Lajf z Kubą Zgierskim

[michalina]

Alicja napisał/a

Alicja napisał/a

Alicja napisał/a

Ma ma. Ostanio zalamałam się , jak Marcin Bustowski, ten od rolników pusicił jakieś pierdy o Wilhelmie Raichu i jego cudownym "wynalazku"  Ile on tam miał polubień, to przestałam liczyć. Gdyby nie Karoń, to pewnie tez bym ten filmik zboczeńca, pedofila , chorego psychicznie wynaturzeńca polubiła. Skomentowałam to informacjami na temat tego zwierzecia, ale nieliczni ogarneli temat.

Najważniejszą postacią w historii antykultury jest austriacki komunista i psychoanalityk Wilhelm Reich - współpracownik, a potem zaciekły wróg twórcy psychoanalizy Zygmunta Freuda. Reich w 1927 r. opublikował książkę pt. "Funkcja orgazmu", w 1929 r. "Materializm dialektyczny a psychoanaliza", w 1933 r. "Psychologię społeczną faszyzmu", a w 1936 r. "Seksualność w walce kulturowej" wydaną później pt. Rewolucja seksualna". W książkach tych przedstawił teorię nazywaną później freudomarksizmem, zgodnie z którą tłumienie popędu seksualnego u dzieci prowadzi do powstawania patologicznej, podatnej na wpływy faszyzmu osobowości, a źródłem tej patologii jest wychowanie w rodzinie, autorytet rodziców i religijna moralność seksualna. Reich jako człowiek, a nie jako ideolog, był maniakiem seksualnym, seks był naprawdę jego obsesją a wyzwolenie człowieka spod władzy tradycyjnej moralności było naprawdę jego celem. Dlatego w jego ujęciu rewolucja seksualna była celem główny, a rewolucja społeczna miała ją poprzedzać i jej służyć.
Teorię Reicha wprowadził do programu frankfurckiego Instytutu jego były współpracownik Erich Fromm. W 1936 r. powstała praca zbiorowa Maxa Horkheimera, Ericha Fromma i Herberta Marcuse pt. "Studia nad rodziną i autorytetem". Fromm był autorem pojęcia "charakteru społecznego" i teorii Reicha nadał wymiar socjologiczny. W jego ujęciu rodzina, autorytet i moralność są tylko elementami kultury, zz pomocą których opresyjne społeczeństwo zniewala psychikę człowieka, dostosowując ją do potrzeb kapitalizmu.
Wg Fromma wyzwolenie seksualne miało rozsadzić podstawy systemu kapitalistycznego i wywołać rewolucją społeczną.
Niezależnie od tych różnic freudomarksizm odkrył sposób na skuteczne zniszczenie każdego dobrze zorganizowanego systemu społecznego przez programową seksualizację i anarchizację dzieci i młodzieży, a tym samym rozbicie systemu edukacji i wychowania i uniemożliwienie młodemu pokoleniu zdobycia rzetelnego wykształcenia i umiejętności pracy zespołowej. System, którego społeczeństwo nie ma tych cech musi się rozpaść.

Z zachowanych pamiętników Reicha wynika, że mniej więcej od 5 roku życia seks był jedynym tematem jego zainteresowań, od 12 roku życia regularnie współżył ze służącymi (pochodził z dość zamożnej rodziny), od 15 roku życia bywał w domach publicznych, a od 17 roku życia bywał tam codziennie. Reich nauki pobierał w domu i w wieku 12 lat odkrył romans matki z jednym z jego nauczycieli. Grożąc powiadomieniem ojca o romansie, starał się zmusić matkę do kazirodczego współżycia, a gdy ta odmówiła, zdradził jej sekret. Powiadomiony o romansie ojciec przez długi okres bił i poniżał matkę, doprowadzając ją w końcu do samobójstwa (historię tę opisał sam Reich dziesięć lat później). Po samobójstwie matki Reich wysłany został do męskiego gimnazjum, w tym czasie nabawił się łuszczycy (na którą cierpiał do końca życia) i obsesyjnie odwiedzał domy publiczne, opisując pogłębiający się wstręt do kobiet. Tych kilka informacji, pochodzących z pamiętników Reicha wskazuje na to, że był on po prostu nieszczęśliwym, psychicznie okaleczonym człowiekiem i to psychiczne okaleczenie w najintymniejszej sferze życia wywarło decydujący wpływ na jego późniejsze, naukowe interpretacje seksualności. Córka Wilhelma Reicha (również psychiatra) wyznała, że prawdopodobnie był on w dzieciństwie wykorzystywany seksualnie i to doświadczenie miało decydujący wpływ na osobowość młodego chłopaka, a zapewne i na tolerowanie wśród współpracowników skłonności pedofilskich (o tym dalej). Obsesja Reicha sięgała tak daleko, że gdy jego dawny mistrz, a potem główny wróg – Zygmunt Freud zmarł na raka szczęki, Reich twierdził, że przyczyną raka było tłumienie przez Freuda popędu seksualnego, z czego nie był w stanie się wyzwolić, ponieważ do końca pozostał „drobnomieszczaninem”.

Czytałam kiedyś o tym popaprańcu.
Jedyne co to dał niemały wkład do psychologii ale jakim kosztem.

[Alicja]

michalina napisał/a

Alicja napisał/a

Alicja napisał/a

Alicja napisał/a

Ma ma. Ostanio zalamałam się , jak Marcin Bustowski, ten od rolników pusicił jakieś pierdy o Wilhelmie Raichu i jego cudownym "wynalazku"  Ile on tam miał polubień, to przestałam liczyć. Gdyby nie Karoń, to pewnie tez bym ten filmik zboczeńca, pedofila , chorego psychicznie wynaturzeńca polubiła. Skomentowałam to informacjami na temat tego zwierzecia, ale nieliczni ogarneli temat.

Najważniejszą postacią w historii antykultury jest austriacki komunista i psychoanalityk Wilhelm Reich - współpracownik, a potem zaciekły wróg twórcy psychoanalizy Zygmunta Freuda. Reich w 1927 r. opublikował książkę pt. "Funkcja orgazmu", w 1929 r. "Materializm dialektyczny a psychoanaliza", w 1933 r. "Psychologię społeczną faszyzmu", a w 1936 r. "Seksualność w walce kulturowej" wydaną później pt. Rewolucja seksualna". W książkach tych przedstawił teorię nazywaną później freudomarksizmem, zgodnie z którą tłumienie popędu seksualnego u dzieci prowadzi do powstawania patologicznej, podatnej na wpływy faszyzmu osobowości, a źródłem tej patologii jest wychowanie w rodzinie, autorytet rodziców i religijna moralność seksualna. Reich jako człowiek, a nie jako ideolog, był maniakiem seksualnym, seks był naprawdę jego obsesją a wyzwolenie człowieka spod władzy tradycyjnej moralności było naprawdę jego celem. Dlatego w jego ujęciu rewolucja seksualna była celem główny, a rewolucja społeczna miała ją poprzedzać i jej służyć.
Teorię Reicha wprowadził do programu frankfurckiego Instytutu jego były współpracownik Erich Fromm. W 1936 r. powstała praca zbiorowa Maxa Horkheimera, Ericha Fromma i Herberta Marcuse pt. "Studia nad rodziną i autorytetem". Fromm był autorem pojęcia "charakteru społecznego" i teorii Reicha nadał wymiar socjologiczny. W jego ujęciu rodzina, autorytet i moralność są tylko elementami kultury, zz pomocą których opresyjne społeczeństwo zniewala psychikę człowieka, dostosowując ją do potrzeb kapitalizmu.
Wg Fromma wyzwolenie seksualne miało rozsadzić podstawy systemu kapitalistycznego i wywołać rewolucją społeczną.
Niezależnie od tych różnic freudomarksizm odkrył sposób na skuteczne zniszczenie każdego dobrze zorganizowanego systemu społecznego przez programową seksualizację i anarchizację dzieci i młodzieży, a tym samym rozbicie systemu edukacji i wychowania i uniemożliwienie młodemu pokoleniu zdobycia rzetelnego wykształcenia i umiejętności pracy zespołowej. System, którego społeczeństwo nie ma tych cech musi się rozpaść.

Z zachowanych pamiętników Reicha wynika, że mniej więcej od 5 roku życia seks był jedynym tematem jego zainteresowań, od 12 roku życia regularnie współżył ze służącymi (pochodził z dość zamożnej rodziny), od 15 roku życia bywał w domach publicznych, a od 17 roku życia bywał tam codziennie. Reich nauki pobierał w domu i w wieku 12 lat odkrył romans matki z jednym z jego nauczycieli. Grożąc powiadomieniem ojca o romansie, starał się zmusić matkę do kazirodczego współżycia, a gdy ta odmówiła, zdradził jej sekret. Powiadomiony o romansie ojciec przez długi okres bił i poniżał matkę, doprowadzając ją w końcu do samobójstwa (historię tę opisał sam Reich dziesięć lat później). Po samobójstwie matki Reich wysłany został do męskiego gimnazjum, w tym czasie nabawił się łuszczycy (na którą cierpiał do końca życia) i obsesyjnie odwiedzał domy publiczne, opisując pogłębiający się wstręt do kobiet. Tych kilka informacji, pochodzących z pamiętników Reicha wskazuje na to, że był on po prostu nieszczęśliwym, psychicznie okaleczonym człowiekiem i to psychiczne okaleczenie w najintymniejszej sferze życia wywarło decydujący wpływ na jego późniejsze, naukowe interpretacje seksualności. Córka Wilhelma Reicha (również psychiatra) wyznała, że prawdopodobnie był on w dzieciństwie wykorzystywany seksualnie i to doświadczenie miało decydujący wpływ na osobowość młodego chłopaka, a zapewne i na tolerowanie wśród współpracowników skłonności pedofilskich (o tym dalej). Obsesja Reicha sięgała tak daleko, że gdy jego dawny mistrz, a potem główny wróg – Zygmunt Freud zmarł na raka szczęki, Reich twierdził, że przyczyną raka było tłumienie przez Freuda popędu seksualnego, z czego nie był w stanie się wyzwolić, ponieważ do końca pozostał „drobnomieszczaninem”.

Czytałam kiedyś o tym popaprańcu.
Jedyne co to dał niemały wkład do psychologii ale jakim kosztem.

On niestety dał ogromny wkład do psychologii

[michalina]

Alicja napisał/a

michalina napisał/a

Alicja napisał/a

Alicja napisał/a

Alicja napisał/a

Ma ma. Ostanio zalamałam się , jak Marcin Bustowski, ten od rolników pusicił jakieś pierdy o Wilhelmie Raichu i jego cudownym "wynalazku"  Ile on tam miał polubień, to przestałam liczyć. Gdyby nie Karoń, to pewnie tez bym ten filmik zboczeńca, pedofila , chorego psychicznie wynaturzeńca polubiła. Skomentowałam to informacjami na temat tego zwierzecia, ale nieliczni ogarneli temat.

Najważniejszą postacią w historii antykultury jest austriacki komunista i psychoanalityk Wilhelm Reich - współpracownik, a potem zaciekły wróg twórcy psychoanalizy Zygmunta Freuda. Reich w 1927 r. opublikował książkę pt. "Funkcja orgazmu", w 1929 r. "Materializm dialektyczny a psychoanaliza", w 1933 r. "Psychologię społeczną faszyzmu", a w 1936 r. "Seksualność w walce kulturowej" wydaną później pt. Rewolucja seksualna". W książkach tych przedstawił teorię nazywaną później freudomarksizmem, zgodnie z którą tłumienie popędu seksualnego u dzieci prowadzi do powstawania patologicznej, podatnej na wpływy faszyzmu osobowości, a źródłem tej patologii jest wychowanie w rodzinie, autorytet rodziców i religijna moralność seksualna. Reich jako człowiek, a nie jako ideolog, był maniakiem seksualnym, seks był naprawdę jego obsesją a wyzwolenie człowieka spod władzy tradycyjnej moralności było naprawdę jego celem. Dlatego w jego ujęciu rewolucja seksualna była celem główny, a rewolucja społeczna miała ją poprzedzać i jej służyć.
Teorię Reicha wprowadził do programu frankfurckiego Instytutu jego były współpracownik Erich Fromm. W 1936 r. powstała praca zbiorowa Maxa Horkheimera, Ericha Fromma i Herberta Marcuse pt. "Studia nad rodziną i autorytetem". Fromm był autorem pojęcia "charakteru społecznego" i teorii Reicha nadał wymiar socjologiczny. W jego ujęciu rodzina, autorytet i moralność są tylko elementami kultury, zz pomocą których opresyjne społeczeństwo zniewala psychikę człowieka, dostosowując ją do potrzeb kapitalizmu.
Wg Fromma wyzwolenie seksualne miało rozsadzić podstawy systemu kapitalistycznego i wywołać rewolucją społeczną.
Niezależnie od tych różnic freudomarksizm odkrył sposób na skuteczne zniszczenie każdego dobrze zorganizowanego systemu społecznego przez programową seksualizację i anarchizację dzieci i młodzieży, a tym samym rozbicie systemu edukacji i wychowania i uniemożliwienie młodemu pokoleniu zdobycia rzetelnego wykształcenia i umiejętności pracy zespołowej. System, którego społeczeństwo nie ma tych cech musi się rozpaść.

Z zachowanych pamiętników Reicha wynika, że mniej więcej od 5 roku życia seks był jedynym tematem jego zainteresowań, od 12 roku życia regularnie współżył ze służącymi (pochodził z dość zamożnej rodziny), od 15 roku życia bywał w domach publicznych, a od 17 roku życia bywał tam codziennie. Reich nauki pobierał w domu i w wieku 12 lat odkrył romans matki z jednym z jego nauczycieli. Grożąc powiadomieniem ojca o romansie, starał się zmusić matkę do kazirodczego współżycia, a gdy ta odmówiła, zdradził jej sekret. Powiadomiony o romansie ojciec przez długi okres bił i poniżał matkę, doprowadzając ją w końcu do samobójstwa (historię tę opisał sam Reich dziesięć lat później). Po samobójstwie matki Reich wysłany został do męskiego gimnazjum, w tym czasie nabawił się łuszczycy (na którą cierpiał do końca życia) i obsesyjnie odwiedzał domy publiczne, opisując pogłębiający się wstręt do kobiet. Tych kilka informacji, pochodzących z pamiętników Reicha wskazuje na to, że był on po prostu nieszczęśliwym, psychicznie okaleczonym człowiekiem i to psychiczne okaleczenie w najintymniejszej sferze życia wywarło decydujący wpływ na jego późniejsze, naukowe interpretacje seksualności. Córka Wilhelma Reicha (również psychiatra) wyznała, że prawdopodobnie był on w dzieciństwie wykorzystywany seksualnie i to doświadczenie miało decydujący wpływ na osobowość młodego chłopaka, a zapewne i na tolerowanie wśród współpracowników skłonności pedofilskich (o tym dalej). Obsesja Reicha sięgała tak daleko, że gdy jego dawny mistrz, a potem główny wróg – Zygmunt Freud zmarł na raka szczęki, Reich twierdził, że przyczyną raka było tłumienie przez Freuda popędu seksualnego, z czego nie był w stanie się wyzwolić, ponieważ do końca pozostał „drobnomieszczaninem”.

Czytałam kiedyś o tym popaprańcu.
Jedyne co to dał niemały wkład do psychologii ale jakim kosztem.

On niestety dał ogromny wkład do psychologii

Szkoda mi wszystkich ludzi którzy robili z króliki doświadczalne,szkoda mi tez biednych zwierzakow,tych przysłowiowych kólików.
Prawda jest taka,że gdyby nie one nie byłoby takiej wiedzy.
Straszne.

[Alicja]

Najwiekszym i najbardziej efektywnym laboratorium badawczym był Azhwitz. Do dziś mamy firmy ktoe=re rozwineły się w tym czasie , chociazby Monsanto, czy Bayer. Aspiryna bajerowska  dobra na wszystko he he PRL

[michalina]

Alicja napisał/a

Najwiekszym i najbardziej efektywnym laboratorium badawczym był Azhwitz. Do dziś mamy firmy ktoe=re rozwineły się w tym czasie , chociazby Monsanto, czy Bayer. Aspiryna bajerowska  dobra na wszystko he he PRL

To prawda.
Ps.nigdy nie uzywam bayerowskiej aspiryny tylko nasza polopiryne S;)

[Alicja]

A gdzie ja stworzyli? skad mieli pomysł. To jedno i to samo Miśka. Sprzedany patent. Medycyna Rockfelerowska jest z nami sprzed I wony światowej

[michalina]

Alicja napisał/a

A gdzie ja stworzyli? skad mieli pomysł. To jedno i to samo Miśka. Sprzedany patent. Medycyna Rockfelerowska jest z nami sprzed I wony światowej

Pewnie tak.
Z drugiej strony jak złamiesz nogę albo masz atak wyrostka to dzisiejsza medycyna ratuje zycie.

[Alicja]

I każda wczesniejszas tez to robiła! nam sie tylko wmawia, że jesteśmy odjechana cywilizacją he he. Mowiła to juz kiedyś mam znajomego, który ma w swojej okolicy ( świętokrzyskie) gościa, który składa złamania, wiedxzas przekazywana z ojca na syna. Bez żadych rentgenów i innych takich tam.

[Amigoland]

Alicja napisał/a

I każda wczesniejszas tez to robiła! nam sie tylko wmawia, że jesteśmy odjechana cywilizacją he he. Mowiła to juz kiedyś mam znajomego, który ma w swojej okolicy ( świętokrzyskie) gościa, który składa złamania, wiedxzas przekazywana z ojca na syna. Bez żadych rentgenów i innych takich tam.

Nie mówiąc o kręgarzach...

[Alicja]

i akupunkturowcach he he

[michalina]

Alicja napisał/a

I każda wczesniejszas tez to robiła! nam sie tylko wmawia, że jesteśmy odjechana cywilizacją he he. Mowiła to juz kiedyś mam znajomego, który ma w swojej okolicy ( świętokrzyskie) gościa, który składa złamania, wiedxzas przekazywana z ojca na syna. Bez żadych rentgenów i innych takich tam.

No i super:))
Tak,myslę,że mieli kiedyś wielką wiedzę ale została głęboko "zakopana".
Cykliczne resety też się do tego przyczyniały.
Wiesz,ciekawe jest to,ze wiele roślin lecznmiczych jest w podaniech przedstawiana jako dar od Bogów:)
Np.bylica pospolita to Artemisa vulgaris,Artemisa to od bogini Artemidy;)
Na wsiach znali tysiące sposobów leczenia,głównie za pomoca ustnych przekazów,zdobywano wiedzę od ludzi wędrownych,np.Cyganów,sporo wiedzy zachowało się w klasztorach,tam mieli księgi i pzryklasztorne ogrody i infirmeria gdzie wyrabiano leki i leczono:))