I przekładamy roboty. U was też z tą ospą u dzieci i półpaścem? >;))
Ospa wietrzna. Atakuje nie tylko dzieci! Słuchaj artykułu Ospa wietrzna to choroba, na którą w większości chorują dzieci. Wywołuje ją wirus VZV, czyli wirus ospy wietrznej i półpaśca. Choć najczęściej dotyczy przedszkolaków, coraz częściej obserwujemy zachorowania wśród dorosłych. Jak dochodzi do zarażenia ospą? Czy powinniśmy się jej obawiać? Ospa wietrzna. Atakuje nie tylko dzieci! Jak można zarazić się ospą wietrzną? Ospa wietrzna jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirus ospy wietrznej i półpaśca VZV (Varciella-zoster Virus). Do infekcji dochodzi najczęściej drogą kropelkową. Wirus może być przenoszony również przez wiatr na odległość nawet kilkudziesięciu metrów (stąd nazwa ospa wietrzna). Do organizmu przedostaje się przez górne drogi oddechowe i/lub spojówki. Następnie wirus wnika do węzłów chłonnych, by po kilku dniach trafić do wątroby i śledziony. Stamtąd wędruje do komórek nabłonka i błon śluzowych, a także do innych tkanek. W organizmie może przebywać przez wiele lat w postaci utajonej. Umiejscawia się wówczas w zwojach nerwowych, po czym uaktywnia się jako półpasiec. Następuje to zazwyczaj w momencie osłabienia odporności. Źródłem zakażenia jest człowiek. Choroba przenosi się niezwykle łatwo i szybko. Zakaźność u osób z kontaktu jest bardzo duża, w przypadku domowników wynosi nawet powyżej 90%. Treść pęcherzyków ospowych również ma charakter zakaźny. Ospa wietrzna – ile trwa? Okres wylęgania wirusa, czyli czas od momentu wniknięcia wirusa do pojawienia się pierwszych objawów waha się od 10 do 21 dni. Średnio wynosi on 14 dni (u noworodków i niemowląt jest zazwyczaj krótszy). Natomiast u osób z obniżoną odpornością może wydłużyć się nawet do 28 dni. Najbardziej zakaźny okres (dochodzi wówczas do rozsiewania wirusa wśród osób zdrowych) to ok. 1-2 dni przed pojawieniem się wysypki. Chory przestaje zarażać, gdy dojdzie do osuszenia zmian skórnych i odpadnięcia powstałych strupów, co zazwyczaj trwa około 7 dni. Zakażenie przenosi się także przez łożysko, przez co ospa w ciąży jest szczególnie niebezpieczna dla płodu. Po przebytej chorobie wirus ulega tzw. utajeniu w zwojach czuciowych. Jego reaktywacja może nastąpić nawet po wielu latach od przebycia ospy wietrznej. Wskutek tego mogą pojawić się wykwity w obrębie skóry unerwianej przez zajęty nerw, co określamy mianem półpaśca. Ospa wietrzna u dorosłych i kobiet w ciąży Obecnie coraz więcej zachorowań występuje też wśród młodzieży i osób dorosłych. Przebieg choroby jest cięższy, a powikłania poważniejsze w przypadku: osób powyżej 20. roku życia, kobiet w ciąży (szczególnie w II i III trymestrze), osób z niedoborami odporności, noworodków matek, które zachorowały na ospę 5 dni przed porodem. Ospa wietrzna – objawy Ospa wietrzna na początku przypomina grypę. Towarzyszą jej: gorączka, ból głowy i mięśni oraz złe samopoczucie. Po około 2 dniach pojawia się wysypka. Zmiany skórne przechodzą przez różne stadia: plamki, grudki, pęcherzyki, które finalnie przysychają w krosty. Ta przemiana trwa ok. tygodnia. Wysypka występuje na całym ciele i towarzyszy jej uporczywy świąd skóry. Zmiany skórne u chorych dorosłych są zwykle bardziej rozległe niż u dzieci, choć zdarza się także, że objawy są nietypowe i trudne do zauważenia. Drapanie zmian skórnych może powodować dodatkowe nadkażenie, co może prowadzić do powstania blizn. Zmiany pojawiają się zwykle na skórze głowy, tułowia i kończyn, jednak u kilkunastu procent pacjentów choroba zajmuje również błony śluzowe w obrębie jamy ustnej, gałki ocznej czy narządów płciowych, powodując bolesne owrzodzenia. U dorosłych zmiany w jamie ustnej często wyprzedzają o kilka dni pojawienie się wykwitów na skórze w typowych lokalizacjach. Objawom ospy u dorosłych może towarzyszyć powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie gardła oraz nieżyt nosa. Preparaty łagodzące objawy ospy Poznaj tysiące produktów z kategorii zdrowie i uroda Ospa wietrzna u dzieci Ospa wietrzna dotyka głównie dzieci i ma zazwyczaj łagodny przebieg. Jest ona jednak szczególnie niebezpieczna dla noworodków, których matki zachorowały 5 dni przed porodem lub w ciągu 48 godzin po nim. Istnieje wówczas ryzyko, że u noworodków rozwinie się ospa wietrzna. Dlatego dzieci te otrzymują swoistą immunoglobulinę tuż po porodzie, aby zapobiec rozwojowi choroby. Natomiast u noworodków z ospą wrodzoną (gdy matka zachorowała w I lub II trymestrze) mogą wystąpić: niska masa urodzeniowa, zaburzenia rozwoju, zaćma zapalenie siatkówki i naczyniówki zmiany skórne, niedorozwój kończyn, objawy neurologiczne. Zakażenie po 20. tygodniu ciąży zwykle nie powoduje wad u płodu, jednak może skutkować pojawieniem się półpaśca u dziecka po urodzeniu. Powikłania po ospie u dorosłych Osoby dorosłe narażone są na cięższy przebieg choroby niż dzieci i znacznie wyższe jest u nich ryzyko wystąpienia powikłań. Najczęstszym z nich jest nadkażenie bakteryjne zmian skórnych. Zwykle powodują je gronkowce i paciorkowce. Sprzyja mu: niedostateczna higiena skóry, drapanie, stosowanie miejscowo działających leków i zasypek. Nadkażenia mogą mieć różną postać – od niewielkich ropni przez różę, ropowicę, martwicze zapalenie powięzi do sepsy włącznie. Ciężkim powikłaniem, które może pojawić się w przebiegu ospy u osób dorosłych, jest zapalenie płuc. Może je wywołać wirus VZV lub bakterie. Powikłania pojawiają się w 5-15% przypadków Częściej występuje u: osób w zaawansowanym wieku, osób z obniżoną odpornością, palaczy, chorych na POChP, kobiet w II i III trymestrze ciąży. Ospa może również powodować powikłania ze strony układu nerwowego. Jednym z nich jest zapalenie mózgu. Występuje ono przede wszystkim u dorosłych i może pozostawiać trwałe skutki neurologiczne. Ponadto mogą wystąpić: porażenia nerwów, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie siatkówki. Podczas infekcji wirusem ospy wietrznej i półpaśca u niektórych chorych obserwujemy podwyższone poziomy enzymów wątrobowych. Może to być związane z łagodnym zapaleniem wątroby. Zwykle nie powoduje ono objawów, jednak u części osób może rozwinąć się ostra niewydolność tego narządu. Dodatkowo VZV może przyczynić się do zapalenia mięśnia sercowego, nerek, stawów i układu moczowego, a także małopłytkowości. Czym jest półpasiec? Częstszą postacią infekcji powodowanej przez VZV u dorosłych jest półpasiec. Choroba ta pojawia się w efekcie reaktywacji wirusa obecnego w zwojach nerwowych. Występuje głównie u osób: w podeszłym wieku, z obniżoną odpornością, obciążonych innymi schorzeniami. Reaktywację zakażenia mogą wywołać także takie czynniki jak promieniowanie słoneczne, stres czy uraz mechaniczny. Półpasiec objawia się wysypką w obrębie jednego dermatomu, czyli obszaru skóry, na którym znajduje się zajęty chorobowo nerw. Zmianom skórnym towarzyszą często dolegliwości bólowe, świąd lub zaburzenia czucia. Półpasiec może dotyczyć nie tylko skóry, ale także narządów takich jak oko czy ucho. Może to prowadzić do niedosłuchu i niedowidzenia. Ospa wietrzna – leczenie Po zaobserwowaniu pierwszych objawów ospy wietrznej niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem. Zadecyduje on o ewentualnym wdrożeniu farmakoterapii oraz o wprowadzeniu innych metod leczenia, które przyspieszą i złagodzą przebieg choroby. W łagodnym przebiegu ospy leczenie zwykle polega na podawaniu leków przeciwgorączkowych i łagodzących świąd. W przypadku wystąpienia gorączki lekiem z wyboru jest paracetamol. Ibuprofen może zwiększać ryzyko wystąpienia powikłania w postaci nadkażeń skóry wywołanych przez gronkowce lub paciorkowce. reparaty osuszające mogą prowadzić do dodatkowych nadkażeń, dlatego rozważ ich ewentualne zastosowanie. W czasie ospy zaleca się krótkie codzienne kąpiele. Umytą skórę delikatnie osuszaj ręcznikiem, bez pocierania. W przypadku cięższego przebiegu choroby lekarze zalecają stosowanie acyklowiru. Jest to substancja przeciwwirusowa dostępna na receptę. U chorych, u których występują powikłania, konieczna jest specjalistyczna opieka i hospitalizacja. Wyleczenie z reguły następuje samoistnie. Wirus nie ulega całkowitej eliminacji z organizmu. Pozostaje w stanie uśpienia i może zostać reaktywowany po wielu latach (jako półpasiec). Ospa wietrzna – szczepionka Najbardziej efektywną metodą ochrony przed zachorowaniem na ospę jest szczepienie. Zaleca się je wszystkim, którzy dotychczas nie chorowali na ospę, a w szczególności: pracownikom ochrony zdrowia, kobietom planującym ciążę, małym dzieciom i ich rodzicom, przed planowanym przeszczepem narządu lub szpiku. W Polsce szczepienie jest bezpłatne m.in. dla dzieci poniżej 3. roku życia, które uczęszczają do żłobków lub klubików dziecięcych. Przeciwwskazaniem do szczepienia jest ciąża. Natomiast osoby z obniżoną powinny skonsultować się przed szczepieniem z lekarzem. Jeśli zaszczepisz się ok. 3 dni przed zachorowaniem, możesz złagodzić przebieg choroby, a nawet uchronić osobę zaszczepioną przed ewentualnym zachorowaniem. Cykl szczepienia obejmuje podanie dwóch dawek w odstępie minimum 6 tygodni. Dziecko musi mieć ukończone 9 miesięcy, aby mogło zostać zaszczepione. Jeżeli dotychczas nie chorowałeś na ospę, ale miałeś kontakt z osobą chorą, możesz zastosować tzw. immunoprofilaktykę bierną. Polega ona na podaniu immunoglobuliny, która zapobiegnie rozwojowi choroby. Innym rozwiązaniem jest profilaktyka farmakologiczna z zastosowaniem acyklowiru. Unikaj również kontaktu z osobami chorymi, ponieważ zakażenie przenosi się głównie drogą kropelkową i przez bezpośredni kontakt z wydzieliną pęcherzyków obecnych na skórze. Ospa wietrzna to choroba, która dotyka przede wszystkim dzieci. W przypadku gdy wystąpi u osoby dorosłej, wiąże się najczęściej z cięższym przebiegiem i wyższym ryzykiem pojawienia się groźnych powikłań. Dlatego tak ważna jest profilaktyka i szczepienia ochronne, szczególnie u osób z grup ryzyka. Przeczytaj również: Gorączka i zmiany skórne? To może być półpasiec. Źródła |
Półpasiec - jak dochodzi do zakażenia? Przyczyny, objawy, leczenie
Justyna Błasiak Autor artykułu: Justyna Błasiak Konsultacja merytoryczna: mgr Agnieszka Okarmus 23 listopada 2022 Przeczytasz w 8 min Swędząca, wypełniona płynem wysypka po jednej stronie ciała? Taki objaw może świadczyć o półpaścu. Sprawdź, czy towarzyszą Ci inne charakterystyczne dla tej choroby objawy i dowiedz się: Spis treści: Półpasiec - co to jest? Objawy półpaśca Z czym można pomylić półpaśca? Diagnostyka półpaśca Przyczyny półpaśca - kogo dotyka choroba? Leczenie półpaśca Powikłania nieleczonego półpaśca Półpasiec - co to jest? Półpasiec to wirusowa choroba zakaźna o dość ostrym przebiegu. Objawia się przede wszystkim zmianami skórnymi i intensywnym bólem. Wirus półpaśca to herpesvirus varicella zoster (VZV) - ten sam drobnoustrój, który powoduje ospę wietrzną. Większość przypadków półpaśca jest pokłosiem zachorowania na ospę. Wirus tej choroby pozostaje w organizmie i uaktywnia się, kiedy wystąpią sprzyjające dla niego warunki. Czy półpasiec jest zaraźliwy? Zazwyczaj półpasiec pojawia się w organizmie w wyniku przechorowania ospy - po chorobie wirus pozostaje w fazie uśpienia i czeka na dogodny moment, by zaatakować (podobnie funkcjonuje m.in. wirus opryszczki lub mononukleozy). Półpaścem można się również zarazić, jednak jest to trudniejsze, niż w przypadku ospy. Jak można zarazić się półpaścem? W rzadkich przypadkach do zarażenia półpaścem dochodzi przez kontakt z wydzieliną z pęcherzy skórnych osoby chorej. Dla porównania, ospa przenosi się drogą kropelkową. Ile trwa półpasiec? Większość przypadków półpaśca trwa od 3 do 5 tygodni. Choroba przebiega następująco: najpierw pojawiają się objawy zapowiadające (uczucie drętwienia, swędzenia, mrowienia), następnie do 5 dni od zakażenia pojawia się wysypka, a po kolejnych kilku - pęcherze. Te wysychają i pokrywają się skorupą w ciągu tygodnia lub nieco dłużej. Ostatnia faza to ustępowanie pęcherzy - może ona potrwać nawet kilka tygodni. Objawy półpaśca W tzw. fazie zwiastunowej pojawiają się: osłabienie; bóle głowy i gardła; stan podgorączkowy lub gorączka; uczucie mrowienia, pieczenia, swędzenia lub drętwienia skóry; ostry ból przebiegający wzdłuż linii (co jest związane z atakowaniem przez półpaśca nerwów). Następnie u chorego dochodzi do: powstawania zmian skórnych, najczęściej w postaci charakterystycznej wysypki z pęcherzami wypełnionymi białym płynem; bolesności zmian skórnych, które uporczywie swędzą i pieką; rumienia; nerwobóli. Bardzo rzadko zdarza się półpasiec bez wysypki. W takim przypadku lekarz rozpoznaje chorobę w oparciu o pozostałe objawy oraz wyniki badań laboratoryjnych (głównie przeciwciał przeciwko wirusowi VZV). Odmiany półpaśca a objawy Poza wyżej wymienionymi objawami możemy mieć także do czynienia z nietypowymi objawami półpaśca. Notuje się je w cięższych odmianach choroby. Półpasiec rozsiany występuje, kiedy zmiany skórne pojawiają się na całym ciele. Półpasiec oczny może powodować zmiany w okolicy oka, zapalenie spojówek lub tęczówki. Ta odmiana choroby ma ciężki przebieg i może prowadzić do uszkodzenia wzroku. Półpasiec uszny - wysypka może pojawić się w okolicy ucha lub… wewnątrz niego. Objawy mogą doprowadzić do uszkodzenia słuchu. W niektórych przypadkach dochodzi do rozwoju zespołu Ramsaya-Hunta, który skutkuje porażeniem nerwu twarzowego czy utraty smaku. Półpasiec zgorzelinowy - w miejsce zmian skórnych powstają owrzodzenia (wysypka zamiast wysychać, wrzodzieje). Półpasiec krwotoczny - w którym dochodzi do wylewów krwi do skóry. Z czym można pomylić półpaśca? Półpasiec a wysypka Jak wygląda półpasiec? Na zmienionej chorobowo skórze można zauważyć skupiska pęcherzyków (patrz zdjęcie niżej). Skupiska te są rozsiane najczęściej po środkowej części ciała - pojawiają się na tułowiu, brzuchu, plecach. Charakterystyczne jest umiejscowienie zmian tylko po jednej stronie ciała - stąd nazwa choroby: półpasiec. półpasiec Półpasiec a ospa wietrzna Choć półpasiec i ospa wietrzna są wywoływane przez tego samego wirusa i charakteryzują się zmianami skórnymi, łatwo je odróżnić. Jak wspomnieliśmy wyżej, wysypka w półpaścu ma postać skupisk pęcherzy wyraźnie wypełnionych płynem i występujących po jednej stronie. Natomiast w ospie wysypka jest rozsiana po całym ciele (choć bardzo rzadko pojawia się na kończynach) i ma postać pojedynczych kropek. Plamki w ospie przechodzą ewolucję: na początku są czerwonymi plamkami, potem wypełniają się płynem i pękają, aby na koniec zamienić się w strupki i odpaść. Co charakterystyczne dla ospy, na ciele widoczne są zmiany na różnych etapach zaawansowania choroby, ponieważ w jej przebiegu wysypka pojawia się kilkukrotnie. Ospa a półpasiec Półpasiec a przeziębienie/grypa Pierwsze objawy półpaśca są niecharakterystyczne i łatwo je pomylić z popularnymi dolegliwościami, takimi jak przeziębienie lub grypa. Podwyższona temperatura, ból głowy, dreszcze czy nadwrażliwość na światło mogą być mylące. Dopiero gdy po kilku dniach od zakażenia pojawi się pęcherzykowata wysypka, chory zaczyna mieć podejrzenia, że dolega mu coś innego, niż klasyczna infekcja. Półpasiec a koronawirus Z podobnych powodów co wymienione wyżej, półpasiec może być mylony z COVID-19. Niektóre badania pokazują, że obie te dolegliwości mogą iść ze sobą w parze. COVID-19 powoduje obniżenie odporności komórkowej, co może być bodźcem do aktywacji wirusa VZV. Co ciekawe, w najgorętszych okresach pandemii zaobserwowano wzrost zachorowań na półpasiec. Diagnostyka półpaśca Podstawą rozpoznania półpaśca jest wywiad lekarski oraz charakterystyczny wygląd i układ zmian skórnych. Zazwyczaj tyle wystarczy lekarzowi, aby postawić diagnozę - niewiele chorób powoduje wysypkę po jednej stronie ciała. Jeśli choroba ma mniej typowy przebieg, lekarz może zlecić badanie specyficznych przeciwciał IgM skierowanych przeciwko wirusowi ospy wietrznej i półpaśca. Ich wykrycie wraz z objawami może potwierdzić diagnozę. W rozpoznawaniu aktywnej postaci choroby wykorzystuje się przeciwciała IgM, a nie IgG, gdyż te drugie mogą występować we krwioobiegu w fazie uśpienia wirusa (po przechorowaniu ospy) lub na skutek szczepionki. Zamów badanie do domu. Przyczyny półpaśca - kogo dotyka choroba? Półpasiec u dorosłych Wirus półpaśca najczęściej uaktywnia się u dorosłych. Chorobie sprzyja wiek powyżej 50. lat oraz epizody osłabienia odporności, które mogą być związane z: stanami niedożywienia organizmu; nowotworami i ich leczeniem za pomocą chemio- i radioterapii; ciążą; przyjmowaniem leków immunosupresyjnych; zakażenie wirusem HIV. Półpasiec u kobiet w ciąży Ryzyko półpaśca u kobiet w ciąży jest niewielkie - jeśli przechodziłaś ospę przed ciążą, jesteś chroniona przed zakażeniem półpaścem. Co prawda choroba może się rozwinąć u Ciebie na skutek aktywacji wirusa przy obniżonej odporności, jednak takie sytuacje rzadko mają miejsce w wieku rozrodczym. Warto dodać, że jesteś chroniona również wtedy, jeśli w dzieciństwie byłaś szczepiona przeciwko ospie wietrznej. Jeżeli jednak jesteś w ciąży i zauważysz na swojej skórze wysypkę, poinformuj o tym lekarza. Wirus VZV przenika przez łożysko i może być niebezpieczny dla płodu - wywołuje niedorozwój kończyn, wady oczu i układu moczowego. Najgroźniejsze jest zachorowanie na półpaśca w I trymestrze ciąży. Niebezpieczne jest także uaktywnienie półpaśca tuż przed porodem (2 do 5 dni) - wtedy dziecko może urodzić się z tą chorobą. Półpasiec u dzieci Przypadki półpaśca u dzieci są niezwykle rzadkie. Nawet jeśli maluch zachorował na ospę, a wirus pozostał w jego organizmie w postaci utajonej, zazwyczaj do aktywacji patogenu dochodzi dopiero po kilku latach, najczęściej już w dorosłym wieku. Może się jednak zdarzyć, że półpasiec wystąpi u dziecka w momencie osłabienia odporności lub w przypadku, kiedy matka przechorowała półpaśca po 20. tygodniu ciąży. Leczenie półpaśca Półpasiec - leczenie domowe W łagodzeniu objawów półpaśca pomagają wywary i kompresy z ziół, np.: zalej 2 łyżki suszonej mięty pieprzowej szklanką wrzątku. Po ostudzeniu ostudź i przemywaj chore miejsca; zmiel świeże liście siedmiopalecznika i używaj ich w nocy jako kompresu; zmieszaj w proporcji 1:1 zioła piołunu i wrotycza pospolitego. Parz dwie łyżki mieszanki w szklance wrzątku. Pij po pół szklanki wywaru przed posiłkami. Wielu chorych zastanawia się, czy przy półpaścu można wychodzić z domu. W tej kwestii nie ma jednoznacznego nakazu, jednak chorym zalecane jest pozostanie w domu z dwóch powodów. Po pierwsze, w terapii półpaśca istotny jest odpoczynek. Po drugie, osoba z półpaścem zaraża wirusem ospy przez dotyk. Aby doszło do zakażenia, wystarczy, że chory podrapie się w miejscu wystąpienia wysypki, a następnie poda rękę osobie, która nie przechodziła ospy. Kolejną wątpliwością jest mycie zmienionej chorobowo skóry. Osobom z półpaścem nie zaleca się częstych i długich kąpieli, jednak nie powinni oni całkowicie rezygnować z higieny osobistej. Ważna jest też częsta zmiana używanych ręczników i pościeli. Półpasiec - leczenie farmakologiczne Leki na półpasiec Podstawą farmakoterapii półpaśca jest podawanie leków przeciwwirusowych - najpopularniejszy z nich to acyklowir, zwyczajowo przepisywany w dawce 800 mg 5 razy dziennie. Lek ten ogranicza namnażanie się wirusa i łagodzi przebieg choroby. Aby uśmierzyć objawy bólowe, należy zastosować jeden z powszechnie dostępnych leków: paracetamol, ibuprom czy aspirynę. Maść na półpasiec W leczeniu półpaśca istotna jest właściwa pielęgnacja wysypki skórnej. Zmiany można smarować maściami polecanymi przy wypryskach i zapaleniach skóry, np. Vratizolinem. W aptekach dostępne są również aerozole o działaniu odkażającym - Octenisept czy Octedin. Powikłania nieleczonego półpaśca Tuż po chorobie przez pewien czas może utrzymywać się ból. Czasem ma on charakter nagły, nawracający i występuje mimo zagojenia się ran skórnych. Jak długo utrzymuje się ból po półpaścu? Zazwyczaj mija po upływie 4 tygodni, w przypadku ciężkiego przebiegu choroby może utrzymywać się nawet do 3 miesięcy. Tego rodzaju dolegliwości mają specjalistyczną nazwę neuralgii półpaścowej. Inne dolegliwości i powikłania, które mogą pojawić się po przechorowaniu półpaśca, to: trwałe blizny, powstające w wyniku zaburzeń pigmentacyjnych uszkodzonej skóry; zakażenie skóry; powikłania narządu wzroku, w tym jednostronna ślepota; zapalenie płuc; problemy ze słuchem; zapalenie mózgu lub opon mózgowo-rdzeniowych; porażenie nerwu twarzowego. |
Na półpasiec bez antybiotyku nie obejdzie się. Bardzo zaraźliwy. Konieczne siedzenie w domu...
Druga tura bez Bonżura...
|
Zadzwoniłem do kolegi co miał przeszczep i bierze te leki na nieodrzucenie, żeby nigdzie nie łaził jak nie musi. Jak się kichnie to leci i 10m a jak cię trafi w oko to jesteś zarażony, to lepiej założyć cyngle i nie łazić jak nie mus. Nikt nic nie powie, tylko w robocie się dowiesz.
|
Nie ma problemu. Lekarz daje z miejsca zwolnienie. I to chyba 10 dni...
Druga tura bez Bonżura...
|
U nas roboty to trzeba pilnować Andrzeju, kto siedzi na zwolnieniach, to pierwszy leci.
|
Głupie to, nie mające nic wspólnego ze zdrowym rozsądkiem. Dobrego pracownika nie pozbywają się tak szybko ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Jak sobie przypominam u mnie w pracy młodsi siedzieli więcej na zwolnieniach niż ja ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
Bo ty robiłeś coś konkretnego Andrzeju i takiego to trudno zastąpić. Mój kumpel uruchomił jakąś koreańską linię produkcyjną. Setki przeróbek nowatorskie rozwiązania i nikt poza nim tego nie ogarnia, co przyjdzie młody po studiach i nawet niegłupi to zmyka bo woli klikać w program niż robić na hali. A tam w lato to gorąc ,a w zimę to zimno >;) Nawet pytał czy nie szukam roboty >;))
|
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Nie wiem o co chodzi ale moja tesciowa zachorowała w czercu na półpasca i do dziś nie może do siebie dojść. Mnie się wydawało,że juz opusci ten świat ale jakby sie po kroplowkach poprawilo. Dziś słyszę,że szwagierka z Lublina złapała półpaśca no ale on apracuje w szkole z dziećmi. Ja nie chorowalam na ospę i jestem narażona.Mój brat zachorował w wieku 35 lat i xle zniósł. Ospa i półpasiec to wirusówki,byc może ma to związek z keczupem a może nie,moje szwagierka wolna od keczupu a chora. |
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Amigoland
Amigo,na półpaśca podaje się antywirusowe. |
Zabanowany
|
Ten post był aktualizowany .
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez michalina
ZAWARTOŚCI USUNIĘTE
Autor usunął wiadomość.
|
Wiem Ewa,teściowa czterokrotnie zakeczupowana,nic dziwnego,że odporność poszła w dół . Może się z tego wylize,kobieta była sprawna na ciele i umysle a teraz wrak.83 lata. |
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez michalina
No możliwe. Dawno to miałem, ze 20 lat temu...Ale jak Ewka wspomniała on dalej jest, tylko uśpiony. Wszystkie choroby co mieliśmy nie znikają, one są uśpione i pod kontrolą układu odpornościowego. Układ się osłabia, jest możliwość że choroby "wyjdą"...
Druga tura bez Bonżura...
|
Administrator
|
Ten post był aktualizowany .
W odpowiedzi na pojawiła się wiadomość opublikowana przez Lothar.
Nie wiem, nie słyszalam nic, by u nas ospa z półpaścem grasowała.
Pełno młodzieży w autobusie, to pewnie się rozejdzie. Ja na nic nie chorowałam, to może zacznę łykać Wit C tak na wszelki wypadek? Moja córka miała ospę w wieku bodaj 4 lat. Jakaś maść biała tylko skutkowała i żadnej gorączki przy tym nie miała. ![]() |
Pewnie jesteśmy uodpornieni, tylko te schowane pozostałości co Ewa pisała mnie martwią, bo osłabienia wcześniej czy później przyjdą i żeby się nie uaktywniły. Ja przechodziłem w dzieciństwie i strasznie mi się dłużył czas w domu >;)))
|
Free forum by Nabble | Edit this page |