Leonard Pietraszak 86 (*) Kramer z Vabank.

[Lothar.]

Leonard Józef Pietraszak (ur. 6 listopada 1936 w Bydgoszczy[1], zm. 1 lutego 2023 w Warszawie[2]) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.
Spis treści

    1 Życiorys
    2 Filmografia
        2.1 Polski dubbing
    3 Odznaczenia i nagrody
    4 Przypisy
    5 Bibliografia
    6 Linki zewnętrzne

Życiorys

Urodził się jako syn Aleksandra (1902–1988), powstańca wielkopolskiego, żołnierza Korpusu Ochrony Pogranicza[3]. Dzieciństwo spędził w Bydgoszczy, gdzie zamieszkiwał w domu przy ul. Gdańskiej 95, a po 1945 przy ul. Grunwaldzkiej 38. Gdy mieszkał pod tamtym adresem poznał go, mieszkający niedaleko kamienicy Edward Rinke. Ponieważ młody Leonard Pietraszak chciał pójść w ślady brata, który boksował w Stanach Zjednoczonych, rozpoczął treningi pod okiem trenera Rinkego. Przygoda z boksem nie trwała długo. Pietraszak przegrał walkę w Solcu Kujawskim i ojciec zakazał mu boksować[4].
Roman Wilhelmi i Leonard Pietraszak. Warszawa. Teatr Ateneum – sztuka „Tryptyk listopadowy” (1978)
Występ aktorów Teatru Ateneum z Warszawy ze spektaklem „Wysocki” na XII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1991); od prawej: Leonard Pietraszak, Marian Opania, Wiktor Zborowski, Marcin Sosnowski

Absolwent miejscowego III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza (1954). Po zakończeniu liceum był instruktorem ds. prenumeraty prasy zakładowej w bydgoskim Ruchu[5]. 19 czerwca 1959 zadebiutował jako aktor w teatrze, a rok później ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSTiF w Łodzi. W latach 1960–1962 był aktorem Teatrów Dramatycznych w Poznaniu, a od 1962 do 1965 roku aktorem Teatru Polskiego w Poznaniu. Następnie występował w teatrach warszawskich: w latach 1965–1971 w Teatrze Klasycznym, od sezonu 1971 do 1976 w Teatrze Komedii, a w latach 1977–2008 w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza.

Popularność przyniosły mu role w serialach telewizyjnych: wystąpił jako Krzysztof Dowgird w serialu Czarne chmury, jako doktor Karol Stelmach, przyjaciel głównego bohatera – inż. Stefana Karwowskiego w 40-latku oraz płk. Wareda w Karierze Nikodema Dyzmy. W latach 80. wystąpił w roli Kramera w dwóch częściach popularnych komedii Vabank i Vabank II.

W 2000 roku aktor został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.[6] W 2002, podczas VII Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach, odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd. W 2010 roku otrzymał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Kolekcjonował obrazy z okresu Młodej Polski[7]. Swoją kolekcję przekazał w 2021 r. bydgoskiemu Muzeum Okręgowemu[8].

Był mężem aktorki Wandy Majerówny[9]. Z pierwszego małżeństwa z Hanną, miał syna Mikołaja[10].


Filmografia
Cafe pod Minogą (1959) – powstaniec
Czerwone berety (1962) – porucznik Faleński
Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1968) – Hubert Ormel (odc. 11. Hasło)
Gniewko, syn rybaka (serial telewizyjny) (1969–1970) – Reuss von Plauen (odc. 5. Ta wieś nazywa się Płowce)
Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) – lotnik w stalagu (cz. 1. Ucieczka)
Perła w koronie (1971) – policjant Kopyrniok
Bułeczka (1973) – weterynarz Mikołaj
Czarne chmury (serial telewizyjny) (1973) – pułkownik Krzysztof Dowgird
Gniazdo (1974) – Zygfryd, rycerz Hodona
Linia (1974) – redaktor Stefan Walicki
Czterdziestolatek (serial telewizyjny) (1974–1977) – doktor Karol Stelmach, przyjaciel inż. Stefana Karwowskiego
W te dni przedwiosenne (1975) – pułkownik Wacław Kaszyba
Znikąd donikąd (1975) – „Fabian”
Daleko od szosy (serial telewizyjny) (1976) – nauczyciel rysunku technicznego w Technikum dla Pracujących
Motylem jestem, czyli romans 40-latka (1976) – doktor Karol Stelmach, przyjaciel inż. Stefana Karwowskiego
Wielki układ (1976) – Marek Kołodziejski
Do krwi ostatniej... (1978) – kapitan Wicherski
Rodzina Połanieckich (1978) – malarz Świrski
Życie na gorąco (serial telewizyjny) (1978) – Andreas Lossis, pomocnik redaktora Maja z greckiej opozycji (odc. 2. Saloniki)
Do krwi ostatniej (serial) (1979) – kapitan Wicherski
Ród Gąsieniców (1979) – malarz

    Odcisk gwiazdy w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach
    Kariera Nikodema Dyzmy (serial telewizyjny) (1980) – pułkownik Wacław Wareda, przyjaciel Nikodema Dyzmy
    Królowa Bona (serial telewizyjny) (1980) – Piotr Kmita, marszałek wielki koronny
    Vabank (1981) – Gustaw Kramer, przeciwnik Henryka Kwinto
    Danton (1982) – Lazare Nicolas Marguerite Carnot
    Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny (1982) – Piotr Kmita, marszałek wielki koronny
    Vabank II, czyli riposta (1984) – Gustaw Kramer
    Kronika wypadków miłosnych (1985) – Nałęcz, ojciec Aliny
    Menedżer (1985) – Joachim Mackiewicz
    ESD (1986) – doktor Kowalik
    Kingsajz (1987) – Kramerko
    Trójkąt bermudzki (1987) – Henryk
    Czterdziestolatek. 20 lat później (serial telewizyjny) (1993) – doktor Karol Stelmach, przyjaciel inż. Stefana Karwowskiego
    Do widzenia wczoraj. Dwie krótkie komedie o zmianie systemu (1993) – Jan (cz. 1. Skok)
    Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza (1993) – radny Jaskółko
    Siedlisko (serial telewizyjny) (1998) – Krzysztof Kalinowski, mąż Marianny
    Złoto dezerterów (1998) – rotmistrz „Leliwa”
    39 i pół (serial telewizyjny) (2008–2009) – Warcisław Sobański, ojciec Anny Jankowskiej
    Listy do M. (2011) – Florian, ojciec Wladiego
    Dzień kobiet (2013) – mecenas Gawlik

Polski dubbing

    Wedle wyroków twoich... (1983) – Hauptmann Kurt Kleinschmidt, komendant miasta (rola Guntera Lamprechta)
    V.I.P. (1991) – Jerzy Malecki (rola Paula Barge)

Autograf artysty w Bydgoskiej Alei Autografów
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych zasług dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej (2000)[11]
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)[12]
Honorowy Obywatel Bydgoszczy (2018)[5]
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1988)
Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za całokształt twórczości telewizyjnej (1979)
Medal im. J. Sulimy-Kamińskiego (2016)

[Sylwia]

Pięknego wieku dożył [*]

[Amigoland]

Sylwia napisał/a

Pięknego wieku dożył [*]

Też tak pomyślałem. Aktorzy, znani z hulaszczego trybu życia...Długo żyją...Coś w tym jest...

[Lothar.]

Jak szaleją to dobrze jak 50 dożyją.