut[2]. Ponieważ reakcja otrzymywania trichlorofenolu musi przebiegać w temperaturze powyżej osiągalnej standardowo w reaktorze, którym dysponowały zakłady, w celu osiągnięcia odpowiednich warunków procesu zmodyfikowano układ reakcyjny. Para wodna wychodząca z turbiny generatora prądu zainstalowanego w zakładach została skierowana do cewki umieszczonej na górnej pokrywie reaktora chemicznego. Typowo, parametry pary wynosiły: ciśnienie 12 bar, temperatura 190 °C. W efekcie temperatura wewnątrz reaktora wynosiła 159 °C, blisko punktu wrzenia wynoszącego 160 °C. Katastrofa chemiczna wystąpiła w chwili, gdy proces wsadowy został przerwany przed ukończeniem ostatniego etapu – usunięcia glikolu etylenowego z mieszaniny poprzez destylację. Wynikało to z regulacji prawnych obowiązujących we Włoszech, nakazujących wyłączanie wszystkich urządzeń na okres weekendu. Niektóre części zakładu już rozpoczęły wyłączanie w związku z zakończeniem swojej pracy w procesie, przez co gwałtownie spadło zapotrzebowanie na moc w całym zakładzie, powodując spadek obciążenia na turbinie, a w efekcie wzrost temperatury pary wylotowej do ok. 300 °C. Para wodna o tak znacznie podwyższonej temperaturze dotarła do reaktora, powodując wzrost temperatury. Z powodu braku kontroli parametrów pary operatorzy nie byli świadomi dodatkowego ciepła docierającego do reaktora. Podjęli więc decyzję o wyłączeniu mieszadeł wewnątrz reaktora. Spowodowało to nagromadzenie ciepła w górnej części reaktora, tuż pod pokrywą. Doprowadziło to do punktu krytycznego – zainicjowana została egzotermiczna reakcja uboczna. Późniejsze testy wykazały, że wbrew wcześniejszym ustaleniom, do jej zapoczątkowania wystarczała temperatura 180 °C aby się pojawiła, tj. o 50 °C mniej niż pierwotnie zakładano. Efektem była stopniowa utrata szczelności reaktora oraz wzrost temperatury do 230 °C siedem godzin później, kiedy to nastąpił gwałtowny wyciek[3][4]. Z powodu wzrostu ciśnienia otworzył się Zawór bezpieczeństwa zainstalowany w reaktorze, uwalniając do atmosfery 6 ton chemikaliów, które opadły na obszar 18 km², głównie w kierunku południowym[5]. Pośród związków uwolnionych z reaktora znajdowało się ok. 1 kg TCDD. W prawidłowo prowadzonym procesie stężenie TCDD utrzymuje się na poziomie poniżej 1 ppm[6], jednak w podwyższonej temperaturze TCDD przekroczyło poziom 100 ppm[7]. Skutki natychmiastowe Obszar skażony podzielono na 3 strefy – A, B, R – według malejącego stężenia TCDD. Strefę A podzielono dalej na 7 podstref. Ludności zamieszkującej tereny skażone zalecono nie spożywać lokalnie uprawianych warzyw lub owoców. Strefa ‘A’ – skażenie TCDD > 50 µg/m², 736 mieszkańców Strefa ‘B’ – skażenie TCDD pomiędzy 5 a 50 µg/m², 4700 mieszkańców Strefa ‘R’ – śladowa ilość TCDD, mniej niż 5 µg/m², 31 800 mieszkańców W ciągu kilku dni od katastrofy znaleziono ponad 3300 martwych zwierząt, głównie królików oraz drobiu. Wprowadzono prewencyjny ubój by zapobiec przedostaniu się TCDD do łańcucha pokarmowego. Do końca 1978 ponad 80 tys. zwierząt zostało ubitych w tym celu. 15 dzieci hospitalizowano z zapaleniem skóry. Do końca sierpnia 1976 strefa ‘A’ została wysiedlona oraz odgrodzona, ponad 1600 osób przebadano, zaś u 447 stwierdzono zmiany skórne lub trądzik chlorowy. Powstało także centrum doradcze dla kobiet w ciąży, jednak tylko 26 kobiet zdecydowało się na aborcję, którą uznano za legalną w związku z katastrofą. Kolejne 460 kobiet donosiło ciążę bez komplikacji, zaś u noworodków nie zaobserwowano deformacji bądź patologii. Herwig von Zwehl (dyrektor techniczny ICMESA) oraz Paolo Paoletti (kierownik produkcji ICMESA) zostali aresztowani. Powołano dwie komisje rządowe celem zabezpieczenia i oczyszczenia terenów, którym przydzielono kwotę o równowartości 47 milionów dolarów USA. W ciągu kolejnych dwóch lat koszty wzrosły trzykrotnie. Badania nad krótko- i długotrwałymi skutkami zdrowotnymi Studium przeprowadzone w 1991 roku[8], 14 lat po katastrofie, miało na celu oszacowanie wpływu na mieszkańców wystawionych na działanie dioksyn. Najbardziej zauważalnym efektem był trądzik chlorowy – 193 odnotowane przypadki. Innymi odnotowanymi skutkami były neuropatia oraz dysfunkcja wątroby. Nie odnotowano wystąpienia cięższych przypadków zatrucia dioksynami, głównie przez brak informacji na ich temat; brak dowodów na zwiększone ryzyko zatrucia dioksynami. Studium opublikowane w 1998 roku stwierdza, iż trądzik chlorowy jest jedynym potwierdzonym objawem[9]. Wcześniejsze badania dotyczące dysfunkcji wątroby, układu odpornościowego, osłabienia układu nerwowego oraz zdolności reprodukcyjnych nie dały jednoznacznych wyników. Zaobserwowano wzrost śmiertelności z powodu chorób serca bądź układu krążenia, jednak sugeruje się głównie wpływ czynników psychospołecznych. Zaobserwowano wzrost zachorowań na cukrzycę. Analiza zachorowań na raka oraz następnie zgonów potwierdziła wzrost zachorowań na raka układu pokarmowego oraz chłoniaka. Wyników analizy nie można traktować jednoznacznie z powodu ograniczeń badań, takich jak: brak indywidualnych danych nt. zatrucia, krótki czas utajenia choroby oraz mała populacja dla poszczególnych typów raka. W studium z roku 2001[10] zaobserwowano brak wzrostu zachorowań na raka. Jednak we wnioskach stwierdza się, iż dioksyny posiadają cechy kancerogenne dla ludzi oraz potwierdza hipotezę ich wpływu na układ krwionośny oraz układ hormonalny człowieka. Wydane w 2009 roku uaktualnienie potwierdza wzrost zachorowań na nowotwory tkanki limfatycznej oraz krwiotwórczej, a także raka piersi[11]. Plan oczyszczania W styczniu 1977 przygotowano plan pomocy materialnej, analizy naukowej, monitoringu medycznego oraz usuwania zanieczyszczeń. Wkrótce potem ICMESa rozpoczęła wypłatę pierwszych odszkodowań poszkodowanym. Wiosną 1977 zaczęty się pierwsze prace usuwania skażenia, zaś w czerwcu uruchomiono system monitorowania epidemiologicznego dla 220 000 mieszkańców. We wrześniu powołano Międzynarodowy Komitet Sterowniczy, w którego skład wchodzili specjaliści o międzynarodowej renomie, w celu zgromadzenia danych naukowych. W lutym 1984 Międzynarodowy Komitet Sterowniczy wydał ostateczny raport stwierdzający, iż „poza trądzikiem chlorowym, nie można potwierdzić wpływu TCDD na inne przypadki chorobowe”. Zobacz też katastrofa ekologiczna Przypisy B. De Marchi, Seveso: A paradoxical classic disaster, United Nations University. E. Homberger, G. Reggiani, J. Sambeth, H.K. Wipf. The Seveso accident: its nature, extent and consequences. „Ann Occup Hyg”. 22 (4), s. 327–367, 1979. DOI: 10.1093/annhyg/22.4.327. PMID: 161954. Trevor A. Kletz, „What Went Wrong? Case Histories of Process Plant Disasters(1998)”, Wyd. Gulf Professional, ISBN 0-88415-920-5. Trevor A. Kletz, „Learning from Accidents”, Wyd. Gulf Professional, 2001. The Roche Group, „Seveso – 30 years after.”. M.H. Milnes. Formation of 2,3,7,8-Tetrachlorodibenzodioxin by Thermal Decomposition of Sodium 2,4,5,-Trichlorophenate. „Nature”. 232 (5310), s. 395–396, 1971. DOI: 10.1038/232395a0. Alastair Hay. Seveso: the crucial question of reactor safety. „Nature”. 281 (5732), s. 521–521, 1979. DOI: 10.1038/281521a0. Pier Alberto Bertazzi, Long-term effects of chemical disasters. Lessons and results from Seveso, The Science of the Total Environment wydanie 106, strony 5-20, 1991. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać P.A. Bertazzi, I. Bernucci, G. Brambilla, D. Consonni i inni. The Seveso studies on early and long-term effects of dioxin exposure: a review. „Environ Health Perspect”. 106 Suppl 2, s. 625–633, 1998. PMID: 9599710. PMCID: PMC1533388. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać P.A. Bertazzi, D. Consonni, S. Bachetti, M. Rubagotti i inni. Health effects of dioxin exposure: a 20-year mortality study. „Am J Epidemiol”. 153 (11), s. 1031–1044, 2001. DOI: 10.1093/aje/153.11.1031. PMID: 11390319. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać A.C. Pesatori, D. Consonni, M. Rubagotti, P. Grillo i inni. Cancer incidence in the population exposed to dioxin after the „Seveso accident”: twenty years of follow-up. „Environ Health”. 8, s. 39, 2009. DOI: 10.1186/1476-069X-8-39. PMID: 19754930. PMCID: PMC2754980 |
|
|
|
|
Te opary są toksyczne, bo...oni tak mówią. A jakie są na prawdę...To tylko oni wiedzą...
|
|
|
|
|
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Amigoland
A jak 100mil dalej zwierzyna pada to jakaś straszna trucizna.
|
|
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Amigoland
Miałem konserwacje na techno chemii to fartuch i spodnie w dziurach bo zawsze coś chlapło.
|
|
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Amigoland
Dobra. Chlorek winylu jest toksyczny... http://archiwum.ciop.pl/3816.html |
|
|
PCW (PCV, PVC, polichlorek winylu) jest popularnym tworzywem stosowanym w produkcji okien, wykładzin, rur, naczyń, zabawek. Dzięki odporności na wiele czynników chemicznych PCW stosowany jest do produkcji rur, rynien i przewodów wodociągowych, opakowań, izolacji, uszczelek, ubrań i sprzętu medycznego. Jest również jedną z najbardziej szkodliwych mieszanin substancji, z jaką spotykamy się w naszych domach.
Produkcja PCW jest polimerem – tworzywem powstałym z połączenia tysięcy cząsteczek chlorku winylu. W wyniku tzw. reakcji polimeryzacji chlorek winylu tworzy długie łańcuchy cząsteczek plastiku. W zakładach produkujących tworzywo uwalniany jest chlorek winylu – bardzo toksyczny związek o właściwościach rakotwórczych, w większym stężeniu duszący. Liczne badania wykazały, że kontakt z chlorkiem winylu skutkuje uszkodzeniami układu rozrodczego, nowotworami wątroby i alergiami. W procesie produkcji PCW uwalniają się również dioksyny. PCW w stanie czystym jest twardą, kruchą substancją o białym kolorze. Aby nadać jej właściwości użytkowe wypełnia się je wieloma domieszkami, mającymi nadać tworzywu elastyczność i trwałość. Zależnie od ilości użytych plastyfikatorów uzyskuje się PCW twardy (winidur) lub miękki (igelit). Substancjami nadającymi mu miękkość są zwykle ftalany, związki odpowiedzialne wywoływanie zaburzeń hormonalnych u zwierząt i ludzi. Jeden z nich – DEHP – podejrzewany jest o działanie rakotwórcze. O rozpowszechnieniu tych substancji w przyrodzie świadczy fakt, że znajdowane są one niemal w każdym zakątku naszej planety – nawet w obszarach podbiegunowych, a także w ciałach zwierząt i ludzi. Przedmioty z PCW są barwione pigmentami na bazie m. in. kadmu. Dodatkowo stosuje się stabilizatory oraz opóźniacze palenia na bazie bromu. Wszystkie te substancje mają tendencję do uwalniania się z gotowego wyrobu i przedostawania się do naszych organizmów i środowiska. Greenpeace prowadzi kampanię na rzecz zaprzestania produkcji i stosowania PCW oraz innych toksycznych związków chloru. Użytkowanie Chemicznie "związany" w PCW chlorek winylu teoretycznie nie powinien nam zagrażać. Fakty mówią jednak co innego. Produkowane według starszej technologii wyroby zawierają domieszkę tego związku, który łatwo uwalnia się. Przykładem są płytki podłogowe i wykładziny z PCW (tzw. linoleum), z których chlorek winylu uwalnia się w skutek tarcia butów o powierzchnię podłogi. Podejrzewa się również, że związek ten uwalnia się z uszkodzonych rur doprowadzających wodę do naszych domów, dostając się do naszych organizmów drogą pokarmową. W oknach PCW stosuje się stabilizatory zawierające bar, kadm i ołów. Ftalany, pełniące rolę zmiękczaczy plastiku są mniej toksyczne, jednak ich stężenie jest dużo większe. Niektóre produkty składają się nawet w 50 % z ftalanów! PCW nie jest tworzywem palnym, jednak niektóre domieszki mogą podtrzymywać jego palenie. Bardzo dużym zagrożeniem PCW staje się w czasie pożaru. W temperaturze 60-70 st. C tworzywo zaczyna mięknąć, zaś przy 180 st. C rozkłada się z wydzieleniem chlorowodoru. Jeden kilogram tego tworzywa na skutek rozkładu termicznego wydziela 360 litrów silnie duszącego i parzącego chlorowodoru. Zdarza się często, że ofiary pożarów giną nie na skutek poparzeń, ale zatruć gazami powstającymi podczas palenia PCW. Akcja ratunkowa podczas takiego pożaru jest z reguły niemożliwa, dlatego niektóre kraje: Kanada, Austria, Holandia, Luksemburg i kilka landów niemieckich wprowadziło zakaz stosowania okien z PCW w budynkach użyteczności publicznej. Utylizacja Ostatnim – ale być może największym – problemem jest utylizacja odpadów PCW. Spalanie ich oznacza uwolnienie do środowiska bardzo toksycznych dioksyn i furanów, metali ciężkich oraz opóźniających palenie związków bromu. Ponowne wykorzystanie odpadów jest niezwykle trudne – ilość domieszek właściwie wyklucza możliwość sprawnego recyklingu. Odzysk PCW nie jest w Polsce prowadzony, toteż jedynym rozwiązaniem jest składowanie tych odpadów. Nawet na zabezpieczonych składowiskach uwalniać one będą znaczące ilości toksycznych związków. Jaka alternatywa? Od kiedy liczni konsumenci mieszkający w Europie Zachodniej odwrócili się od wyrobów – zwłaszcza okien – z PCW, ich producenci zwrócili uwagę na rynki Europy Środkowo-Wschodniej. Bardzo silne lobby, wspomagane przez entuzjastycznie nastawionych inżynierów zajmujących się budownictwem, z powodzeniem opanowało Polskę. Skutecznie udało się też stłumić sygnały dotyczące szkodliwości stosowania ich wyrobów, wydawać więc by się mogło, że od produktów PCW nie ma ucieczki. Nie jest to jednak prawda! W rzeczywistości przedmioty wykonane z innych tworzyw sztucznych lub surowców naturalnych mają takie same lub lepsze właściwości użytkowe, jednocześnie w mniejszym stopniu szkodząc nam i przyrodzie. W przypadku okien dobrym substytutem są profile wykonane z drewna lub kompozytu poliestrowo-szklanego. Są one znacznie sztywniejsze i posiadają lepszy współczynnik izolacji niż elementy PCW o tej samej grubości. W przeciwieństwie do PCW drewno służyć może przez dziesiątki lat, podczas gdy elementy wykonane z tworzywa żółkną już po kilku latach. Źródło: Greenpeace, www.greenpeace.pl, fot. sxc.hu |
|
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Przecież to gaz? Jak może pokonać 100 mil w pierwotnej formie...Media... |
|
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Wojtek? Tam chyba była mowa o chlorku winylu, a nie polichlorku. Może się mylę i mówimy o dwóch różnych chemikaliach. Chemikiem także nie jestem jak większość populacji...Wirusologiem też nie jestem
|
|
|
Nikt nie pyta co tam płonie Andrzeju, bo ci co pytali to kiblują.
|
|
|
Widziałeś tam strażaków? Bo ja nie... |
|
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Jak walnęło w Czarnobylu to dopiero Szwecja podniosła alarm. A to coś ze 2 tyś km.
|
|
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Amigoland
Są na zdjęciu w startowym, zatrzymali ruch. To zgasić to nie tak proste. Słyszałem że nowych aut nie gaszą bo w klimatyzacji jest ten nowy palny toksyczny bardzo drogi czynnik co stany w brukseli lobbowali. Jak byś widział to nie podchodź. |
|
|
HFO-1234yf - toksyczny czynnik chłodniczy w Twoim samochodzie Obserwuj kategorię: Moto 11 kwietnia 2013, 12:38 Dołącz do grona ekspertów Dodaj do ulubionych Kamil Fraszkiewicz Nowy, toksyczny czynnik chłodniczy trafił m.in. do takich aut jak KIA Cee'd. Nowy, toksyczny czynnik chłodniczy trafił m.in. do takich aut jak KIA Cee'd./ KIA Nowy czynnik chłodniczy HFO-1234yf stosowany w układach klimatyzacji jest silnie toksyczny i trujący, a mimo to większość koncernów samochodowych zdecydowała się na jego użycie. Dlaczego Komisja Europejska nakazała jego stosowanie, mimo gwałtownej fali krytyki kierowanej pod adresem nowego czynnika? Lobbing i HFO-1234yf Główny prowodyrami tego zamieszania są dwa duże amerykańskie koncerny chemiczne, Honeywell i DuPont, które opracowały nowy czynnik chłodniczy HFO-1234yf (R-1234yf, R1234yf, 1234yf). Fakt, że tylko one będą mogły go produkować dodał całej sprawie jeszcze bardziej negatywny wydźwięk. Komisja Europejska nie wiedzieć czemu, nie zareagowała na skargi europejskiego koncernu Arkema, który opracował własną technologie wytwarzania czynnika R-1234yf i również chciał go produkować na terenie Europy. HFO-1234yf mniej wydajny niż dotychczasowy czynnik R-134a Analiza właściwości fizycznych i chemicznych HFO-1234yf wykazała, że jest on o około 8-10% mniej wydajny od R134a, co sprawia, że układ klimatyzacji będzie musiał wykorzystać do pracy większą energię a to przełoży się na wzrost zużycia paliwa o 5%. HFO-1234yf - konieczność modernizacji warsztatów i układów klimatyzacji aut Nowy czynnik wymaga drobnych zmian w dotychczas stosowanych niskociśnieniowych systemów klimatyzacji i może być stosowany w zastępstwie R134a przy przebudowie ich węży i parowników. Większe zmiany będą musiały przeprowadzić warsztaty, którym potrzebne będą nowe urządzenia do napełniania układów. Zobacz też: Klimatyzacja - najczęstsze błędy podczas serwisu HFO-1234yf - bardzo wysoka cena i koszty Oprócz kosztownych zmian związanych z wprowadzeniem nowej technologii konieczne będzie także zweryfikowanie cen za uzupełnienie czynnika chłodniczego. Obecnie za tego typu czynność trzeba zapłacić ok. 200 zł. W przypadku HFO-1234yf cena wzrośnie 5-krotnie aż do ok. 1000 zł! HFO-1234yf niebezpieczny dla ludzi W porównaniu do poprzednika nowy czynnik chłodzący jest teoretycznie mniej szkodliwy dla środowiska (jeśli uwzględniamy wskaźnik Global Warming Potential), ale jest palny. Co gorsza gdy ulegnie zapłonowi (przy 405 ⁰ C) wydziela się fluorowodór. Ten w połączeniu z wodą (np. dostarczaną podczas gaszenia) przekształca się w bardzo niebezpieczny kwas fluorowodorowy. Kwas ten jest śmiertelnie niebezpieczny dla człowieka – z łatwością przenika przez skórę do organizmu człowieka i jeśli nie nastąpi jego bardzo szybka hospitalizacja nie ma szans na jego uratowanie. Dlatego właśnie środek ten stanowi zagrożenie dla ludzi zwłaszcza podczas kolizji czy wypadku samochodowego. Wśród potencjalnych ofiar wymienia się jednak przede wszystkim strażaków, odpowiedzialnych za ugaszenie płonącego pojazdu. Testy potwierdzają szkodliwość HFO-1234yf Testy wykonywane przez Daimlera (producent aut marki Mercedes-Benz), German Federal Institute for Materials Research and Testing (BAM) jak i niemieckich dziennikarzy pism Auto Bild i Zeit, wskazywały jednoznacznie, że HFO-1234yf jest środkiem trującym, palnym a w określonych warunkach nawet wybuchowym. Komisja Europejska zdała się być głucha na te zarzuty, a wniosek Daimlera o opóźnienie wprowadzenia HFO-1234yf do obrotu jako środka chłodniczego odrzuciła. Podkreśliła za to ponownie, że jest on całkowicie bezpieczny i będzie musiał go posiadać każdy nowo homologowany samochód dopuszczony do sprzedaży w UE. Zobacz też: Jak poprawnie eksploatować klimatyzację? HFO-1234yf w nowo homologowanych samochodach od 2013 roku Przepisy dyrektywy 2006/40/WE weszły w życie 1 stycznia 2013 roku i nie dotyczą aut homologowanych do 31 grudnia 2012. Niestety, jeśli sytuacja nie ulegnie zmianie, od 2017 roku praktycznie wszystkie nowe auta będą posiadały w układach klimatyzacji czynnik HFO-1234yf. Problem jest tym większy, że dilerzy już teraz nie chcą informować czy w ich nowych autach jest ten czynnik czy nie. Na chwilę obecną, ten niebezpieczny dla życia środek znajdziecie w autach takich marek jak Hyundai, KIA, Chevrolet, Opel, w wybranych modelach Suzuki (Swift Sport), Mazdy (np. Mazda Pick-up BT50) czy Hondy (elektryczny Fit). Daimler nie wprowadzi HFO-1234yf do swoich samochodów Jednym producentem, który postanowił walczyć do końca i wszelkimi możliwymi środkami z nowym czynnikiem chłodzącym HFO-1234yf jest Daimler. Dlatego kupując np. model Mercedes-Benz możemy być pewni, że na chwilę obecną nie grozi nam ani osobom, które zechcą nas ratować żadne niebezpieczeństwo ze strony ulatniających się substancji chemicznych. Jak nie wiadomo o co chodzi... Cała sprawa wydaje się być szyta grubymi nićmi i nie może zostać zagłuszona. Chodzi w końcu o bezpieczeństwo Nas wszystkich – kierowców, podróżnych, pieszych czy ratowników medycznych. I to my konsumenci mamy prawo żądać, aby zakupiony przez nas towar był wolny od wad i aby przede wszystkim był bezpieczny. |
|
|
Kto wie czy to nie była to ta kropla, co przelała czarę goryczy i stany teraz mają swoje kłopoty, to może wojna się skończy?
|
|
|
Wojna się skończy jak Ukraińcy zajmą Moskwę. Nie ma kraju który nie miałby kłopotów. Wojna na Ukrainie jest dla USA sprawą priorytetową... |
|
|
Oj czuję Andrzeju że spotka cię niespodzianka :) i to szybko bo pan Biden wybiera się do Polski i wyraźnie czegoś od nas chce >;)
Joe Biden w Polsce 20-22 lutego, plan wizyty Joe Biden w Polsce 20-22 lutego, plan wizyty Nigdy prezydent USA nie był w Polsce dwa razy w ciągu roku; Joe Biden jest pod wrażeniem tego, jak Polacy przyjęli uchodźców z Ukrainy. Na Polskę patrzy dziś cały świat i dlatego amerykański przywódca się tu wybiera – powiedział w niedzielę ambasador USA w Polsce Mark Brzezinski. Prezydent Biden w Polsce pojawi się 20 lutego. Prezydent USA Joe Biden w Polsce W piątek Biały Dom poinformował o zaplanowanej na 20-22 lutego wizycie w Polsce. Podczas wizyty amerykański przywódca spotka się z prezydentem Andrzejem Dudą, odbędzie spotkanie z liderami Bukaresztańskiej Dziewiątki i wygłosi przemówienie przed rocznicą rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Ambasador USA w Polsce Mark Brzezinski podkreślił w niedzielę, że Biden był w Polsce także w marcu ubiegłego roku. „Nigdy prezydent Stanów Zjednoczonych nie był dwa razy w Polsce w ciągu jednego roku. Także to jest historyczny moment i bardzo jasny sygnał tego, jak ważne są relacje Polska-Stany Zjednoczone” – zauważył Brzezinski w Polsat News. Ambasador USA zaznaczył, że „na Polskę patrzy teraz cały świat i dlatego prezydent Biden się tu wybiera”. Jak mówił, amerykański prezydent „jest pod wrażeniem tego, jak Polacy przyjęli uchodźców z Ukrainy”. Joe Biden w Polsce – plan wizyty Ambasador przekazał, że prezydent Biden przyjedzie do Polski 20 lutego „w drugiej części dnia”. Jak dodał, będzie to „wizyta tylko do jednego kraju”, co – według niego „pokazuje, jak bardzo istotne, ważne są relacje polsko-amerykańskie tuż przed rocznicą tej straszliwej wojny na Ukrainie, na którą dziś patrzy cały świat”. Brzezinski podkreślił, że w trakcie wizyty w naszym kraju amerykański przywódca spotka się z prezydentem Andrzejem Dudą, by rozmawiać o stosunkach dwustronnych, wysiłkach na rzecz wsparcia Ukrainy i wzmocnienia NATO; Biden wygłosi również przemówienie związane z rokiem mijającym od – jak mówił – „tego niesprowokowanego brutalnego ataku Rosji na Ukrainę”. „Będzie mówił o tym, w jaki sposób Stany Zjednoczone dbają o ciągłe wsparcie dla Ukrainy w Europie i na całym świecie. Ukraina przecież broni wolności i demokracji. Stany Zjednoczone będą nadal solidarne z Ukrainą i narodem ukraińskim tak długo, jak tylko będzie to konieczne” – podkreślił Brzezinski. Ambasador zaznaczył, że Biden w trakcie wizyty spotka się z liderami B9 i „będzie potwierdzał niesłabnące wsparcie Stanów Zjednoczonych na rzecz bezpieczeństwa tego Sojuszu, czyli NATO”. Dopytywany, czy planowane jest ewentualne spotkanie z prezydentem Ukrainy Wołodymyrem Zełenskim lub wizyta w Rzeszowie, Brzezinski odparł, że więcej szczegółów zdradzi, „jak tylko będzie to możliwe”. Przemówienie prezydenta Bidena Poproszony o więcej szczegółów odnośnie planowanego przemówienia prezydenta USA w naszym kraju, Brzezinski podkreślił, że jest ono obecnie tworzone. Jak zauważył, podstawowe wątki „powinny dotyczyć zarówno bezpieczeństwa Ukrainy, jak i bezpieczeństwa całego regionu”. „Na pewno prezydent będzie mówił o tym, w jaki sposób cały Sojusz może wspierać i pomagać w utrzymaniu bezpieczeństwa w tym regionie i co Polska może zrobić. Wydaje mi się, że to będzie taki podstawowy temat” – powiedział. „Ale musimy też na pewno spojrzeć na to w szerszym kontekście historycznym. (…) Przez setki lat Amerykanie i Polacy walczyli wzajemnie o swoją wolność. (…) Pierwszy raz w historii Ameryka i Polska mają taką samą wolność, swobodę. Mając to, musimy zastanowić się, co możemy robić razem, by inni odzyskali, zdobyli swą wolność. Szczególnie w tej chwili mówię o Ukrainie oczywiście” – zaznaczył. Podkreślił również, że bardzo ważnym przesłaniem będzie „powiedzenie dziękuję wobec społeczeństwa polskiego, bo Polacy, Polki zrobili coś niezwykłego, nikt się tego nie spodziewał, to była tak szybka mobilizacja społeczeństwa”. „I na pewno powinniśmy też trochę pomoc wam z niesieniu tego jakże ciężkiego obowiązku” – dodał. Wojna na Ukrainie i wschodnia flanka NATO „Moskwa i Pekin pogłębiają swoje strategiczne partnerstwo. Oba kraje przeprowadzają wspólne ćwiczenia. Prowadzą wspólne patrole morskie i powietrzne. Zacieśnia się też ich współpraca gospodarcza” – pisze Jens STOLTENBERG, Sekretarz Generalny Sojuszu Północnoatlantyckiego (NATO). Jak podkreślił, „przez prawie 75 lat NATO zapewniało pokój w obszarze euroatlantyckim, umożliwiając rozkwit demokracji, wolności i dobrobytu. Obecnie jednak porządek światowy, który tak dobrze służył nam przez wiele dziesięcioleci, jest zagrożony. Moskwa i Pekin stoją na czele autorytarnego puczu, próby zepchnięcia międzynarodowego porządku w niebyt”. „Niemal rok temu prezydent Putin rozpoczął wojnę przeciwko Ukrainie, by przejąć kontrolę nad tym krajem i odebrać ludziom wolność. Ta wojna to nie tylko kryzys europejski. To wyzwanie dla globalnego bezpieczeństwa i globalnej stabilności. W odpowiedzi NATO, sojusznicy i nasi partnerzy na całym świecie, w tym Japonia, Korea czy Australia, potępili tę nielegalną i nieuzasadnioną wojnę“. „W tym samym czasie, gdy wspieramy Ukrainę, głównym priorytetem NATO jest ochrona miliarda naszych obywateli i każdego centymetra terytorium sojuszniczego. Aby to osiągnąć, wzmacniamy naszą obecność wojskową zwłaszcza we wschodniej części Sojuszu. Mamy więcej wojsk w stanie wysokiej gotowości. Gotowych do przemieszczania się, kiedykolwiek i gdziekolwiek będzie to potrzebne. Silniejsza obrona nie ma na celu sprowokowania konfliktu z Rosją, lecz to, by konfliktowi zapobiec. I zachować pokój. Tymczasem Pekin bacznie się przygląda. I wyciąga wnioski, które mogą wpłynąć na jego przyszłe decyzje” – pisze Jens STOLTENBERG. PAP/Sylwia Dąbkowska-Pożyczka/WszystkoCoNajważniejsze/PP |
«
Wróć do Magiczna Kawiarenka
|
1 przeglądaj|%1 wyświetleń
| Free forum by Nabble | Edit this page |