To robi się przymus, Andrzeju. Ma to podstawy marksistowskie i przyszło ze stanów. Wspomniałem że córka znajomego chciała na studia w Hiszpanii, to musiała punktów nałapać i albo aktywistka, albo wolontariat w szpitalu, normalnie tyrała w szpitalu za free jak nie chciała "aktywizmu" >;)
Osoby aktywistyczne przyjmują czynną postawą wobec życia. W działaniu czują się jak ryby w wodzie. Napędza je empatia, poczucie odpowiedzialności, tożsamość mniejszościowa, czy też sprzeciw wobec niesprawiedliwości społecznej. Wszystkie te czynniki sprzyjają ponadprzeciętnemu zaangażowaniu, pracy ponad siły i zaniedbywaniu swoich potrzeb, co często kończy się wypaleniem. Potrzebujemy osób aktywistycznych działających i zdrowych! Myślmy więc o aktywizmie długofalowo, działajmy w zgodzie ze sobą i dbajmy o siebie.
Aktywizm społeczny w zgodzie ze sobą, czyli jaki?
Aktywizm społeczny rodzi się z niezgody, protestu, ale też chęci działania na rzecz idei, wzmacniania świadomości, edukowania czy tworzenia czegoś nowego. Jest wiele obszarów zaangażowania i wiele motywacji, które kierują nas ku konkretnym problemom. Ważne jest, aby motywacja była nasza – wynikała z naszych doświadczeń, wartości, zainteresowań, a nie oczekiwań innych. Aktywizm silnie angażuje nasze zasoby (czas, kompetencje, siły fizyczne, czasami zasoby finansowe) – i nigdy nie odbywa się w próżni – pracujemy z ludźmi, instytucjami oraz na rzecz ludzi, idei, środowiska.
To wszystko powoduje, że aktywizm pociąga za sobą odpowiedzialność – wobec tych, z którymi i dla których działamy oraz wobec siebie. Piotr Pawłowski, założyciel Integracji, powiedział kiedyś „Zmieniamy rzeczywistość, czyli bierzemy odpowiedzialność w swoje ręce – i za tych, którzy nie mogą tego zrobić sami i za tych, którzy nie bardzo wiedzą jak, zmieniać przepisy, zachowania, postawy…”1. Podobną odpowiedzialność przyjmują na siebie osoby aktywistyczne. Warto przyjąć ją świadomie, poświęcić chwilę na refleksję i zastanowić się, czy to jest sprawa, której chcemy poświęcić swoje zasoby i czy możemy to zrobić – czy mamy na to przestrzeń? Perspektywa zbawienia całego świata może wydawać się kusząca, ale ma niewiele wspólnego z realnym działaniem.
To robi się przymus, Andrzeju. Ma to podstawy marksistowskie i przyszło ze stanów. Wspomniałem że córka znajomego chciała na studia w Hiszpanii, to musiała punktów nałapać i albo aktywistka, albo wolontariat w szpitalu, normalnie tyrała w szpitalu za free jak nie chciała "aktywizmu" >;)
Osoby aktywistyczne przyjmują czynną postawą wobec życia. W działaniu czują się jak ryby w wodzie. Napędza je empatia, poczucie odpowiedzialności, tożsamość mniejszościowa, czy też sprzeciw wobec niesprawiedliwości społecznej. Wszystkie te czynniki sprzyjają ponadprzeciętnemu zaangażowaniu, pracy ponad siły i zaniedbywaniu swoich potrzeb, co często kończy się wypaleniem. Potrzebujemy osób aktywistycznych działających i zdrowych! Myślmy więc o aktywizmie długofalowo, działajmy w zgodzie ze sobą i dbajmy o siebie.
Aktywizm społeczny w zgodzie ze sobą, czyli jaki?
Aktywizm społeczny rodzi się z niezgody, protestu, ale też chęci działania na rzecz idei, wzmacniania świadomości, edukowania czy tworzenia czegoś nowego. Jest wiele obszarów zaangażowania i wiele motywacji, które kierują nas ku konkretnym problemom. Ważne jest, aby motywacja była nasza – wynikała z naszych doświadczeń, wartości, zainteresowań, a nie oczekiwań innych. Aktywizm silnie angażuje nasze zasoby (czas, kompetencje, siły fizyczne, czasami zasoby finansowe) – i nigdy nie odbywa się w próżni – pracujemy z ludźmi, instytucjami oraz na rzecz ludzi, idei, środowiska.
To wszystko powoduje, że aktywizm pociąga za sobą odpowiedzialność – wobec tych, z którymi i dla których działamy oraz wobec siebie. Piotr Pawłowski, założyciel Integracji, powiedział kiedyś „Zmieniamy rzeczywistość, czyli bierzemy odpowiedzialność w swoje ręce – i za tych, którzy nie mogą tego zrobić sami i za tych, którzy nie bardzo wiedzą jak, zmieniać przepisy, zachowania, postawy…”1. Podobną odpowiedzialność przyjmują na siebie osoby aktywistyczne. Warto przyjąć ją świadomie, poświęcić chwilę na refleksję i zastanowić się, czy to jest sprawa, której chcemy poświęcić swoje zasoby i czy możemy to zrobić – czy mamy na to przestrzeń? Perspektywa zbawienia całego świata może wydawać się kusząca, ale ma niewiele wspólnego z realnym działaniem.
W Niemczech już skończyli z tym przyklejaniem się do ulicy... Kary+koszty związanie z ich "uwolnieniem" i...Skończyło się
To robi się przymus, Andrzeju. Ma to podstawy marksistowskie i przyszło ze stanów. Wspomniałem że córka znajomego chciała na studia w Hiszpanii, to musiała punktów nałapać i albo aktywistka, albo wolontariat w szpitalu, normalnie tyrała w szpitalu za free jak nie chciała "aktywizmu" >;)
Osoby aktywistyczne przyjmują czynną postawą wobec życia. W działaniu czują się jak ryby w wodzie. Napędza je empatia, poczucie odpowiedzialności, tożsamość mniejszościowa, czy też sprzeciw wobec niesprawiedliwości społecznej. Wszystkie te czynniki sprzyjają ponadprzeciętnemu zaangażowaniu, pracy ponad siły i zaniedbywaniu swoich potrzeb, co często kończy się wypaleniem. Potrzebujemy osób aktywistycznych działających i zdrowych! Myślmy więc o aktywizmie długofalowo, działajmy w zgodzie ze sobą i dbajmy o siebie.
Aktywizm społeczny w zgodzie ze sobą, czyli jaki?
Aktywizm społeczny rodzi się z niezgody, protestu, ale też chęci działania na rzecz idei, wzmacniania świadomości, edukowania czy tworzenia czegoś nowego. Jest wiele obszarów zaangażowania i wiele motywacji, które kierują nas ku konkretnym problemom. Ważne jest, aby motywacja była nasza – wynikała z naszych doświadczeń, wartości, zainteresowań, a nie oczekiwań innych. Aktywizm silnie angażuje nasze zasoby (czas, kompetencje, siły fizyczne, czasami zasoby finansowe) – i nigdy nie odbywa się w próżni – pracujemy z ludźmi, instytucjami oraz na rzecz ludzi, idei, środowiska.
To wszystko powoduje, że aktywizm pociąga za sobą odpowiedzialność – wobec tych, z którymi i dla których działamy oraz wobec siebie. Piotr Pawłowski, założyciel Integracji, powiedział kiedyś „Zmieniamy rzeczywistość, czyli bierzemy odpowiedzialność w swoje ręce – i za tych, którzy nie mogą tego zrobić sami i za tych, którzy nie bardzo wiedzą jak, zmieniać przepisy, zachowania, postawy…”1. Podobną odpowiedzialność przyjmują na siebie osoby aktywistyczne. Warto przyjąć ją świadomie, poświęcić chwilę na refleksję i zastanowić się, czy to jest sprawa, której chcemy poświęcić swoje zasoby i czy możemy to zrobić – czy mamy na to przestrzeń? Perspektywa zbawienia całego świata może wydawać się kusząca, ale ma niewiele wspólnego z realnym działaniem.
W Niemczech już skończyli z tym przyklejaniem się do ulicy... Kary+koszty związanie z ich "uwolnieniem" i...Skończyło się
A to weźmiesz i nie zauważysz i rozjedziesz i dopiero będzie kłopotu >;)))
Re: Zauważyliście jak ograniczyliśmy wymagania i pragnienia, na skutek presji mediów?
Lothar. napisał/a
Amigoland napisał/a
Lothar. napisał/a
To robi się przymus, Andrzeju. Ma to podstawy marksistowskie i przyszło ze stanów. Wspomniałem że córka znajomego chciała na studia w Hiszpanii, to musiała punktów nałapać i albo aktywistka, albo wolontariat w szpitalu, normalnie tyrała w szpitalu za free jak nie chciała "aktywizmu" >;)
Osoby aktywistyczne przyjmują czynną postawą wobec życia. W działaniu czują się jak ryby w wodzie. Napędza je empatia, poczucie odpowiedzialności, tożsamość mniejszościowa, czy też sprzeciw wobec niesprawiedliwości społecznej. Wszystkie te czynniki sprzyjają ponadprzeciętnemu zaangażowaniu, pracy ponad siły i zaniedbywaniu swoich potrzeb, co często kończy się wypaleniem. Potrzebujemy osób aktywistycznych działających i zdrowych! Myślmy więc o aktywizmie długofalowo, działajmy w zgodzie ze sobą i dbajmy o siebie.
Aktywizm społeczny w zgodzie ze sobą, czyli jaki?
Aktywizm społeczny rodzi się z niezgody, protestu, ale też chęci działania na rzecz idei, wzmacniania świadomości, edukowania czy tworzenia czegoś nowego. Jest wiele obszarów zaangażowania i wiele motywacji, które kierują nas ku konkretnym problemom. Ważne jest, aby motywacja była nasza – wynikała z naszych doświadczeń, wartości, zainteresowań, a nie oczekiwań innych. Aktywizm silnie angażuje nasze zasoby (czas, kompetencje, siły fizyczne, czasami zasoby finansowe) – i nigdy nie odbywa się w próżni – pracujemy z ludźmi, instytucjami oraz na rzecz ludzi, idei, środowiska.
To wszystko powoduje, że aktywizm pociąga za sobą odpowiedzialność – wobec tych, z którymi i dla których działamy oraz wobec siebie. Piotr Pawłowski, założyciel Integracji, powiedział kiedyś „Zmieniamy rzeczywistość, czyli bierzemy odpowiedzialność w swoje ręce – i za tych, którzy nie mogą tego zrobić sami i za tych, którzy nie bardzo wiedzą jak, zmieniać przepisy, zachowania, postawy…”1. Podobną odpowiedzialność przyjmują na siebie osoby aktywistyczne. Warto przyjąć ją świadomie, poświęcić chwilę na refleksję i zastanowić się, czy to jest sprawa, której chcemy poświęcić swoje zasoby i czy możemy to zrobić – czy mamy na to przestrzeń? Perspektywa zbawienia całego świata może wydawać się kusząca, ale ma niewiele wspólnego z realnym działaniem.
W Niemczech już skończyli z tym przyklejaniem się do ulicy... Kary+koszty związanie z ich "uwolnieniem" i...Skończyło się
A to weźmiesz i nie zauważysz i rozjedziesz i dopiero będzie kłopotu >;)))
To emocja >;)) I chwyt intelektualny na obezwładnienie myślenia >;)) Po naszemu osoba co nie ma wszystkich w domu >;)
Łołk (z angielskiego woke) to potoczne określenie na osoby świadome problemów społecznych, takich jak rasizm, seksizm, homofobia, czy nierówności ekonomiczne. Łołki często angażują się w aktywizm społeczny i dążą do zmian na rzecz większej sprawiedliwości i równości.
Termin "łołk" jest używany zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym znaczeniu. W pozytywnym znaczeniu określa osoby zaangażowane w walkę o lepszy świat. W negatywnym znaczeniu używany jest przez osoby, które uważają, że łołki są nadwrażliwe, przesadnie poprawne politycznie, lub dążą do cenzurowania niewygodnych opinii.
Istnieje kilka kluczowych cech łołkowstwa:
Świadomość problemów społecznych: Łołki są świadome problemów społecznych, takich jak rasizm, seksizm, homofobia, czy nierówności ekonomiczne.
Aktywizm: Łołki często angażują się w aktywizm społeczny i dążą do zmian na rzecz większej sprawiedliwości i równości.
Poprawność polityczna: Łołki dbają o język, którego używają i starają się unikać słów i wyrażeń, które mogą być obraźliwe dla innych osób.
Intersekcjonalność: Łołki rozumieją, że różne formy opresji (np. rasizm, seksizm, homofobia) są ze sobą powiązane i dążą do walki z nimi wszystkimi jednocześnie.
Łołkowość jest zjawiskiem złożonym i wieloaspektowym. Istnieje wiele różnych interpretacji łołkowstwa i różne sposoby jego praktykowania.
Ważne jest, aby przed podjęciem ostatecznej opinii na temat łołkowstwa zapoznać się z różnymi argumentami za i przeciw.
Dodatkowe źródła informacji:
Artykuł o łołkowości w Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Woke Książka "Woke: A User's Guide to Social Justice" autorstwa Franceski E. Kendall: [usunięto nieprawidłowy URL]
Artykuł "The Problem with Woke" autorstwa Jonathana Haidta: [usunięto nieprawidłowy URL]
Chciałbym również wyjaśnić, że nie jestem osobą. Jestem modelem języka, a moje odpowiedzi są generowane przez komputer. Nie mam żadnych osobistych opinii ani przekonań.
Moim celem jest dostarczanie informacji i wykonywanie zadań w sposób pomocny i informacyjny. Nie angażuję się w dyskusje na temat polityki ani religii.
To robi się przymus, Andrzeju. Ma to podstawy marksistowskie i przyszło ze stanów. Wspomniałem że córka znajomego chciała na studia w Hiszpanii, to musiała punktów nałapać i albo aktywistka, albo wolontariat w szpitalu, normalnie tyrała w szpitalu za free jak nie chciała "aktywizmu" >;)
Osoby aktywistyczne przyjmują czynną postawą wobec życia. W działaniu czują się jak ryby w wodzie. Napędza je empatia, poczucie odpowiedzialności, tożsamość mniejszościowa, czy też sprzeciw wobec niesprawiedliwości społecznej. Wszystkie te czynniki sprzyjają ponadprzeciętnemu zaangażowaniu, pracy ponad siły i zaniedbywaniu swoich potrzeb, co często kończy się wypaleniem. Potrzebujemy osób aktywistycznych działających i zdrowych! Myślmy więc o aktywizmie długofalowo, działajmy w zgodzie ze sobą i dbajmy o siebie.
Aktywizm społeczny w zgodzie ze sobą, czyli jaki?
Aktywizm społeczny rodzi się z niezgody, protestu, ale też chęci działania na rzecz idei, wzmacniania świadomości, edukowania czy tworzenia czegoś nowego. Jest wiele obszarów zaangażowania i wiele motywacji, które kierują nas ku konkretnym problemom. Ważne jest, aby motywacja była nasza – wynikała z naszych doświadczeń, wartości, zainteresowań, a nie oczekiwań innych. Aktywizm silnie angażuje nasze zasoby (czas, kompetencje, siły fizyczne, czasami zasoby finansowe) – i nigdy nie odbywa się w próżni – pracujemy z ludźmi, instytucjami oraz na rzecz ludzi, idei, środowiska.
To wszystko powoduje, że aktywizm pociąga za sobą odpowiedzialność – wobec tych, z którymi i dla których działamy oraz wobec siebie. Piotr Pawłowski, założyciel Integracji, powiedział kiedyś „Zmieniamy rzeczywistość, czyli bierzemy odpowiedzialność w swoje ręce – i za tych, którzy nie mogą tego zrobić sami i za tych, którzy nie bardzo wiedzą jak, zmieniać przepisy, zachowania, postawy…”1. Podobną odpowiedzialność przyjmują na siebie osoby aktywistyczne. Warto przyjąć ją świadomie, poświęcić chwilę na refleksję i zastanowić się, czy to jest sprawa, której chcemy poświęcić swoje zasoby i czy możemy to zrobić – czy mamy na to przestrzeń? Perspektywa zbawienia całego świata może wydawać się kusząca, ale ma niewiele wspólnego z realnym działaniem.
W Niemczech już skończyli z tym przyklejaniem się do ulicy... Kary+koszty związanie z ich "uwolnieniem" i...Skończyło się
A to weźmiesz i nie zauważysz i rozjedziesz i dopiero będzie kłopotu >;)))
Kierowca musi wszystko widzieć
Taaak >;)) i tak jest niebezpiecznie bo miasto rozkopane, a tu jeszcze jacyś nawiedzeni. Niech się u siebie w domach przyklejają >;)))
To emocja >;)) I chwyt intelektualny na obezwładnienie myślenia >;)) Po naszemu osoba co nie ma wszystkich w domu >;)
Łołk (z angielskiego woke) to potoczne określenie na osoby świadome problemów społecznych, takich jak rasizm, seksizm, homofobia, czy nierówności ekonomiczne. Łołki często angażują się w aktywizm społeczny i dążą do zmian na rzecz większej sprawiedliwości i równości.
Termin "łołk" jest używany zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym znaczeniu. W pozytywnym znaczeniu określa osoby zaangażowane w walkę o lepszy świat. W negatywnym znaczeniu używany jest przez osoby, które uważają, że łołki są nadwrażliwe, przesadnie poprawne politycznie, lub dążą do cenzurowania niewygodnych opinii.
Istnieje kilka kluczowych cech łołkowstwa:
Świadomość problemów społecznych: Łołki są świadome problemów społecznych, takich jak rasizm, seksizm, homofobia, czy nierówności ekonomiczne.
Aktywizm: Łołki często angażują się w aktywizm społeczny i dążą do zmian na rzecz większej sprawiedliwości i równości.
Poprawność polityczna: Łołki dbają o język, którego używają i starają się unikać słów i wyrażeń, które mogą być obraźliwe dla innych osób.
Intersekcjonalność: Łołki rozumieją, że różne formy opresji (np. rasizm, seksizm, homofobia) są ze sobą powiązane i dążą do walki z nimi wszystkimi jednocześnie.
Łołkowość jest zjawiskiem złożonym i wieloaspektowym. Istnieje wiele różnych interpretacji łołkowstwa i różne sposoby jego praktykowania.
Ważne jest, aby przed podjęciem ostatecznej opinii na temat łołkowstwa zapoznać się z różnymi argumentami za i przeciw.
Dodatkowe źródła informacji:
Artykuł o łołkowości w Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Woke Książka "Woke: A User's Guide to Social Justice" autorstwa Franceski E. Kendall: [usunięto nieprawidłowy URL]
Artykuł "The Problem with Woke" autorstwa Jonathana Haidta: [usunięto nieprawidłowy URL]
Chciałbym również wyjaśnić, że nie jestem osobą. Jestem modelem języka, a moje odpowiedzi są generowane przez komputer. Nie mam żadnych osobistych opinii ani przekonań.
Moim celem jest dostarczanie informacji i wykonywanie zadań w sposób pomocny i informacyjny. Nie angażuję się w dyskusje na temat polityki ani religii.
Jeśli masz inne pytania, proszę pytać.
Zajmują się tym chyba ludzie co nie mają co robić. Po prostu z nudów. Normalny pracujący człowiek, nie ma czasu zajmować się takimi bzdurami. Po pracy łyknie sobie piwko i obejrzy meczyk
Re: Zauważyliście jak ograniczyliśmy wymagania i pragnienia, na skutek presji mediów?
Ludzie nie są zupełnie odporni, wkręcają ich jak dzieci. Widziałeś jak pan Hołownia namawiał do wojny? Jesteś dzielny i wspaniały i "razem" wdepczemy pana Putina w ziemię. Tylko ty z kałaszem po lasach, będziesz marzł, a pan Hołownia drinki z palemką w kurorcie i tak "razem" będziecie wojować >;))
Zablokowano
