|
W magii jest to samo, wywołują istoty które powiedzmy nie są przyjazne >;) A wyniki przewidywalne. Czytałem o perskim magu co wezwał Iblisa >:)) Smutno skończył >;)
Iblis ( arabski : إِبْلِيس , zromanizowany : Iblīs ), [1] alternatywnie znany jako Eblis , [2] jest przywódcą diabłów ( shayāṭīn ) w islamie . Według Koranu Iblis został wyrzucony z nieba po tym, jak odmówił złożenia pokłonu przed Adamem . Jeśli chodzi o pochodzenie i charakter Iblis, istnieją dwa różne punkty widzenia. [3] [4]
Aniołowie spotykają Adama, prototypowego człowieka. Łączy ich, choć w mniejszym stopniu, buntownicza reakcja Iblisa, który wyniośle odwraca głowę. Obraz z rękopisu Manṭiq al-ṭayr (Konferencja ptaków) Farīd al-Dīn ʿAṭṭār. Iran, Sziraz, 899/1494.
W pierwszej wersji, zanim Iblis został strącony z nieba, był on wysokiej rangi aniołem ( Karub ) imieniem Azazil , wyznaczonym przez Boga do zniszczenia pierwotnych nieposłusznych mieszkańców ziemi, których zastąpiono ludźmi, jako bardziej posłusznymi stworzenia. [3] Po tym, jak Iblis sprzeciwił się decyzji Boga o stworzeniu następcy ( k̲h̲alīfa ), został ukarany zdegradowaniem i zrzuceniem na ziemię jako shayṭān (diabeł). [3] W alternatywnym opisie Bóg stworzył Iblisa z ognia pod siódmą ziemią . [3]Czcząc Boga przez tysiące lat, Iblis wzniósł się na powierzchnię, po czym dzięki swojej uporczywej służbie wzniósł się, aż dotarł do towarzystwa aniołów w siódmym niebie. [3] Kiedy Bóg stworzył Adama i nakazał aniołom pokłonić się, Iblis, będąc dżinem stworzonym z ognia, odmówił i okazał nieposłuszeństwo Bogu, co doprowadziło do jego upadku. [3]
W tradycji islamskiej Iblis jest często utożsamiany z al-Shayṭān („ Diabeł ”), często znanym pod epitetem al-Rajim (arab. ٱلرَّجِيْم , dosł. „Przeklęty”). [5] Shayṭān jest zwykle stosowany do Iblisa w celu określenia jego roli jako kusiciela, podczas gdy Iblis to jego imię własne. Niektórzy muzułmanie suficcy podtrzymują bardziej ambiwalentną rolę Iblisa, uważając go nie tylko za diabła, ale w rzeczywistości za „najprawdziwszego monoteistę ” (ponieważ czciłby tylko Stwórcę, a nie jego stworzenia), zachowując termin shayṭān wyłącznie dla sił zła. [6][7] [8]
Nazewnictwo i etymologia
Pochodzenie i klasyfikacja
Teologia
sufizm
|