|
|
To prawda Andrzeju :) kto ogląda TV to sam sobie winien, bo daje klucze do swojego Umysłu Obcym.
Dlaczego strach nas paraliżuje?
Pewnie zdarzyło ci się kiedyś, że w obliczu strachu "stanąłeś jak wryty". Możesz zapytać: skoro strach ma nas chronić, to dlaczego pozostajemy w bezruchu zamiast od razu uciekać?
Okazuje się, że to również spadek po naszych praprzodkach. Z punktu widzenia ewolucji jest to jak najbardziej uzasadniona reakcja - przecież nawet najdrobniejszy ruch mógłby sprowokować drapieżnika do ataku.
Jak już wcześniej zostało wspomniane ciało migdałowate odgrywa najważniejszą rolę w mechanizmie powstawania strachu. Połączenia z licznymi strukturami w mózgu pozwalają mu komenderować niemal całym organizmem. Poprzez połączenie z korą obręczy i istotą szarą środkową reguluje ono pracę dużych mięśni szkieletowych, a przez wysyłanie sygnałów do pnia mózgu powoduje zatrzymanie ruchów mięśni, które nie są związane z daną sytuacją i zwolnienie oddechu. Dzięki temu jesteś w stanie dokładniej nasłuchiwać sygnałów z otoczenia, skupić całą swoją uwagę na źródle hałasu, a także zachować gotowość do ewentualnej ucieczki lub walki z napastnikiem.
Czy strach ma swoje miejsce?
Grupa badaczy z Finlandii przygotowała mapę ilustrującą umiejscowienie strachu w organizmie. Dokładnie - ilustrującą fizyczne przeżywanie różnych emocji. Eksperymentatorzy wzbudzali u badanych poszczególne emocje, a następnie poprosili ich o zaznaczenie w kwestionariuszu części ciała, w których je odczuwali. Okazuje się, że strach można "zaobserwować" głównie w okolicach klatki piersiowej i jamy brzusznej. Dodatkowo obejmuje głowę oraz mięśnie łydek i ramion, które ulegają znacznemu napięciu.
Naukowcy pokazali również, jak rozlokowane w ciele są inne emocje. Na przykład, gdy jesteśmy smutni czujemy ucisk w klatce piersiowej i brzuchu, ale aktywność mięśni nóg i rąk spada. Natomiast, gdy jesteśmy szczęśliwi odczuwamy ciepło w każdej części naszego ciała.
Literatura:
Nummenmaa, L., Glerean, E., Hari, R., Hietanen, JK. (2014). Bodily maps of emotions. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 111 (2), 646-51.
Goleman, D. (1997). Inteligencja emocjonalna. Poznań: Media Rodzina of Poznań.
|
Zablokowano
