|
W maju 1944 mianowany przez KG AK komendantem Okręgu Kraków AK. Funkcję objął faktycznie w czerwcu 1944. 24 lipca 1944 mianowany dowódcą Grupy Operacyjnej AK „Kraków”. 26 lipca 1944 nakazał rozpoczęcie akcji „Burza” na terenie podległym. 30 sierpnia 1944 po wręczeniu nominacji oficerskich nakazał Batalionowi Partyzanckiemu „Skała” majora Jana Pańczakiewicza „Ziemowita” przejście do lasów na zachód od szosy Warszawa-Kraków. Rozkazem KG AK z 28 lipca 1944 mianowany generałem brygady[wymaga weryfikacji?].
1 września 1944, pomimo istnienia planów operacyjnych w Dowództwie Armii Krajowej i bezpośredniego rozkazu komendanta głównego Armii Krajowej, generała „Bora” Komorowskiego[10], pomimo ogłoszenia stanu pełnego gotowości bojowej[11], nie wydał rozkazu rozpoczęcia powstania w Krakowie. W wielu źródłach decyzja ta jest do dziś różnie oceniana[12], acz przeważają opinie, że znacznie gorsza sytuacja militarna Armii Krajowej w Krakowie, w stosunku do Warszawy, nie rokowała żadnych szans powodzenia powstania, narażając tylko ludność cywilną na poważne straty. Faktem jest, że powstanie warszawskie nie było popierane przez rząd emigracyjny w Londynie[13], co również mogło mieć istotny wpływ na decyzję odnośnie do nie wszczynania powstania w Krakowie. Tego samego dnia, Godlewski, rozkazał natomiast baonowi „Skała” ruszyć na pomoc Warszawie. 11 września 1944 wydał rozkaz do prowadzenia ograniczonych działań prowadzonych w ramach akcji „Burza”.
Aresztowany 19 października 1944, gdy podróżował bryczką z Kielc do pobliskiej wsi. Przewieziony do Krakowa i uwięziony od listopada do grudnia 1944 w niemieckim więzieniu policyjnym na Montelupich. 6 grudnia 1944 wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Groß-Rosen (Konzentrationslager Groß-Rosen), a w lutym 1945 do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Mauthausen (Konzentrationslager Mauthausen), gdzie zmarł z głodu i wycieńczenia w maju 1945, na kilka dni przed wyzwoleniem obozu.
|