Nie wiedziałem że zmuszanie do pisania prawą ręką, leworęcznego, jest tak szkodliwa.

[Lothar.]

Stronniczość wobec osób leworęcznych
Artykuł Rozmowa

    Język
    Zegarek
    Edytować

Stronniczość wobec osób leworęcznych to uprzedzenie lub projekt, który jest zazwyczaj niekorzystny dla osób leworęcznych . Pismo ręczne jest jednym z największych źródeł niedogodności dla osób leworęcznych, poza tymi, którzy są zmuszani do pracy na niektórych maszynach. Około 90 procent światowej populacji jest praworęczna [1] , a wiele popularnych artykułów jest zaprojektowanych z myślą o efektywnym użytkowaniu przez osoby praworęczne i może być niewygodnym, bolesnym, a nawet niebezpiecznym dla osób leworęcznych. Mogą to być ławki szkolne, przybory kuchenne i narzędzia, od prostych nożyczek po niebezpieczne maszyny, takie jak piły elektryczne . [2]

Poza tym, że osoby leworęczne są nieodłącznie pokrzywdzone przez praworęczne stronniczość w projektowaniu narzędzi, osoby leworęczne są poddawane celowej dyskryminacji i zniechęceniu. W niektórych społeczeństwach praworęczna większość może ich uznać za pechowych lub nawet złośliwych. Wiele języków nadal zawiera odniesienia do leworęczności, aby przekazać niezręczność, nieuczciwość, głupotę lub inne niepożądane cechy. W wielu społeczeństwach osoby leworęczne były historycznie (i w niektórych przypadkach nadal są) zmuszane jako dzieci do używania prawych rąk do zadań, które naturalnie wykonywali lewą ręką, takich jak jedzenie lub pisanie. [3]Pod koniec XX wieku leworęczność stała się mniej napiętnowana, aw wielu krajach, zwłaszcza w świecie zachodnim, leworęczne dzieci nie były już zmuszane do przechodzenia na prawą rękę.
Zawartość

Przychylne postrzeganieEdytować
Lloque Yupanqui , trzeci Sapa Inca , którego imię oznacza „uwielbiony leworęczny”

Wśród Inków nazywano leworęcznych (a obecnie nazywa się je wśród rdzennych ludów Andów ) przeł.  que  – przeł.  lloq'e ( keczua : lluq'i ), który ma wartość dodatnią. Ludy Andów uważają, że osoby leworęczne posiadają specjalne zdolności duchowe, w tym magię i uzdrawianie .

Trzeci Sapa Inca — Lloque Yupanqui — był leworęczny. Jego imię w tłumaczeniu z keczua oznacza „uwielbiony leworęczny”.

W buddyzmie tantry lewa ręka reprezentuje mądrość. [4]

We wczesnych czasach rzymskich lewa strona zachowywała pozytywną konotację, ponieważ Augurowie posuwali się od strony wschodniej. [5] Negatywne znaczenie zostało następnie zapożyczone do łaciny z greki i odtąd we wszystkich językach romańskich .

W języku rosyjskim „lewsza” (leworęczny, leworęczny) stał się rzeczownikiem pospolitym dla wprawnego rzemieślnika, po tytułowym bohaterze z „ Opowieści o zezowatym leworęcznym z Tuły i stalowej pchle ” napisanej w 1881 roku przez Nikołaja Leskowa .
Nieprzychylne odczuciaEdytować

Niekorzystne skojarzenia i konotacje używania lewej ręki między kulturami są zróżnicowane. W niektórych obszarach, w celu zachowania czystości, gdzie warunki sanitarne były problemem, prawa ręka, jako ręka dominująca większości osób, była/jest używana do jedzenia, obchodzenia się z żywnością i interakcji społecznych. Lewa ręka byłaby wtedy używana do higieny osobistej, szczególnie po oddaniu moczu i defekacji. Wymagają tego zasady higieny osobistej w islamie , wywodzące się ze źródeł hadisów . Te zasady zostały narzucone wszystkim, bez względu na ich dominującą rękę. Dzięki tym praktykom lewa ręka stała się znana jako ręka „nieczysta”. [6] Obecnie wśród muzułmanów i w niektórych społeczeństwach, w tym NepaluW Indiach nadal zwyczajowo używa się lewej ręki do mycia się wodą po wypróżnieniu. Prawa ręka jest powszechnie znana w przeciwieństwie do lewej, jako ręka używana do jedzenia. [7]

W wielu religiach, w tym w chrześcijaństwie, prawica Boga jest ręką uprzywilejowaną. Na przykład Jezus siedzi po prawej stronie Boga. Jednak lewa ręka Boga jest ręką sądu . Archanioł Gabriel jest czasami nazywany „ lewą ręką Boga” i siedzi po lewej stronie Boga. Ci, którzy odpadają od łaski u Boga, są wysyłani na lewo, jak opisano w Ewangelii Mateusza 25:32-33, gdzie owce reprezentują sprawiedliwych, a kozy symbolizują upadłych: „I oddzieli ich od siebie, jak pasterz dzieli swoje owce od kóz. Owce postawi po swojej prawej stronie, a kozy po swojej lewej stronie. W XIX-wiecznej Europie homoseksualistów określano mianem „leworęcznych”. [8]W większości protestanckiej części Zjednoczonego Królestwa katolików nazywano „lewostopiami” i odwrotnie w częściach Irlandii i irlandzkiej Ameryce z większością katolicką . [9] Czarna magia jest czasami określana jako " ścieżka lewej ręki ", która jest silnie związana z satanizmem . [ potrzebne cytowanie ]

Różne nieszkodliwe czynności i doświadczenia stają się niegrzeczne, a nawet oznaki pecha, gdy w grę wchodzi lewa ręka. W niektórych częściach Szkocji spotkanie z osobą leworęczną na początku podróży uważa się za pecha. [10] W Ghanie wskazywanie, gestykulowanie, dawanie lub otrzymywanie przedmiotów lewą ręką jest uważane za tabu lub niegrzeczne. Osoba udzielająca wskazówek położy lewą rękę za sobą, a nawet fizycznie wytęży się, aby wskazać prawą ręką, jeśli to konieczne. [11]
Wymuszone użycie prawej rękiEdytować

Ze względu na presję kulturową i społeczną wiele leworęcznych dzieci zostało zmuszonych do pisania i wykonywania innych czynności prawymi rękami. Ta konwersja może powodować wiele problemów u rozwijającego się dziecka leworęcznego, w tym zaburzenia uczenia się , dysleksję [ 12] jąkanie [13] [14] [15] i inne zaburzenia mowy . [16] Przesunięcia z leworęcznych na praworęcznych są bardziej prawdopodobne niż od prawej do lewej, chociaż żadne z nich nie ma wysokiego wskaźnika sukcesu. Zmiennicy, którzy odnieśli sukces, są bardziej skłonni do ambihands niż ci, którym się nie powiodło. [17]Konwersje mogą być skuteczne dzięki konsekwentnej codziennej praktyce w różnych czynnościach manualnych, ale chociaż aktywność w niedominującej lewej półkuli mózgu wzrośnie podczas wykonywania zadań, tak samo wzrośnie aktywność w dominującej prawej półkuli. Konsekwentni leworęczni nie wykazują większej aktywności w tych ośrodkach zadaniowych niż przekonwertowani leworęczni, więc można wywnioskować, że „próby zmiany ręczności poprzez trening edukacyjny są dalekie od osłabienia funkcjonalnej ekspresji leworęczności w obszarach motorycznych wyższego rzędu (dominujących ) prawa półkula w rzeczywistości ją wzmacnia." [18]

Wiele krajów azjatyckich zmusza swoje dzieci do praworęczności ze względu na kulturowe postrzeganie pecha związanego z lewą ręką . W Indiach, Pakistanie, Bangladeszu i Indonezji używanie lewej ręki do jedzenia jest tradycyjnie postrzegane jako „niegrzeczne” zachowanie, ponieważ lewa ręka jest powszechnie używana do zadań uważanych za „nieczyste”. [ wiarygodne źródło?? ] W badaniu z 2007 roku na Tajwanieokoło 59,3% badanych dzieci zostało zmuszonych do przejścia z leworęczności na praworęczność. W badaniu uwzględniono status ekonomiczny rodzin dzieci i stwierdzono, że dzieci, których rodzice mieli słabsze wykształcenie, częściej były zmuszane do konwersji. Nawet wśród dzieci, których rodzice mieli wyższe wykształcenie, współczynnik konwersji wyniósł 45,7%. [19] Wśród naturalnie leworęcznych japońskich uczniów szkół średnich tylko 0,7% i 1,7% osób używało lewej ręki odpowiednio do pisania i jedzenia [20] , chociaż młodzi Japończycy częściej przechodzą na praworęczność pałeczek. niż widelce lub łyżki (29,3% do 4,6%). Odsetek kobiet poddanych przymusowej konwersji jest znacznie wyższy niż mężczyzn (95,1% do 81,0%). [3]

Malawi przytaczają swoje poglądy, że „lewa ręka jest mniej zdolna i mniej silna niż prawa” jako główne powody zmuszania leworęcznych do konwersji. Wśród uczniów, nauczycieli i rodziców 75% stwierdziło, że lewa ręka nie powinna być używana do wykonywania zwykłych czynności, a 87,6% z nich uważało, że leworęczni powinni być zmuszani do zmiany dominujących rąk. Rodzice i bliscy krewni ponoszą największą odpowiedzialność za wpojenie tych przekonań swoim dzieciom. [21]

W Związku Radzieckim w sowieckim systemie edukacyjnym wszyscy leworęczni studenci zostali zmuszeni do pisania prawą ręką. [22] [23] [24]

Jako dziecko brytyjski król Jerzy VI (1895-1952) był naturalnie leworęczny. Został zmuszony do pisania prawą ręką, co było wówczas powszechną praktyką. Nie spodziewano się, że zostanie królem, więc nie był to czynnik. [25]
Wzrost akceptacji leworęcznościEdytować

8 marca 1971 r. The Florence Times — Tri-Cities Daily doniósł, że leworęczni ludzie „stają się coraz bardziej akceptowani i mogą znaleźć swoje prawe (lub lewe) miejsce na świecie”. [26] The Florence Times – Tri-Cities Daily napisał również, że „przed nami jeszcze długa droga, zanim ostatnie ślady dyskryminacji leworęcznych zostaną wykorzenione”. [26] Częstotliwość pisania leworęcznego w Stanach Zjednoczonych, która wynosiła zaledwie 2,1 procent w 1932 roku, wzrosła do ponad 11 procent w 1972 roku. [27] Według artykułu The Washington Postod 13 sierpnia 1979 r. psycholog z University of Chicago, Jerre Levy, powiedział: „W 1939 r. 2% populacji pisało lewą ręką. W 1946 r. było to nawet 7 i 1/2 proc. Do roku 1972, 12%. Ustabilizuje się i spodziewam się, że rzeczywista liczba leworęcznych wyniesie około 14%”. [28] Zgodnie z artykułem The Washington Post z 13 sierpnia 1979, „badanie Uniwersytetu Michigan wskazuje, że leworęczni mogą nie przejmować światem, ale… 7 procent mężczyzn i 6 procent kobiety powyżej 40. roku życia, z którymi przeprowadzono wywiady, były leworęcznymi, ale odsetek ten wzrósł do znacznie powyżej 10 procent w grupie wiekowej od 18 do 39 lat”. [28] Zgodnie z artykułem The Washington Postz 13 sierpnia 1979 r. dr Bernard McKenna z National Education Association powiedział: „Autorytety medyczne uznały, że leworęczność jest normalna i że wiązanie ręki dziecku często powoduje jąkanie”. [28] W Japonii psychiatra z Tokio Soichi Hakozaki poradził sobie z tak głęboko zakorzenioną dyskryminacją osób leworęcznych, że napisał „Świat leworęcznych” . Hakozaki donosił, że znalazł sytuacje, w których kobiety obawiały się, że ich mężowie rozwiodą się z nimi za leworęczność. [28] Zgodnie z artykułem The Washington Postod 13 sierpnia 1979 r. urzędnik ambasady japońskiej powiedział: „Przed wojną istniała dyskryminacja leworęcznych”, powiedział urzędnik ambasady japońskiej. „Dzieci nie były szkolone, aby używać lewej ręki podczas jedzenia lub pisania. Kiedyś rzucałem w baseball w lewo, ale moi dziadkowie chcieli, żebym rzucał w prawo. Mogę rzucać w obie strony. może nadal pozostać, ale ogólnie wydaje się, że to już koniec. W Japonii jest wielu leworęcznych”. [28] W artykule The Washington Post z 11 grudnia 1988 r. Richard M. Restak napisał, że leworęczność stała się bardziej akceptowana i ludzie postanowili zostawić Southpaws w spokoju i postanowili przestać pracować przeciwko leworęczności. [27] W artykule autorstwaGazeta Gadsden Times z 3 października 1993 r. wspomniała o 5-letnim Danielu, pisząc: „Zaletą, jaką ma mały Daniel z chodzenia do szkoły w latach 90., jest to, że będzie mógł być leworęczny . W minionych latach nie zawsze tak było”. [29] W ankiecie przeprowadzonej w 1998 roku, 24 procent młodszego pokolenia leworęcznych osób zgłosiło próby zmiany ręki. [30]

W 1999 roku badacze szwajcarscy wzięli 1700 Szwajcarów w wieku 34-74 lat i podzielili ich na grupy wiekowe, przy czym najmłodsi mieli 35-44 lata, a najstarsze 65-74. Naukowcy odkryli prawie dwa razy więcej osób w najmłodszej grupie wiekowej uważających się za leworęcznych w porównaniu z najstarszą grupą wiekową. Ponadto częstość występowania osób starszych przestawiających się na prawą rękę do pisania była ponad trzykrotnie większa niż w grupie młodszej. [31] Badacze odkryli, że wśród czterech grup wiekowych (35-44, 45-54, 55-64 i 65-74)rozpowszechnienie leworęczności spadło z 11,9% wśród 35-44-latków i około 12,5% wśród 45-54-latków do około 8% wśród 55-64 latków i 6,2% wśród 65-74-latków. Ponadto naukowcy odkryli, że tylko 26,6% osób w wieku od 35 do 44 lat przeszło na praworęczność do pisania, a około 73% pisało lewą ręką. Wśród osób w wieku od 45 do 54 lat około 52% pisze prawą ręką, a około 48% pisze lewą ręką. Około 85% osób w wieku 55 do 64 lat pisało prawą ręką, a około 15% osób w wieku 55 do 64 lat pisało lewą ręką. 88,9% osób w wieku od 65 do 74 lat pisało prawą ręką, a 11,1% pisało lewą ręką. [32]

Na początku lat 90. wśród badaczy pojawiły się kontrowersje dotyczące tego, czy osoby leworęczne umierają wcześniej, czy nie, z powodu mniej leworęcznych osób istniejących wśród osób starszych. Debata była kontrowersyjna, a naukowcy twierdzili, że leworęczność jest mniej powszechna wśród starszych, ponieważ niektórzy leworęczni mogą umrzeć w wypadkach lub obrażeniach z powodu używania przedmiotów przeznaczonych dla osób praworęcznych. Naukowcy argumentowali również, że osoby leworęczne były mniej powszechne wśród osób starszych, ponieważ ludzie na początku XX wieku często byli zmuszani do zostania praworęcznymi, co zanikło pod koniec XX wieku. [33]

Pod koniec XX wieku powstało wiele korzyści dla osób leworęcznych w Stanach Zjednoczonych: sklepy specjalistyczne oferujące produkty dla osób leworęcznych pojawiły się w całych Stanach Zjednoczonych, a osoby leworęczne mogły przeglądać, jeśli chcą, w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, takie przedmioty jak nożyczki i przybory kuchenne. Ponadto agenci ds. zakupów w szkołach publicznych i college'ach określili, że 10 procent ich biurek jest przeznaczonych dla osób leworęcznych. [34]
EkwipunekEdytować
Nożyczki leworęczne (lewe) i praworęczne

Ponieważ większość ludzi jest praworęczna, większość przedmiotów codziennego użytku jest produkowana masowo, aby można było ich używać prawą ręką. Narzędzia, sprzęt do gier, instrumenty muzyczne i inne przedmioty muszą być specjalnie zamówione dla osób leworęcznych, jeśli są nawet produkowane i są zwykle droższe niż ich odpowiedniki dla osób praworęcznych. Co najmniej jeden sklep specjalistyczny sprzedaje tylko przedmioty dla leworęcznych. [35]
Artykuły gospodarstwa domowegoEdytować

Narzędzia praworęczne mogą być trudne, niewygodne lub niebezpieczne w użyciu dla osób leworęcznych.
NożyceEdytować

Na przykład, nożyczki dla osób praworęcznych są ułożone w taki sposób, że w prawej ręce palce i kciuk dociskają ostrza bocznie, tworząc działanie ścinające niezbędne do użyteczności nożyczek. Jednakże w lewej ręce palce i kciuk mają tendencję do rozsuwania prawych ostrzy, tak że zamiast być ścinany, obrabiany materiał jest po prostu rąbany, jak nożem, lub wsuwa się nieprzecięty między ostrza. [36] Osoby leworęczne używające nożyczek praworęcznych często próbują to zrekompensować, rozsuwając uchwyty na boki, co powoduje dyskomfort lub uraz pierwszego stawu kciuka. [37]

Ponadto osoba praworęczna używająca nożyczek praworęcznych może z łatwością zobaczyć linię cięcia, ale dla użytkownika leworęcznego górne ostrze zasłania widok. [38]

Wiele nożyczek jest oferowanych jako „oburęczne” lub „odpowiednie do użytku dla osób prawo- lub leworęcznych”. Zazwyczaj są to nożyczki dla osób praworęcznych ze zmodyfikowanymi uchwytami, aby umożliwić używanie w lewej ręce z mniejszym dyskomfortem, ale ponieważ ostrza są nadal ustawione do użytku dla osób praworęcznych, nadal nie sprawdzają się tak dobrze w lewej ręce. [38]
Komputerowe urządzenia wejścioweEdytować
Praworęczny trackball jest trudny w obsłudze lewą ręką.

Urządzenia wejściowe do komputerów mogą stanowić przeszkody dla obsługi przez osoby leworęczne, jeśli są przeznaczone do użytku przez osoby praworęczne. Niektóre konfiguracje komputerowe mają myszumieszczony po prawej stronie klawiatury i nie można go przesunąć na lewą. Sama mysz jest też czasami ukształtowana tak, aby lepiej pasowała do prawej dłoni. Funkcje przycisków myszy, nawet w myszach o kształcie dopasowanym do obu rąk, są domyślnie obsługiwane dla osób praworęcznych. W myszach dwuprzyciskowych lewy przycisk — pod palcem wskazującym osoby praworęcznej — jest przyciskiem głównym, podczas gdy prawy przycisk pełni funkcje drugorzędne. Same wskaźniki na ekranie są również skonfigurowane dla osób praworęcznych. Większość systemów operacyjnych dla komputerów stacjonarnych pozwala użytkownikowi odwrócić funkcjonalność przycisków myszy, aby dostosować je do obsługi przez osoby leworęczne, ale czasami kursory dla osób leworęcznych muszą zostać specjalnie pobrane. [39] Trackballe i touchpadysą często ukształtowane do użytku dla osób praworęcznych. Nawet przy możliwości zmiany funkcjonalności przycisków urządzenia te mogą być trudne dla osób leworęcznych. Dla osoby leworęcznej istnieją myszy komputerowe przeznaczone do użytku leworęcznego, ale stanowią one znacznie mniejszy segment rynku. [40]

Często używane skróty klawiaturowe są przeznaczone do użycia lewą ręką na klawiaturze QWERTY i wymagają, aby leworęczni użytkownicy myszy przenieśli lewą rękę z myszy na klawiaturę iz powrotem. Przykładami tego są Cofnij (Ctrl/Command+Z), Wytnij (Ctrl/Command+X), Kopiuj (Ctrl/Command+C) i Wklej (Ctrl/Command+V). [41] [42] Niektóre z tych skrótów mają alternatywy dla praworęcznych, takie jak Ctrl+Insert i Shift+Insert do kopiowania i wklejania (w systemach Windows). Ale dla Cut odpowiednim skrótem jest Shift + Delete we wszystkich aplikacjach, z wyjątkiem samego Eksploratora Windows, gdzie służy do trwałego usunięcia pliku.

Na komputerach publicznych/współdzielonych (rodzina, biblioteka, szkoły, hala sklepowa, ...) leworęczni użytkownicy są często zmuszani do korzystania z komputera za pomocą myszy praworęcznej. Z tego powodu wiele osób leworęcznych używa praworęcznych zarówno na nich, jak i na swoim osobistym urządzeniu.

Kontrolery gier wideo często mają przyciski akcji po prawej stronie, a kierunkowe elementy sterujące po lewej stronie. W strzelankach pierwszoosobowych wiele gier domyślnie używa prawego palca wskazującego do strzelania, symulując praworęczną osobę, która pociąga za spust broni. Niektóre układy systemów, takie jak Wii U i 3DS firmy Nintendo, mają gry, w których zakłada się korzystanie z rysika dla osób praworęcznych, co może powodować trudności dla graczy leworęcznych. [43]
NożeEdytować
Noże kuchenne: (1) symetryczne, (2) praworęczne, (3) leworęczne. Przekroje widziane z uchwytu.

Podczas gdy noże kuchenne w stylu europejskim są zwykle symetryczne, japońskie noże kuchenne mają ostrze szlifowane asymetrycznie, z ostrzem bliżej ciała użytkownika [ potrzebne źródło ] ze współczynnikami [ wymagane wyjaśnienie ] w zakresie od 70 do 30 dla przeciętnego noża szefa kuchni, do 90–10 dla profesjonalnych noży szefa kuchni sushi ; Modele leworęczne są rzadkie i zazwyczaj muszą być specjalnie zamówione lub wykonane na zamówienie. [44] Z drugiej strony, większość noży ogólnego przeznaczenia „płaskich” zazwyczaj ma krawędź tnącą po prawej stronie, tak jak w przypadku noża leworęcznego, raczej ze względów estetycznych niż praktycznych. [potrzebne cytowanie ]
KameryEdytować

Jednym z niewielu aparatów, jakie kiedykolwiek wyprodukowano dla leworęcznych, był połówkowy Yashica Samurai. Aparaty mają przeważnie uchwyt ręczny, spust migawki, dźwignię nawijania filmu oraz powszechnie używane przyciski wyboru, przełączniki i pokrętła sterowane prawą ręką. Elementy sterujące obiektywem (jeśli są obecne) są zwykle dostępne dla obu rąk. Gdy niewykwalifikowana osoba leworęczna używa aparatu praworęcznego, sterowanie ręczne może być mniej stabilne, a tym samym powodować drgania aparatu, co prowadzi do gorszych zdjęć przy niskich czasach otwarcia migawki. [ potrzebne cytowanie ]
Instrumenty muzyczneEdytować

Produkowane są leworęczne instrumenty smyczkowe , w tym gitary i skrzypce . Puzony bez nasadki wentylowej mogą być montowane na każdą rękę. Produkowane są również odwrócone trąbki i tuby , ale chociaż ich zawory są zwykle zaprojektowane do obsługi prawą ręką, przeważa przekonanie, że leworęczni gracze nie są w znaczącej niekorzystnej sytuacji; na waltorni zawsze gra się lewą ręką, a dominacja ręki gracza nie jest uważana za ważną. Podobnie wszystkie klasyczne instrumenty dęte drewnianesą rozgrywane lewą ręką wyżej niż prawą, niezależnie od ukierunkowania gracza; faworyzuje to prawą rękę (ponieważ podtrzymuje instrument) we wszystkich przypadkach z wyjątkiem fagotu , dla którego zarówno wsparcie, jak i większość tonacji znajdują się w lewej ręce. Leworęczni perkusiści ustawiają zestawy perkusyjne dokładnie odwrotnie niż konwencjonalne ustawienia dla praworęcznych (np . hi-hat po prawej, pedał basowy pod lewą stopą, talerz do jazdy po lewej stronie perkusisty itp.).
SportyEdytować
Ucz się więcej
Ta sekcja prawdopodobnie zawiera oryginalne badania . ( luty 2022 )
Ucz się więcej
Ta sekcja zawiera słowa łasicy : niejasne sformułowania, które często towarzyszą stronniczym lub nieweryfikowalnym informacjom . ( luty 2022 )

Osoba leworęczna może być znana jako południowa łapa [45] , szczególnie w kontekście sportowym. Powszechnie przyjmuje się, że termin ten powstał w Stanach Zjednoczonych w grze w baseball . [46] Parki piłkarskie są często projektowane tak, aby pałkarze byli zwróceni na wschód, aby popołudniowe lub wieczorne słońce nie świeciło im w oczy. [47] Oznacza to, że leworęczni miotacze rzucają lewą ręką. [48] ​​Oxford English Dictionary już w 1848 r . wymienia nie-baseballowy cytat z „południowej łapy”, czyli uderzenia lewą ręką, [49]zaledwie trzy lata po pierwszym zorganizowanym meczu baseballowym, z dopiskiem „(oryg. US, in Baseball)”. Przewaga leworęczności w sporcie może być znacząca, a nawet decydująca, ale ta przewaga wynika zwykle z niedzielnej znajomości leworęcznego zawodnika z przeciwnikami przeciwnie. Baseball jest wyjątkiem, ponieważ pałkarze, miotacze i polowi w niektórych scenariuszach są fizycznie uprzywilejowani lub pokrzywdzeni przez swoją ręczność. Niektórzy baseballiści, tacy jak Christian Yelich z Milwaukee Brewers , kiją leworęczni i rzucają praworęcznymi [50]ponieważ naturalni praworęczni są często uczeni odbijania kijem leworęcznym ze względu na przewagę konkurencyjną, jaką zapewnia. Około 12% wszystkich graczy MLB w historii, w tym 34% wszystkich leworęcznych pałkarzy i 32% graczy z najwyższej półki, to rzucacze praworęczni, którzy nauczyli się odbijać kijem leworęcznym. [51]

W baseballu, ze względu na kierunek, w którym łamią się podkręcone piłki i suwaki , ogólnie przyjmuje się, że miotacz ma przewagę, gdy jego ręka jest taka sama jak pałkarza, a pałkarz ma przewagę, gdy jest przeciwny. Z tego powodu w wielu drużynach baseballowych jest leworęczny specjalistamiotacz, który jest wprowadzany do gry specjalnie po to, aby rzucać niebezpiecznym leworęcznym pałkarzem w kluczowych sytuacjach. Leworęczny pierwszy-bazowy wykonuje bardziej płynny ruch, aby oznaczyć baserunnera powracającego do pierwszej bazy podczas próby wybrania przez miotacza i ma mniejsze trudności z unikaniem baserunnerów, prezentując swoją rękawicę jako cel, do którego mogą rzucić inni polowi. Bardzo rzadko można zobaczyć leworęcznego gracza grającego na jakiejkolwiek pozycji na polu innym niż miotacz lub pierwsza podstawa, ze względu na kierunek gry zgodnie z ruchem wskazówek zegara podczas rzucania piłki wokół baz. Ręczność obrońcy jest albo fizyczną zaletą, albo przeszkodą z podobnych powodów we wszystkich pozycjach w polu, a leworęczność nie zawsze jest bardziej pożądaną zręcznością.

Miłośnicy leworęczni mają zwykle przewagę podczas zawodów w kręgle , gdy wbijają piłkę w kręgle z lewej strony toru. Ponieważ jest mniej graczy leworęcznych, lewa strona toru nie jest tak często używana, a zatem zastosowany wzór oleju nie zmienia się tak szybko, jak w przypadku kręgli praworęcznych.

W boksie osoba, która boksuje leworęcznie, jest często określana jako Southpaw. Termin ten jest również używany w odniesieniu do postawy, w której bokser umieszcza prawą stopę przed lewą, dzięki czemu bokser praworęczny może boksować z postawą południowej łapy . Większość bokserów, Southpaw lub nie, ma tendencję do trenowania ze sparingpartnerami, którzy przyjmują ortodoksyjną postawę, która daje Southpaw przewagę, ale niektórzy leworęczni bokserzy, tacy jak Gerry Cooney i Oscar De La Hoya , również używali ortodoksyjnej postawy, dając im inne korzyści. Manny Pacquiao jest przykładem łapy południowej (choć pisze prawą ręką). W popularnej serii filmów o boksie Rocky , główny bohaterRocky Balboa to południowa łapa. Southpaw to także termin w profesjonalnym wrestlingu, często dający im przewagę. Broń szermiercza ma chwyty lewo- i praworęczne, a postawa szermierza leworęcznego jest odwrotna do postawy praworęcznego przeciwnika. Chociaż powszechnie twierdzi się, że leworęczni szermierze mają przewagę nad praworęcznymi przeciwnikami, ponieważ linia obrony faworyzuje ich ramię z mieczem, to twierdzenie opisuje obu szermierzy w pojedynku mieszanym, więc żaden z zawodników nie ma wyjątkowej fizycznej przewagi. Tak więc przewaga leworęcznego w szermierce wynika głównie z nieznajomości postawy leworęcznej przez praworęcznego.

Gra w golfa jest najczęściej grana przez osoby praworęczne, a gracze leworęczni zazwyczaj muszą zapewnić własne specjalne kije golfowe . [10] Grę można rozgrywać obiema rękami, pod warunkiem, że gracz ma kije zarówno lewo-, jak i praworęczne, co daje przewagę nad graczami jednoręcznymi. Zawodowy golfista Phil Mickelson gra na leworęcznych, choć z natury jest praworęczny. [52]

W tenisie, południowe łapy trzymają rakietę w lewej ręce. Z tego powodu ich chwyt rączki jest podobno dostosowany w nieco innym stylu niż praworęczni gracze. Niektórzy mistrzowie świata leworęczni tenisiści to Jimmy Connors , Guillermo Vilas , John McEnroe , Martina Navratilova , Marcelo Ríos , Goran Ivanišević i Rafael Nadal .

Podczas gry w siatkówkę leworęczni gracze mają przewagę, gdy zostaną umieszczeni na prawym skrzydle, aby skoczyć. Dzieje się tak dlatego, że piłka nie przemieszcza się nad ich głową, aby mogli ją uderzyć, a zatem dla leworęcznych łatwiej jest ją uderzyć. W przypadku lewego skrzydła sytuacja jest jednak odwrotna. Zawodnicy praworęczni mają przewagę na lewym skrzydle, ponieważ piłka nie przelatuje nad ich głową, gdy skaczą, aby uderzyć, co ułatwia kontakt z piłką.

Karty do gry często mają nadrukowane oczka tylko w lewym górnym rogu, przy założeniu trzymania ich prawą ręką. Taki projekt może być niewygodny dla osób leworęcznych, które wolą używać wszystkich czterech rogów karty. [53] [54]

W snookera, kiedy Ronnie O'Sullivan grał lewą ręką w Mistrzostwach Świata 1996 przeciwko Alainowi Robidoux , Kanadyjczyk oskarżył go o brak szacunku i odmówił podania ręki po meczu. [55] Odbyło się przesłuchanie dyscyplinarne, na którym O'Sullivan został poproszony o wykazanie, że potrafi grać leworęcznie na profesjonalnym poziomie. [56]
BronieEdytować
Leworęczny strzelec US Navy SEALs

Zdecydowana większość broni palnejsą przeznaczone dla strzelców praworęcznych, z rączką, zwalniaczem magazynka lub mechanizmami zabezpieczającymi przystosowanymi do manipulacji prawą ręką, a łuski wystrzeliwane wyrzucane w prawo. Również lunety i przyrządy celownicze mogą być montowane w taki sposób, aby strzelec musiał przyłożyć karabin do prawego ramienia. Strzelec leworęczny musi kupić broń palną leworęczną lub oburęczną (która jest produkowana w mniejszych ilościach i zazwyczaj jest droższa i/lub trudniejsza do zdobycia), strzelać z broni praworęcznej leworęczną (co stwarza pewne trudności, takie jak nieprawidłowe umiejscowienie elementów sterujących dla lewej ręki lub wyrzucenie gorących łusek w kierunku ciała strzelca, zwłaszcza oczu lub w dół kołnierza lub prawego rękawa), lub nauczenie się strzelania praworęcznego (co może być mniej wygodne lub „naturalne” ").dominacja oka , dzięki której osoby leworęczne mogą chcieć strzelać do osób praworęcznych i odwrotnie. Dominacja oczu odgrywa większą rolę w celności strzelania niż leworęczność i praworęczność. W związku z tym dominacja oczu będzie miała wpływ na to, w jaki sposób strzelec zdecyduje się trzymać broń.

Niektóre nowoczesne rodzaje broni palnej są oburęczne (np. FN P90 i Heckler & Koch P7 ) lub mogą być przystosowane do obsługi dla osób prawo- i leworęcznych (np. Heckler & Koch G36 i Steyr AUG ). Karabiny Bullpup są szczególnie problematyczne dla leworęcznych, chyba że można je przekonfigurować, ponieważ puste łuski byłyby wyrzucane prosto w twarz i policzek strzelca, potencjalnie powodując obrażenia lub w inny sposób zaprojektowane od podstaw do oburęcznego użycia, często za pomocą skomplikowanych systemów wyrzutowych jak widać na FN F2000 i Kel-Tec RFB . Brytyjski karabin szturmowy L85musi być strzelany praworęcznymi, co stawia leworęcznych żołnierzy w niekorzystnej sytuacji. W przeciwieństwie do tego Steyr AUG ma konstrukcję modułową, a port wyrzutowy i ekstraktor można przełączać/wymieniać, aby dopasować je do dłoni obsługującego go żołnierza. M -16a jego warianty mają stały port wyrzutowy, ale będąc konstrukcją konwencjonalną (tj. nie typu bullpup), port wyrzutowy znajduje się przed operatorem, a zatem może być wystrzeliwany obiema rękami. Około 1985 roku, wraz z wprowadzeniem wersji M16A2, deflektor łuski został umieszczony obok portu wyrzutnika, aby skierować wyrzucone pociski bardziej do przodu, dzięki czemu karabin jest jeszcze bardziej przyjazny dla operatora leworęcznego. Deflektor nie zawsze jest jednak skuteczny, ponieważ wyrzucony pocisk wciąż ma szansę trafić w policzek strzelca leworęcznego, zwłaszcza przy wietrznej pogodzie.

Broń palna z dźwignią i z mechanizmem pompowym sprawia mniej trudności osobom leworęcznym niż broń z mechanizmem zamka . Wiele broni z regulowanymi celownikami pozwala na użycie przez lewą rękę, ale dla strzelca z dominującym prawym okiem konieczna jest regulacja. W rzeczywistości większość broni dostosowuje się na tyle dobrze, że broń nie wystrzeli pocisków w oko osoby leworęcznej.

[Amigoland]

No nie wiem. Nie miałem tego problemu i nikt mnie do niczego nie zmuszał. Przypomniałem sobie bokserów leworęcznych, tzw. Mańkutów. Byli i są oni bardzo trudnymi przeciwnikami. Bo praworęczny musi się całkowicie przestawić, czym traci połowę swojej wartości...Michalczewski był mańkutem. Chyba najładniejszy nokaut, ten ostatni 6.40...

[Lothar.]

No ale żeby aż spowalniało w rozwoju? Nie wiedziałem o tym Andrzeju >;)

[Amigoland]

Eee tam nie wierzę w te naukowe bzdury...
https://www.medonet.pl/zdrowie,leworecznosc---przyczyny--zalety-leworecznosci--leworecznosc-u-dzieci,artykul,1729822.html

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

A mnie zmuszali do pisania prawą ręką i miałem kłopoty z nauczaniem w klasach młodszych.