Czasem za mną chodzą dziwne melodie.

[Lothar.]

Nie łapią za serce, nie wpadają w ucho a są i się kręcą tworząc nastrój zadumy, miłe ale jakieś dziwne.

[Lothar.]

Syn kupca powraca ze szkoły do domu.
– Tato – powiada do ojca – nauczyciel w szkole mówił nam, że pewien Żyd,
co się nazywa Einstein, wymyślił jakąś teorię względności. Tato, co to jest ta
teoria względności?
Kupiec zastanawia się przez chwilę, wreszcie mówi:
– Widzisz, synuniu, to jest tak: jeżeli ty kupujesz jakąś rzecz, to ona jest licha
i bardzo mało warta. Jeżeli natomiast ty tę rzecz sprzedajesz, to ona jest
pierwszorzędna, wręcz najlepsza z najlepszych i oczywiście bardzo warto-
ściowa…

[Lothar.]

Dziecko przyglądało się tańczącemu starcowi i miało wrażenie, że jego ta-
niec nigdy się nie skończy.
– Dziadku, dlaczego tak tańczysz?
– Widzisz, moje dziecko, człowiek jest jak kręcący się bąk. Swoją god-
ność, prawość i spokój ducha może osiągnąć tylko w ruchu… Człowiek
kształtuje się, wciąż zaczynając wszystko od początku, nie zapominaj
o tym nigdy!

[Lothar.]

Rabbi otoczony gronem swych uczniów odpowiada na ich pytania. Jedno
z pytań brzmi:
– Dlaczego Bóg stworzył najpierw Adama, a nie Ewę?
– Ja myślę – odrzekł rabbi, głaszcząc siwą brodę, iż nie chciał mieć kobie-
cych rad przy stwarzaniu mężczyzny

[Lothar.]

Pewien cadyk cudotwórca opowiadał swoim uczniom o cu dach. Między in-
nymi opowiedział przypowieść zaczerpniętą z Midraszu:
„Biedna matka porzuciła w lesie swe dziecko, bo nie miała pieniędzy na jego
wyżywienie. Dziecko leżało w lesie i płaka ło. Płacz niemowlęcia usłyszał
pewien drwal i wziął je ze sobą.
Przytulił, aby je uciszyć, ale dziecko było głodne i płakało dalej, a drwal był
bardzo biedny i nie miał pieniędzy, by kupić mu mleka. Jak myślicie, co zro-
bił Pan Bóg? Pan Bóg uczynił cud, jaki nie zdarzył się jeszcze od stworze-
nia świata. Otóż Wiekui sty sprawił, że drwalowi urosła kobieca pierś pełna
mleka, żeby mógł nakarmić dziecko”.
Kiedy rabin skończył opowiadanie, na twarzach uczniów po jawił się za-
chwyt. Tylko jeden miał niezadowoloną minę. Rabin zwrócił się więc do
niego:
– Wyglądasz, jakby ci się ta historia nie podobała.
– Niezupełnie. Ja tylko nie bardzo rozumiem, dlaczego Pan Bóg postąpił tak
właśnie, czyniąc cud niezgodny z prawami na tury. Przecież Pan Bóg mógł
uczynić inny cud aniżeli danie mężczyźnie piersi kobiecej. Mógł na przy-
kład zrzucić z nieba worek z pieniędzmi. Wtedy drwal by go znalazł, przyjął
mamkę i wszystko byłoby w porządku. Dziecko miałoby opiekę, a prawa na-
tury nie zostałyby naruszone.

Rabin uśmiechnął się i rzekł:
– Mój drogi, jesteś przecież człowiekiem myślącym. Powiedz sam, jeżeli Pan
Bóg może zrobić taki cud, żeby drwalowi urosła pierś kobieca, to po co ma
wydawać tyle pieniędzy w gotówce?

[Lothar.]

Rabbi wykłada młodym chłopcom żydowskim naukę Starego Testamentu
o małżeństwie. Gdy zacytował fragment z Powtórzonego Prawa (24, 5) 313 ,
że młody po ślubie jest zwolniony od służby wojskowej, co się równało
zwolnieniu od udziału w wojnach, pada pytanie:
– Dlaczego nasz wielki prawodawca Mojżesz wydał takie prawo?
Rabbi pogłaskał brodę i jako doświadczony obserwator wyjaśnił:
– Myślę, że dlatego, iż w domu będzie miał wojnę

[Lothar.]

Mamusia udaje się z 10-letnim Szmulkiem do psychologa, żeby zbadać, do
czego będzie miał predyspozycje w życiu i w studiach. Psycholog zapowia-
da wstępny test: na stole umieszczone zostaną do wyboru kieliszek wina,
portmonetka i Pismo Święte. Zależnie od tego, co dziecko wybierze, wyjdą
na jaw jego skłonności do przyjemnego życia, do handlu i finansów albo do
studiów rabinackich.
Szmulek uważnie słucha, kiedy mu wyjaśniają, że ma wybrać jeden z trzech
umieszczonych na stole przedmiotów. Po czym błyskawicznym ruchem wy-
chyla kieliszek wina, chwyta portmonetkę i książkę: i już go nie ma.
Mamusia wydaje okrzyk przerażenia:
– Boże miłosierny! On pójdzie na księdza!

[Lothar.]

Na godzinie wychowawczej:
– Szeregowy Katz! Dlaczego żołnierz ma z radością oddawać życie za oj-
czyznę?
Katz:
– No właśnie, dlaczego?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Ciekawe jaka była.... nagroda jak się nie śpieszyły >;))

O Ewie
Dyl słuchał, jak uczenie prawi katecheta:
„Z Żebra Adamowego powstała kobieta…”
Trefniś trącił sąsiada, chytrze mrugnął okiem:
„Nic dziwnego, że często wyłazi nam bokiem!   

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

[Lothar.]

[Lothar.]

Dość, co za dużo to i.... koza nie zdzierży >;PP

[Lothar.]

Edukacja wilka.

Uczono wilka dobrych obyczajów.
Odpoczął nieco, kałdun spasł.
Przeczekał porę zimową, a w maju czmychnął.
Nauka wraz z nim poszła w las >;P

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

[Lothar.]

Każdy widzi to w zależności od tego kim jest