Co trzymał Marduk w dłoniach?

[Amigoland]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Na prawdę nie wiem! Nie wiem co Amigo chcial powiedzieć, zazwyczaj go rozumiem w przeciwieństwie do tego co ty mówisz he he ,  a teraz nie wiem o co mu tak naprawdę chodzi i do którego filmu sie odnosi, bo ten startowy nic nie mówi o kobietach???

Wystarczy zacytować Ewka...

[Amigoland]

Amigoland napisał/a

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Na prawdę nie wiem! Nie wiem co Amigo chcial powiedzieć, zazwyczaj go rozumiem w przeciwieństwie do tego co ty mówisz he he ,  a teraz nie wiem o co mu tak naprawdę chodzi i do którego filmu sie odnosi, bo ten startowy nic nie mówi o kobietach???

Wystarczy zacytować Ewka...

Ups. Ten "Marduk" nie jest klipem startowym...Sorry. Chodzi mi o ten film Marduk i opowieść o nim ...

[Lothar.]

To ten Andrzeju?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Amigoland]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Amigoland napisał/a

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Troche nie wiem o który filmik ci chodzi i troche nie wiem o co ci chodzi? he he

Jak to do mnie to chodzi o filmik startowy, wspomniałem w ostatnim poście. Sądzę że jeszcze nie jeden taki filmik pojawi się w sieci. Pasuje jak ulał do walki z wiarą...Ciekawy, dobrze się go słucha...Ale manipuluje, że aż w oczy kłuje. Ale żeby dostrzec manipulację . Trzeba odczekać i przeanalizować...

W takim razie musiałbyś uznać, że większośc filmów, które są tu puszczane mają taki cel. Czy to Monika, czy Lalak, czy Skwarek , czy startowy, jesli chodzi o bogów mówią jednym głosem. Wszyscy oni uważają, że było wielu bogów , a nie jeden he he. Ostatnio przecież o tym nawet gadaliśmy w kontekście biblii, że w wielu wersetach jest widoczny, ale skrzętnie zakamuflowany politeizm, ale podana została do tego na talerzu interpretacja (jednobóstwa) w którą masz wierzyć. W każdym razie o Marduku wypowiadali się róznie, ale zawsze był to ten zły bóg he he. W biblii Zydzi nazywali go Marduk, albo ten którego nie widać. U sumerów był synem Enkiego, a w innych mitach juz nie pamiętam musiałabym się cofnąc do tych wcześniejszych filmow.

To dlaczego w przykazaniu stoi "nie będziesz miał Bogów cudzych przed mną" O jakich Bogów chodzi? No i i który jest cudzy, a który nasz? Hehehe...

[Lothar.]

A jeżeli to jest prostsze niż myślimy? Jak przekonasz pewną ilość ludzi, o swojej boskości, to stajesz się "prawdziwym bogiem" poprzez ich zespołową kreacje. Czym prostsi i głupsi tym wiara mocniejsza. Czarownice potrzebują być 3 do Sabatu.Jezus potrzebował 12 uczniów i sam był 13 Guru. A jak tracisz wyznawców to zostajesz Starym bogiem Demonem >;)

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

No i własnie samo to przykazanie dobitnie mówi o tym , że są inni bogowie! Masz wierzyć we mnie, a nie w tego drugiego, czy trzeciego. he he he.

Inni Bogowie to.... Diabły jak choćby Baal >;))

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Już mnie kusiło cię "wkręcić" Ewo w szaleństwo Matematyków >;) Tam jest cały Świat >;)) Pitagoras ma swoją religię :) Co do mojej boskości takiej czy innej to niespecjalnie mi na tym zależy :) bo... to moje pokusy  Jak to wezmę, to się tu zasiedzę stanowczo za długo :) Choć metoda działania cudów i tworzenia swego Boga w pewnym celu, jest ciekawa i znana ludzkości od bardzo dawna. Tylko dzieciom o tym nie mówimy

PS.
Wyobrażasz sobie... siadasz sobie wieczorem z 2 koleżankami i odkrywacie że jak 3 razem czegoś pragniecie, to świat wam pomaga >;))

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Tak to mają czarownicy >;P Życie niekoniecznie daje "równouprawnienie" >;P Jak by to doszło do pana księdza, to była byś... znana >;PP

[Lothar.]

Osobistą Pieczęć do pieczętowania Tabliczki Losu >;)) To trzeba zrobić aby być jej prawdziwym Panem a nie Uzurpatorem >;)) Marduk "wykolegował" Enki a jego znów... >;) Tam nie ma sentymentów

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tabliczka_los%C3%B3w



    Pieczęć losów, za pomocą [której] Aszur, król bogów, pieczętuje losy bogów Igigu i Anunnaku z niebios i ze świata podziemnego, oraz ludzkości. Cokolwiek on opieczętuje, tego nigdy nie zmieni. Ktokolwiek próbowałby zmienić to, niechaj Aszur, król bogów, i Mullissu, razem z ich dziećmi, zabiją go swymi przerażającymi broniami! Ja jestem Sennacheryb, król [Asyrii], książę, który czci cię - ktokolwiek usunie me zapisane (tu) imię lub wyrzuci twoją pieczęć losów, usuń z kraju jego imię i nasienie![25]

Inskrypcja na pieczęci ujawnia, iż to właśnie przy użyciu „pieczęci losów” Aszur, jako król bogów, pieczętować miał losy bogów i ludzi, co nie pozostawia wątpliwości, że to właśnie nią opieczętowana być musiała tabliczka losów[17]. Na pieczęci tej, poza inskrypcją, widnieje jeszcze scena przedstawiająca asyryjskiego króla stojącego pomiędzy Aszurem i jego żoną Mullissu, co dobrze koresponduje z opisem zawartym w tekście z tabliczki K 6177 + 8869 i potwierdza hipotezę A.R. George'a[26].

Fakt pieczętowania tabliczki losów potwierdza też ustęp z Enuma elisz (tabliczka IV, wersy 121–122), w którym Marduk przejmuje tabliczkę losów od pokonanego Kingu i opieczętowuje ją[24]. Ustęp ten zdaje się wskazywać, iż do przejęcia pełnej kontroli nad tabliczką losów konieczne było usunięcie z niej odcisku pieczęci jej poprzedniego właściciela i opieczętowanie jej na nowo swoją własną pieczęcią.

Warto jeszcze wspomnieć, iż motyw pieczętowania tabliczki losów pojawia się jeszcze w pewnym tekście nowoasyryjskim, w powiązaniu z „magistratem miejskim” (bīt ālim) w mieście Aszur. Budynek ten, znany też pod nazwą „domu eponima” (bīt limmim) był w okresie staroasyryjskim najważniejszym centrum administracyjnym i handlowym w tym mieście[17]. W tekście zwanym Asyryjską listą świątyń (ang. Assyrian Temple List) „magistrat miejski” w Aszur nosi ceremonialną, sumeryjską nazwę é.ki.gar.dub.nam.tar.re,dè.kišib.gur?.sag.dil!, co tłumaczyć można jako „Dom – gmach, gdzie tabliczka losów jest pieczętowana w tajemnicy”[27]. Budynek ten wspomniany jest też w krótkiej inskrypcji na staroasyryjskiej pieczęci boga Aszura z „traktatów wasalnych” króla Asarhaddona, która brzmi „(Pieczęć) boga Aszura, (należąca) do magistratu miejskiego” (ša da-šùr ša bīt a-limki)[17]. Z obu tekstów zdaje się wynikać, iż w Asyrii istniała bardzo długa tradycja przechowywania pieczęci boga Aszura nie w jego świątyni, ale właśnie w „magistracie miejskim”[17]. Nie poznano funkcji tego budynku w późnej fazie istnienia imperium asyryjskiego, ale przypuszcza się, iż to właśnie tu przygotowywane mogły być najważniejsze dokumenty państwowe i traktaty[17].
Prawowici właściciele i posiadacze tabliczki

W literaturze mezopotamskiej nie było jednej, spójnej tradycji łączącej tabliczkę losów z jednym bogiem. Wraz ze zmieniającym się kontekstem chronologicznym i geograficznym przedmiot ten łączony był z różnymi bogami, choć jedna zasada pozostawała niezmienna: aby w świecie panować mogła równowaga i porządek, tabliczka ta znajdować się musiała w rękach jej prawowitego właściciela[28]. Nielegalne przejęcie tabliczki zapewniało wprawdzie wielką władzę nad bogami i światem, ale to samo w sobie nie dawało jeszcze posiadaczowi tabliczki statusu jej prawowitego właściciela, a to zaburzało równowagę w świecie wprowadzając chaos i bezprawie[28]. Prawowitego właściciela tabliczki losów wyznaczali spośród siebie sami bogowie, kierując się jego zaletami i umiejętnościami, osiągnięciami i pozycją zajmowaną w panteonie[28]. W tekstach odnoszących się do tabliczki losów status taki zajmują na pewno Enki/Ea (mit Dwadzieścia jeden okładów), Enlil (Mit o ptaku Anzu), Marduk (Enuma elisz) i Aszur (inskrypcja na tabliczce K 6177 + 8869). Tabliczka ta znajdować się miała jeszcze wprawdzie, choć na krótko, w posiadaniu Tiamat, Kingu i Anzu, ale pewne wskazówki w tekstach zdają się wskazywać, iż nie byli oni uznawani za jej prawowitych właścicieli. W przypadku Tiamat zastanawiające jest, iż w swej walce z Mardukiem nie skorzystała ona z tabliczki losów, którą przed walką oddała swemu mężowi Kingu. To zdaje się sugerować, iż istnieć mogły jakieś zasady, które uniemożliwiły jej to. Jedna z interpretacji zakłada, iż jako kobieta mogła ona być jedynie opiekunką lub strażniczką tabliczki, podczas gdy jej prawowitym właścicielem musiał być mężczyzna[29]. Kingu, małżonek Tiamat, któremu przekazała tabliczkę losów, przedstawiony został z kolei w Enuma elisz jako uzurpator[30]. Marduk w swej mowie oskarżycielskiej przeciw Tiamat zarzuca jej nielegalne wywyższenie Kingu (tabliczka IV, wersy 81–82), a nieco dalej epos stwierdza, iż po pokonaniu Kingu Marduk „zabrał mu tabliczkę losów, która nie należała do niego” (tabliczka IV, wers 121). To zdaje się wskazywać, iż Kingu, pomimo małżeństwa z Tiamat, wywyższenia przez nią i wejścia w posiadanie tabliczki losów, nie został nigdy uznany za prawowitego właściciela tej tabliczki[31]. Tym samym, jako niegodny uzurpator, pomimo posiadania tabliczki losów, mógł być z łatwością pokonany przez Marduka, prawowitego króla[30]. Prawowitym właścicielem tabliczki losów nie mógł być również Anzu, który w Micie o ptaku Anzu swym aktem kradzieży tej tabliczki dokonał jawnej uzurpacji władzy i zaburzył kosmiczną równowagę oraz obowiązujący porządek[32][33].
Przykład mezopotamskiego amuletu noszonego na szyi, chroniącego jego właściciela przed demonką Lamasztu; zbiory Muzeum Pergamońskiego w Berlinie
Rola tabliczki i jej zastosowanie

Zgodnie z Mitem o ptaku Anzu (tabliczka I, wersy 65–67) tabliczka losów, obok korony i szaty, stanowiła jeden z symboli władzy, zewnętrzną oznakę, że noszący ją bóg zajmował najwyższą pozycję wśród wszystkich bogów. Teksty wspominają często, że posiadający tę tabliczkę bóg trzymał ją w rękach lub miał ją na piersi, co zdaje się wskazywać, iż wzorem mezopotamskich amuletów miano ją nosić zawieszoną na szyi[34]. Potwierdza to Mit o ptaku Anzu (tabliczka I, wersy 78–81), w którym bóg Enlil przed wzięciem kąpieli zdejmuje z siebie swe insygnia władzy, w tym tabliczkę losów, co daje ptakowi Anzu możliwość jej kradzieży. Nieco inna tradycja przetrwała w micie Dwadzieścia jeden okładów, gdzie bóg Ea nie nosi tabliczki losów ze sobą, ale przechowuje ją w swej siedzibie w Abzu, gdzie znajduje się ona pod opieką czy też strażą siedmiu mędrców. W tradycji babilońsko-asyryjskiej rolę opiekuna czy też strażnika tabliczki losów należącej do Marduka (tradycja babilońska) bądź Aszura (tradycja asyryjska) zdaje się pełnić bóg Nabu, na co wskazuje jego tytuł „nosiciela tabliczki losów bogów”.

Pewne wzmianki w tekstach zdają się wskazywać, iż w pewnych przypadkach, gdy tabliczka losów miała być wykorzystana w aktywny sposób, musiała być „aktywowana” głosem[35]. W Micie o ptaku Anzu (tabliczka II, wersy 59–68), gdy Anzu walczy z Ninurtą, samo posiadanie tabliczki losów nic mu nie daje – dopiero wypowiedzenie odpowiednich komend czy też rozkazów sprawia, że tabliczka zaczyna działać jak tarcza ochronna, chroniąc Anzu przed strzałami wystrzelonymi przez Ninurtę[35]. Podobnie jest w micie Dwadzieścia jeden okładów, gdzie tabliczka losów musi być odczytana na głos, aby Ea mógł wyznaczyć los dla Nabu[35].

Wielu informacji na temat wierzeń Mezopotamczyków związanych z tabliczką losów dostarcza inskrypcja na tabliczce K 6177 + 8869. Na początku tego tekstu podkreślona jest rola tej tabliczki jako kosmicznej „więzi łączącej niebiosa i świat podziemny” (markas ermi Anu u Ganṣir)[32]. Motyw kosmicznych „więzi” był dość rozpowszechniony w mezopotamskiej literaturze i opierał się na założeniu, że różne części wszechświata połączone były ze sobą i kontrolowane za pomocą niewidzialnych kosmicznych lin czy też sznurów[36]. Niektórzy z bogów, przede wszystkim Marduk, ale też Nabu, Adad, Gula, Ninurta i Aszur, mieli trzymać w swych rękach te kosmiczne „więzi”, co miało być jednym z wyznaczników ich dominacji nad innymi bogami[34]. Trzymanie kosmicznych „więzi" zapewniało kontrolę nad wszystkimi częściami świata i dawało władzę absolutną – tabliczka losów, pełniąc rolę takiej kosmicznej „więzi”, również musiała dawać jej właścicielowi podobną kontrolę i władzę[34].

Inskrypcja na tabliczce K 6177 + 8869 stwierdza również, iż posiadanie tabliczki losów oznaczało „zwierzchnictwo nad bogami niebios i świata podziemnego" (bēlūt ilī ša šamê u erṣeti) oraz „panowanie nad bogami Igigu i Anunnaku” (ŝarrūt Igigi u Anunnaki)[37]. Potwierdzają to inne teksty, w których właściciel tabliczki losów posiada często władzę i prerogatywy przynależne bogu Anu (anūtu) bądź – w innej tradycji – bogu Enlilowi (enlilūtu). I tak na przykład w Enuma elisz (tabliczka I, wersy 157–160) Tiamat przekazuje Kingu tabliczkę losów wraz z władzą anūtu, a w Micie o ptaku Anzu (tabliczka I, wersy 80–81) ptak Anzu wykrada Enlilowi tabliczkę losów wraz z władzą enlilūtu.

Tabliczka losów, będąc przedmiotem o wielkiej mocy, musiała być niewątpliwie również potężną bronią, dziwić więc musi, iż w tej roli pojawia się bardzo rzadko. W Micie o ptaku Anzu bogowie zwracają się do Adada, Girry i Szary, aby wystąpili przeciw Anzu, ale ci odmawiają, tłumacząc się tym, iż Anzu posiada tabliczkę losów i że „gdy rozkaże, to ten, którego przeklnie, zmieni się w glinę” (Mit o ptaku Anzu, tabliczka I, wersy 112, 133, 152)[38]. W końcu do walki z Anzu staje Ninurta i Anzu rzeczywiście wykorzystuje tabliczkę losów, ale z nieznanych powodów używa jej jedynie w celach obronnych – do odbijania strzał wystrzelonych przez Ninurtę (Mit o ptaku Anzu, tabliczka II, wersy 59-68)[39]. To zdaje się wskazywać, iż tabliczka losów sprawdzała się najlepiej jako broń defensywna, choć nawet i wtedy jej posiadacz nie był niezwyciężony, jak pokazuje los Anzu[40]. Podobny los spotyka również Kingu w Enuma elisz, który pomimo posiadania tabliczki losów pokonany zostaje przez Marduka[30].
Przypisy

hasło ṭuppu A, w: The Assyrian Dictionary, tom 19 (Ṭ), The Oriental Institute, Chicago 2006, s. 135.
Black J., Green A. (red.), Tabliczka przeznaczeń, w: Słownik ... , s. 210.
Lambert W.G., The Twenty-One "Poultices", Anatolian Studies 30 (1980), s. 78–80.
Ninurta and the turtle (Ninurta i żółw) na stronie Electronic Text Corpus of Sumerian Literature - transliteracja i angielskie tłumaczenie (Segment B, wersy 1–4)
Foster B.R., Before the Muses ... , s. 467.
Foster B.R., Before the Muses ... , s. 468–469.
Foster B.R., Before the Muses ... , s. 473.
Foster B.R., Before the Muses ... , s. 477.
Foster B.R., Before the Muses ... , s. 479.
Sonik K., The Tablet of Destinies ... , s. 393.
Lambert W.G., Babylonian ... , s. 59.
Lambert W.G., Babylonian ... , s. 93.
Lambert W.G., Babylonian ... , s. 101.
Johanna Tudeau, 'Nabu (god)', Ancient Mesopotamian Gods and Goddesses, Oracc and the UK Higher Education Academy, 2013
George A.R., Sennacherib ... , s. 141–142.
Lambert W.G., Babylonian ... , s. 147–148.
George A.R., Sennacherib ... , s. 141.
Grayson A.K., Assyrian Rulers of the Early First Millennium BC II (858-745 BC), Assyrian Periods, t. 3, University of Toronto Press, 1996, s. 241.
Grayson A.K., Novotny J., The Royal Inscriptions of Sennacherib ... , s. 218–220.
Foster B.R., Before the Muses ... , s. 359, przypis 1.
George A.R., Sennacherib ... , s. 142.
George A.R., Sennacherib ... , s. 139–140.
Black J., Green A. (red.), Aszur, w: Słownik mitologii Mezopotamii, Wydawnictwo Książnica, Katowice 2006, s. 32.
George A.R., Sennacherib ... , s. 140.
George A.R., Sennacherib ... , s. 140–141.
George A.R., Sennacherib ... , s. 142–143.
George A.R., House Most High. The Temples of Ancient Mesopotamia, Eisenbrauns, Winona Lake 1993, s. 109.
Sonik K., The Tablet of Destinies ... , s. 387.
Sonik K., The Tablet of Destinies ... , s. 390, przypis 13.
Sonik K., The Tablet of Destinies ... , s. 390, przypis 14.
Sonik K., The Tablet of Destinies ... , s. 390.
George A.R., Sennacherib ... , s. 138.
Lawson J.N., The Concept of Fate ... , s. 27–28.
George A.R., Sennacherib ... , s. 139.
Lawson J.N., The Concept of Fate ... , s. 130–132.
George A.R., Sennacherib ... , s. 138–139.
George A.R., Sennacherib ... , s. 133–134.
Lawson J.N., The Concept of Fate ... , s. 27.
Lawson J.N., The Concept of Fate ... , s. 29–30.

    Lawson J.N., The Concept of Fate ... , s. 32.

Bibliografia

    Black J., Green A. (red.), Tabliczka przeznaczeń, w: Słownik mitologii Mezopotamii, Wydawnictwo Książnica, Katowice 2006, s. 210.
    Foster B.R., Before the Muses: An Anthology of Akkadian Literature, tom 1, CDL Press, 1996.
    George A.R., Sennacherib and the Tablet of Destinies, w: Iraq 48 (1986), s. 133–146.
    Grayson A.K., Novotny J., The Royal Inscriptions of Sennacherib, King of Assyria (704–681 BC), część 2, The Royal Inscriptions of the Neo-Assyrian Period, tom 3/2, Winona Lake, Eisenbrauns 2014.
    Lambert W.G., Babylonian Creation Myths, Eisenbrauns, Winona Lake 2013.
    Lambert W.G., The Twenty-One "Poultices", Anatolian Studies 30 (1980), s. 77–83.
    Lawson J.N., The Concept of Fate in Ancient Mesopotamia of the First Millennium: Toward an Understanding of Šīmtu, Otto Harrassowitz Verlag, 1994.
    Sonik K., The Tablet of Destinies and the Transmission of Power in Enūma eliš, w: Wilhelm G. (red.), Organization, Representation, and Symbols of Power in the Ancient Near East, Eisenbrauns, Winona Lake 2012, s. 387–396.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Jakby to doszło do każdego pana, nie tylko pana księdza he he

Cóż za ciekawe fantazje Ewo >;P Dzień dobry

[Lothar.]

Biegnij Lola biegnij napisał/a

Tiamat – w mitologii babilońskiej bogini-matka, personifikacja słonych wód oceanu, należała do pierwszego pokolenia bóstw. Apsu – partner Tiamat – kojarzony był natomiast z wodami słodkimi.

Tiamat była matką młodszej generacji bogów. Została zabita przez Marduka, który z jej przepołowionego ciała utworzył Ziemię i sklepienie nieba. Z jej głowy i piersi zostały stworzone góry, natomiast z jej oczu wypłynęły Tygrys i Eufrat[1].

Jej walka z Mardukiem została opisana w eposie o stworzeniu świata Enuma elisz.

Co za krwawe opowieści, lubili horrory?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Co sporo nam mówi o ludziach tych czasów, bo "bóg" to emanacja ludzkich wyobrażeń o Mocy >;)) "Mojego" Boga by nigdy ludzie nie poznali >;)) Bo jak ego jest pod kontrolą, to po co cokolwiek udowadniać? A jak już, to pod fałszywą flagą >;PP Zły Baal?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.