Spotykasz niby normalnych ludzi.... aż nagle :)

[Lothar.]

Amigoland napisał/a

Lothar. napisał/a

A u nas w lesie o zmroku.... pięknie >;P

No właśnie. Człowiek urodzony w klimacie umiarkowanym. Potrzebuje wszystkich pór roku...A tam??

Wolę urlop na śniegu niż upały Andrzeju >;P A ludzie podobnież się opalają

[Amigoland]

Lothar. napisał/a

Amigoland napisał/a

Lothar. napisał/a

A u nas w lesie o zmroku.... pięknie >;P

No właśnie. Człowiek urodzony w klimacie umiarkowanym. Potrzebuje wszystkich pór roku...A tam??

Wolę urlop na śniegu niż upały Andrzeju >;P A ludzie podobnież się opalają

Dlatego klimat umiarkowany jest dla każdego. Wystarczy tylko poczekać na "swoją" pogodę. A w Dubaju? Długo możesz czekać, hehehe...Na śnieg...

[michalina]

Lothar. napisał/a

Bo jesteś... z miasta Michalino >;))))) A tak serio to lubię las nocą z tymi cieniami i dziwnymi dźwiękami :) to się nabiera we wczesnej młodości Michalino, ja byłem w harcerstwie wodnym i bardzo lubię las i od wiosny do późnej jesieni może on być całkiem komfortowym domem, jak się ma pewne umiejętności >;)) Oczywiście ciepłej wody to z kranu nie ma i trzeba go w ganku na ogniu podgrzać żeby mieć ciepłą kąpiel >;))) Dobrze się tam czuje nocą, zupełnie niewidoczny >;))) Oj będę tam straszył >;PPP

Wojtek,mój tata jest z miasta ale z obrzeży,spod samego lasu:)
Jak byłam dzieckiem jeździliśmy tam do dziadków .
Lubię las i grzyby i drzewa w śniegu ale mi się zdarzyło raz zabłądzić i mam beznadziejną orientację w przestrzeni.
Wolę miejsca skąd widać horyzont,czyli jeziora,morze albo łąki:))
Las jest cienisty,mam wrażenie klaustrofobii;)
Harcerstwo wodne?Nie słyszałam.
Nie byłam w harcerstwie ale raz pojechałam w Bieszczady nie na obóz ale do znajomych na obozie i spałam w hoteliku.
Non stop lało a myć się trzeba było w strumyku;)
Wróciłam do domu po tygodniu z ubraniami przesiąkniętymi takim zapachem od wilgoci i dymem z ogniska;))

[michalina]

Amigoland napisał/a

Lothar. napisał/a

Amigoland napisał/a

Lothar. napisał/a

A u nas w lesie o zmroku.... pięknie >;P

No właśnie. Człowiek urodzony w klimacie umiarkowanym. Potrzebuje wszystkich pór roku...A tam??

Wolę urlop na śniegu niż upały Andrzeju >;P A ludzie podobnież się opalają

Dlatego klimat umiarkowany jest dla każdego. Wystarczy tylko poczekać na "swoją" pogodę. A w Dubaju? Długo możesz czekać, hehehe...Na śnieg...

Nie wyobrażam sobie życia bez śniegu;)

[Lothar.]

No wiesz Michalino :) to część mojego życia to harcerstwo wodne, bo jakoś na wiosnę to czuję jakiś taki niepokój wędrówkowy, że by się gdzieś zajrzało >;)) Może dlatego pracuje w terenie, bo mnie "nosi" i to taki malutki zysk >;D

    Program Wychowania Wodnego
    Organizacja Drużyny Wodnej

Organizacja drużyny wodnej


Podstawy działania drużyn wodnych i żeglarskich są takie, jak innych drużyn harcerskich, starszoharcerskich i wędrowniczych: służba, braterstwo, praca nad sobą i przygoda. Program wodny wzbogaca je jeszcze o dodatkowe aspekty związane ze specjalnością .

Służba

Służba to czynna, pozytywna postawa wobec świata i drugiego człowieka. Służba bliźniemu może przejawiać się udziałem harcerzy w działalności dla dobra społeczności lokalnej czy dbaniem o nienaruszalność środowiska naturalnego. Pod pojęciem służby może kryć się wiele działań drużyny. Główną formą takiej aktywności jest popularyzacja specjalności wodnej w otoczeniu, np. w szkole czy hufcu.

Pomysłów może być wiele, np. przygotowanie festiwalu szantowego, konkursu marynistycznego, konkursu wiedzy o morzu, organizacja spartakiady, regat czy ciekawego rejsu. Dla osób posiadających już pewną wiedzę i umiejętności żeglarskie dobrym polem służby jest praca przy sprzęcie czy pomoc w szkoleniu młodszych harcerzy. Na prawdziwych specjalistów czeka służba instruktorska (głównie w nauce pływania, wioślarstwa, żeglarstwa i szkutnictwa) oraz służba na morzu. Są takie pola służby, które wymagają od całej drużyny lub jej części (np. wachty) dużego zaangażowania, podjęcia się zadań trwających dłuższy czas i przyjęcia na siebie poważnych zobowiązań. Mam na myśli specjalnościowy wolontariat, czyli prace społecznościowe użyteczne na rzecz środowiska i społeczności lokalnej, szczególnie służbę przeciwpowodziową, ratownictwo wodne, służbę rzekom, jeziorom i morzu.

Braterstwo

Braterstwo jest pojęciem związanym nie tylko z harcerskim dekalogiem, ale również z kulturą marynistyczną. My, wodniacy, rozumiemy je jako przyjacielską i serdeczną postawę wobec innych. Wodniackie braterstwo na co dzień to pomaganie innym żeglarzom w pokonywaniu trudności, ostrzeganie ich o zagrożeniach oraz unikanie sytuacji utrudniających żeglugę innym korzystającym z drogi wodnej. Nie wystarczy jednak być dobrym i szanować bliźniego, niezbędna jest do tego odpowiednia wiedza z zakresu przepisów, nawigacji, meteorologii, locji, teorii żeglowania, ratownictwa itp.

Praca nad sobą

Pod tym pojęciem kryje się nieustanne kształtowanie i doskonalenie samego siebie i swoich umiejętności harcerskich zobowiązując do samodoskonalenia na kolejnych etapach rozwoju harcerskiego. Dodatkowym polem pracy nad sobą jest doskonalenie specjalnościowe (wodne). Chodzi tu o wyrobienie sylwetki wszechstronnego, sprawnego człowieka wody, doskonalenie wiedzy technicznej oraz wykształcenie umiejętności budowy i eksploatacji sprzętu pływającego, a także odpowiedzialności za jego stan.

Przygoda (wędrówka)

Przygoda w rozumieniu wychowawczym to synteza przeżyć: poznawczych, intelektualnych, emocjonalnych i kulturalnych. Oferuje silne bodźce i mocne wrażenia, które wymagają dużo wysiłku psychicznego, zdolności do przewidywania, zaradności życiowej, cierpliwości, uporu oraz zachowania równowagi i pogody ducha.

Przygoda – w przełożeniu na konkretne działanie drużyny - to przede wszystkim wędrówki kajakowe, wiosłowe, żaglowe czy motorowodne organizowane w ciągu całego sezonu nawigacyjnego. Należy jednak pamiętać o dwóch niezwykle istotnych zasadach. Pierwsza mówi o tym, że dla każdego przygodą jest coś innego, a poziom jej „wyczynowości” powinien być dostosowany do potrzeb uczestników działania. Druga zasada mówi o tym, że przygoda powinna iść w parze z odpowiednią wiedzą i doświadczeniem, bowiem najważniejszą sprawą jest bezpieczeństwo, a nie adrenalina.


W pracy drużyn wodnych i żeglarskich uwzględniane są elementy metody harcerskiej i odpowiednio metodyki poszczególnych grup wiekowych. Wszystko to zostaje wzbogacone o wartości i sposoby działania właściwe wybranej specjalizacji.

Prawo i Przyrzeczenie, a kodeks etyki morskiej

Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie, czyli system dobrowolnie przyjętych harcerskich wartości wodniackich wzbogacają o etykę żeglarską – normy wywodzące się z wielowiekowej tradycji morskiej i doświadczenia ludzi morza, określające powinności żeglarzy wobec siebie wzajemnie i innych oraz ich stosunek do pracy i środowiska naturalnego.
Podstawowe zasady etyki morskiej to:

    Obowiązek ratowania życia ludzkiego w przypadku zagrożenia na wodzie i kontynuowanie – w razie potrzeby – prób do czasu osiągnięcia pozytywnego rezultatu lub uzasadnionego uznania bezcelowości dalszego działania.
    Obowiązek ostrzegania o zagrożeniach życia i mienia ludzkiego występujących na wodzie.
    Obowiązek niesienia pomocy, bez wezwania innym żeglarzom w pokonywaniu trudności związanych z żeglowaniem.
    Unikanie stwarzania sytuacji, które mogą utrudnić żeglugę innym osobom korzystającym z dróg wodnych i likwidowanie - w miarę możliwości – istniejących zagrożeń.
    Godne reprezentowanie państwa, pod którego banderą odbywa się żegluga.
    Rzetelne wykonywanie zadań.
    Unikanie stwarzania zagrożeń dla naturalnego środowiska wodnego.
    Eliminowanie – w miarę możliwości – przyczyn zagrożenia środowiska naturalnego.

Normy etyki morskiej mają głównie charakter zwyczajowy, choć coraz częściej podejmowane są próby kodyfikacji, naruszanie zasad etyki morskiej może stać się powodem zastosowania wobec winnego kary dyscyplinarnej.

Uczenie w działaniu

Młody człowiek w naturalny sposób kształci się przez obserwację, eksperymentowanie, samodzielne wyciąganie wniosków, dokonywanie wyborów i osobiste działanie. Dlatego specjalistyczną wiedzę harcerze wodniacy zdobywają w praktyce, a nie tylko na wykładach.

System małych grup

Mała grupa rówieśników, kolegów czy przyjaciół to naturalne środowisko młodego człowieka. Zastęp (przez wodniaków zwany wachtą) to szkoła współdziałania, samorządności, dzielenia odpowiedzialności, solidarności – po prostu kuźnia charakteru. Żeglarstwo morskie jest niepowtarzalną szkołą pracy grupowej (życie na zamkniętej przestrzeni jachtu, której nie można opuścić w dowolnym momencie).

Stopnie, sprawności, odznaki i uprawnienia

Harcerskie wychowanie oferuje system stopni i wybór sprawności dostosowania do potrzeb i możliwości dziewcząt i chłopców. Uzupełnieniem są sprawności wodne, a dla starszych – uprawnienia państwowe, tj. patenty żeglarskie czy motorowodne oraz uprawnienia innych organizacji (ratownicy WOPR) czy odznaki PTTK.

Instruktor

Instruktor nie jest oficerem, ani nauczycielem – jest starszym bratem, który harcerzom stwarza warunki do właściwego rozwoju. Z jednej strony jest towarzyszem w zabawie na wodzie, ale z drugiej – spoczywa na nim odpowiedzialność za bezpieczeństwo uczestników. Oznacza to, że szkolenie instruktorów wodnych wymaga specjalnego, wieloetapowego systemu kształcenia, łączącego elementy pedagogiki i żeglarstwa.

Przyroda

Działanie w zdrowym środowisku przyrody jezior, rzek i morza czyni wodniactwo niezwykle atrakcyjnym sposobem spędzania wolnego czasu. Zmienne warunki naturalne uczą analizować, pobudzają wyobraźnie, zmuszają do przewidywania, jak najlepiej zapobiec nadchodzącym trudnościom.

Tradycje, symbole, obrzędowość

Symbolika i nazwa są bardzo istotne w pracy każdej drużyny. Powinny wiązać się ze specjalnością. Inspiracją do wyboru nazwy, a także bohatera drużyny może być okolicznościowy rajd, zbiórka czy spotkanie z żeglarzem. Ludzie morza kultywują różne przesądy i wierzenia. Przyjęte są np. specyficzne sposoby pozdrawiania się czy formy zwracania się do innych. Warto stosować te elementy, wplatając je w obrzędowość drużyny.

W kulturze marynistycznej występują rozmaite symbole (kotwice, fale, szekle, żagle itp.), które drużyny chętnie wykorzystują w swoim logo umieszczanym na plakietkach obozowych czy rajdowych, jak również w motywach graficznych w gazetkach, śpiewnikach czy na stronach internetowych.

Etykieta żeglarska