to lat po podpisaniu przez prezydenta Abrahama Lincolna Proklamacji Emancypacji ikona praw obywatelskich, Martin Luther King Jr. , stał na stopniach pomnika Lincolna w Waszyngtonie i lamentował, że „Murzyn wciąż nie jest wolny”.
„Sto lat później Murzyn żyje na samotnej wyspie ubóstwa pośród rozległego oceanu materialnego dobrobytu” – powiedział w swoim przemówieniu „Mam marzenie” z 1963 r., wygłoszonym podczas Marszu w Waszyngtonie na rzecz Miejsc Pracy i Wolności.
King mógłby opisać dzisiejsze San Francisco, miasto o powierzchni 47 mil kwadratowych, w którym mieszka ponad 60 miliarderów i co najmniej 7000 bezdomnych , z których około 40% to czarni, mimo że czarni stanowią tylko 5% populacji.
Aż do zamachu w 1968 roku King przekonywał, że sprawiedliwość ekonomiczna jest integralną częścią sprawiedliwości rasowej. Pomysł leży u podstaw projektu propozycji , którą Komitet Doradczy ds. Odszkodowań Afroamerykanów w San Francisco przedstawił przywódcom miast w zeszłym miesiącu.
Rada Nadzorcza utworzyła komitet, zwany także AARAC, w grudniu 2020 r., w ramach narodowego rozliczenia rasowego. Ustawodawstwo rady, choć innowacyjne, było również wąskie, pozwalając przywódcom miast odrzucić lub wręcz zignorować prace komisji.
Więcej od Justina Phillipsa
Reformatorzy z East Bay dostali swoje postępowe DA Teraz nadchodzi trudniejsza część
Kalifornijska grupa zadaniowa ds. reparacji miała dwa lata na stworzenie historycznej propozycji. Czy to wystarczająco dużo czasu?
To, co stanie się dalej, pokaże, czy politycy z San Francisco poważnie podchodzą do konfrontacji z burzliwą przeszłością miasta , czy tylko udają.
Chociaż Kalifornia nigdy oficjalnie nie była stanem niewolniczym, właściciele niewolników byli tutaj chronieni, a badania komisji ujawniają, że segregacja, systemowy ucisk i uprzedzenia rasowe zrodzone z instytucji niewolnictwa miały głęboki wpływ na ewolucję miasta.
Tylko w XX wieku San Francisco było bastionem Ku Klux Klanu, zabraniało Czarnym osiedlania się na niektórych obszarach, trzymało ich z dala od pracy w mieście i zburzyło Fillmore , dzielnicę i dzielnicę handlową Czarnych, pozostawiając je puste przez dziesięciolecia.
„Wieki krzywd i zniszczeń życia Czarnych, Czarnych ciał i społeczności Czarnych powinny spotkać się z stuleciami naprawy” – powiedział mi przewodniczący AARAC, Eric McDonnell. „Jeśli spojrzysz na San Francisco, to w dużej mierze opowieść o dwóch miastach”.
Projekt wniosku AARAC zawiera szereg zaleceń finansowych. Jest taki, który szczególnie sprawi, że ludzie będą mówić.
AARAC wzywa do jednorazowych, ryczałtowych wypłat odszkodowań w wysokości 5 milionów dolarów dla każdego uprawnionego odbiorcy. Kwota ta mogłaby pokryć „straty ekonomiczne i związane z możliwościami, które wspólnie ponieśli mieszkańcy Black San Franciscans w wyniku zarówno celowych decyzji, jak i niezamierzonych szkód utrwalonych przez politykę miasta” – czytamy w projekcie.
Aby kwalifikować się do płatności, mieszkańcy muszą mieć ukończone 18 lat w momencie uchwalenia propozycji komisji i identyfikować się jako osoba czarnoskóra lub Afroamerykanie w dokumentach publicznych przez co najmniej 10 lat. Być może będą musieli również udowodnić, że urodzili się w tym mieście w latach 1940-1996, mieszkali w San Francisco przez co najmniej 13 lat i byli kimś lub bezpośrednim potomkiem kogoś uwięzionego podczas wojny z narkotykami.
Aby spojrzeć na to z perspektywy, stanowa grupa zadaniowa ds. Odszkodowań, która w czerwcu przedstawi własną propozycję , uważa, że Czarni Kalifornijczycy mogą być należni w wysokości 569 miliardów dolarów za samą dyskryminację mieszkaniową w latach 1933-1977.
Dysproporcje majątkowe nie są wynikiem złego losu. Okres odnowy miast, który rozpoczął się w latach pięćdziesiątych XX wieku, pozostaje jednym z najbardziej potępiających przykładów tego, jak lokalne władze kradną bogactwo czarnych społeczności, niszcząc je, a następnie upewniając się, że nigdy się nie odrodziły. Jak podkreśla raport AARAC, większość dawnych dzielnic San Francisco, w których mieszkańcy zostali uznani za niekwalifikujących się do federalnych pożyczek mieszkaniowych w latach 1933-1954, to dzielnice o niskich dochodach, które obecnie przechodzą gentryfikację.
Chociaż San Francisco nie jest wyjątkiem, jeśli chodzi o systematyczną dystrybucję swoich bogactw według podziałów rasowych, status miasta jako liberalnego bastionu czyni go potężnym poligonem doświadczalnym w naprawianiu tych szkód, powiedział mi wiceprzewodniczący AARAC, Tinisch Hollins.
„Ten proces reparacji daje nam szansę przyjrzenia się wielu sposobom, nie tylko ekonomicznym, tego, że szkody mogą i powinny zostać naprawione” – powiedział Hollins. „I chociaż San Francisco przyjęło politykę, która dotyka dziedzictwa niewolnictwa, potrzebowaliśmy czegoś, co pozwoliłoby oszacować tę szkodę”.
Jeśli chodzi o dalsze kroki, komisja przedstawi ostateczną propozycję władzom miast w czerwcu. Prezes Rady Nadzorczej Aaron Peskin powiedział mi, że ma nadzieję, że jego koledzy zatwierdzą zalecenia AARAC.
„Jest tak wiele wysiłków, które skutkują niesamowitymi raportami, które po prostu gromadzą kurz na półce” – powiedział Peskin. „Nie możemy pozwolić, aby to był jeden z nich”.
Jak opisał King w swoim przemówieniu „I Have a Dream”, Ameryka została założona przez białych mężczyzn, którzy wypisali oszukańczy „czek”, który obiecywał, że wszyscy ludzie będą cieszyć się „niezbywalnymi prawami do życia, wolności i dążenia do szczęścia”.
King domagał się „bogactwa wolności” i sprawiedliwości dla Czarnej Ameryki. Prawie 60 lat później AARAC robi to samo w San Francisco.
Felietonista San Francisco Chronicle, Justin Phillips, pojawia się w niedziele. E-mail: jphillips@sfchronicle.com Twitter: @JustMrPhillips
Piąta i misja
Flagowy podcast informacyjny Kroniki. Słuchaj i subskrybuj w swojej ulubionej aplikacji. Kliknij odtwarzacz poniżej, aby obejrzeć najnowszy odcinek.
Mapa suszy
Zaktualizowano narzędzie do śledzenia suszy
Śledź niedobory wody i ograniczenia w Bay Area
Zaktualizowano, aby uwzględnić strefy suszy podczas śledzenia stanu niedoboru wody na danym obszarze, a także poziomy zbiorników i listę ograniczeń dla największych okręgów wodnych w Bay Area.
Zdjęcie Justina Phillipsa
Scenariusz
Justina Phillipsa
Dotrzyj do Justina
Justin Phillips dołączył do The San Francisco Chronicle w listopadzie 2016 roku jako pisarz kulinarny. Wcześniej był reporterem miasta, przemysłu i gier dla American Press w Lake Charles w Luizjanie. W 2019 roku Justin zaczął także pisać cotygodniową kolumnę dla działu The Chronicle's Datebook, która skupiała się na kulturze Czarnych w Bay Area. W 2020 roku Justin pomógł uruchomić Extra Spicy, podcast o jedzeniu i kulturze, który współprowadzi z krytykiem restauracyjnym Soleilem Ho. Po pierwszym sezonie podcast został uznany za jeden z najlepszych podcastów w Ameryce nad Atlantykiem. W lutym Justin opuścił zespół kulinarny, aby zostać pełnoetatowym felietonistą The Chronicle. Jego felietony skupiają się na rasie i nierównościach w Bay Area, jednocześnie skupiając się na doświadczeniach zmarginalizowanych społeczności w regionie.
https://www-sfchronicle-com.translate.goog/bayarea/justinphillips/article/sf-reparations-black-17716918.php?_x_tr_sl=en&_x_tr_tl=pl&_x_tr_hl=pl&_x_tr_pto=sc
Zablokowano
Cześć Wojtek.