|
|
Określenie Moce odnośnie do demonów, analogicznie jak w przypadku rzędu aniołów, jest używane w chrześcijaństwie w dwojakim znaczeniu: ogólnym i szczegółowym. W znaczeniu ogólnym moce ciemności to wszystkie zastępy demonów. To znaczenie zastosował np. kard. Suenens w książce Odnowa w Duchu Świętym i moce ciemności[20]. W znaczeniu szczegółowym Moce to demony odpowiadające aniołom z tego rzędu.
Według chrześcijańskiej angelologii, upadli aniołowie z poszczególnych chórów zachowali naturalne właściwości swoich rzędów i wykorzystują je do czynienia zła[21]. Poglądy na temat działania demonów z rzędu Mocy zebrał Francis Frangipane, amerykański teolog życia duchowego i demonolog:
Anioł Mocy z łagodnością i pokorą oraz demon Mocy z furią i gniewem, fresk z kościoła św. Mikołaja w Czukowcu (obwód Pernik)
„Moc jest ważnym duchem demonicznym, którego główną działalnością jest pokrycie powierzonej mu dziedziny energią właściwego jemu zła. Zwane są one Mocami, gdyż tym właśnie są: mocami ciemności. Są one złymi odpowiednikami anielskiej klasy Cnót moralnych. Tak, jak kościół [lokalny] może posługiwać się jakąś szczególną cnotą moralną, na przykład radością, czy wiarą, w ten sam sposób moc lęku czy depresji może posługiwać się jakąś zdegenerowaną dzielnicą miasta.
Wielu ludzi tygodniami zmaga się z tym samym, szczególnym problemem. Źródłem tego typu działalności jest często szczególna moc, mająca swe wpływy w danej dziedzinie. Zamiast zajmować się po kolei każdą pojedynczą osobą, związanie Mocy działającej w danej dziedzinie, a następnie okrycie ludzi duchowo krwią Jezusa sprawia, że natężenie ich walk słabnie, a w to miejsce przychodzi zwycięstwo.
Moc zajmuje obszar, który jest zwykle terytorium administracyjnym, chociaż może też ona przebywać w umyśle wpływowej osoby lub budować pewne negatywne postawy w kościele. Główne Moce często wywierają wpływ na rzeczywistość duchową ponad całymi regionami krajów. Różne Moce mogą działać razem pod kontrolą Zwierzchności, lecz zwykle jedna lub dwie będą najbardziej wpływowe [...].
Tak, jak w przypadku Zwierzchności, środkami, przez które Kościół skutecznie walczy z Mocami są: władza duchowego autorytetu Chrystusa oraz zasada wypierania. Moce nie są wyrzucane, lecz wypierane w duchowej rzeczywistości przez pełnię Chrystusowego panowania w Kościele i przez wstawienniczą walkę świętych w danym regionie”[22]
|
Zablokowano
Swój do swojego ciągnie...
