Ta Inkluzywność ma dobrą stronę >;) Niech każdy tworzy dla swojego Targetu >;)

[Lothar.]

Odsiewa ziarno od plew, bo każdy sam płaci za to czego chce >;)

[Lothar.]

[Lothar.]

AI Gemini.



Pytanie o to, czy inkluzywność zaszkodziła firmie Disney, jest bardzo złożone i budzi wiele kontrowersji. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, która zadowoliłaby wszystkich. Aby odpowiedzieć na to pytanie, warto rozważyć kilka perspektyw:

    Argumenty za tym, że inkluzywność zaszkodziła Disneyowi:
        Bojkoty: Część odbiorców, zwłaszcza bardziej konserwatywnych, postrzega wprowadzanie elementów inkluzywnych jako narzucanie ideologii. To prowadzi do bojkotów filmów i innych produktów Disneya.
        Podziały: Starając się dotrzeć do wszystkich grup odbiorców, Disney może przypadkowo alienować część swojej tradycyjnej publiczności, np. młodszych widzów lub rodziców o konserwatywnych poglądach.
        Utrata tożsamości: Niektórzy krytycy uważają, że nadmierne skupienie się na inkluzywności może prowadzić do utraty unikalnego charakteru i wartości, z którymi kojarzy się marka Disney.

    Argumenty za tym, że inkluzywność jest korzystna dla Disneya:
        Rozszerzenie bazy odbiorców: Dzięki wprowadzaniu różnorodnych postaci i historii, Disney może dotrzeć do nowych, wcześniej niedostatecznie reprezentowanych grup odbiorców.
        Zwiększenie świadomości społecznej: Przedstawianie różnorodnych perspektyw i doświadczeń może pomóc w budowaniu bardziej tolerancyjnego i otwartego społeczeństwa.
        Wzmocnienie wizerunku marki: Disney może postrzegany być jako firma postępowa i odpowiedzialna społecznie, co przyciąga młodszych odbiorców i klientów bardziej świadomych społecznie.

W rzeczywistości, wpływ inkluzywności na sukces Disneya jest prawdopodobnie bardziej złożony niż proste stwierdzenie, że zaszkodziła lub pomogła. Firma musi stale balansować między potrzebą zachowania tradycyjnych wartości i przyciągania nowych odbiorców.

Inne czynniki, które mogą wpływać na sukces Disneya:

    Konkurencja na rynku streamingowym: Platformy takie jak Netflix czy HBO Max oferują coraz więcej treści, co zwiększa konkurencję dla Disneya.
    Zmieniające się preferencje odbiorców: Szybkie zmiany technologiczne i kulturowe sprawiają, że trudno jest przewidzieć, co będzie popularne wśród odbiorców w przyszłości.
    Decyzje biznesowe: Sukces Disneya zależy również od wielu innych czynników, takich jak jakość produkcji, strategia marketingowa czy zarządzanie finansami.

Podsumowując: Nie można jednoznacznie stwierdzić, czy inkluzywność zaszkodziła firmie Disney. Jest to złożone zagadnienie, które wymaga uwzględnienia wielu różnych czynników.

Chcesz omówić konkretne przykłady lub aspekty związane z tym tematem? Możemy np. porozmawiać o reakcji publicznej na konkretne filmy Disneya, o wpływie inkluzywności na wyniki finansowe firmy lub o porównaniu podejścia Disneya do innych firm rozrywkowych.

[Lothar.]

Kto odpowiada za straty akcjonariuszy Disneya? To pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ponieważ wiele czynników może wpływać na wartość akcji i powodować straty inwestorów.

Ogólnie rzecz biorąc, za straty akcjonariuszy odpowiadają:

    Zarząd spółki: To oni podejmują decyzje strategiczne, które mają bezpośredni wpływ na wyniki finansowe firmy, a tym samym na wartość akcji. Złe decyzje inwestycyjne, problemy z zarządzaniem czy nieefektywne strategie mogą prowadzić do spadku wartości akcji.
    Rada nadzorcza: To organ, który nadzoruje działalność zarządu. Jeśli rada nadzorcza nie spełnia swoich obowiązków i nie kontroluje odpowiednio działań zarządu, może współodpowiadać za straty.
    Czynniki zewnętrzne: Na wartość akcji wpływają również czynniki zewnętrzne, takie jak:
        Konkurencja: Intensywna konkurencja na rynku może negatywnie wpływać na wyniki finansowe firmy i wartość jej akcji.
        Zmiany legislacyjne: Nowe przepisy prawne mogą ograniczyć działalność firmy lub zwiększyć koszty prowadzenia biznesu, co może prowadzić do spadku wartości akcji.
        Zmiany gospodarcze: Cykle koniunkturalne, inflacja, stopy procentowe – to wszystko wpływa na sytuację na rynku i może powodować wahania wartości akcji.
        Zdarzenia losowe: Katastrofy naturalne, konflikty zbrojne czy pandemie mogą negatywnie wpłynąć na działalność firmy i wartość jej akcji.

Ważne jest również podkreślić, że:

    Akcjonariusze ponoszą ryzyko: Inwestowanie na giełdzie wiąże się z ryzykiem utraty zainwestowanych środków. Akcjonariusze, podejmując decyzję o zakupie akcji, akceptują to ryzyko.
    Ograniczona odpowiedzialność: Zazwyczaj akcjonariusze ponoszą odpowiedzialność za zobowiązania spółki jedynie w wysokości wartości posiadanych przez nich akcji.
    Możliwość dochodzenia roszczeń: W niektórych przypadkach akcjonariusze mogą dochodzić swoich praw na drodze sądowej, jeśli uważają, że zarząd lub rada nadzorcza dopuścili się zaniedbań, które doprowadziły do strat.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o konkretnej sytuacji związanej ze stratami akcjonariuszy Disneya, warto poszukać informacji w:

    Raporty finansowe Disneya: W raportach finansowych można znaleźć informacje o wynikach finansowych spółki, podejmowanych decyzjach oraz czynnikach, które miały wpływ na wartość akcji.
    Artykuły prasowe i analizy rynkowe: W mediach często pojawiają się informacje o sytuacji na rynku, analizy dotyczące poszczególnych spółek oraz komentarze ekspertów.
    Opinie prawników specjalizujących się w prawie spółek: Jeśli rozważasz podjęcie działań prawnych, warto skonsultować się z prawnikiem, który specjalizuje się w prawie spółek.

Pamiętaj, że powyższe informacje mają charakter ogólny i nie stanowią porady prawnej.

[Lothar.]

Pytanie o to, czy BlackRock zmuszała Disneya do ryzykownych posunięć, jest złożone i nie ma na nie jednoznacznej odpowiedzi.

Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy rozważyć kilka czynników:

    Rola BlackRock: BlackRock jest jednym z największych inwestorów instytucjonalnych na świecie. Jako główny akcjonariusz wielu spółek, w tym Disneya, ma znaczący wpływ na podejmowane przez nie decyzje. Jednakże, bezpośrednie "zmuszanie" spółki do podejmowania konkretnych działań jest trudne.
    Wpływ na decyzje: BlackRock może wywierać wpływ na decyzje zarządu poprzez:
        Dialog: Prowadzenie rozmów z zarządem na temat strategii firmy i proponowanie zmian.
        Głosowanie na walnym zgromadzeniu: Wpływanie na podejmowanie decyzji poprzez głosowanie na konkretnych kandydatów do rady nadzorczej lub w kwestiach strategicznych.
        Sprzedaż akcji: W przypadku poważnych rozbieżności w poglądach na strategię firmy, BlackRock może zdecydować się na sprzedaż części lub całości swoich akcji, co może wywrzeć presję na zarząd.
    Ryzykowne posunięcia: Określenie, co jest "ryzykownym posunięciem", jest subiektywne. To, co dla jednego inwestora jest ryzykowne, dla innego może być szansą na duży zysk.

Argumenty za tym, że BlackRock mógł wywierać wpływ na Disneya:

    Presja na osiąganie wysokich zysków: Jako inwestor instytucjonalny, BlackRock jest zainteresowany osiąganiem wysokich zysków. Może więc wywierać presję na zarząd Disneya, aby podejmował bardziej ryzykowne decyzje, które mogłyby przynieść krótkotrwałe zyski, ale wiązały się z większym ryzykiem w dłuższej perspektywie.
    Wpływ na agendę ESG: BlackRock coraz większą wagę przywiązuje do kwestii środowiskowych, społecznych i ładu korporacyjnego (ESG). Może więc naciskać na Disneya, aby ten włączał te kwestie do swojej strategii, co może prowadzić do podejmowania decyzji, które nie zawsze są zgodne z interesami krótkoterminowymi.

Argumenty przeciwko takiemu twierdzeniu:

    Różnorodność interesariuszy: Zarząd Disneya musi uwzględniać interesy wielu różnych grup, takich jak akcjonariusze, klienci, pracownicy, a także szeroko pojęte społeczeństwo.
    Niezależność zarządu: Zarząd spółki powinien działać w interesie wszystkich akcjonariuszy, a nie tylko największego inwestora.
    Ryzyko reputacyjne: Podejmowanie zbyt ryzykownych decyzji może negatywnie wpłynąć na reputację Disneya, co z kolei może prowadzić do utraty zaufania klientów i inwestorów.

Wnioski:

    Związek między BlackRockiem a Disneya jest złożony: BlackRock może wywierać pewien wpływ na decyzje Disneya, ale nie jest jedynym czynnikiem, który je kształtuje.
    Określenie, czy konkretne decyzje były "ryzykowne", wymaga głębszej analizy: Należy wziąć pod uwagę wiele czynników, takich jak sytuacja na rynku, trendy konsumenckie, a także wewnętrzne uwarunkowania firmy.
    Nie ma jednoznacznych dowodów na to, że BlackRock "zmuszał" Disneya do podejmowania ryzykownych decyzji: Taki wniosek wymagałby przeprowadzenia szczegółowej analizy konkretnych przypadków.

Aby uzyskać bardziej precyzyjną odpowiedź na to pytanie, potrzebne są dodatkowe informacje, takie jak:

    Konkretne decyzje Disneya, które są uważane za ryzykowne.
    Publiczne wypowiedzi przedstawicieli BlackRock i Disneya na ten temat.
    Analizy przeprowadzone przez niezależnych ekspertów.

[Lothar.]

[Amigoland]

A co mówi BlackRock na temat "polskich spółek" i ich dewaluacji?? Hehehe...Cześć Wojtek...

[Lothar.]

Cześć Andrzeju >;))) A co może powiedzieć w/g inkluzywnej narracji? Jest wiele przyczyn i są skomplikowane? >;))

Dewaluacja polskich spółek: Przyczyny i konsekwencje

Dewaluacja polskich spółek to zjawisko, które oznacza spadek wartości rynkowej przedsiębiorstw notowanych na polskiej giełdzie. Może ono mieć różne przyczyny i poważne konsekwencje zarówno dla samych spółek, jak i dla całej gospodarki.
Przyczyny dewaluacji polskich spółek:

    Czynniki makroekonomiczne:
        Słaba koniunktura gospodarcza: Spadek popytu na produkty i usługi, wzrost bezrobocia, obniżenie zaufania konsumentów mogą negatywnie wpływać na wyniki finansowe spółek.
        Wysoka inflacja: Rosnące ceny produkcji i usług mogą obniżać marże zysku przedsiębiorstw, co przekłada się na spadek ich wartości.
        Zmienność kursów walut: Osłabienie złotego może zwiększyć koszty produkcji dla firm, które importują surowce lub komponenty, a także utrudnić ekspansję na rynki zagraniczne.
        Podwyższone stopy procentowe: Zwiększenie kosztów kredytu może utrudnić finansowanie inwestycji i działalności operacyjnej spółek.
    Czynniki branżowe:
        Intensywna konkurencja: Zwiększona konkurencja na rynku może prowadzić do obniżania cen i marż, co negatywnie wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstw.
        Zmiany technologiczne: Szybkie zmiany technologiczne mogą dezaktualizować produkty i usługi niektórych spółek, co może prowadzić do utraty udziałów w rynku.
        Zmiany regulacyjne: Nowe przepisy prawne mogą zwiększyć koszty prowadzenia działalności lub ograniczyć możliwości rozwoju niektórych branż.
    Czynniki wewnętrzne spółek:
        Złe zarządzanie: Błędy w zarządzaniu, takie jak nieudane inwestycje, problemy z płynnością finansową czy skandale korupcyjne, mogą prowadzić do utraty zaufania inwestorów i spadku wartości spółki.
        Problemy ze sprzedażą: Spadek popytu na produkty lub usługi może prowadzić do obniżenia przychodów i zysków.
        Wysoki poziom zadłużenia: Wysokie zadłużenie zwiększa ryzyko niewypłacalności i może odstraszać inwestorów.

Konsekwencje dewaluacji polskich spółek:

    Utrata wartości dla akcjonariuszy: Spadek wartości akcji oznacza straty finansowe dla inwestorów.
    Utrudnienia w pozyskiwaniu finansowania: Spółki z niską wyceną mają ograniczone możliwości pozyskiwania kapitału na inwestycje i rozwój.
    Zagrożenie dla miejsc pracy: W przypadku poważnych problemów finansowych spółki mogą być zmuszone do redukcji zatrudnienia.
    Negatywny wpływ na wizerunek polskiej gospodarki: Dewaluacja polskich spółek może osłabić zaufanie inwestorów zagranicznych do polskiej gospodarki.

Jak przeciwdziałać dewaluacji polskich spółek?

    Stabilna polityka makroekonomiczna: Państwo powinno dążyć do utrzymania niskiej inflacji, stabilnego kursu waluty i sprzyjającego klimatu inwestycyjnego.
    Wsparcie dla przedsiębiorców: Należy tworzyć programy wsparcia dla przedsiębiorców, które ułatwią im dostęp do finansowania, innowacji i nowych rynków.
    Rozwój kapitału ludzkiego: Inwestycje w edukację i szkolenia mogą zwiększyć konkurencyjność polskich przedsiębiorstw.
    Poprawa efektywności zarządzania spółkami: Zarządy spółek powinny dążyć do optymalizacji kosztów, zwiększenia efektywności produkcji i wprowadzania innowacji.

Dewaluacja polskich spółek jest zjawiskiem złożonym, które wymaga kompleksowego podejścia. Zarówno przedsiębiorcy, jak i państwo muszą podejmować działania, aby przeciwdziałać temu zjawisku i zwiększyć konkurencyjność polskich firm na globalnym rynku.

[Amigoland]

Sądzę że BlackRock już dawno wie, gdzie leży przyczyna. Ja się pytałem jak reaguje, na to że kura nagle przestała mu znosić złote jaja. W ogóle przestała się nieść przecież oni dobrze wiedzą, że poprzez rozwalenie prokuratury. Pieniądze ze spółek wędrują gdzie indziej. Sądzę że poza kontrolą BlackRock. Nie na darmo w tych spółkach są ludzie jedynie tylko słusznej władzy

[Lothar.]

A ja sobie myślę Andrzeju, że to ich własna technologia na strzyżenie frajera >;P Koszą swoich pod fałszywymi pozorami, taki pan Madoff ale piramida globalna. Ciułacze myśleli że zarobią, a tu zong i krzyczeć że okradli nie wolno bo to rasizm i homofobia >;)) Taka bańka 2024 >;) Aż strach pomyśleć kogo będą okradać dalej, bo że będą, to raczej pewne. Od rzemyczka, do koniczka >;)

Bernard Lawrence Madoff (wym. [ˈmeɪd-ɑf]; ur. 29 kwietnia 1938 w Nowym Jorku, zm. 14 kwietnia 2021 w Butner) – amerykański finansista, twórca piramidy finansowej znanej jako Piramida Madoffa, w której poszkodowanych zostało ok. 13 500 indywidualnych inwestorów i organizacji. Łączne straty oszukanych są różnie szacowane – początkowo sądzono, że to nawet ok. 65 miliardów dolarów amerykańskich, lecz z biegiem czasu te szacunki znacznie zmalały. W 2009 roku został za to skazany na karę 150 lat pozbawienia wolności[1][2].
Życiorys
Działalność inwestycyjna

Był właścicielem firmy (funduszu hedgingowego) Bernard L. Madoff Investment Securities[3], którą założył wspólnie z żoną w 1960 r.[4] Bernard L. Madoff Investment Securities była jednym z potentatów na rynku finansowym na Wall Street. W związku z aferą firma jest obecnie[kiedy?] w trakcie likwidacji[5]. Madoff był także jednym z założycieli i przewodniczącym NASDAQ.

Wielu profesjonalistów zajmujących się rynkiem inwestycyjnym z dystansem odnosiło się do tajemniczego sukcesu Madoffa. Bank Goldman Sachs oraz Credit Suisse nigdy nie miały Madoffa na liście zaufanych maklerów, z kolei bank Société Générale wprost odradzał swoim klientom inwestowanie w fundusz Madoffa. Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełdy (SEC) badała Bernard L. Madoff Investment Securities 8-krotnie (1992–2008) – za każdym razem bez skutku. W 2005 SEC zignorowała pismo od bostońskiego inwestora Harry’ego Markopolosa, który zatytułował je „Największy fundusz hedgingowy na świecie to oszustwo”[6].

Siedziba jego firmy aż do zatrzymania przez FBI mieściła się na 17, 18 i 19 piętrze nowojorskiego drapacza Lipstick Building[7]. Wiele ofiar jego piramidy było członkami elitarnego klubu żydowskiego Palm Beach Country Club[8].
Działalność filantropijna

Bernard Madoff wraz z rodziną byli znaczącymi osobistościami w kręgach filantropijnych. Ofiarował on między innymi ok. 6 milionów dolarów na badania chłoniaka, gdy u jego syna Andrew zdiagnozowano tę chorobę[9]. Całość przekazanych przez niego kwot na cele dobroczynne zamyka się sumą ok. 50 milionów dolarów, w tym 19 milionów ofiarowanych fundacji Dar Życia International. W związku z jego zatrzymaniem działalność Fundacji Rodziny Madoff została zawieszona, wiele organizacji charytatywnych, między innymi Fundacja Lappina, zostało czasowo zamkniętych[10]. Swoje środki finansowe ulokowane w firmie Madoffa straciła też fundacja Elie Wiesela[11][12].
Proces i wyrok

11 grudnia 2008 Federalne Biuro Śledcze, po otrzymaniu dzień wcześniej od jego synów Andrew i Marka informacji o nadużyciach, zatrzymało Bernarda Madoffa. Pięć dni później Madoff usłyszał zarzuty nadużyć finansowych na kwotę 50 miliardów dolarów amerykańskich[13].

29 czerwca 2009 Bernard Madoff został skazany przez sędziego Denny’ego China na karę 150 lat pozbawienia wolności. Była to maksymalna możliwa kara. Ten wyrok de facto oznaczał dla Madoffa karę dożywotniego pozbawienia wolności, ponieważ według federalnych przepisów prawa, skazany musi odbyć przynajmniej 85% kary i dobrze się sprawować, aby móc ubiegać się o przedterminowe zwolnienie. Madoff stworzył największą piramidę finansową na świecie[14]. Główną przyczyną tak wysokiej kary było oszukanie inwestorów na łącznie 65 miliardów dolarów. Przed ogłoszeniem wyroku Madoff okazywał skruchę. Mówił, że popełnił „straszliwy błąd” i przepraszał swe ofiary, z których wiele obecnych było na sali sądowej, konstatując zarazem: „Wiem, że nic wam to nie pomoże”. Mimo skruchy sędzia nie zastosował złagodzenia kary.

W szczerość skruchy można wątpić, ponieważ niedługo po przybyciu do więzienia Madoff głośno i ostentacyjnie, aby współosadzeni słyszeli, powiedział „Pieprzyć moje ofiary. Woziłem się z nimi przez 20 lat, a teraz odsiaduję 150 lat”[15]. Jak donoszą media, Madoff dobrze odnalazł się w więzieniu, był dobrze traktowany i szanowany przez współosadzonych[15].
Śmierć

Zmarł w więzieniu w Butner[16] w wieku 83 lat.
Życie prywatne
Urodził się w żydowskiej rodzinie w nowojorskiej dzielnicy Laurelton zamieszkiwanej przez żydowską klasę średnią[17]. Dziadkowie B. Madoffa ze strony ojca pochodzili z Polski, natomiast ze strony matki – z Rumunii i Austrii[17]. W 1959 roku w synagodze Laurelton Jewish Center poślubił Ruth Alpern[4], z którą miał dwóch synów – Marka i Andrew. Posiadał kilka rezydencji w stanie Nowy Jork, a także we Francji i w Palm Beach na Florydzie[18].

[Amigoland]

[Amigoland]

[Lothar.]