A na mnie kawy to nie działają >;)

[Lothar.]

[Lothar.]

- Czy Twój mąż pamięta jeszcze datę Waszego ślubu?
- Już nie. Ale powiem Ci, że to bardzo dobrze.
- Jak to: bardzo dobrze?
- Bo mogę przypominać mu o tej rocznicy kilka razy w roku i zawsze dostanę coś fajnego w prezencie!

[Lothar.]

Kowalski postanowił zrobić żonie niespodziankę.
Poszedł do fryzjera, zgolił wąsy, brodę, przystrzygł krótko włosy. Kiedy wrócił, żona rzuciła mu się na szyję i zaczęła namiętnie całować.
- Wiedziałem kochanie, że zrobię Ci niespodziankę!
- Och, to Ty? - krzyknęła speszona żona.

[Lothar.]

- Co Ty przyniosłeś w tym futerale na skrzypce? - dziwi się nauczycielka muzyki
- Przecież to pistolet maszynowy!!!
- Ale heca, ojciec poszedł robić skok na bank ze skrzypcami...

[Lothar.]

Syn pisze do matki z podróży poślubnej:
"Mamo, jestem zadowolony, zadbany, a żona spisuje się na medal!"
- O żesz cholera! - klnie matka
- Ledwo co wzięli ślub, a ta już go kłamać nauczyła!

[Lothar.]

Koleś Kręci z babą i mówi.
- Mogę wpaść do Ciebie na kawę?
- Owszem ALE JA MAM MĘŻA.
- Spoko przyjadę na koniu i jak będzie pukał to skoczę z okna.
No piją kawę i ktoś puka.
On wyskakuje z 7 piętra.
A Tu otwiera baba i koń mówi:
- jak by co to stoję pod bramą bo deszcz pada.

[Lothar.]

Jaś i Małgosia bawią się w dom.
Jasiu próbuje "obiadu" i mówi:
- Wiesz co koteczku ta zupka jest chyba troszeńkę przesolona.
Małgosia na to:
- Przesolona? Niemożliwe, przecież kilka razy kosztowałam, ale oczywiście Ty uważasz, że nie mam racji, bo niby co?
Jak przesoliłam, to nigdy nie mam racji.
A może zarzucisz mi, że nie kosztowałam, to co?
Myślisz że kłamię.
Pewnie nigdy nie mam racji i zawsze kłamię.
To jak zupa przesolona, to już nie należy mnie traktować jak człowieka, tylko zaraz kłamstwo zarzucać, jak Ty możesz myśleć o mnie jak o takiej ostatniej.
To ja się staram, flaki wypruwam, a Ty mnie jak psa traktujesz, że wciąż się mylę, kłamię, gotować nie umiem.
No co jeszcze źle robię?
Może w ogóle ze mną jest Ci źle, nic Ci nie pasuje, jak Ty się do mnie odzywasz...czemu mnie traktujesz jak psa?
Po czym dodaje:
- Mamusiu, a Jasiu powiedział "Ty suko"!

[Lothar.]

Co to jest?
Od dołu niebieskie a od góry zielone?
Żaba w dżinsach.

[Lothar.]

Do klasy wchodzi wizytator i pyta:
- Co Wy dzieci jadacie, że tak pięknie wyglądacie?
- Wstaje Jasiu i mówi:
- Jadamy irysy, Ty pacanie łysy!

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Tam było coś o odpowiedzialności za tego co się "oswoi" >;)

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

A co się obiecało?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Hmm, a tam było? Nie opuszczę cię? Czy żywej nie puszczę, vide..... beczki i babeczki? >;PP

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

A wiesz Ewo :) że każdy ocenia po sobie >;PP

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

A wiesz Ewo co to jest osiąganie szczytu niekompetencji? >;PP Zasada Petera (ang. Peter Principle) >;P

Zasada Petera brzmi: W organizacji hierarchicznej każdy awansuje aż do osiągnięcia własnego progu niekompetencji. Czasem używa się również zamiennie pojęcia progu kompetencji.

Dobry menedżer niższego szczebla może być nieudolnym menedżerem wyższego szczebla[1]. Zgodnie z zasadą Petera menedżerowie awansują na coraz wyższe szczeble w organizacji, aż do stanowiska, które ich przerasta, i na którym pozostają do końca swojej kariery zawodowej[2]. Logicznym następstwem tej zasady jest, że osoby zajmujące stanowiska kierownicze przez dłuższy czas, są niekompetentne[3].
Zobacz też

    prawo Parkinsona

Przypisy

Henry Mintzberg: Zarządzanie. Wolters Kluwer Polska, 2012, s. 237. ISBN 978-83-264-1520-3.
Henry Mintzberg: Zarządzanie. Wolters Kluwer Polska, 2012, s. 199. ISBN 978-83-264-1520-3.
The promotion curse. Updating the Peter principle. „The Economist”, s. 50, 22 June 2019.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.