|
|
Serenity napisał/a
Lothar. napisał/a
Przyszło mi do głowy że długo pracowano nad tym aby Polacy nie byli dumni ze swojego Pochodzenia, a jesteśmy: Lachami >;)) Znacie Al"Lach? :)
Allah (arab. ﷲ, Allāh, wym. [aɫˈɫaːh], posłuchaj po arabsku i) – w języku arabskim słowo oznaczające abrahamicznego Boga.
Początkowo słowo Allah było wykorzystywane zarówno przez Arabów do określania boga Księżyca – Sina, wywodzącego się od sumeryjskiego boga księżyca Nanny, jak i przez chrześcijańskich Arabów do określania Boga. Pomimo że jest tradycyjnie kojarzone z islamem, słowo Allah nie jest specyficzne dla tej religii. Także wśród przedislamskich i chrześcijańskich Arabów słowami Allah/Alihah oznaczającymi to samo co u żydów Eloh/Elohim określano Boga w rozumieniu monoteistycznym. Słowo Allah występuje między innymi na inskrypcji z Umm al-Dżimal. Od czasów Mahometa zaczęło ono oznaczać dla muzułmanów w języku arabskim wyłącznie abrahamicznego Boga i dlatego chociaż ma ono lingwistycznie formy liczby mnogiej oraz rodzaju żeńskiego, to te formy gramatyczne nie są obecnie stosowane, przynajmniej wśród muzułmanów.
Spis treści
1 Etymologia
2 Allah w islamie
3 Allah w chrześcijaństwie
4 Sentencje arabskie zawierające słowo Allah
5 Zobacz też
6 Przypisy
Etymologia
Arabskie słowo Allāh (alif-lam-lam-ha [ALLH]) oznacza: „Bóg Jedyny”. Składa się z dwóch słów:
al – będące rodzajnikiem określonym; ilāh (إله) – które tłumaczone jest na polskie słowo bóg pisane małą literą, oznaczające boga w znaczeniu ogólnym, bóstwo, całe zaś słowo Allāh – tłumaczone jest na słowo Bóg pisane dużą literą, co wskazuje na konkretne, uosobione bóstwo, w tym przypadku jedynego boga dla wyznawców islamu. Mimo tłumaczenia na słowo Bóg, ze względu na ścisłe połączenie języka arabskiego z Koranem i islamem, przez muzułmanów używane jest w oryginalnym brzmieniu zarówno w wyznaniu wiary, jak i bezpośrednich odniesieniach.
Odpowiednikiem arabskiego ilâh jest hebrajskie słowo eloh (alef-lamed-he, w liczbie mnogiej Elohim). Napisane w pierwotnej formie paleohebrajskiej bądź aramejskiej czy w piśmie nabatejskim wymówić można na kilka różnych sposobów.
W podstawowej formie słowo to (wymawiane alah), jest czasownikiem o znaczeniu „przysięgać” lub „składać przysięgę”, jak również czasownikiem „ubóstwiać” lub „czcić.”[1]
Rdzeń tego słowa pochodzi od jeszcze starszego słowa – el, które znaczy bóg, bóstwo, moc, siła. Słowo to ma takie samo znaczenie jak arabskie słowo ilāh, aramejskie īl[2], czyli takie jak w języku polskim bóg, bóstwo.
Alternatywną – również prawidłową – pisownią w języku polskim jest Allach[3]. „Allah” jest jedynym słowem arabskim, w którym wymawiane jest /ɫ/ (stąd u Sienkiewicza pisownia „Ałłah”).
Allah w islamie
Według muzułmanów Allah jest jednym z bytów samoistnych, tytułowanym w Koranie jako Pan Światów. Cały świat podlega ciągłym przemianom, ponieważ jest w każdej chwili tworzony przez niego na nowo. Wszystkie prawa świata wywodzą się z jego woli i mądrości.
Nie ma boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego Prorokiem[4]
To wyznanie wiary w jedynego Boga – Allaha jest jednym z pięciu filarów islamu. Każdy muzułmanin musi oddawać mu bezwarunkową cześć i bezwzględnie poddać się jego woli i wyrokom. Bóg jest jeden i jedyny, a jego wszechmoc i panowanie niepodzielne:
Ziemia i niebo, niezmierzone przestrzenie, cały świat, są Jego królestwem.
Zarówno są mu wiadome czyny, które na jaw wydajesz, jak i te, które ukrywasz w tajemnicy; wie to, co mówisz głośno, i to, co cicho.
Nie masz Boga nad Niego. Najpiękniejsze imiona należą do Niego [Koran 20:5-7].
Według islamu najcięższym grzechem, którego Bóg nigdy nie przebacza, jest szirk – oddawanie czci innym bogom oprócz niego:
Pan nie przebaczy bałwochwalcom. On odpuszcza podług swej woli wszystkie inne występki, lecz bałwochwalstwo jest jedną z największych zbrodni [Koran, 4:48].
Islam krytykuje chrześcijańskie poglądy o Jezusie jako Synu Bożym czy dogmat o Trójcy Świętej[5][6].
Zaprawdę, Allah jest Jedynym Bogiem. On jest Święty, daleki od posiadania syna.
Świadczę, że Allah jest Jednym i Jedynym Bogiem; nie posiadającym towarzyszy, od którego zależą wszystkie rzeczy i byty. Nie zradza ani nie jest zrodzony i nic nie jest jak On.
Istotę Boga–Allaha określa w Koranie 99 przymiotników, nazywanych atrybutami lub imionami (nie w dosłownym tego słowa znaczeniu) Allaha; kolejność tych imion jest taka, w jakiej pojawiają się w Koranie, pierwszym z nich jest ar-Rahman („miłościwy”). Zasadniczo muzułmanie uważają, że „imion” tych Allah posiada 100, jednak ostatnie z nich zna tylko on sam. Właśnie owym 99 atrybutom odpowiada 99 paciorków muzułmańskiego różańca tasbih/subha.
Pomiędzy światem ludzi a Allahem muzułmańska kosmologia umieszcza świat bytów nadprzyrodzonych: aniołów – sług bożych i dżinnów, do których zalicza się też Szatana.
Wbrew obiegowym opiniom wyraz „Allah” nie oznacza tylko Boga u muzułmanów, bo nie jest imieniem własnym Boga. To arabskie słowo oznaczające Boga jest używane także przez arabskojęzycznych chrześcijan na określenie chrześcijańskiego Boga w Trójcy Jedynego. Arabskie słowa Allah i Alihah stanowią odpowiedniki hebrajskich słów Eloh i Elohim.
Allah w chrześcijaństwie
W języku arabskim nie istnieje inne słowo niż „Allah” na określenie osobowego boga, utożsamianego z jakąkolwiek religią, dlatego używane jest przez arabskich chrześcijan jako określenie Boga (ang. God, niem. Gott), w którego wierzą, a nie w aspekcie imienia własnego Boga w islamie.
Użycie tego słowa w kontekście dwóch różnych religii wzbudza kontrowersję ze względu na różnice w przekazie Biblii i Koranu, wobec czego w Malezji zostało zakazane prawnie używanie słowa Allah do określenia Boga w chrześcijaństwie[7].
Arabscy chrześcijanie uważają ponadto, że ostatnie 100. imię Allaha to ath-Thaluth al-Muqaddas – Trójca Święta, będące zasadniczą istotą Boga jako Miłości.
Sentencje arabskie zawierające słowo Allah
Alhamdulillah (arabski: الحمد لله) = "Chwała Bogu"
Allahu akbar (arabski: لله أكبر) = „Bóg jest wielki”
Allahu mahabbah = „Bóg jest miłością”
Allahu al-ahad = „Bóg jest jeden”
Bismillah (arabski:الله أكبر) = „W imię Boga”
Insza’allah (arabski: إن شاء الله) = „Jak Bóg da”
Ja Allah (arabski: يا ألله) = "O Boże!"
Maszallah (arabski: ما شاء الله) = „Bóg tak chciał”
Subhan Allah (arabski: سبحان الله) = "Bóg jest perfekcyjny", "Bóg jest wolny od jakichkolwiek wad"
Szukrulillah (arabski: الشكر لله) = "Bogu dzięki"[
To prawda i niektórzy zostali tak zmanipulowani, że nawet się wstydzą. Mało to było opinii, nawet na byłych forach, że najgorsi zagranicą to są Polacy?
Nie wiem, gdzie ci ludzie się poruszali, bo ja będąc obojętnie gdzie, zawsze na jakiegoś Polaka trafiałam i mam wręcz przeciwne wrażenia.
W Wiedniu np. trafiłam na Polkę w kawiarni, niedaleko mojego hotelu. Zagadnęła do nas i chwilę ze sobą pogadałyśmy, bardzo sympatycznie:)
Jak sami nie będziemy się szanować, to i inni nie będą nas szanowali. Dlatego myślę, że czas poznać nasze dzieje i przestać się wstydzić! ;)
Serenko >;) Swój ciągnie do swego, ja spotykam prywatnie ludzi na poziomie, a dzicz przyciąga dzicz i jak ktoś takie osoby ciągle spotyka, to tylko oznacza kim jest >;PPP Czego się mamy wstydzić? Tego żeśmy byli najbardziej otwartym społeczeństwem w Europie i nam odpłacono za to nienawiścią i obmową?
|
Zablokowano
