4 kot ćwiczy niewidzialność, po jakim czasie go zobaczysz?

[Lothar.]

3-4 sekundy, ale jak bym nie wiedział to mógłbym przeoczyć >;P

[Lothar.]

Już się zastanawiam czy za 4 nie ukrywa się 5

[Lothar.]

6,7,8,9. Jak się już zacznie, to ich "przybywa" >;PPP

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Zobacz Ewo że mają odmienny kamuflaż >;) Czarne koty są niewidzialne w nocy, a bure pręgusy w lesie, moja Jamajka jest dzicza i niewidzialna w lesie.

[michalina]

Lothar. napisał/a

3-4 sekundy, ale jak bym nie wiedział to mógłbym przeoczyć >;P

Jakie słodziaki,piękne,kochane kiciole:))
Mój ojcec codziennie rozpływa się nad urodą i czystością  i mądroscia naszych kotek;))

[Lothar.]

Rzeczywiście urokliwe >;P Czasami się zastanawiam kto się kim Opiekuje?

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Można nad tym zapanować Ewo :) tylko jest pewien myk którym jakoś wszystkim umyka >;) Chcesz zła produkujesz dobro i na.... odwrót, to stąd moja Równowaga >;))

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

To nie "ja"  to pomysł pana Buddy na "wymiksowanie" się z kręgu powrotów do życia materialnego >;) Trzeba kiedyś skończyć tą..... Podstawówkę

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Jedno, bez drugiego, nie istnieje. Wikłanie się w Sansarę generuje Cierpienie. To.... Dualizm Ewo

W buddyzmie sansara oznacza również cykl przemian, któremu podlegają wszelkie byty i zjawiska włącznie z naszymi myślami, uczuciami i ciałami. Jest to powtarzany w nieskończoność proces tworzenia i upadku.

Sansara dosłownie oznacza „wędrówkę”. Wielu ludzi uważa słowo samsara za buddyjską nazwę miejsca, w którym obecnie żyjemy – miejsca, które opuszczamy, wchodząc w nirwanę. Ale we wczesnych buddyjskich tekstach sansara to nie odpowiedź na pytanie „Gdzie jesteśmy?”, samsara odpowiada pytaniu „Co robimy?”. Zamiast miejsca jest proces: tendencja do ciągłego tworzenia światów i zamieszkiwania ich. Gdy jeden świat upada, znika, ty tworzysz inny i idziesz do niego. W tym samym czasie spotykasz innych ludzi, którzy tak jak ty stworzyli swoje własne światy[2].

Nyanatiloka Mahathera wyjaśnia: „Dokładniej mówiąc sansara jest nieprzerwanym łańcuchem połączeń pięciu khandha, które to w niewyobrażalnych okresach, z chwili na chwilę ciągle zmieniają się i bez przerwy następują jedna po drugiej. Okres jednego życia jest w tej samsarze jedynie drobną i ulotną cząstką. Dlatego też by zrozumieć pierwszą Szlachetną Prawdę mówiącą o powszechności cierpienia należy zwrócić swój wzrok ku samsarze, czyli temu przerażającemu łańcuchowi odrodzeń, a nie jedynie ku pojedynczemu okresowi trwania jednego życia, które oczywiście czasem może być mniej bolesne.”

Tym niemniej buddyzm wyróżnia sześć głównych światów sansary, jako odrębnych kategorii odrodzenia po własnej śmierci[3]:

    Świat istot piekielnych
    Świat głodnych duchów
    Świat zwierząt
    Świat ludzi
    Świat aśurów (półbogów)
    Świat bogów

W buddyzmie nie występują demony jako uosobienia czystego zła. Każda istota w sansarze podlega swojej indywidualnej karmie pod wpływem tylko swego stanu niewiedzy. Z niewiedzy, jakakolwiek by nie była, można się wyzwolić. Główna cechą karmy jest to, że wszelkie rezultaty doświadczane mogą być tylko przez istotę, która nagromadziła ich przyczyny i nikt nie może zbawić jej „z zewnątrz”, potępić bądź w inny sposób zadecydować. W buddyzmie tybetańskim ponadto jest nauczane, że czujące istoty zanim ponownie się odrodzą w jednym z sześciu głównych światów, przebywają w stanie przejściowym bardo pomiędzy kolejnymi odrodzeniami. W stanie tym mogą mieć nieznaczny kontakt z istotami z poprzedniego odrodzenia. Kontakt taki może zostać łatwo wzięty jako domniemane spotkanie z duchem bądź demonem.
Cierpienie
Buddyzm

Według nauk buddyzmu sansara to uwarunkowany stan. Wyodrębnia się tu cierpienia na które można spojrzeć pod trzema aspektami tego uwarunkowania: jako zwyczajne cierpienie, jako nietrwałość i jako samą istotę uwarunkowaności związaną z niewiedzą – fundamentalnym ogniwem spośród dwunastu ogniw współzależnego powstawania.

Wszystkie czujące istoty uwarunkowane są poprzez swoje ciało, uczucia, percepcje, mentalne predyspozycje, świadomość (pięć skupisk). Wszelkie uwarunkowane istnienie wykazuje trzy następujące cechy: nietrwałość (pāli anicca), cierpienie (pāli dukkha), brak istniejącego niezależnie „ja” (pāli anattā). Cierpienie uwarunkowanej egzystencji jest więc wszechwystępujące. Jedynie „Nieuwarunkowane Wyzwolenie” (pāli animitta-vimokkha) zgodnie z theravadą[4] oraz „trzy ciała Buddy” zgodnie z mahajana[5] nie należą do uwarunkowanego istnienia.

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

>;))) Skąd ten defetyzm Ewo? To już Człowiek nie jest centrum stworzenia i jego przyszłość, nie jest "nieograniczona"? >;PP Jednak możemy się zmieniać i dojrzewać nie tylko emocjonalnie, Ewo, oczywiście każdy w swoim tempie :) Jednemu kilkadziesiąt lat wystarczy, a drugiemu i tysiąc to za mało >;PP Czy widzisz jak się zmieniliśmy przez ostatnie 10 lat? Jedni idą do przodu, a drudzy stoją w miejscu :) Nawet ty Ewo się zmieniasz >;))))))

[Lothar.]

[Biegnij Lola biegnij]

ZAWARTOŚCI USUNIĘTE

Autor usunął wiadomość.

[Lothar.]

Po to mamy tu czas aby się doskonalić i zmieniać Ewo :) Kto wie kim będziemy JUTRO, czy pójdziemy do przodu czy życie nas przygnie do ziemi i się zdegenerujemy? To dopiero Loteria. Spotkałem się z ciekawym stanowiskiem w chrześcijaństwie >;) jak już uwierzyłaś że Jezus cię zbawił jak w niego Wierzysz to najbezpieczniej by było szybko umrzeć aby się nie pogrążyć w Grzechu >;PPPP U Katarów tych co wymordowali...... katolicy, to Święci przestawali jeść i umierali z głodu, aby szybciej się dostać do nieba. To dopiero była prawdziwa wiara.

[Lothar.]