|
|
Wolał bym poczekać z decyzją aż Stellantis nie dogada się z Volkswagenem i chińczykami. Bo idą zmiany Brunetko i nie chciałbym popełnić błędu.
Stellantis N.V. – francusko-włosko-amerykański koncern motoryzacyjny powstały w 2021 roku w wyniku fuzji włosko-amerykańskiej spółki Fiat Chrysler Automobiles z francuską spółką Groupe PSA[2].
Marki koncernu Stellantis
Abarth – włoski producent sportowych samochodów działający od 1949 roku,
Alfa Romeo – włoski producent samochodów działający od 1910 roku,
Chrysler – amerykański producent samochodów działający od 1925 roku,
Citroën – francuski producent samochodów działający od 1919 roku,
Dodge – amerykański producent samochodów działający od 1900 roku,
DS – francuski producent samochodów segmentu premium działający od 2014 roku,
FIAT – włoski producent samochodów działający od 1899 roku,
Jeep – amerykański producent samochodów terenowych i SUV działający od 1941 roku,
Lancia – włoski producent samochodów działający od 1906 roku,
Leapmotor – chiński producent samochodów elektrycznych działający od 2015 roku,
Maserati – włoski producent samochodów sportowych i luksusowych oraz SUV działający od 1914 roku,
Opel – niemiecki producent samochodów działający od 1898 roku,
Peugeot – francuski producent samochodów działający od 1889 roku,
Ram – amerykański producent pickupów działający od 2010 roku,
Vauxhall – brytyjski producent samochodów działający od 1903 roku.
Joint-ventures
GAC FCA – chińsko-włosko-amerykańskie joint-venture oferujące pojazdy Fiat i Jeep w latach 2021–2022,
IKAP – irańsko-francuskie joint-venture oferujące pojazdy Peugeot, w ramach Stellantis od 2021 roku,
Leapmotor International – chińsko-międzynarodowe joint-venture oferujące pojazdy Leapmotor od 2024 roku,
Tofaş – turecko-włoskie joint-venture oferujące pojazdy Fiat, w ramach Stellantis od 2021 roku.
Inne
Comau – włoskie przedsiębiorstwo branży robotów produkcyjnych,
Teksid – włoskie przedsiębiorstwo branży surowców produkcyjnych,
Magneti Marelli – włoski producent części i komponentów dla branży motoryzacyjnej,
CNH - producent maszyn budowlano-rolniczych marek New Holland i CASE,
Mopar – amerykański producent i dystrybutor części samochodowych,
La Stampa – włoski dziennik opiniotwórczy,
FCA Bank – włoski bank samochodowy i konsumencki,
Faurecia – francuski producent i dostawca części samochodowych,
Gefco – francuskie przedsiębiorstwo logistyczne,
Peugeot Motocycles – francuski producent motocykli i skuterów,
PCM – francuskie przedsiębiorstwo handlowe,
PCI – francuskie przedsiębiorstwo zajmujące się projektowaniem i realizacją systemów technologicznych,
Sevel – oddział zajmujący produkcją samochodów dostawczych marek dawnego FCA i PSA.
Historia
Fiat 500-e
Peugeot 208
Opel Mokka-e
Ram 1500
Jeep Avenger, pierwszy samochód opracowany po powstaniu Stellantis: amerykańska firma wykorzystała dostęp do francuskiej technologii Peugeota
Podwaliny fuzji
Po raz pierwszy koncerny Fiat Chrysler Automobiles i Groupe PSA rozpoczęły negocjacje w sprawie współpracy w kwietniu 2019 roku, omawiając plany potencjalnej kooperacji na polu rozwoju samochodów elektrycznych[3]. Po tym, jak w czerwcu 2019 roku prowadzone w międzyczasie rozmowy w sprawie fuzji z francusko-japońskim Renault-Nissan-Mitsubishi skończyły się fiaskiem z powodu wycofania oferty przez FCA[4], włosko-amerykański gigant zdecydował się zaproponować to dwa miesiące później Groupe PSA, poszerzając przez to zakres omawianej potencjalnej współpracy[5]. Rozmowy przeszły do zaawansowanego stadium w drugiej połowie października 2019 roku[6], ostatecznie kończąc się powodzeniem.
Decyzja o fuzji
31 października 2019 Fiat Chrysler Automobiles i Groupe PSA oficjalnie potwierdziły, że zawarły porozumienie w sprawie fuzji[7]. Głównymi elementami ustaleń było m.in. połączenie dotychczasowych struktur koncernów w równym stosunku 50:50[8], a także deklaracja o braku zamiaru likwidacji jakichkolwiek z 14 marek wchodzących w skład przyszłego, nowego koncernu[9].
Oficjalne porozumienie będące jednocześnie rozpoczęciem zaplanowanego na kolejne 12 miesięcy procesu fuzji zawarto między prezesami FCA i PSA 13 grudnia 2019 roku[10]. Łączna wartość nowego koncernu została oszacowana na 50 miliardów dolarów, będąc czwartym takim podmiotem na świecie[11].
Przebieg fuzji
16 lipca 2020 roku ogłoszona została oficjalna nazwa będącego w trakcie fuzji francusko-włosko-amerykańskiego koncernu. Nazwa Stellantis to neologizm oparty na łacińskim słowie stello oznaczającym rozjaśniać gwiazdami[12]. Tydzień później Komisja Europejska rozpoczęła procedurę kontrolną nad przebiegiem i okolicznościami fuzji, zapowiadając wydanie decyzji w listopadzie 2020 roku[13]. Z powodu Pandemii COVID-19 data finalizacji procesu fuzji została przesunięta z ostatniego kwartału 2020 roku na pierwszy kwartał 2021 roku[14].
W sierpniu 2020 roku pojawiły się doniesienia o pierwszych przykładach współpracy między producentami wchodzącymi w skład przyszłego koncernu Stellantis. W rezultacie przyszłe miejskie samochody Alfa Romeo czy Fiata mają opierać się na platformie wykorzystywanej już przez Peugeota i Opla[15].
18 września 2020 roku warunki podpisanej w grudniu 2019 umowy dotyczącej fuzji zostały zrewidowane. Zyski i oszczędności z tej operacji zamiast 3,7 mld euro rocznie mają wynieść 5 mld euro, za to szacunki wydatków zmieniono z 2,8 mld euro na 4 mld euro. Decyzja ta może wiązać się z koniecznością oszczędności, których Stellantis może szukać np. w redukcji gamy modelowej lub likwidacji zakładów produkcyjnych[16].
23 września 2020 roku przedsiębiorstwo Groupe PSA odkupiło warte 163,85 miliona euro akcje od chińskiego koncernu Dongfeng Motor, stając się podmiotem bez chińskiego kapitału[17]. W ten sposób, struktura akcji Stellantis będzie włosko-francusko-amerykańska.
Powstanie Stellantis
Ostatecznego zatwierdzenia dokonania fuzji Fiat Chrysler Automobiles z Groupe PSA dokonano poprzez wyrażenie zgody większości akcjonariuszy 4 stycznia 2021 roku. W ten sposób, trwający 15 miesięcy proces fuzji dwóch koncernów osiągnął ostatni wymagany etap do finalizacji[18].
Nowy koncern motoryzacyjny Stellantis oficjalnie rozpoczął swoje funkcjonowanie 16 stycznia 2021, będąc czwartym pod względem wielkości tego typu podmiotem wśród konglomeratów motoryzacyjnych w momencie powstania[19]. Uroczystość wejścia spółki Stellantis NV na giełdy w Mediolanie, Paryżu i Nowym Jorku w dniu powstania korporacji była transmitowana online[20].
Lokalizacje fabryk Stellantis
Francja, Vesoul
Słowacja, Trnawa
Polska, Bielsko-Biała
Hiszpania, Madryt
Brazylia, Goiana
Stany Zjednoczone
Sterling Heights
Warren
Detroit
Trenton
Dundee
Novi
Toledo
Belvidere
Komomo
Tipton
Kanada
Brampton
Toronto
Windsor
Meksyk
Saltillo
Monclova
Toluca
San Martin Obispo
Włochy
Turyn
Carmagnola
Werona
Grugliasco
Modena
Cento
Piedimonte San Germano
Termoli
Atessa
Pratola Serra
Pomigliano d’Arco
Melfi
Val di Sangro
Francja
Castres
Sochaux
Miluza
Poissy
Carrières-sous-Poissy
Rennes
Douvrin
Trémery
Valenciennes
Metz-Borny
Cormelles-le-Royal
Niemcy
Rüsselsheim am Main
Eisenach
Kaiserslautern
Dudenhofen
Wielka Brytania
Ellesmere Port
Luton
Hiszpania
Madryt
Saragossa
Vigo
Polska
Tychy
Gliwice
Bielsko-Biała
Skoczów
Płock
Kutno
Rumunia
Bihor
Portugalia
Aveiro
Mangualde
Serbia
Kragujevac
Czechy
Kolín
Słowacja
Trnawa
Węgry
Szentgotthárd
Rosja
Kaługa
Chiny
Kanton
Changsha
Hangzhou
Szanghaj
Kunshan
Zhenjiang
Wuhan
Shenzhen
Chengdu
Turcja
Bursa
Indie
Ranjangaon
Malezja
Kuala Lumpur
Kazachstan
Kustanaj
Iran
Teheran
Brazylia
Goiânia
Campo Largo
Betim
Porto Real
Argentyna
Cordoba
Buenos Aires
Egipt
Kair
Nigeria
Kaduna
Maroko
Kenitra
|
Zablokowano
Np. Mały przebieg, zdrowy silnik, a że karoseria trochę z boku rdzewieje? Jakbym poszedł do Turka, na pewno dostałbym ten przegląd. Bo karoseria u góry to nie części nośne, gorzej jakby była rama przeżarta...
