|
Twierdził on, że głównym błędem w interpretacjach powszechnych jest problem niedostrzegania rzeczy, które uznawane są przez niego za oczywiste fakty:
człowiek nie rodzi się dorosły i należy go wychować,
dziecko nie przymusi się samo do edukacji,
człowiek nie jest z natury dobry,
wolność bez dóbr jest pustym frazesem,
dobra nie produkują się same,
transakcja, w której jedna ze stron nie otrzymuje dobra ekwiwalentnego, zawsze musi być pewną formą kradzieży[22][23].
Karoń zdecydowanie krytykował marksizm, uważając go za rdzeń procesu demoralizacji człowieka, nazwany przez niego antykulturą[24]. Analizując kulturowe aspekty antropologii marksistowskiej postulował, że marksiści od czasów powstania szkoły frankfurckiej pracują na rzecz zniszczenia etosu pracy oraz instytucji mogących w przyszłości go odbudować (głównie Kościoła), ponieważ tylko w ten sposób mieliby wytworzyć nowy proletariat gotowy ich poprzeć w dążeniu do władzy[25]. Jednym z narzędzi antykulturowych marksistów, zdaniem Karonia, miałby być ruch LGBT, który określał jako agendę oraz ideologię[26].
|