Przyjdzie wiatr, to poleci z wiatrem? >;))
https://demotywatory.pl/5186565/Pracuj-madrze-a-nie-ciezko |
Jeżeli w ramie dachu są jakieś kotwy, które się mocuje do słupów ścian, po opuszczeniu, to nie wywieje. Właściwie metoda nie głupia...
Druga tura bez Bonżura...
|
Ale sam dach to folia, jest kratownica i łaty ale nie obite dechami ani płytą OSB. Byle jaka robota, tanio, ale do d....
|
Folia to przygotowanie pod dachówki. Sądzę że z dachówkami, te lewary nie uniosłyby dachu. Wiesz jak ciężkie są dachówki...
Druga tura bez Bonżura...
|
Może być blacha Andrzeju, a u bogatego księdza, to nawet miedziana >;P
|
Nawet i blacha waży...Wojtek ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
Więc może coś jeszcze położą na ten dach, ale chyba nie, bo widać że tanie drewno >;) Nie lubię drewniaków, nie ma jak murowańce :) Pamiętam jak z panią Małą rozmawiałem o stropach kleina i teriva >;)
Strop Kleina – strop płaski składający się z belek stalowych (zwykle dwuteowych) oraz płyt międzybelkowych z cegły pełnej lub kratówki, zbrojonych prętami stalowymi lub płaskownikami 1x20 do 2x30 mm (tzw. bednarka) albo też prętami 5,5–8 mm w zależności od obciążenia. Płyta powstaje na skutek zespolenia cegieł zaprawą cementową; zbrojenie umieszczane jest w dolnej części spoin ok. 10 mm od dolnego brzegu płyty i musi być całkowicie pokryte zaprawą. Płyty są oparte na dolnych stopkach belek. Stropy Kleina wykonuje się na pełnym deskowaniu. W zależności od ułożenia cegieł w płycie rozróżnia się stropy Kleina z płytami typu[1][2]: lekkiego – cegły układane "na płasko" (grubość płyty 1/4 cegły, czyli 6,5 cm)[1] półciężkiego – płyta grubości 1/4 cegły wzmacniana żeberkami w postaci dwóch rzędów cegieł ułożonych "na rąb"[1] ciężkiego – cegły na całej płycie ułożone "na rąb" (grubość płyty 1/2 cegły, czyli 12 cm)[1] Rozstaw belek wynosi najczęściej 1,2–1,8 m. Przed deskowaniem stopki belek należy zabezpieczyć przed korozją dolne stopki belek i owinąć siatką Rabitza lub Ledóchowskiego w celu zapewnienia lepszej przyczepności tynku wyprawy stropu[1] Strop Kleina został wynaleziony na początku XX w. Obecnie rzadko się go stosuje ponieważ został zastąpiony nowszymi technologiami, np.: strop gęstożebrowy. Dla rozpiętości powyżej 5,0 m wykazuje dość duże ugięcia i z tego powodu w celu zmniejszenia ugięć należy belki podeprzeć w środku ich długości i obetonować górną część belki ponad płytą. Płyta współpracuje wtedy przy zginaniu z belką, co zwiększa jej wytrzymałość i sztywność[2]. W konstrukcji Kleina wykonywane są również nadproża drzwiowe i okienne w budynkach o konstrukcji murowanej. Strop Kleina Zobacz też strop grzybkowy strop gęstożebrowy strop odcinkowy stropodach Przypisy Jakie są wady i zalety stropu Kleina?.. www.mgprojekt.com.pl. [dostęp 2022-09-15]. Zdzisław Mączeński - Poradnik budowlany dla architektów. Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 1953, s. 245-246, język polski Bibliografia Strop Kleina. muratorplus.pl, 2008-03-05. [dostęp 2015-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)]. (pol.). Budownictwo ogólne. T. 3: Elementy budynków. Podstawy projektowania. Arkady, 2008, s. 718. ISBN 978-83-213-4557-4. Strop Kleina – strop płaski składający się z belek stalowych (zwykle dwuteowych) oraz płyt międzybelkowych z cegły pełnej lub kratówki, zbrojonych prętami stalowymi lub płaskownikami 1x20 do 2x30 mm (tzw. bednarka) albo też prętami 5,5–8 mm w zależności od obciążenia. Płyta powstaje na skutek zespolenia cegieł zaprawą cementową; zbrojenie umieszczane jest w dolnej części spoin ok. 10 mm od dolnego brzegu płyty i musi być całkowicie pokryte zaprawą. Płyty są oparte na dolnych stopkach belek. Stropy Kleina wykonuje się na pełnym deskowaniu. W zależności od ułożenia cegieł w płycie rozróżnia się stropy Kleina z płytami typu[1][2]: lekkiego – cegły układane "na płasko" (grubość płyty 1/4 cegły, czyli 6,5 cm)[1] półciężkiego – płyta grubości 1/4 cegły wzmacniana żeberkami w postaci dwóch rzędów cegieł ułożonych "na rąb"[1] ciężkiego – cegły na całej płycie ułożone "na rąb" (grubość płyty 1/2 cegły, czyli 12 cm)[1] Rozstaw belek wynosi najczęściej 1,2–1,8 m. Przed deskowaniem stopki belek należy zabezpieczyć przed korozją dolne stopki belek i owinąć siatką Rabitza lub Ledóchowskiego w celu zapewnienia lepszej przyczepności tynku wyprawy stropu[1] Strop Kleina został wynaleziony na początku XX w. Obecnie rzadko się go stosuje ponieważ został zastąpiony nowszymi technologiami, np.: strop gęstożebrowy. Dla rozpiętości powyżej 5,0 m wykazuje dość duże ugięcia i z tego powodu w celu zmniejszenia ugięć należy belki podeprzeć w środku ich długości i obetonować górną część belki ponad płytą. Płyta współpracuje wtedy przy zginaniu z belką, co zwiększa jej wytrzymałość i sztywność[2]. W konstrukcji Kleina wykonywane są również nadproża drzwiowe i okienne w budynkach o konstrukcji murowanej. Strop Kleina Zobacz też strop grzybkowy strop gęstożebrowy strop odcinkowy stropodach Przypisy Jakie są wady i zalety stropu Kleina?.. www.mgprojekt.com.pl. [dostęp 2022-09-15]. Zdzisław Mączeński - Poradnik budowlany dla architektów. Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa, 1953, s. 245-246, język polski Bibliografia Strop Kleina. muratorplus.pl, 2008-03-05. [dostęp 2015-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)]. (pol.). Budownictwo ogólne. T. 3: Elementy budynków. Podstawy projektowania. Arkady, 2008, s. 718. ISBN 978-83-213-4557-4. |
Zachodzę w głowę, jak ty z daleka ocenisz że to tanie drewno
![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
Free forum by Nabble | Edit this page |