Wiadomości HAL TURNER

[Lothar.]

Witaj Serenko >;) Tak się zastanawiam, ile razy można mieć szczęście? Bo kolejny raz otwierana jest Puszka Pandory w imię jakichś partykularnych interesów a trudno przewidzieć jakie naprawdę to zbierze żniwo. Jeżeli Małpia Ospa inaczej mutuje, lub spotka jakąś "ciekawą możliwość współpracy" to co dalej?

[Serenity]

Myślę, że ten artykuł też ciekawy. Jak to nienawiść do flagi działa...

19 MAJA 2022

Świat
Ukraińscy „uchodźcy” podpalają dom nad flagą Rosji



Ukraińscy uchodźcy w Niemczech spalili dom, próbując spalić rosyjską flagę.

Mieszkającym tam Ukraińcom nie podobała się rosyjska flaga, która była w domu, więc postanowili ją spalić na werandzie  - cewką Tesli!

Sprawy wymknęły się spod kontroli i dom doszczętnie spłonął.

Właścicielka domu, rodowita Polka, Natalia Michalska, oczywiście nie spodziewała się takiego zachowania i, delikatnie mówiąc, była w szoku

[Lothar.]

Źródło: Puls Medycyny
https://pulsmedycyny.pl/malpia-ospa-objawy-przyczyny-leczenie-jak-mozna-sie-zarazic-1150992

Małpia ospa (ang. monkeypox) jest wirusową chorobą odzwierzęcą, która występuje głównie w tropikalnych obszarach lasów deszczowych Afryki Środkowej i Zachodniej. Żywiciele zwierzęcy obejmują szereg gryzoni i naczelnych innych niż człowiek.

Po raz pierwszy małpia ospa została opisana u zwierząt w 1958 r., gdy u małp trzymanych w celach badawczych wystąpiły ogniska choroby podobnej do ospy - stąd nazwa.

Ospę małpią po raz pierwszy zidentyfikowano u ludzi w 1970 roku w Demokratycznej Republice Konga u 9-letniego chłopca, w regionie, w którym ospa prawdziwa została wyeliminowana w 1968 roku. Od tego czasu większość przypadków małpiej ospy została zgłoszona w wiejskich, tropikalnych regionach dorzecza Konga, zwłaszcza w Demokratycznej Republice Konga. Jednak przypadki małpiej ospy u ludzi są coraz częściej zgłaszane w całej Afryce Środkowej i Zachodniej. Jak pisze Światowa Organizacja Zdrowia w swoim artykule, od 1970 r. odnotowano przypadki małpiej ospy u ludzi w 11 krajach afrykańskich.

“Wraz z eradykacją ospy prawdziwej w 1980 r., a następnie zaprzestaniem szczepień przeciwko tej chorobie, małpa ospa stała się najważniejszym ortoposwirusem dla zdrowia publicznego” - zaznacza WHO.
Czym jest wirus małpiej ospy?

Jak wyjaśnia Światowa Organizacja Zdrowia, wirus małpiej ospy jest otoczkowym, dwuniciowym wirusem DNA, który należy do rodzaju Orthopoxvirus z rodziny Poxviridae. Istnieją dwa odrębne klady genetyczne wirusa ospy małpiej – klad środkowoafrykański (dorzecze Konga) i klad zachodnioafrykański.

“Klad dorzecza Konga w przeszłości powodował cięższą postać choroby i uważano, że jest bardziej zakaźny. Podział geograficzny między tymi dwoma kladami jak dotąd przebiegał w Kamerunie - jedynym kraju, w którym znaleziono oba klady wirusa” - pisze Światowa Organizacja Zdrowia.
Ospa małpia a ospa wietrzna i ospa prawdziwa

Z kolei dr n. med. Paweł Grzesiowski w swoim wpisie w mediach społecznościowych wyjaśnia, że wirus ospy małpiej nie jest spokrewniony z wirusem ospy wietrznej.

    Uwaga: ospa wietrzna (ang. varicella, chickenpox) niewiele więcej ma wspólnego z ospą prawdziwą (ang. smallpox) i małpią (ang. monkeypox) poza nazwą. Są to kompletnie różne rodziny wirusów i szczepienia przeciw ospie wietrznej nie chronią przez ospą prawdziwą i małpią.
    — Pawel Grzesiowski (@grzesiowski_p) May 18, 2022

Jak można się zarazić małpią ospą?

Ospa małpia jest przenoszona na ludzi poprzez bliski kontakt z zarażoną osobą lub zwierzęciem lub z materiałem skażonym wirusem.

Jak wyjaśnia WHO, przeniesienie wirusa ze zwierzęcia na człowieka może nastąpić w wyniku bezpośredniego kontaktu z krwią, płynami ustrojowymi lub zmianami skórnymi lub śluzówkowymi zakażonych zwierząt.

Organizacja podaje, że “okres inkubacji (odstęp od zakażenia do wystąpienia objawów) małpiej ospy wynosi zwykle od 6 do 13 dni, ale może wynosić od 5 do 21 dni”.
Jakie są objawy małpiej ospy?

Małpia ospa zazwyczaj objawia się klinicznie:

    gorączką,
    wysypką,
    powiększeniem węzłów chłonnych

Objawy mogą utrzymywać się od 2 do 4 tygodni.

“Obraz kliniczny małpiej ospy przypomina ospę prawdziwą, pokrewną infekcję ortopoksywirusową, która została uznana za zwalczoną na całym świecie w 1980 roku. Ospa małpia jest mniej zaraźliwa niż ospa prawdziwa i powoduje mniej ciężką postać choroby” - czytamy na stronie WHO.
Objawy małpiej ospy - dwie fazy choroby

Światowa Organizacja Zdrowia podaje, że przebieg choroby można podzielić na dwa okresy:
1. faza małpiej ospy

To okres inwazji, trwający od 0 do 5 dni. Charakteryzuje się:

    gorączką,
    intensywnym bólem głowy,
    powiększeniem węzłów chłonnych
    bólem pleców,
    bólami mięśni,
    intensywną astenią (stan słabości fizycznej i psychicznej organizmu).

Jak zaznacza WHO, “powiększenie węzłów chłonnych (limfadenopatia) jest charakterystyczną cechą małpiej ospy w porównaniu z innymi chorobami, które początkowo mogą przebiegać podobnie (ospa wietrzna, odra, ospa prawdziwa)”.

“Limfadenopatia podczas prodromalnego stadium choroby może być kliniczną cechą odróżniającą ospę małpią od ospy wietrznej lub ospy prawdziwej” - dodaje.

2. faza małpiej ospy

W ciągu 1-3 dni od wystąpienia się gorączki pojawia się wysypka skórna, która w większości przypadków (95 proc.) obejmuje twarzy oraz (75 proc. przypadków) kończyny. Zaatakowane są również błony śluzowe jamy ustnej (70 proc. przypadków), narządy płciowe (30 proc.) i spojówki (20 proc.) oraz rogówka.

“Liczba zmian waha się od kilku do kilku tysięcy. W ciężkich przypadkach zmiany mogą się zlewać, aż do złuszczania się dużych fragmentów skóry” - pisze WHO.
Czy małpia ospa jest śmiertelna?

Jak dowiadujemy się ze strony Światowej Organizacji Zdrowia, “wskaźnik śmiertelności przypadków małpiej ospy historycznie wahał się od 0 do 11 proc. w populacji ogólnej i był wyższy wśród małych dzieci. W ostatnim czasie wskaźnik śmiertelności wynosił około 3-6 proc.”.
Małpia ospa - diagnostyka

WHO podaje, że test PCR jest preferowanym testem laboratoryjnym potwierdzającym lub wykluczających chorobę. Próbki pobiera się ze zmian skórnych.
Małpia ospa - leczenie

Małpią ospę leczy się objawowo. Wtórne infekcje bakteryjne należy leczyć zgodnie ze wskazaniami.

“Środek przeciwwirusowy znany jako tekowirymat, który został opracowany na ospę prawdziwą, uzyskał licencję European Medical Association na ospę małpią w 2022 r. na podstawie danych z badań na zwierzętach i z udziałem ludzi. Jednak nie jest jeszcze powszechnie dostępny” - czytamy na stronie WHO.
Szczepionka przeciwko ospie małpiej - czy jest dostępna?

Jak informuje WHO, szczepionki stosowane podczas programu eradykacji ospy prawdziwej zapewniały również ochronę przed małpią ospą. Opracowano także nowsze szczepionki, z których jedna została zatwierdzona do zapobiegania ospie małpiej.

“W kilku badaniach obserwacyjnych wykazano, że szczepienie przeciwko ospie prawdziwej jest skuteczne w zapobieganiu ospie małpiej w około 85 proc. Dlatego wcześniejsze szczepienie przeciwko ospie prawdziwej może spowodować, że przebieg małpiej ospy będzie łagodniejszy” - zaznacza Organizacja. Piszą też o tym w swoich mediach społecznościowych dr Paweł Grzesiowski oraz prof. dr hab. n. med. Krzysztof Pyrć.

    Wirus ospy małpiej jest spokrewniony z wirusem ospy ludzkiej, dlatego szczepionka przeciwko tej ospie chroni w ponad 85% przed ospą małpią wg danych z Afryki. Kończą się badania nad swoistą szczepionka przeciw ospie małpiej, bo nie szczepimy od 42 lat przeciw ospie ludzkiej
    — Pawel Grzesiowski (@grzesiowski_p) May 18, 2022

    Przypadki małpiej ospy (kuzyn ospy prawdziwej, nie wietrznej) w UK, ES, PT, USA.
    ☣️ wirus odzwierzęcy, śmiertelność do 10%
    ☣️ wirus słabo przenosi się między ludźmi.
    ☣️ tak się zdarza.
    ☣️ szczepienie p. ospie prawdziwej w dużym stopniu chroni.https://t.co/YhCYHBDfw4 pic.twitter.com/pYtEWcfBG5
    — Krzysztof Pyrc (@k_pyrc) May 19, 2022

Małpia ospa na świecie

“Ospa małpia jest chorobą o znaczeniu globalnym dla zdrowia publicznego, ponieważ dotyka nie tylko kraje Afryki Zachodniej i Środkowej, ale także resztę świata” - zaznacza WHO i podaje, że pierwsza epidemia ospy małpiej poza Afryką miała miejsce w 2003 roku w Stanach Zjednoczonych Ameryki i była związana z kontaktem z zarażonymi psami preriowymi. Zwierzęta te były trzymane z gambijskimi szczurami, które zostały przywiezione do USA z Ghany. Odnotowano wówczas 70 przypadków małpiej ospy w Stanach Zjednoczonych.

Ospę małpią zgłoszono również u podróżujących z Nigerii do Izraela we wrześniu 2018 r., Kolejne przypadki tej choroby poza Afryką odnotowywano w 2019, 2021.

Potwierdzone przypadki małpiej ospy u ludzi w latach 1970 - 2021:
Potwierdzone przypadki małpiej ospy u ludzi 1970 - 2021
WHO
Małpia ospa w Europie i na świecie w 2022 r.

Od maja 2022 r. odnotowuje się coraz częstsze przypadki małpiej ospy w różnych krajach Europy. 19 i 20 maja informowano o pierwszych przypadkach tej choroby w kilku krajach europejskich

    Hiszpania - w Madrycie ogłoszono alert sanitarny z powodu wykrycia w tym regionie przypadków zakażenia wirusem małpiej grypy – poinformowała Europa Press. Na dzień 20.05.2022 (godz. 12.00) łączna liczba zachorowań w tym kraju wynosi już 22.
    Szwecja - u osoby mieszkającej w regionie Sztokholm potwierdzono pierwszy w Szwecji przypadek zakażenia wirusem małpiej ospy - poinformowały szwedzkie władze zdrowotne. Nie wiadomo, gdzie doszło do transmisji wirusa, trwa w tej sprawie dochodzenie.
    Francja - pierwsze podejrzanie zakażenia wirusem małpiej ospy stwierdzono w regionie Paryż/Ile-de-France - poinformowało francuskie ministerstwo zdrowia.
    Belgia - o pierwszym przypadku zakażenia wirusem małpiej ospy poinformowała stacja VRT, powołując się na źródła medyczne. Zakażona osoba zgłosiła się do instytutu chorób tropikalnych w Antwerpii.
    Austria - pierwszy w tym kraju przypadek małpiej ospy dotyczy mieszkańca stanu Wiktoria, który niedawno wrócił do kraju z Wielkiej Brytanii - poinformowały lokalne władze. W stanie Nowa Południowa Walia badany jest możliwy przypadek zakażenia tym wirusem.
    Niemcy - pierwszy przypadek pochodzącej z Afryki małpiej ospy został potwierdzony w Niemczech. Jak poinformował w piątek 20 maja w Monachium Instytut Mikrobiologii Bundeswehry, w czwartek u jednego z pacjentów ponad wszelką wątpliwość wykryto wirusa. U pacjenta wystąpiły charakterystyczne zmiany skórne - informuje agencja dpa.

    Ostatnio pojawiły się doniesienia o wirusie ospy małpiej w Europie. Co o nim wiemy? Zapraszam do poczytania https://t.co/5Af38ci1vh pic.twitter.com/LzTlVWJjKY
    — Agnieszka Szuster-Ciesielska (@AgnieszkaSzust3) May 18, 2022

“Obecnie trwają badania mające na celu dalsze zrozumienie epidemiologii, źródeł infekcji i wzorców przenoszenia małpiej ospy” - podsumowuje WHO.

Źródła:

    Monkeypox, https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/monkeypox
    PAP

Źródło: Puls Medycyny

[Serenity]

Lothar. napisał/a

Witaj Serenko >;) Tak się zastanawiam, ile razy można mieć szczęście? Bo kolejny raz otwierana jest Puszka Pandory w imię jakichś partykularnych interesów a trudno przewidzieć jakie naprawdę to zbierze żniwo. Jeżeli Małpia Ospa inaczej mutuje, lub spotka jakąś "ciekawą możliwość współpracy" to co dalej?

Przeżyją nieliczni...
Takie przecież jest założenie. Paskudnie to wygląda, widziałam na filmiku u Rafała.
Mimo wszystko, ja wciąż mam nadzieję. Nie, ja po prostu wierzę, że to są ich ostatnie podrygi i zwyczajnie już im się nie uda.

[Lothar.]

Oby tak się stało Serenko >;)) Ufam Twojej Intuicji :)

[Serenity]

Lothar. napisał/a

Oby tak się stało Serenko >;)) Ufam Twojej Intuicji :)

 Ja, jak mnie coś zirytuje (bo strachu jakoś nie miałam od samego początku) to idę sobie na stronkę tych pozytywnych i od razu wszystko szybuje do góry;))

Dobrej nocy Wojtku :)

[Lothar.]

A mnie dopadają "czarne scenariusze" >;)) To wolę posłuchać twoich optymistycznych pomysłów >;P Dobranoc Serenko :)

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Ciekawe dlaczego to dotyczy homoseksualnych mężczyzn? Czy to jakieś pomysły po pracach nad Wirusem HIV?
Czas pracy nad wirusem się zgadza.

Berliński pacjent, wł. Timothy Ray Brown (ur. 11 marca 1966, zm. 29 września 2020) – pierwszy w historii pacjent wyleczony z zakażenia wirusem HIV.

W 1995 r. u pracującego w Berlinie Browna stwierdzono nosicielstwo wirusa HIV, a w 2005 r. zdiagnozowano u niego ostrą białaczkę szpikową. W 2007 r. prof. Gero Hütter z Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego zdecydował o przeszczepie szpiku kostnego u pacjenta[1], decydując się jednak na znalezienie dawcy wykazującego zmianę CCR5∆32 w DNA zapewniającą odporność na infekcję wirusem HIV. Efektem przeszczepu od takiego dawcy było usunięcie wirusa z organizmu pacjenta, potwierdzane co najmniej do 2016 r. kolejnymi badaniami okresowymi[2].

Terapię zastosowano u dwóch pacjentów w 2013 r., ale po upływie mniej niż roku ponownie stwierdzono w ich organizmach obecność wirusa HIV. W 2019 r. na University College London ogłoszono przeprowadzenie trzy lata wcześniej kolejnego udanego zabiegu przeszczepu szpiku od dawcy posiadającego mutację w genie CCR5 skutkującego usunięciem wirusa z organizmu[1].
Przypisy

Wojciech Moskal: Drugi pacjent w historii całkowicie wyleczony z zakażenia HIV! Czy to przełom w walce z globalną epidemią? (pol.). W: Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2019-03-05. [dostęp 2019-03-05].
Berlin Patient (ang.). defeatHIV.org. [dostęp 2019-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-05)].

[Lothar.]

HIV

HIV jest skrótem angielskiej nazwy human immunodeficiency virus i oznacza ludzkiego wirusa upośledzenia odporności.

AIDS

AIDS to skrót od anglojęzycznej nazwy acquired immunodeficiecny syndrome, czyli zespół nabytego upośledzenia odporności.

– AIDS jest końcowym etapem zakażenia wirusem HIV, który rozwija się po latach bezobjawowego zakażenia;

– nie jest odrębną chorobą;

– AIDS definiuje rozpoznanie u zakażonej osoby HIV jednej z chorób wskaźnikowych AIDS.

Zespół nabytego upośledzenia odporności (AIDS) powodowany jest przez ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV).

 

W obecnych czasach, w dobie istnienia terapii antyretrowirusowej ludzie zakażeni HIV nie powinni chorować na AIDS.

Warunkiem jednak jest wczesne (najlepiej jeszcze w bezobjawowym stadium) rozpoznanie zakażenia, specjalistyczna opieka medyczna oraz rozpoczęcie leczenia we właściwym momencie.

Wirus HIV został zidentyfikowany w 1983 roku, jako przyczyna zachorowań na AIDS.

Obecnie znane są dwa wirusy HIV: HIV-1 oraz HIV-2.

HIV-1 – odpowiedzialny jest za pandemię (epidemię ogarniającą cały świat), w przypadkach nieleczonych prowadzi do AIDS i do śmierci.

HIV-2 – występuje znacznie rzadziej niż HIV-1 i na ograniczonych obszarach zachodniej Afryki, trudniej przenosi się z człowieka na człowieka i postępuje znacznie wolniej.

Zostało przyjęte, iż jeśli w literaturze mowa jest o HIV, to informacje te dotyczą tylko HIV-1.

Skąd pochodzi wirus HIV?

Obecnie wiadomo, iż HIV pochodzi od małp. Przed dziesiątkami lat w Środkowej Afryce doszło do przejścia swoistego dla małp SIV (ang. simian immunodeficiency virus, małpi wirus upośledzenia odporności) na człowieka.

Niemożliwe jest usunięcie wirusa HIV z organizmu zakażonej nim osoby, ale są leki, które zmniejszają ilość wirusa w organizmie osoby zakażonej. Leki te pozwalają na zachowanie lub nawet odtworzenie sprawności układu odpornościowego i zapobiegają postępowi do AIDS, jednak pod warunkiem, iż przyjmowanie leków nastąpi w odpowiednim momencie.

Przebieg zakażenia wirusem HIV:

Po wniknięciu do organizmu wirus HIV rozprzestrzenia się w przeciągu kilku dni i dociera do ośrodkowego układu nerwowego, narządów płciowych i innych. Na ogół przez wiele lat nie powoduje żadnych objawów ani dolegliwości – jest to okres bezobjawowego zakażenia.

Zakażenie HIV dzieli się na następujące fazy lub stadia:

    Pierwotna infekcja HIV
    Stadium kliniczne bezobjawowe (faza latencji)
    Stadium objawowe
    Faza objawowa z chorobami oportunistycznymi
    AIDS

Infekcja pierwotna – u większości zakażonych po 2-3 tygodniach od zakażenia pojawiają się objawy przypominające grypę (grypopodobne). Jest to tzw. infekcja pierwotna.

Objawy utrzymują się na ogół 2 tygodnie i ustępują bez leczenia. Wydaje się, iż nastąpił całkowity powrót do zdrowia.

Rozpoznanie HIV na tym etapie jest bardzo trudne, ponieważ w tym czasie we krwi nie ma jeszcze przeciwciał anty-HIV, natomiast objawy infekcji pierwotnej są bardzo niecharakterystyczne.

Kliniczne stadiom bezobjawowe – rozpoczyna się po ustąpieniu dolegliwości związanych z infekcją pierwotną. Bez leczenia antyretrowirusowego może trwać średnio 10 lat. W tym czasie nie ma też żadnych nieprawidłowości w wykonywanych badaniach laboratoryjnych (np. podczas badań okresowych). Niekiedy tylko może wystąpić zmniejszenie stężenia hemoglobiny i/lub liczby płytek krwi,  którego przyczynę trudno jest wyjaśnić. Rozpoznanie HIV w tym stadium zakażenia, możliwe poprzez wykonanie testu w kierunku przeciwciał anty-HIV, daje największe szanse na skuteczność włączonego we właściwym momencie leczenia antyretrowirusowego, poprawienie jakości oraz długości życia.

Stadium objawowego zakażenia HIV – po latach bezobjawowego stadium zakażenia HIV, następuje stadium objawowe – zaczynają pojawiać się dolegliwości, objawy wywołane samym wirusem HIV, jak i spowodowanym przez niego stopniowym upośledzaniem odporności.

Nie jest możliwe dokładne określenie od jakich objawów czy chorób rozpocznie się objawowy okres zakażenia. Jest to dodatkowe utrudnienie w rozpoznaniu zakażenia HIV.

Jeżeli zakażenie HIV nie zostało rozpoznane do czasu wystąpienia tej fazy to stadium objawowe może przejść w stadium AIDS.

AIDS – AIDS jest końcowym stadium zakażenia HIV. Dochodzi do niego zwykle po wielu latach trwania nierozpoznanego zakażenia. Przed wprowadzeniem do stosowania skojarzonej terapii lekami antyretrowirusowymi od zakażenia HIV do AIDS mijało średnio 12 lat.

Od rozpoczęcia stosowania tej terapii rokowanie zakażonych HIV ulegało radykalnej poprawie. Rozpoznanie zakażenia w fazie klinicznie bezobjawowej i włączenie leczenia we właściwym momencie zapobiega postępowi zakażenia do AIDS i do śmierci.

Leczenie antyretrowirusowe pozwala na życie tak samo długie, jak osób z populacji ogólnej !

 

HIV/AIDS w Polsce – dane od początku epidemii (1985 r.) do 31 sierpnia 2017 roku:

    Zakażonych ogółem było 22 164 osób
    Stwierdzono 3 514 nowych zachorowań na AIDS
    Zmarło 1 375 chorych

„Do 31.08.2017 r. zakażenie rozpoznano u 849 osób, najczęściej u osób młodych, w wieku od 20 do 39 lat, częściej u mężczyzn. Zakażenie rozpoznano też u 15 osób w wieku 60 i więcej lat, w tym u 2 kobiet.”

Więcej informacji na stronie:  https://aids.gov.pl/hiv_aids/450-2/

Przygotowano na podstawie:

    Gąsiorowski J, Knysz B, Łapiński Ł. – Red. Zakażenie HIV. Poradnictwo okołotestowe. Kompendiom dla lekarzy i osób pracujących w punktach konsultacyjno-diagnostycznych. Wydanie I, Wydawnictwo MedPharm, Wrocław, 2010.
    Staszewska E, Laskus I, Rosińska M. Zakażenia HIV i zachorowania na AIDS w Polsce w 2007 r. Przegl Epidemiol 2009; 63: 271-7.
    1993 Revised Classification System for HIV Infection and Expanded Surveillance Case Definition for AIDS Among Adolescents and Adults. MMWR 1992; 41 (RR-17).

https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/00018871.htm

    1994 Revised classification system for human immunodeficiency virus infection in children less than 13 years of age. MMWR 1994; 43 (RR-12): 1-10. https://www.cdc.gov/mmwr/index.html
    European Centre for the Epidemiological Monitoring of AIDS, WHO and UNAIDS Collaborating Centre, https://ecdc.europa.eu/en/hiv-infection-and-aids
    Rogowska-Szadkowska D. ABC wiedzy o HIV/AIDS. Ministerstwo Obrony Narodowej. Departament Wychowania i Promocji Obronności. Warszawa 2010.
    Podstawowe dane epidemiologiczne na temat HIV i AIDS. Krajowe Centrum ds. AIDS. https://aids.gov.pl/hiv_aids/450-2/

„To działanie edukacyjne uzyskało wsparcie w ramach grantu edukacyjnego udzielonego przez GlaxoSmithKline”

[Lothar.]

 Monachijskie manewry z małpią ospą z marca 2021 roku
20 maj 2022 Ze świata 1030 Wejścia

The Nuclear Threat Initiative - NTI jest organizacją non-profit działającą na rzecz bezpieczeństwa globalnego i koncentrującą się na ograniczaniu zagrożeń nuklearnych i biologicznych zagrażających ludzkości. www.nti.org


    NTI została założona w 2001 r. przez byłego senatora Sama Nunna i filantropa Teda Turnera. Pełni funkcję sekretariatu "Projektu Bezpieczeństwa Nuklearnego", we współpracy z Instytutem Hoovera w Stanford. Były Sekretarz Stanu George P. Shultz, były Sekretarz Obrony William J. Perry, były Sekretarz Stanu Henry A. Kissinger i Nunn ("czterej jeźdźcy nuklearnej apokalipsy") kierują projektem - wysiłkiem mającym na celu zachęcenie do podjęcia globalnych działań na rzecz ograniczenia pilnych zagrożeń nuklearnych i budowania poparcia dla zmniejszenia zależności od broni nuklearnej, co ostatecznie położy kres jej zagrożeniu dla świata.

    https://en.wikipedia.org/wiki/Nuclear_Threat_Initiative


Na początku 2018 roku NTI otrzymało 6 milionów dolarów dotacji z  Open Philanthropy Project . Dotacja zostanie wykorzystana, aby „wzmocnić wysiłki na rzecz łagodzenia globalnych zagrożeń biologicznych, które wzrosły w miarę, jak świat stał się bardziej połączony”.

www.nti.org/about/who-we-are

W marcu 2021 r. na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa NTI przeprowadziła ćwiczenie symulacyjne na temat ograniczania zagrożeń biologicznych o wysokiej konsekwencji.


W scenariuszach atak małpiej ospy przypada na 15 maja 2022, a epidemia wybucha w fikcyjnej Brinii 5 czerwca 2022.


W punkcie końcowym - 2023 mamy 3,2 mld  przypadków/271 mln zgonów oraz  bardziej scentralizowaną władzę i pieniądze.

Scenariusz ćwiczenia za dokumentem NTI:

Wzmocnienie globalnych systemów zapobiegania i reagowania na zagrożenia biologiczne o dużej zjadliwości


Scenariusz ćwiczenia, opracowany w konsultacji z ekspertami technicznymi i politycznymi, przedstawiał śmiertelną, globalną pandemię z udziałem niezwykłego szczepu wirusa ospy małpiej, który najpierw pojawia się w fikcyjnym kraju Brinia, a następnie rozprzestrzenia się na cały świat. W dalszej części ćwiczenia okazuje się, że początkowa epidemia została wywołana przez atak terrorystyczny z wykorzystaniem patogenu stworzonego w laboratorium o nieodpowiednich przepisach dotyczących bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej oraz słabym nadzorze. Scenariusz ćwiczeń kończy się liczbą ponad trzech miliardów zachorowań i 270 milionów ofiar śmiertelnych na całym świecie. W ramach procesu opracowywania scenariusza NTI przeprowadziła wirtualne konsultacje z ekspertami w grudniu 2020 roku. (Lista uczestniczących ekspertów znajduje się w Załączniku A).

Ćwiczenie to zostało zaprojektowane tak, aby uczestnicy mogli:


- Omówić wymagania dla międzynarodowych struktur związanych z opartą na nauce, wczesną oceną pojawiających się zagrożeń pandemicznych oraz terminowym międzynarodowym ostrzeganiem i alarmowaniem o potencjalnych pandemiach.


- Zbadać warunki, które powinny uruchomić krajowe działania w odpowiedzi na pandemię oraz omówić strategie i wyzwania związane ze zwiększeniem interwencji w zakresie zdrowia publicznego.


- Rozważyć możliwości zmniejszenia ryzyka związanego z biotechnologią i wzmocnić nadzór nad badaniami biotechnologicznymi podwójnego zastosowania.


- Zbadać możliwości wzmocnienia międzynarodowych mechanizmów finansowania w celu zwiększenia gotowości w zakresie globalnego bezpieczeństwa zdrowotnego.


Dyskusja została podzielona na trzy sekwencyjne "etapy" odpowiadające rozwojowi scenariusza, po których nastąpiła dyskusja okrągłego stołu na temat szerszych zagadnień związanych z bezpieczeństwem biologicznym i gotowością na wypadek pandemii. Etapowe podejście do ujawniania rozwoju scenariuszy odzwierciedlało ograniczenia informacji dostępnych dla decydentów w świecie rzeczywistym, a także wynikającą z tego niepewność związaną z pandemią nieznanego pochodzenia (patrz Ryc. 1)

Etap 1 ( przypadający na 5 czerwca 2022 r. według scenariusza) rozpoczyna się od niezwykłego wybuchu epidemii małpiej ospy w Brinii (250 milionów mieszkańców), z doniesieniami o 1421 przypadkach i czterech ofiarach śmiertelnych. Nie ma natychmiastowych dowodów na rozprzestrzenianie się choroby na skalę międzynarodową, ale epidemia ma miejsce podczas święta narodowego, w czasie którego mieszkańcy Brinii dużo podróżują po kraju i za granicę. Ponieważ ospa małpia nie występuje naturalnie w Brinii, lokalni i międzynarodowi eksperci uważają, że epidemia ta jest niezwykła. Rząd Brinii z zadowoleniem przyjmuje międzynarodowe dochodzenia w sprawie wybuchu epidemii i prosi WHO o wsparcie medyczne. Sekwencjonowanie genomu próbek pobranych od pacjentów chorych na ospę małpią wykazało, że szczep występujący w Brinii zawiera mutacje, które czynią go odpornym na istniejące szczepionki.


W dyskusji rozważano, w jaki sposób system międzynarodowy jest przygotowany do analizy pierwszych wskaźników ryzyka pandemii i przekazywania odpowiednich ostrzeżeń.

Etap 2 (10 stycznia 2023 r.) ma miejsce sześć miesięcy później. W tym czasie wirus rozprzestrzenił się w 83 krajach, odnotowano 70 milionów zachorowań, powodując ponad 1,3 miliona ofiar śmiertelnych. Ponieważ nie są znane skuteczne terapie ani szczepionki, kraje musiały polegać głównie na interwencjach niefarmakologicznych (NPI), aby złagodzić skutki pandemii. Niektóre rządy, w tym fikcyjna Republika Dranmy, natychmiast podjęły agresywne działania mające na celu spowolnienie rozprzestrzeniania się wirusa, zamykając zgromadzenia masowe, wprowadzając środki ograniczające aktywność społeczną i wprowadzając nakaz stosowania masek. Kraje te przeprowadziły również zakrojone na szeroką skalę operacje testowania i śledzenia kontaktów oraz rozbudowały swoje systemy opieki zdrowotnej, aby sprostać przewidywanemu wzrostowi liczby zachorowań. Dla kontrastu, scenariusz przedstawia inną grupę krajów, w tym fikcyjny Cardus, które za priorytet uznały utrzymanie otwartych gospodarek, podjęcie niewielkich lub żadnych działań w zakresie NPI oraz bagatelizowanie wirusa i jego potencjalnych skutków. Kraje te doświadczyły znacznie gorszych wyników pod względem zachorowań i śmiertelności (ryc. 2) niż te, które zareagowały wcześnie i energicznie. Jak pokazuje rycina 3, w Dranmie odnotowano znacznie mniej zachorowań i zgonów niż w Cardus.


Dyskusje uczestników w ramach Etapu 2 koncentrowały się na badaniu warunków, które powinny wywołać krajowe działania w odpowiedzi na pandemię, oraz na omawianiu strategii i wyzwań związanych ze zwiększaniem skali interwencji w zakresie zdrowia publicznego.


Etap 3 (10 maja 2023 r.) nastąpił 12 miesięcy po pierwszym wybuchu epidemii, z ponad 480 milionami zachorowań i 27 milionami ofiar śmiertelnych na całym świecie (ryc. 4). Na tym etapie uczestnicy dowiadują się, że pandemia została wywołana przez regionalny atak bioterrorystyczny, który znacznie przekroczył oczekiwania sprawców.


Wywiad Brinian ujawnia, że zmodyfikowany wirus ospy małpiej został opracowany nielegalnie w wiodącym instytucie wirusologii w fikcyjnym kraju Arnica. Arnica (75 milionów mieszkańców) ma za sobą historię konfliktu z sąsiednią Brinią (patrz mapa na Rysunku 5). Niezależna arnicka grupa terrorystyczna - SPA - współpracowała z życzliwymi naukowcami laboratoryjnymi w celu stworzenia wysoce zakaźnego, śmiertelnego patogenu i rozprzestrzenienia go na zatłoczonych stacjach kolejowych w Brinii podczas święta narodowego, kiedy większość ludności podróżowała w kraju i za granicą.

SPA wykorzystało słaby nadzór rządu arnickiego nad laboratoriami badań biologicznych. Sympatycy SPA pracujący w wiodącym arnickim instytucie wirusologicznym wykorzystali publicznie dostępne publikacje naukowe, aby zmodyfikować wirusa ospy małpiej w taki sposób, by stał się bardziej przenoszalny i odporny na obecnie dostępne szczepionki.


Dyskusja w ramach trzeciego etapu skupiła się na zarządzaniu badaniami naukowymi o podwójnym zastosowaniu oraz na obecnych słabościach systemów bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej, które zwiększają ryzyko biologiczne.


Ostatnim etapem ćwiczenia była dyskusja przy okrągłym stole, podczas której rozważano różnice w gotowości w zakresie zdrowia publicznego na całym świecie oraz wynikającą z nich potrzebę skuteczniejszych mechanizmów finansowania w celu przyspieszenia budowania potencjału w zakresie gotowości na wypadek pandemii. Uznając, że gotowość na wypadek pandemii wymaga kosztownych inwestycji, na które nie mogą sobie pozwolić kraje o niższych i średnich dochodach, uczestnicy zostali poproszeni o przedyskutowanie strategii, które pozwoliłyby w trwały sposób pobudzić te inwestycje.

Dyskusje prowadzone w trakcie ćwiczenia przyniosły szereg cennych spostrzeżeń i kluczowych wniosków. Co najważniejsze, uczestnicy ćwiczenia zgodzili się, że pomimo poprawy sytuacji po globalnej reakcji na COVID-19, międzynarodowy system zapobiegania pandemii, wykrywania, analizy, ostrzegania i reagowania jest dalece niewystarczający, aby sprostać obecnym i przewidywanym przyszłym wyzwaniom. Luki w międzynarodowej strukturze bezpieczeństwa biologicznego i gotowości na wypadek pandemii są rozległe i fundamentalne, co podważa zdolność społeczności międzynarodowej do zapobiegania przyszłym zdarzeniom biologicznym i skutecznego reagowania na nie - w tym na takie, które mogą dorównać skutkom epidemii COVID-19 lub spowodować znacznie poważniejsze szkody.


Dyskusja wśród uczestników ćwiczenia doprowadziła do następujących kluczowych wniosków:


    Słabe globalne wykrywanie, ocena i ostrzeganie przed zagrożeniami pandemicznymi. Społeczność międzynarodowa potrzebuje solidniejszego, bardziej przejrzystego systemu wykrywania, oceny i wczesnego ostrzegania, który będzie w stanie szybko przekazywać informacje o zagrożeniach pandemicznych.
    Luki w gotowości na poziomie krajowym. Rządy krajowe powinny zwiększyć gotowość poprzez opracowanie planów reagowania na pandemię na poziomie krajowym, opartych na spójnym systemie "wyzwalaczy", które skłaniają do podjęcia działań wyprzedzających, pomimo niepewności i krótkoterminowych kosztów - innymi słowy, na zasadzie "no-regrets" (bez żalu).
    Luki w zarządzaniu badaniami biologicznymi. Międzynarodowy system zarządzania badaniami biologicznymi podwójnego zastosowania nie jest ani przygotowany do spełnienia dzisiejszych wymogów bezpieczeństwa, ani do sprostania znacznie większym wyzwaniom w przyszłości. Potrzeba ograniczania ryzyka istnieje w całym cyklu życia badań i rozwoju w dziedzinie nauk biologicznych.
    Niewystarczające finansowanie międzynarodowej gotowości na wypadek pandemii. W wielu krajach na świecie brakuje środków finansowych na niezbędne krajowe inwestycje w gotowość na wypadek pandemii.


W odpowiedzi na te wnioski autorzy raportu opracowali następujące zalecenia:


    Wzmocnić międzynarodowe systemy oceny ryzyka pandemii, ostrzegania i badania przyczyn wybuchu epidemii
    WHO powinna ustanowić stopniowany, przejrzysty, międzynarodowy system ostrzegania w zakresie zdrowia publicznego.
    System Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) powinien ustanowić nowy mechanizm badania zdarzeń biologicznych o wysokiej konsekwencji i nieznanym pochodzeniu, który określamy mianem "wspólnego mechanizmu oceny".
    Opracować i wprowadzić na poziomie krajowym mechanizmy wyzwalające wczesne, proaktywne reagowanie na pandemię
    Rządy krajowe muszą przyjąć podejście "no-regrets" do reagowania na pandemię, podejmując działania wyprzedzające - w przeciwieństwie do reagowania na rosnącą liczbę przypadków zachorowań i ofiar śmiertelnych, które są wskaźnikami opóźnionymi.
    Aby ułatwić podjęcie działań wyprzedzających na zasadzie "no-regrets", rządy krajowe powinny opracować plany na poziomie krajowym, w których określą i uwzględnią "czynniki wyzwalające" reagowanie na zdarzenia biologiczne o dużej zjadliwości.
    Utworzenie międzynarodowej jednostki zajmującej się ograniczaniem pojawiających się zagrożeń biologicznych związanych z szybkim postępem technologicznym
    Społeczność międzynarodowa powinna powołać podmiot zajmujący się ograniczaniem ryzyka wystąpienia katastrofalnych zdarzeń w wyniku przypadkowego niewłaściwego użycia lub celowego nadużycia nauk biologicznych i biotechnologii.
    Aby znacząco zmniejszyć ryzyko, podmiot ten powinien wspierać interwencje na wszystkich etapach cyklu życia badań i rozwoju w dziedzinie nauk biologicznych i biotechnologii - od finansowania, poprzez realizację, aż po publikację lub komercjalizację.
    Opracować katalityczny fundusz na rzecz globalnego bezpieczeństwa zdrowotnego, aby przyspieszyć budowanie zdolności w zakresie gotowości na wypadek pandemii w krajach na całym świecie
    Przywódcy państw, banki rozwoju, darczyńcy filantropijni i sektor prywatny powinni stworzyć nowy mechanizm finansowania w celu zwiększenia globalnego bezpieczeństwa zdrowotnego i gotowości na wypadek pandemii.
    Projekt i działanie funduszu powinny mieć charakter katalizatora - zachęcać rządy krajowe do długoterminowego inwestowania we własną gotowość.
    Ustanowić solidny międzynarodowy mechanizm, który zajmie się kwestią odporności łańcucha dostaw
    Sekretarz Generalny ONZ powinien zwołać panel wysokiego szczebla w celu opracowania zaleceń dotyczących najważniejszych działań mających na celu wzmocnienie odporności globalnego łańcucha dostaw dla zaopatrzenia medycznego i zdrowia publicznego.

https://altershot.tv/ze-swiata/monachijskie-manewry-z-malpia-ospa-z-marca-2021-r

PS.
Może film na wieczór... 12 małp 1995?

Dwanaście małp jest kasandryczną wizją końca ludzkości, zniszczonej przez wirusa, stworzonego w laboratorium dr. Lelanda Goinesa.

Jest rok 2035. Ziemię opanował śmiertelny wirus, który doprowadził niemal do zagłady ludzkości. Ci, którym udało się przeżyć, kryją się pod ziemią, nie przestając marzyć o powrocie do normalnego świata. Więzień James Cole (Bruce Willis) w zamian za obietnicę skrócenia kary podejmuje ryzyko przemieszczenia się w czasie. Wysłany w przeszłość do roku 1996 ma zebrać informacje o pochodzeniu wirusa, by zapobiec tragedii. Przez pomyłkę trafia do roku 1990, do szpitala psychiatrycznego. Uznany za psychopatę zostaje pacjentem instytutu dla psychicznie chorych. Powraca do swojego świata i podejmuje kolejne próby trafienia w odpowiedni czas. Po kilku nieudanych próbach przenoszenia się w czasie Cole w końcu trafia na ślad początku epidemii. Towarzyszy mu uprowadzona przez niego dr psychiatrii Kathryn Railly, dająca się przekonać, iż jego wspomnienia z przyszłości nie są wynikiem schizofrenii, lecz odnoszą się do realnej rzeczywistości.



PS2.
A jeżeli czarnymi scenariuszami, sami kreujemy, tak swoją rzeczywistość?

[Lothar.]

W Madrycie ogłoszono alert sanitarny z powodu wykrycia w tym regionie 7 wstępnie potwierdzonych oraz 22 podejrzanych przypadków zakażenia wirusem małpiej grypy – poinformowała Europa Press w czwartek. Madryckie służby sanitarne oczekują na dalsze wyniki badań laboratoryjnych, przeprowadzają dochodzenie epidemiologiczne oraz identyfikują możliwe kontakty chorych.

Według ministerstwa zdrowia we wszystkich przypadkach transmisja wirusa nastąpiła u młodych mężczyzn homoseksualnych w wyniku kontaktu z błonami śluzowymi. Badane osoby znajdują się w izolacji domowej pod obserwacją.

Małpia ospa jest bardzo rzadką chorobą zakaźną odzwierzęcą, endemiczną na kontynencie afrykańskim, gdzie niektóre gryzonie przenoszą je na małpy, a te na ludzi. Wirus nie rozprzestrzenia się łatwo między ludźmi, a do zakażenia najczęściej dochodzi poprzez bliski kontakt z chorą osobą, jej płynami ustrojowymi, w tym śliną.

Choroba objawia się gorączką, bólem mięśni, powiększeniem węzłów chłonnych oraz wysypką na ciele podobną do ospy wietrznej. Śmiertelność szacuje się na od 1 do 10 proc.

Nie ma sposobu na leczenie małpiej ospy, choroba ustępuje samoistnie. Pomocna może być szczepionka przeciwko ospie wietrznej.

Z Saragossy Grażyna Opińska (PAP)

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Nazywają to: "uwalnianiem chorób" to dopiero rozkwit ludzkości. W jakim celu jesteśmy niszczeni jako Gatunek?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Słyszałaś Ewo o Zarządzaniu ciągłością działania (ang. Business Continuity Management, BCM)? No i o tym że te technologie wymagają "testowania"? >;))

Plan ciągłości działania (ang. Business Continuity Planning, BCP) to udokumentowany zbiór instrukcji opisujących sposób postępowania i działania poszczególnych komponentów struktury zarządzania kryzysowego. Podstawowymi elementami planu są: struktura zarządzania kryzysowego, zasady postępowania w sytuacjach kryzysowych, procedury i instrukcje awaryjne (m.in. powiadamiania, ewakuacji, odtworzenia infrastruktury teleinformatycznej, realizacji krytycznych procesów w trybie awaryjnym, powrotu do normalnego trybu działania, itp.)
Wprowadzenie i utrzymanie BCMS

Efektywność systemu zależy od tego w jaki sposób zostanie on osadzony w organizacji i czy stanie się jednym z trwałych elementów jej kultury. Realizację tego celu osiąga się poprzez następujące działania:

    testowanie – czyli cykliczne sprawdzanie skuteczności planu BCP. Testy są także efektywną metodą szkolenia i budowania świadomości na wszystkich szczeblach organizacji.
    aktualizację – regularne sprawdzanie i dostosowanie do zmieniających się warunków wewnętrznych o zewnętrznych umożliwia utrzymanie efektywnego planu działania na wypadek sytuacji kryzysowej.
    audyt – pozwala na stwierdzenie czy spełnia on wymogi zgodności z przyjętą przez organizację polityką zarządzania ciągłością działania, przepisami prawa oraz normami i rekomendacjami regulatorów.

Szkolenia i akcje informacyjne – system powinien realizować zadania szkoleniowe: ogólne dla wszystkich pracowników oraz specjalistyczne dla członków struktury zarządzania kryzysowego. Szkolenia ogólne mogą i powinny być wspierane okresowymi akcjami informacyjnymi, których głównym celem jest budowanie świadomości pracowników.
Ciągłość działania a outsourcing

Zlecenie podmiotowi zewnętrznemu realizacji określonych usług nie zwalnia usługobiorcy z odpowiedzialności za usługę. To usługobiorca ponosi odpowiedzialność wobec swoich klientów za brak realizacji czynności, które zostały powierzone firmie trzeciej.

W zakresie BCM umowa outsourcingowa powinna zawierać następujące postanowienia: gwarancję realizacji usługi w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnej u usługodawcy na minimalnym, akceptowalnym przez usługobiorcę poziomie; umożliwienie usługobiorcy wgląd w dokumentację BCP usługodawcy (w tym wyniki testów, aktualizację i przegląd BCP) oraz możliwość wykonania oceny przygotowania usługodawcy na wypadek awarii; gwarancję odpowiedniego poziomu komunikacji po obu stronach umowy w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej oraz umożliwienie regulatorowi przeprowadzenie kontroli usługodawcy w zakresie usług objętych umową.

Usługobiorca powinien przeprowadzić analizę krytyczności usług przekazanych do usługodawcy i opracować własny plan awaryjny na wypadek niedostępności tychże usług. Dobrą praktyką jest opracowanie strategii przekazania świadczenia usługi innemu podmiotowi lub realizacji jej we własnym zakresie.
Zarządzanie ciągłością działania w Polsce
Standardy

W Polsce nie ma kompleksowego i dedykowanego zbioru norm regulujących tematykę BCM. Jednakże elementy opisujące wymagania dotyczące zapewnienia ciągłości działania pojawiają się w następujących aktach normatywnych.

    Ustawa o zarządzaniu kryzysowym - z dnia 26 kwietnia 2007 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 261)
    Ustawa Prawo bankowe - z dnia 29 sierpnia 1997 (Dz.U. z 2021 r. poz. 2439)
    Ustawa Prawo telekomunikacyjne - z dnia 16 lipca 2004 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 576)
    Ustawa Prawo energetyczne – z dnia 10 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 716)
    Ustawa Prawo pocztowe – z dnia 23 listopada 2012 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 896)
    Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych – z dnia 13 października 1998 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1009)
    Uchwała nr 4/2007 Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 13 marca 2007 r. (obecnie Urząd Komisji Nadzoru Finansowego)
    Rekomendacja „D” wydana w 2013 r. przez Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego (obecnie Urząd Komisji Nadzoru Finansowego)
    Rekomendacja „M” wydana w 2012 r. przez Komisję Nadzoru Finansowego (obecnie Urząd Komisji Nadzoru Finansowego)

Wiele instytucji korzysta z Norm Międzynarodowych:

    PN-EN ISO 22301:2020-04 Bezpieczeństwo i odporność — Systemy zarządzania ciągłością działania — Wymagania
    PN-EN ISO 22313:2020-08 Bezpieczeństwo i odporność — Systemy zarządzania ciągłością działania — Wytyczne dotyczące stosowania ISO 22301
    PN-EN ISO 22300:2018-07 Bezpieczeństwo i odporność — Terminologia[1].

W oparciu o powyższe normy i standardy w 2012 roku została wydana Księga Dobrych Praktyk Zarządzania Ciągłością Działania[2]. Księga została opracowana przez członków grupy FTB ds. BCM (Forum Technologii Bankowych) działającej przy Związku Banków Polskich. Głównym celem Księgi jest uporządkowanie wiedzy w zakresie zarządzania ciągłością działania, w tym wiedzy o budowaniu i utrzymywaniu planów ciągłości działania (BCP) zgodnie z najlepszymi stosowanymi praktykami w tym zakresie.
Współpraca z jednostkami publicznymi

Zgodnie z ustawą z dnia 26 kwietnia 2007 o zarządzaniu kryzysowym Rządowe Centrum Bezpieczeństwa zapewnia obsługę Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów oraz Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego (art. 11 ust. 1). W zakresie informowania, do zadań RCB należy zapewnienie obiegu informacji między krajowymi i zagranicznymi organami i strukturami zarządzania kryzysowego.

W sytuacjach zdarzeń kryzysowych o charakterze krajowym zadaniem RCB jest zapewnienie obiegu informacji między: Radą Ministrów, Prezesem Rady Ministrów, ministrem kierującym działem administracji rządowej, wojewodą, starostą i wójtem (art. 11 ust. 2 pkt 8). W celu zapewnienia płynnego obiegu informacji, instytucje współpracujące w tym zakresie z RCB zobowiązane są do wskazania i utrzymywania dostępnych całodobowo numerów telefonicznych i adresów poczty elektronicznej własnych służb dyżurnych.

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa jest odpowiedzialne za przygotowanie Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej. Przy przygotowaniu programu RCB współpracuje z ministrami i kierownikami urzędów centralnych właściwych w sprawach bezpieczeństwa narodowego, a także odpowiedzialnymi za systemy:

    zaopatrzenia w energię, surowce energetyczne i paliwa,
    łączności,
    sieci teleinformatycznych,
    finansowe,
    zaopatrzenia w żywność,
    zaopatrzenia w wodę,
    ochrony zdrowia,
    transportowe,
    ratownicze,
    zapewniające ciągłość działania administracji publicznej,
    produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych.

Zobacz też

    Zarządzanie sytuacją kryzysową
    Zarządzanie ryzykiem

Przypisy

ISO 22300:2018(en) Security and resilience — Vocabulary

    Księga Dobrych Praktyk Zarządzania Ciągłością Działania. [dostęp 2013-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)].

Bibliografia

    Księga Dobrych Praktyk Zarządzania Ciągłością Działania.
    Zawiła-Niedźwiecki Janusz "Zarządzanie ryzykiem operacyjnym w zapewnianiu ciągłości działania organizacji", wydawnictwo edu-Libri, Kraków, 2013.
    ISO 22300:2018(en) Security and resilience — Vocabulary [dostęp 2020-05-20].

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.