Biegnij Lola biegnij napisał/a
Lothar. napisał/a
Niech Ewa coś powie :) bo ma doświadczenie z dziećmi >;P Ale tak sobie myślę, że istnieje w tym jakiś sens, bo dzieciaki żyjąc w bezpiecznym świecie, powinny się uczyć, że tak bezpiecznie to do końca nie jest >;)) Choć nie wiem, czy nauka powinna być aż tak traumatyczna >;)
A cóż ja mogę powiedzieć, chyba to co wszyscy. To jest trauma na całe życie dla takich dzieci, a jeśli chodzi o te panie, to powinien być kryminał i zakaz wykonywania zawodu.
Myślisz Ewo, że te panie tak dla zabawy straszyły dzieci? Myślałem, że za tym idzie strategia podporządkowania. Mnie straszono i zamykano w toalecie za karę, a panie przedszkolanki miały "ławkę kar" gdzie bywałem gościem >;P I jakoś to przetrzymałem :)
Straszenie dzieci to dość częsta praktyka. Zapewne trudno znaleźć osobę, która chociaż raz nie usłyszała, będąc dzieckiem, że gdy będzie niegrzeczna, przyjdzie po nią policjant lub Baba Jaga. Groźba może zadziałać szybko i skutecznie, ponieważ zlękniony maluch zrobi to, co mu się każe. Jednak tak naprawdę straszenie działa na dzieci bardzo destrukcyjnie. Negatywnie oddziałuje też na więź z rodzicem, która staje się słabsza i gorsza.
Straszysz dziecko Babą Jagą? To nie jest dobry pomysł Foto: EA March / Shutterstock
Straszysz dziecko Babą Jagą? To nie jest dobry pomysł
‹ wróć
W życiu każdego rodzica przychodzi moment, kiedy wyczerpuje się jego cierpliwość do psocącego malucha, bo powtarzające się tłumaczenie i proszenie po prostu nie przynoszą rezultatów.
W takich momentach na usta wielu rodziców cisną się najróżniejsze groźby, które mają zdyscyplinować dziecko. Ich repertuar jest bardzo urozmaicony, zależny od inwencji rodziców. Najczęściej powtarza się straszenie poprzez powiedzenie, że zaraz ktoś przyjdzie i zabierze niegrzeczne dziecko. A jest to zazwyczaj policjant, Baba Jaga, pani z domu dziecka, czy niezidentyfikowany dziad lub pan. Co bardziej „kreatywni” rodzice potrafią straszyć swojego malucha tym, że wywiezie go śmieciarka albo mama umrze, np. gdy dziecko nie zje śniadania do końca.
Dlaczego straszenie dzieci jest złe
Można odnieść wrażenie, że niektórzy rodzice odruchowo wypowiadają groźbę związaną z przyjściem buki czy zabraniem do domu dziecka, niezbyt pochylając się nad sensem własnych słów. Działa przekonanie, że skoro sami byli tak straszeni, to na dziecko też podziała i nic mu się nie stanie.
Łatwo jednak zapomnieć o własnych strachach i lękach z dzieciństwa, myśląc, że straszenie własnych dzieci nie będzie miało na ich psychikę żadnego wpływu.
Bezrefleksyjnie rzucona przez rodzica groźba, może podziałać piorunująco na dziecko i spowodować w nim ogromne lęki i obawy. Kilkulatki postrzegają rzeczywistość w zupełnie inny sposób niż dorośli, dlatego naprawdę mogą zacząć się bać przyjścia złego dziada, który zrobi im krzywdę. Straszenie dzieci zawsze jest niewłaściwą metodą wychowawczą, która być może zadziała szybko w konkretnej sytuacji, ale długofalowo może mocno uszkodzić dziecięcą psychikę.
Lęki straszonych dzieci
Matki i ojcowie straszą swoje dzieci najczęściej dlatego, aby wyegzekwować od nich posłuszeństwo. Chociaż takie słowa dają często szybki efekt, to jest to naprawdę zła strategia na wychowanie, ponieważ w przypadku bardzo wrażliwych dzieci może skończyć się nawet poważnymi zaburzeniami psychicznymi. Maluch bowiem może zacząć bać się rodzica, który cały czas grozi czymś strasznym, utracić poczucie bezpieczeństwa.
Dziecko może się również bać o rodzica, ponieważ niekiedy straszy się najmłodszych tym, że mama lub tata zachorują, umrą czy odejdą, jeśli nie będzie grzeczne. W takiej sytuacji maluch może nabawić się zaburzeń lękowych spowodowanych groźbami, że z jego powodu rodzicowi stanie się coś złego.
Straszenie dziecka a utrata autorytetu przez rodzica
Często powtarzane groźby tracą po czasie swoją siłę oddziaływania, ponieważ do dziecka zaczyna docierać, że są bez pokrycia. Dodatkowo wywołują utratę zaufania do opiekuna, ponieważ jasne się staje, że groźby są całkowicie wymyślone, abstrakcyjne i nigdy się nie ziszczą.
W głowie dziecka pojawia się myśl, że bliscy je okłamują. Skutkuje to nadszarpniętym zaufaniem, a nawet pogorszeniem relacji rodzinnych. Wszakże dla dziecka rodzic jest wzorem do naśladowania i najbliższą osobą, która nie powinna nigdy go oszukiwać.
Lepiej rozmawiać niż straszyć
Postraszenie dziecka dziadem czy policjantem to kusząca metoda dla wielu rodziców, ponieważ daje szybki efekt. Jednak lepszym rozwiązaniem jest wyjaśnienie dziecku, co robi źle, jak powinno się w danym momencie zachować i dlaczego tego od niego się oczekuje.
Chociaż nie jest to łatwe, dziecku można pewne sprawy wyjaśniać kilkukrotnie, a i tak nadal robi swoje, to mimo wszystko jest to lepsze rozwiązanie. Po jakimś czasie do malucha dotrze, o co chodzi rodzicom, i zacznie się do tego stosować, bo będzie miał klarownie wyjaśniony problem. Zastraszone dziecko zrobi to, o co się je prosi, ale zrobi to tylko z lęku i stresu, a nie otrzyma odpowiedniego wzorca dobrego zachowania. Problem nie zniknie, a wróci jedynie po czasie, kiedy dziecko zapomni wcześniejsze groźby.
Zablokowano
Ale jeden się złamie a drugi nie. I pan Dziadek wymyślił że jak diabła i śmierci się nie boję to...... jestem materiałem na księdza >;PPP
