Jola wspomniała że ma takie marzenie i to jakoś za mną chodzi, bo hmm "od zawsze" marzyłem żeby iść na swoje. Nie to żebym nie kochał rodziców, albo mi się z nimi źle mieszkało, ale mnie ograniczali >;) Nie robiłem nic złego, tylko byłem szybko dorosły >;) Upływa czas dzieciństwa i lepiej prowadzić niezależne życie. Rodzice nie żyją i tęsknię za nimi, ale wolę mieszkać oddzielnie :) Dla Mamy zawsze byłem wojtusiem >;)) co dziś mnie rozczula >;))
![]() |
To jest tak Wojtek. Czasami trzeba, czasami nie trzeba...
![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
To jest głębsze Andrzeju >;) Moi Rodzice żyli w pewnej wspólnocie mentalnej z rodziną, nie byli samodzielni, a ja byłem sam i chyba dlatego bardziej lubili krewniaków, bo oni byli/są tacy sami. Nie myśl że cię oceniam :)
|
Kiedyś wspólne mieszkanie było na porządku dziennym...Ba! Po wojnie ludzie mieszkali z obcymi ludźmi w Warszawie. Wspierali się biedzie. Dzieli wiadomościami i zasiadali przy wspólnym stole wigilijnym...
Druga tura bez Bonżura...
|
U nas samotna sąsiadka z końca korytarza, zawsze była zapraszana na święta i uroczystości rodzinne...
Druga tura bez Bonżura...
|
Miłe >;)
|
No ale tak było. Nie wspomnę już że sąsiadka nie mogła przegapić żadnego głównego wydania dziennika telewizyjnego ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
U nas był tv odkąd pamiętam. Tata zabronił mi majstrować w nim. A pokusa była wielka >;)
|
U nas chyba koniec lat 60-tych. A tej sąsiadce, załatwiłem używany, dopiero na początku lat 80-tych ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
Kto by się spodziewał że tv tak się zmieni że nie da rady tego oglądać?
|
Dlatego nie oglądam. Już chyba ze 20 lat ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
No to ja też a pamiętam maratony filmowe jak były jeszcze kasety vhs >;)
![]() |
Tych to już dawno nie mam. Zbieram się wyrzucić wszystkie CD z muzą. Zachowam sobie tylko okładki z tytułami nagrań. Wszystko jest na YT ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
Słaba jakość Andrzeju, są pliki bezstratne flac w serwisach streamingowych >;))
FLAC (ang. Free Lossless Audio Codec) – format bezstratnej kompresji dźwięku z rodziny kodeków Ogg. Format ten jest rozwijany przez Xiph.Org Foundation, a jego wzorcowa implementacja jest wolnym oprogramowaniem. 29 stycznia 2003 Xiphophorus (obecnie Xiph.Org Foundation) przyjęła FLAC pod swój patronat. Obecnie są nim objęte m.in. Ogg Vorbis, Ogg Theora i Speex. Spis treści 1 Projekt FLAC 2 Licencja 3 Cechy formatu FLAC 4 Kompresja FLAC 5 Oprogramowanie obsługujące FLAC 5.1 Konwersja 5.2 Nagrywanie bezpośrednio do FLAC 5.3 Odtwarzanie 5.4 Ripowanie 6 Obsługa sprzętowa 7 Przypisy 8 Linki zewnętrzne Projekt FLAC Projekt FLAC składa się z: formatu strumieniowego powiązanego enkodera i dekodera w formie bibliotek flac – programu służącego do kompresji/dekompresji metaflac – programu służącego do edycji metadanych plików FLAC wtyczek dla odtwarzaczy audio. Licencja Według licencji specyfikacja formatu może być wykorzystana przez każdego bez wcześniejszego pozwolenia (Xiph.org zachowało prawa do ustanawiania specyfikacji formatu), z zastrzeżeniem, że żaden element formatu nie zostanie opatentowany. Oznacza to także, że wszystkie implementacje w jakikolwiek sposób powiązane z projektem FLAC będą stanowić wolne oprogramowanie – kody źródłowe dla libFLAC i libFLAC++ dostępne są na zasadach licencji BSD, natomiast kody dla flac, metaflac i wtyczek na zasadach licencji GPL[3]. Cechy formatu FLAC W przeciwieństwie do stratnych kodeków dźwięku takich jak Vorbis, MP3 i AAC, kodek FLAC nie usuwa żadnych danych ze strumienia audio, dzięki czemu po dekompresji otrzymujemy cyfrowy obraz dźwięku identyczny z pierwowzorem. Niezgodność z analogowym oryginałem wynika wyłącznie z konwersji analogowo-cyfrowej – ograniczona liczba bitów nie odda w 100% analogowego dźwięku (szum kwantyzacji). brak utraty jakości szybka kompresja dekodowanie w czasie rzeczywistym (małe wymagania sprzętowe) sprzętowe wsparcie odtwarzania strumieniowość metadane odporność na błędy. Kompresja FLAC FLAC należy do grupy kodeków bezstratnych, a więc dane tworzące cyfrowy sygnał foniczny, po uprzedniej kompresji, można całkowicie odzyskać dokonując ich dekompresji – analogicznie jak w formacie ZIP. Jednak format FLAC został stworzony specjalnie do zmniejszania objętości plików dźwiękowych, dlatego przy kompresji tych plików możemy otrzymać dużo lepsze wyniki niż przy użyciu formatu ZIP (ZIP 10–20%, FLAC 40–60%). Kodeki stratnej kompresji mogą uzyskać stosunek kompresji nawet 90%, jednak jest to związane z usunięciem pewnych danych. Kompresja FLAC wykorzystuje predykcję liniową – wartość pojedynczej próbki dźwięku jest przewidywana na podstawie wartości kilku wcześniejszych próbek, zapisywana jest tylko różnica między wartością rzeczywistą a obliczoną (różnice mają zwykle niewielkie wartości). Do zapisania różnic używa się kodów Rice’a – liczba bitów zależy od kodowanej wartości, tj. im mniejsza wartość, tym mniej bitów jest potrzebne. Oprogramowanie obsługujące FLAC Format FLAC jest obecnie obsługiwany przez większość oprogramowania służącego do edycji i odtwarzania dźwięku (czasami wymagana jest odpowiednia wtyczka). Windows AIMP AnyBurn Audacity Ashampoo Burning Studio BS.Player Easy CD-DA Extractor Easy Media Creator Exact Audio Copy foobar2000 Sound Normalizer KMPlayer MediaMonkey Media Go – Sony Network Entertainment Media Player Classic MusicBee Native-Instruments TRAKTOR Nero Burning ROM z opcjonalną wtyczką VLC media player Winamp Windows Media Player (Windows 10 – obsługa natywna, starsze wersje systemu Windows po zainstalowaniu kodeka) XMPlay macOS Toast 7 Titanium VLC Linux GNOME Audacious Banshee GnomeBaker Rhythmbox Serpentine Sound Juicer Totem KDE K3b Clementine Kodi Symbian OggPlay CorePlayer Rockbox – alternatywne otwarte oprogramowanie dla wybranych odtwarzaczy mp3 Android jetAudio. Konwersja Linux Clementine macOS Toast 7 Titanium Max – wersja 10.4 xACT X Lossless Decoder MediaHuman Audio Converter. Nagrywanie bezpośrednio do FLAC Linux GNOME Sound Recorder. Odtwarzanie Wieloplatformowy VLC media player Songbird QMPlay QMPlay2 Clementine AmigaOS 4 MPlayer TuneNet MorphOS AmiNetRadio z wtyczką ANR_flacplayer MPlayer VLC media player macOS Cog MPlayer OSX Extended Windows foobar2000 Windows Media Player i Media Player Classic Winamp ALSong Quintessential Player AIMP (wersja 1 i 2) JetAudio MediaMonkey XMPlay MusicBee Linux Audacious DeaDBeeF MOC MPD XMMS z wtyczką xmms-flac MPlayer GNOME Banshee Rhythmbox Sound Recorder KDE Amarok PlayStation Portable (PSP) LightMP3 Symbian OggPlay CorePlayer. Ripowanie Windows Windows Media Player (tylko w Windows 10) Easy Media Creator Easy CD-DA Extractor Nero Burning ROM Exact Audio Copy FormatFactory FreeRIP macOS Toast 7 Titanium Max Linux GNOME Banshee Grip Sound Juicer KDE Konqueror soundKonverter KAudioCreator. Obsługa sprzętowa Wbudowana Arcam: Solo Neo, Solo Mini Cowon: A2, D2, E2, C2 Creative Technology: Ziio Denon: DNP-720AE, CEOL, AVR-4311, AVR-3312, AVR-2312, AVR-1912, DCD-1520ae iAUDIO: 6, 7, F2, M3, M5, X5, U3, U5 iriver: E30, E50, E100, E150, E200, S100 Logitech: Squeezebox Radio, Squeezebox Touch Marantz: NA7004, MCR603 NAD: C 446 Onkyo T-4070, CS-N575D Pioneer: N-30, N-50, N-70A Pentagram: Eon Slide-R Twin Core, Eon Cineo, Eon Vector, Vanquish: R Touch (po aktualizacji firmware’u), R Volt, R Wave Twin Core Rio Karma Samsung Galaxy Note Samsung Galaxy Note II Samsung Galaxy Note III Samsung Galaxy S III (umożliwia podłączenie DACa USB) i inne z Androidem 4.0 lub wyżej SanDisk: Sansa Clip, Fuze (po aktualizacji oprogramowania), Clip+, Fuze+ Sony Mobile Communications: Zylo Sony Xperia S TrekStor Vibez Vedia: A10, B6, C3, C5, C6, C6+, M10, T8, V19, V39 VTec: PRO MP640, PRO V39 Yamaha: NP-S2000, CD-N500, HTR-4065. Dodana każdy odtwarzacz obsługujący Rockbox, m.in. odtwarzacze: Archos; iriver (niektóre); iAUDIO (niektóre); iPod – od 1. do 5.5 generacji, iPod mini i 1./2. generacji iPod nano (lecz już żaden z następujących jeszcze nie potrafi odtwarzać FLAC: shuffle, 3. generacji nano, classic czy touch); SanDisk Sansa serii e200, c200; SanDisk Sansa Fuze (v.1 i v.2), Clip (+). NOKIA N900 (po zainstalowaniu dodatkowych kodeków audio) wszystkie telefony komórkowe z systemem Android w wersji 2.3 lub nowszej (aplikacja wbudowana). Przypisy FLAC – news. Xiph.Org, 2001-07-20. [dostęp 2022-03-25]. Cytat: FLAC 1.0 is out. It’s finally here (ang.). FLAC – news. Xiph.Org, 2019-08-04. [dostęp 2022-03-25]. Cytat: FLAC 1.3.4 released (ang.). FLAC – license. Xiph.Org. [dostęp 2020-09-20]. (ang.). Linki zewnętrzne Zobacz multimedia związane z tematem: Free Lossless Audio Codec Oficjalna strona FLAC Oficjalna strona Xiph.Org Foundation pde Xiph.Org Foundation pde Formaty kompresji danych audiowizualnych Kategorie: Bezstratne kodeki dźwiękuFormaty plików komputerowychProjekty Xiph.Org |
Jak zawsze oszukano klientów. Te pierwsze CD miały być na 100 lat. Następnie skorygowano na 50. A potem w masowej produkcji czegoś tam oszczędzano i mówili że góra 20 lat. Moje niektóre są starsze...
Druga tura bez Bonżura...
|
Ze starych płyt mało która jest sprawna. Mam tego dużo ale słucham z internetu >;)
https://soundcloud.com/flac-audio |
No tak. Teraz wszystko idzie przez net. A słyszałeś o jakiś manewrach w Europie przeciw cyberatakom?
Druga tura bez Bonżura...
|
Cyberbezpieczeństwo: jak UE radzi sobie z cyberzagrożeniami UE na różnych frontach promuje cyberodporność, walczy z cyberprzestępczością oraz intensyfikuje cyberdyplomację i cyberobronę. Na stronie: Reakcja UE na zagrożenia dla cyberbezpieczeństwa Cyberodporna Europa Zwalczanie cyberprzestępczości Intensywniejsza cyberdyplomacja Współpraca w dziedzinie cyberobronności Finansowanie i badania Cyberbezpieczeństwo infrastruktury krytycznej Główne cyberzagrożenia w UE – infografika Ilustracja wirusa komputerowego: dłoń trzymająca karalucha, który za chwilę zainfekuje telefon komórkowy. Cała infografika Reakcja UE na zagrożenia dla cyberbezpieczeństwa Sektory krytyczne, takie jak transport, energetyka, zdrowie i finanse, stają się w swojej podstawowej działalności coraz bardziej zależne od technologii cyfrowych. Choć cyfryzacja stwarza ogromne możliwości i oferuje rozwiązania dla wielu problemów, przed którymi staje Europa (np. podczas koronakryzysu), wystawia też gospodarkę i społeczeństwo na cyberzagrożenia. Kalendarium 18.11.2022 Cyberbezpieczeństwo w instytucjach, organach, urzędach i agencjach UE: Rada przyjmuje stanowisko 17.10.2022 Rada przyjmuje konkluzje o bezpieczeństwie łańcucha dostaw ICT 21.6.2022 Rada przyjmuje konkluzje w sprawie ram skoordynowanej reakcji UE na kampanie hybrydowe 23.5.2022 Cyberprzestrzeń: Rada zgadza się zwiększyć cyberbezpieczeństwo UE i zapobiegać cyberatakom 16.5.2022 Cyberataki: Rada przedłuża przepisy sankcyjne Wyświetl pełne kalendarium Cyberataki i cyberprzestępczość stają się w całej Europie coraz częstsze i coraz bardziej wyrafinowane. Tendencja ta będzie się w przyszłości nasilać, gdyż jak się prognozuje, w 2025 r. aż 41 mld urządzeń będzie na całym świecie podłączonych do internetu rzeczy. Zdecydowane działania na rzecz cyberbezpieczeństwa, budujące otwartą i bezpieczną cyberprzestrzeń, mogą zwiększyć zaufanie obywateli do narzędzi i usług cyfrowych. W październiku 2020 r. przywódcy UE zaapelowali, by zwiększyć zdolność UE do: zabezpieczania się przed zagrożeniami dla cyberbezpieczeństwa zapewniania bezpiecznego środowiska łączności (zwłaszcza poprzez szyfrowanie kwantowe) oferowania dostępu do danych w celach sądowych i egzekwowania prawa. Nadzwyczajny szczyt Rady Europejskiej (12 października 2020) Cyfrowa przyszłość Europy (podsumowanie informacyjne) Cyberodporna Europa Unijna strategia cyberbezpieczeństwa W grudniu 2020 r. Komisja Europejska i Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) przedstawiły nową unijną strategię cyberbezpieczeństwa. Ma ona zwiększyć odporność Europy na cyberzagrożenia i zapewnić wszystkim obywatelom i firmom możliwość korzystania z wiarygodnych narzędzi i usług cyfrowych. Strategia zawiera konkretne propozycje zastosowania instrumentów regulacyjnych, inwestycyjnych i politycznych. 22 marca 2021 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie strategii cyberbezpieczeństwa, podkreślając, że cyberbezpieczeństwo ma zasadnicze znaczenie dla budowania odpornej, ekologicznej i cyfrowej Europy. Unijni ministrowie za podstawowy cel obrali zapewnienie autonomii strategicznej przy jednoczesnym zachowaniu otwartej gospodarki. Obejmuje to zwiększenie zdolności dokonywania samodzielnych wyborów w obszarze cyberbezpieczeństwa w celu wzmocnienia cyfrowego przywództwa UE i jej strategicznych zdolności. Rada przyjmuje konkluzje w sprawie strategii UE w zakresie cyberbezpieczeństwa (komunikat prasowy z 22 marca 2021) UE pracuje też nad dwoma wnioskami ustawodawczymi dotyczącymi obecnych i przyszłych zagrożeń w internecie i poza nim: nowelizacją dyrektywy o lepszej ochronie sieci i informacji nową dyrektywą o odporności podmiotów krytycznych. Unijna strategia cyberbezpieczeństwa (Komisja Europejska) Unijna strategia cyberbezpieczeństwa (Europejska Służba Działań Zewnętrznych) Czym jest cyberbezpieczeństwo? Cyberbezpieczeństwo oznacza działania niezbędne do ochrony sieci i systemów informatycznych, użytkowników takich systemów oraz innych osób przed cyberzagrożeniami. Unijny akt o cyberbezpieczeństwie Unijny akt o cyberbezpieczeństwie W czerwcu 2019 r. wszedł w życie unijny akt o cyberbezpieczeństwie. Wprowadził on: ogólnounijny program certyfikacji nowy, silniejszy mandat Agencji UE ds. Cyberbezpieczeństwa. Unijny akt o cyberbezpieczeństwie (Komisja Europejska) Ogólnounijny program certyfikacji cyberbezpieczeństwa Certyfikacja odgrywa kluczową rolę w zapewnianiu wysokich standardów cyberbezpieczeństwa produktów, usług i procesów informatycznych. Fakt, że różne kraje UE posługują się różnymi programami certyfikacji, powoduje fragmentację rynku i generuje bariery regulacyjne. Aktem o cyberbezpieczeństwie Unia wprowadziła jednolite unijne ramy certyfikacji, które mają: zbudować zaufanie zwiększyć rozwój rynku cyberbezpieczeństwa ułatwić handel w UE. Ramy certyfikacji to kompleksowy zestaw zasad, wymogów technicznych, standardów i procedur. Ogólnounijny program certyfikacji cyberbezpieczeństwa (Komisja Europejska) Unijny rynek cyberbezpieczeństwa Kraje europejskie zajmują 18 z 20 czołowych miejsc w światowym indeksie cyberbezpieczeństwa Wartość unijnego rynku cyberbezpieczeństwa jest szacowana na ponad 130 mld EUR i rośnie w tempie 17% rocznie W UE działa ponad 60 tys. przedsiębiorstw zajmujących się cyberbezpieczeństwem i ponad 660 specjalistycznych ośrodków w tej dziedzinie. Agencja UE ds. Cyberbezpieczeństwa Nowa Agencja UE ds. Cyberbezpieczeństwa opiera się na strukturach swojej poprzedniczki: Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji, ale zyskała większą rolę i stały mandat. Posługuje się tym samym akronimem: ENISA. Wspiera państwa członkowskie, instytucje UE i inne zainteresowane strony w radzeniu sobie z cyberatakami. Agencja Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa Dyrektywa o bezpieczeństwie sieci i informacji Dyrektywa o bezpieczeństwie sieci i informacji (NIS) została wprowadzona w 2016 r. jako pierwszy w historii ogólnounijny środek legislacyjny mający pogłębić współpracę państw członkowskich w żywotnej kwestii cyberbezpieczeństwa. Określono w niej, jakim obowiązkom z zakresu bezpieczeństwa podlegają operatorzy usług kluczowych (w sektorach krytycznych, takich jak energetyka, transport, zdrowie i finanse) oraz dostawcy usług cyfrowych (internetowe platformy handlowe, wyszukiwarki, usługi w chmurze). W grudniu 2020 r. Komisja Europejska zaproponowała, by dyrektywę z 2016 r. zastąpić zmienioną dyrektywą (NIS2). Nowelizacja jest odpowiedzią na zmieniający się krajobraz zagrożeń i uwzględnia transformację cyfrową, którą przyspieszył kryzys związany z Covid-19. Wstępne porozumienie w sprawie proponowanej dyrektywy Rada i Parlament Europejski osiągnęły w maju 2022 r. Nowe przepisy: zapewnią lepsze zarządzanie ryzykiem i incydentami oraz ściślejszą współpracę rozszerzą zakres dyrektywy. Cyberbezpieczeństwo i odporność UE: wstępne porozumienie Rady z Parlamentem Europejskim (komunikat prasowy z 13 maja 2022) Nowelizacja dyrektywy o bezpieczeństwie sieci i informacji (Komisja Europejska) Ilustracja z różnymi elementami reprezentującymi świat cyfrowy. Wśród nich są kobieta pisząca na komputerze i palec dotykający ekranu. Tło jest niebiesko-zielone. Jak UE pomaga nam i chroni nas on-line? UE aktywnie dąży do poprawy środowiska cyfrowego z korzyścią dla wszystkich Europejczyków. Nasze cyfrowe życie powinno być bezpieczne, proste i zgodne z podstawowymi wolnościami. Przedstawiamy reportaż o tym, jak UE chroni użytkowników internetu, dba o cyberbezpieczeństwo i ułatwia wymianę informacji między systemami e-sprawiedliwości państw członkowskich. Zwalczanie cyberprzestępczości Cyberprzestępczość przybiera różne formy, a cyberprzestrzeń sprzyja wielu pospolitym przestępstwom. Przestępcy mogą na przykład: za pomocą złośliwego oprogramowania przejąć kontrolę nad urządzeniami osobistymi ukraść lub narazić na szwank dane osobowe i własność intelektualną, po to by dokonać oszustwa internetowego użyć internetu lub mediów społecznościowych do rozpowszechniania nielegalnych treści skorzystać z darknetu do sprzedaży nielegalnych towarów i usług hakerskich. Niektóre cyberprzestępstwa, takie jak wykorzystywanie seksualne dzieci w internecie, wyrządzają ofiarom poważne szkody. 5,5 bln EUR globalny roczny koszt cyberprzestępczości W Europolu powstało wyspecjalizowane Europejskie Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością, które pomaga krajom UE ścigać przestępstwa internetowe i rozbijać siatki przestępcze. Europejskie Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością (Europol) Europejska multidyscyplinarna platforma przeciwko zagrożeniom przestępstwami (EMPACT) to inicjatywa państw UE z zakresu bezpieczeństwa służąca rozpoznawaniu, hierarchizowaniu i niwelowaniu zagrożeń ze strony międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. Zwalczanie cyberataków jest jednym z jej priorytetów. Walka UE z przestępczością zorganizowaną (podsumowanie informacyjne) Dyrektywa UE o atakach na systemy informatyczne (Dziennik Urzędowy UE) Zwalczanie oszustw związanych z płatnościami bezgotówkowymi Oszustwa i fałszerstwa związane z bezgotówkowymi środkami płatniczymi poważnie zagrażają bezpieczeństwu UE i zapewniają znaczne dochody zorganizowanym grupom przestępczym. Ponadto oszustwa tego rodzaju podważają przekonanie konsumentów o bezpieczeństwie technologii cyfrowych. W kwietniu 2019 r. UE przyjęła nowe przepisy o zwalczaniu oszustw związanych z płatnościami bezgotówkowymi. Państwa członkowskie powinny je wdrożyć w 2021 r. UE zaostrza przepisy o zwalczaniu oszustw bezgotówkowych (komunikat prasowy z 9 kwietnia 2019) Poprawa bezpieczeństwa dzieci w internecie W maju 2022 r. Komisja Europejska przedstawiła projekt nowych przepisów przeciwko niegodziwemu traktowaniu i wykorzystywaniu dzieci w celach seksualnych w internecie. Przepisy te są obecnie omawiane na forum Rady. UE przyjęła tymczasowe uregulowania (w drodze odstępstwa od art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 dyrektywy o e-prywatności), które pozwalają dostawcom internetowych usług poczty i komunikacji elektronicznej nadal wykrywać przemoc seksualną wobec dzieci w internecie. W maju 2021 r. negocjatorzy Rady i Parlamentu Europejskiego osiągnęli wstępne porozumienie co do przepisów tymczasowych umożliwiających dostawcom internetowych usług poczty i komunikacji elektronicznej dalsze wykrywanie, usuwanie i zgłaszanie przemocy seksualnej wobec dzieci w internecie, również w zakresie zwalczania nagabywania dzieci, do czasu wprowadzenia stałych przepisów. Przepisy tymczasowe weszły w życie w sierpniu 2021 r. i przestaną obowiązywać w 2024 r. Walka z wykorzystywaniem dzieci w internecie – nieformalne porozumienie z Parlamentem Europejskim w sprawie przepisów tymczasowych (komunikat prasowy z 29 kwietnia 2021) Zwalczanie seksualnego wykorzystywania dzieci (Komisja Europejska) Wymiar sprawiedliwości i egzekwowanie prawa Unijne przepisy i polityki odnoszą się także do innych aspektów wymiaru sprawiedliwości i egzekwowania prawa w walce z cyberprzestępczością i przestępczością w ogóle, takich jak dostęp do elektronicznego materiału dowodowego, szyfrowanie i zatrzymywanie danych. Dostęp do e-dowodów Przestępcy korzystają z technologii cyfrowych, by popełniać przestępstwa i ukrywać nielegalną działalność. Organy ścigania i organy sądowe prowadzące dochodzenia i sądzące przestępców w coraz większym stopniu polegają więc na e-dowodach, takich jak wiadomości tekstowe, e-maile lub aplikacje komunikacyjne. Dlatego UE pracuje nad nowymi przepisami, które ułatwią i przyspieszą transgraniczny dostęp do takiego materiału. Łatwiejszy dostęp do dowodów elektronicznych – skuteczniejsza walka z przestępczością (podsumowanie informacyjne) Aby jeszcze bardziej ułatwić transgraniczny dostęp do e-dowodów na potrzeby postępowań karnych, UE: negocjuje porozumienie z USA (krajem, w którym mieści się większość usługodawców) uczestniczy w negocjacjach w sprawie drugiego protokołu dodatkowego do konwencji budapeszteńskiej. Rada upoważnia Komisję do negocjowania porozumień międzynarodowych o e-dowodach (komunikat prasowy z 6 czerwca 2019) Szyfrowanie UE stara się podjąć aktywny dialog z branżą technologiczną, aby wypracować równowagę między dalszym stosowaniem technologii silnego szyfrowania a zagwarantowaniem organom ścigania i sądom uprawnień do działania na takich samych warunkach jak poza internetem. W grudniu 2020 r. Rada przyjęła rezolucję o szyfrowaniu, w której zwróciła uwagę, że należy zapewnić zarówno bezpieczeństwo poprzez szyfrowanie, jak i bezpieczeństwo pomimo szyfrowania. Rada przyjmuje rezolucję o szyfrowaniu (komunikat prasowy z 14 grudnia 2020) Zatrzymywanie danych Aby można było w dzisiejszych czasach skutecznie zwalczać przestępczość, dostawcy usług powinni zatrzymywać niektóre dane, które mogą być ujawniane w pewnych ściśle określonych warunkach w celu zwalczania przestępczości. Zatrzymywanie danych może jednak naruszać podstawowe prawa jednostki, w szczególności prawo do prywatności i do ochrony danych osobowych. Rada przyjęła konkluzje o tym, jak powinno wyglądać zatrzymywanie danych z łączności elektronicznej do celów walki z przestępczością. Zwróciła się Komisji o zgromadzenie dalszych informacji i zorganizowanie ukierunkowanych konsultacji w ramach kompleksowego poszukiwania możliwych rozwiązań w zakresie zatrzymywania danych, w tym o rozważenie ewentualnej przyszłej inicjatywy legislacyjnej. Zatrzymywanie danych w celu zwalczania przestępczości: Rada przyjmuje konkluzje (komunikat prasowy z 6 czerwca 2019) Intensywniejsza cyberdyplomacja Unia Europejska i jej państwa członkowskie zdecydowanie opowiadają się za otwartą, wolną, stabilną i bezpieczną cyberprzestrzenią, w której w pełni respektowane są prawa człowieka, podstawowe wolności i praworządność z myślą o stabilności społecznej, wzroście gospodarczym, dobrobycie i integralności wolnych i demokratycznych społeczeństw. UE dokłada wszelkich starań, by chronić się przed cyberzagrożeniami z państw trzecich, zwłaszcza za pomocą wspólnych działań dyplomatycznych. Na działania te składają się współpraca dyplomatyczna i dialog, środki zapobiegawcze przeciwko cyberatakom oraz sankcje. Unijna strategia cyberbezpieczeństwa, przyjęta przez Komisję Europejską i ESDZ w grudniu 2020 r., wzmacnia reakcję dyplomatyczną UE na cyberataki. Sankcje za cyberataki W maju 2019 r. Rada ustanowiła przepisy, które pozwalają UE nakładać ukierunkowane sankcje, by powstrzymywać i odpierać cyberataki stanowiące zewnętrzne zagrożenie dla UE lub jej państw członkowskich. UE po raz pierwszy może nakładać sankcje na osoby lub podmioty, które odpowiadają za cyberataki lub próby cyberataków, zapewniają w tym celu wsparcie finansowe, techniczne lub materialne bądź angażują się w te działania w inny sposób. Sankcjami mogą też zostać objęte inne powiązane osoby lub podmioty. Sankcje to: zakaz wjazdu do UE zamrożenie aktywów należących do osób i podmiotów. Pierwsze w historii sankcje za cyberataki zostały nałożone 30 lipca 2020 r. Cyberataki: Rada może już nakładać sankcje (komunikat prasowy z 17 maja 2019) Kiedy i jak UE przyjmuje sankcje? (podsumowanie informacyjne) Współpraca w dziedzinie cyberobronności Cyberprzestrzeń jest uważana za piątą sferę działań wojennych, równie krytyczną dla operacji wojskowych jak ląd, morze, powietrze i przestrzeń kosmiczna. To sfera obejmująca wszystko: od sieci informacyjno-telekomunikacyjnych, infrastruktury i danych przez nie obsługiwanych po systemy komputerowe, procesory i urządzenia do sterowania. UE współpracuje w dziedzinie obronności w cyberprzestrzeni za pośrednictwem Europejskiej Agencji Obrony (EDA), która podejmuje działania wspólnie z Agencją UE ds. Cyberbezpieczeństwa i Europolem. EDA wspiera państwa członkowskie w kształceniu wykwalifikowanych wojskowych zajmujących się cyberobroną i zapewnia dostępność proaktywnych i reaktywnych technologii cyberobrony. Unijna strategia cyberbezpieczeństwa, przyjęta w grudniu 2020 r. przez Komisję i ESDZ, wzmacnia: koordynację cyberobrony współpracę i budowanie zdolności cyberobronnych. Unijna polityka cyberobrony, przyjęta w listopadzie 2022 r. przez Komisję i ESDZ, ma zwiększyć zdolności UE w zakresie cyberobrony oraz wzmocnić koordynację i współpracę między wojskowymi i cywilnymi społecznościami cybernetycznymi. Cyberobrona: UE intensyfikuje działania przeciwko zagrożeniom cyberbezpieczeństwa (Komisja Europejska) Nowa strategia UE w zakresie cyberbezpieczeństwa i nowe przepisy mające na celu zwiększenie odporności fizycznych i cyfrowych podmiotów krytycznych (Komisja Europejska) Finansowanie i badania Plan odbudowy Cyberbezpieczeństwo jest jednym z priorytetów UE w reakcji na pandemię Covid-19, podczas której nasiliły się cyberataki. Plan przewiduje dodatkowe inwestycje w tej dziedzinie. Plan odbudowy dla Europy (podsumowanie informacyjne) „Horyzont Europa” Kluczową sprawą jest wypracowanie innowacyjnych rozwiązań, które będą chronić nas przed najnowszymi, najbardziej zaawansowanymi cyberzagrożeniami. Dlatego cyberbezpieczeństwo jest ważnym elementem unijnego programu finansowania badań i innowacji „Horyzont 2020” i będącego jego następcą programu „Horyzont Europa”. W maju 2020 r. UE zarezerwowała 49 mln EUR na zwiększenie innowacji w systemach cyberbezpieczeństwa i prywatności. Program „Horyzont Europa” (Komisja Europejska) UE rezerwuje niemal 49 mln EUR na zwiększenie innowacji w systemach cyberbezpieczeństwa i prywatności (Komisja Europejska, 20 maja 2020) „Cyfrowa Europa” W ramach programu „Cyfrowa Europa” na lata 2021‒2027 UE zarezerwowała 1,6 mld EUR na inwestycje w zdolności cyberbezpieczeństwa oraz na szeroko zakrojone wdrożenie w całej UE infrastruktury i narzędzi cyberbezpieczeństwa z myślą o administracjach publicznych, firmach i osobach fizycznych. Program „Cyfrowa Europa”: nieformalne porozumienie z Parlamentem Europejskim (komunikat prasowy z 14 grudnia 2020) Europa inwestuje w cyfryzację: program „Cyfrowa Europa” (Komisja Europejska) Centrum kompetencji w dziedzinie cyberbezpieczeństwa W grudniu 2020 r. Rada i Parlament Europejski wypracowały nieformalne porozumienie w sprawie propozycji utworzenia Europejskiego Centrum Kompetencji Przemysłowych, Technologicznych i Badawczych w dziedzinie Cyberbezpieczeństwa, wspartego siecią krajowych centrów koordynacyjnych. W kwietniu 2021 r. Rada przyjęła rozporządzenie ustanawiające centrum kompetencji i sieć centrów koordynacji. Centrum kompetencji w dziedzinie cyberbezpieczeństwa (Bukareszt): Rada daje zielone światło (komunikat prasowy z 20 kwietnia 2021) Centrum ma: coraz bardziej zwiększać cyberodporność pomagać we wdrażaniu najnowszych technologii z zakresu cyberbezpieczeństwa wspierać start-upy i MŚP zajmujące się cyberbezpieczeństwem pogłębiać badania i innowacje w dziedzinie cyberbezpieczeństwa pomagać w niwelowaniu luki kompetencyjnej w dziedzinie cyberbezpieczeństwa. Na siedzibę nowego centrum państwa członkowskie UE wybrały Bukareszt. Wybór siedziby europejskiego centrum kompetencji w dziedzinie cyberbezpieczeństwa (podsumowanie informacyjne) Cyberbezpieczeństwo infrastruktury krytycznej Bezpieczeństwo urządzeń podłączonych do internetu Urządzenia podłączone do internetu, takie jak maszyny, czujniki i sieci, które składają się na internet rzeczy – podobnie jak ich bezpieczeństwo – odegrają kluczową rolę w dalszym kształtowaniu cyfrowej przyszłości Europy. W grudniu 2020 r. Rada przyjęła konkluzje, w których zwróciła uwagę na rosnące użytkowanie produktów konsumpcyjnych i urządzeń przemysłowych podłączonych do internetu oraz powiązane z tym nowe zagrożenia dla prywatności, bezpieczeństwa informacji i cyberbezpieczeństwa. Konkluzje wskazują, jakie priorytetowe działania należy podjąć, by odpowiedzieć na tę kluczową kwestię i zwiększyć globalną konkurencyjność unijnej branży internetu rzeczy poprzez zapewnienie najwyższych standardów, jeśli chodzi o odporność, bezpieczeństwo i ochronę. Cyberbezpieczeństwo urządzeń podłączonych do internetu – Rada przyjmuje konkluzje (komunikat prasowy z 2 grudnia 2020) Ochrona sieci 5G Sieci 5G są kluczowe nie tylko dla komunikacji cyfrowej, lecz także dla sektorów krytycznych, takich jak energetyka, transport, bankowość i zdrowie. Zapewnienie odporności sieci 5G ma zatem zasadnicze znaczenie dla społeczeństwa. Technologia 5G, która według szacunków w 2025 r. będzie generować na świecie przychody rzędu 225 mld EUR, stanowi jeden z kluczowych atutów Europy, który pozwoli jej konkurować na światowych rynkach. Bezpieczeństwo tej technologii ma zatem decydujące znaczenie dla zapewnienia strategicznej autonomii Unii. W styczniu 2020 r. UE uzgodniła zestaw narzędzi mający wskazać środki i kierunek łagodzenia głównych zagrożeń w dziedzinie cyberbezpieczeństwa sieci 5G oraz mający wyznaczyć kierunek działania. Bezpieczne sieci 5G: pytania i odpowiedzi dotyczące zestawu narzędzi UE (Komisja Europejska) Znaczenie sieci 5G i związane z nią zagrożenia dla bezpieczeństwa – Rada przyjmuje konkluzje (komunikat prasowy z 3 grudnia 2019) |
Wojtek? Ja to bym na unię nie liczył. Oni są tylko dobrzy w zalecaniu
![]() ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
1,6 mld euro, na całą unię? To chyba jakaś kpina. Wiesz ile trzeba czekać żeby w ogóle jakieś pieniądze wpłynęły? To najpierw państwo płaci, a oni potem z łaski oddają. I to też nie wszystko ![]()
Druga tura bez Bonżura...
|
Free forum by Nabble | Edit this page |