Na zdrowie, Andrzeju >;) Tylko nie zrób sobie krzywdy, bo to sporo. Choć niecały litr spirytusu miesięcznie (11,6l/r), to jakichś 40 piw, no załóżmy 2 piwa dziennie, to nie tak dużo >;)
Ciekawa jestem jak oni to obliczają w ogóle? bo jeżeli biora pod uwagę tylko ilośc zakupionego tzw systemowego alkoholu z banderolą na liczbe mieszkańców, to te statystyki mogą byc bardzo błedne he he ,bo przecież istnieje jeszcze "samogon", czy produkcja innych domowych wynalazków, nie wiem co tam się pędzi, czy jakie wina, gdzie wyrabia poza systemem, pewnie nikt tego nie wie he he
No tak. Ta statystyka to tylko jest liczona od sprzedaży. A jak ktoś kupi i wywiezie za granicę? To procenty zostają w Polsce
Niedogon (niedogony, pogony, fuzel, olej fuzlowy; niem. fusel) – produkt uboczny fermentacji alkoholowej, zbierany w końcowych etapach destylacji zacieru podczas produkcji spirytusu surowego. Jest to mieszanina szkodliwych produktów ubocznych fermentacji, takich jak alkohol pentylowy, izobutylowy, propylowy oraz z estrów niższych kwasów tłuszczowych. Powstawaniu fuzli sprzyjają źle dobrane warunki fermentacji (wysoka temperatura, niskie pH, niedobór azotu). Ma przykry zapach oraz smak. Występuje w samogonie i spirytusie surowym. Niewielkie ilości niedogonów i przedgonów (frakcji lżejszych od alkoholu etylowego) występują także w szlachetnych napojach alkoholowych produkowanych tradycyjnymi metodami destylacji – brandy, koniak, grappa, whisky. W trakcie leżakowania i dojrzewania ulegają korzystnym przemianom wpływającym na charakterystyczny smak trunków. Zazwyczaj w spirytusie surowym występuje koło 0,4% niedogonu. Usuwany jest na drodze rektyfikacji.
Bibliografia
Jan Cieślak: Od Abbocato do żubrówki. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1992. ISBN 83-204-1251-X.
Jan Cieślak, Henryk Lasik: Technologia wódek. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1979. ISBN 83-204-0084-8.