Czy wasze koty, hmm, kradną? >;)

[Lothar.]

[Lothar.]

U mnie koty zaglądają, a Simi je goni >;))

[Amigoland]

Simi ma złe maniery. Musisz z nim poważnie porozmawiać

[Lothar.]

Jeszcze żadnego nie złapał >;) Koty mają adrenalinkę i sporty ekstremalne, słyszę pogonie łomoty, szczekanie i... warczenie, nawet późno w nocy, bo balkony na noc otwieram >;))

[Amigoland]

Po tej szkole wychowawczej dla psów. Pies nawet nie spojrzy na kota

[Amigoland]

[Amigoland]

[Lothar.]

Kot złodziejowaty to ucieka, a pies broni to i goni, żeby... porządek, był :) Ordnung muss sein, Andrzeju

Jednakże, dlaczego to psy stosunkowo częściej gonią koty? Przyczyną jest początkowy sygnał, który kot wysyła psu nieświadomie. Chodzi o szybki i gwałtowny ruch, który w mig pobudza w psiakach wrodzony instynkt myśliwego i zachęca je do ekscytującej pogoni za ofiarą.

Co ciekawe, ten sam sygnał wysyłany przez szczury czy myszy prowokuje koty do ataku. Należy zrozumieć, że pewne cechy u zwierzaków są niemożliwe do natychmiastowego skorygowania, dlatego szkolenie może potrwać długi okres czasu.
Komunikacja jest kluczem

W następnej kolejności warto zrozumieć język, jakim posługują się koty i psy. Psy i koty do komunikowania się między sobą używają zarówno dźwięków, jak i mowy ciała, mimiki, postawy czy ruchów ogona.

Właściciel powinien przyjrzeć się mowie ciała obu zwierzaków, aby zrozumieć, że posługują się nią w zupełnie odmienny sposób. Przykładowo, machanie ogonem jest u psów wyrazem podekscytowania, choć koty robią to tylko wtedy, gdy narasta w nich poczucie irytacji, natomiast pies, który chce pokazać podporządkowanie, przewraca się na grzbiet i wystawia nieosłonięty brzuch. W interpretacji mruczka jest to wstęp do ataku z użyciem wszystkich czterech łap i pazurów. Nieprawidłowe zrozumienie intencji przedstawiciela obcego gatunku może doprowadzić do konfliktu.

Oprócz tego, istnieje jeden dźwięk, którego znaczenie jest uniwersalnie zrozumiałe dla obu gatunków. Chodzi oczywiście o warczenie, które jest swoistym sygnałem alarmowym powiązanym ze strachem czy agresją. To oczywista informacja, że zwierzę dopuści się ataku, jeżeli przeciwnik nie przestanie zachowywać się w niepożądany sposób. Odważne kociaki mogą spróbować walczyć o pozycję w hierarchii i przyjąć wyzwanie do walki, co jedynie napędza spiralę niechęci pomiędzy dwoma gatunkami.

Skoro już wiadomo, co jest przyczyną sporu pomiędzy naszymi milusińskimi, a w domu wciąż nie panuje zgoda to zalecamy, aby zwrócić się o pomoc do zwierzęcego behawiorysty, który zadba o to, aby topór wojenny pomiędzy psem i kotem został raz na zawsze zakopany.

 źródło: maxizoo.pl, psy-pies.com